ตอนที่ 15 หนีกันเถอะ

ฉันอาบน้ำแต่งตัวด้วยชุดฟอร์มที่พวกมันจัดให้ เป็นกางเกงรัดรูปขายาวสีดำ โชว์ให้เห็นทรวดทรงองค์เอว เสื้อสายเดี่ยวเอวลอย นี่มันแฟชั่นยุคไหนเนี้ยแถวนี้เขาไม่อัพเดทเทรนด์กันหน่อยหร๊อ..

"พอใส่กันเป็นธีมแบบนี้ดูดีกันจังเลยค่ะลูกขา..โดยเฉพาะเธอหุ่นนางแบบเลยนะเนี้ย เรทคนนี้ต้องแพงหน่อยแล้วหล่ะ ..." อิเจ๊นั้นเขามาหมุนตัวฉัน อี๊!!ออกไปนะ ได้แต่คิดอีกละ

"ถ้าเรทหนูแพงจริงขอคนที่กระเป๋าหนักๆหน่อยนะคะ พวกทั่วไปปลายแถวหนูไม่รับ เจ๊อยากจะเสียของหรอ" ที่ฉันต่อรองมันเพราะฉันคิดว่าอย่างน้อยพวกกระเป๋าหนักน่าจะเป็นพวกเสี่ยเมียแก่ ถ้าฉันจะไม่รอดจริงๆอย่างน้อยก็ขอคนมีระดับหน่อยละกันที่ไม่ใช่ใครก็ได้อ่ะ!

"อินิ มันมีของจริงๆเว้ย กูชอบบบ ได้! ของแบบนี้หายากซ่ะด้วย ไป๊! เอาตัวอินี่ไปรอห้องVip " เมื่อสิ้นคำสั่งอิเจ๊นั้นพวกมันก็พาฉันไปยังห้อง Vip ที่มันว่า ซึ่งอยู่ชั้น2ของตึก ฉันพยายามดูบรรยากาศโดยรอบ เผื่อหาหลู่ทางหนี มีกล้องวงจรปิด ตามทางเดินแทบจะทุกจุด เหมือนพวกมันจะแยกโซนชัดเจนข้างหน้านั้น เป็นพวกบ่อนบาร์สินะ โซนนี้คือห้องรับแขก ชั้นสองที่ฉันขึ้นมาจะจัดเป็นห้องๆเหมือนหอพัก ส่วนห้อง Vip ที่ว่าจะเป็นห้องมุมสุดตรงกลางน่าจะกว้างอยู่พอสมควร

"อ่ะ !! .. เข้าไปรออยู่ในนั้นอยากตุกติกหล่ะ "

"แหม่!! พี่ฉันจะหนีไปไหนได้ อย่างน้อยอยู่ที่นี่ก็ไม่อดตายแหละน่า" ฉันเดินเข้ามาในห้องอย่างช้าๆ ภายในถูกจัดเป็นลานกิจกรรมอย่างว่าแบบครบสูตร ฉันเดินไปสำรวจทั่วห้อง แย่ละสิ ไม่มีหน้าต่าง นี่มันเข้าออกทางเดียวเลยสินะ แล้วจะหนียังไง

แก๊กๆ ๆๆ

เสียงเปิดประตูดังขึ้น เอาละสิ จะเป็นใครกัน ใจฉันเต้นจนจะหลุดออกมาแล้ว

"เชิญเลยค๊าาเสี่ยขา เจ๊มีเด็กใหม่ๆซิงๆมาแนะนำพึ่งทำงานวันนี้วันแรก ขอให้เสี่ยมีความสุขกับค่ำคืนนี้นะคะ" สิ้นเสียงอิเจ๊นั้นออกไป คนที่เดินเข้ามาแต่งกายคล้ายคาวบอย ที่สวมแจ๊คเก็ตหนังสีดำ สวมหมวกปิดหน้า มืออีกข้างถือกระเป๋าหนังใบใหญ่ ฉันสั่นเกร็งจนขยับตัวไปไหนไม่ได้

ชายผู้นั้นเดินตรงมาหาฉันพร้อมเผยใบหน้าใต้หมวกให้เห็น

"นายธีร์~ " ไม่ทันที่เขาจะพูดพร่ำอะไร ฉันรีบวิ่งไปกอดเขา ความรู้สึกที่อัดอั้นในใจไหลออกมาเป็นน้ำตาอาบแก้ม ฉันได้แต่ร้องไห้ไม่หยุดทั้งโกรธที่เขาทิ้งฉันไป ทั้งดีใจที่เขากลับมา

"ฮือออออออ~~"

"โอ๋ๆ น๊า โอ๋ๆ" เขาลูบหัวฉันพร้อมจุ๊ฟเหม่งที่หน้าฝากฉันทีนึง ฉันรู้สึกปลอดภัยเมื่ออยู่ในอ้อมกอดเขา

"ฉันนึกว่าจะไม่รอดแล้วซ่ะอีก ..นึกว่าชีวิตนี้จะต้องมาจบอยู่ที่ซ่องนี้ซ่ะแล้ว ฮือออออ~~~" ฉันพูดทั้งสะอื้นไปด้วย

"ผมบอกแล้วไงว่าขอแค่คุณเชื่อใจผม ผมต้องช่วยคุณให้ได้ไม่ว่าจะยังไง... ม่ะ! จะปรนนิบัติเสี่ยยังไงดีค่ะวันนี้ เริ่มจากตรงไหนก่อนดี "

"ไม่ตลกด้วยเลย.." ฉันตีไปที่แผ่นอกเขาที่นึง

"แล้วนี่นายไปเอาชุดใครมาใส่เนี้ย...แล้วตามฉันมาถึงนี่ได้ไง"

"เป็นไง เท่ห์มั้ย .. คุณใส่ชุดนี่ก็น่ารักดีนะเนี้ย"

"ยังจะเล่นอีก ถ้าไม่บอกก็รีบหนีกันเถอะ"

"เดียวก่อน!!..ยังหนีตอนนี้ไม่ได้ คุณนั่งก่อนนะเดียวจะเล่าอะไรให้ฟัง หรือไปอาบน้ำด้วยกันมั้ยจะได้เล่าไปด้วยทำเหมือนเธอทำงานจริงๆหน่อยสิ ไม่คิดว่าในห้องนี้จะมีกล้องวงจรปิดบ้างหรอ ขนาดข้างนอกยังมีทุกจุดเลย" ฉันรีบหันไปมองรอบๆ ไม่เจอก็จริงแต่ก็ไม่แน่

"แล้วจะให้ทำไงละ .." ยังไม่ทันจะพูดจบ เขาก็อุ้มฉันเขวี้ยงลงเตียง พร้อมขึ้นค่อมพลางถอดเสื้อแจ็คเก็ตหนังทิ้งลงข้างเตียง ปลดกระดุมถอดเสื้อออกเผยให้เห็นร่างกายกำยำที่แผ่นอกเต็มไปด้วยบาดแผล

"นายจะทำอะไรคงไม่คิดจะ...." เขานำผ้าห่มมาคลุมโปรงเราสองคนไว้

"ทำไรของนายเนี้ย"

"แค่นี้ก็หลอกพวกมันได้ละ.. ยังไงคืนนี้เราก็พักเอาแรงที่นี่ก่อนพรุ่งนี้เช้าพวกมันจะเปลี่ยนกะกันเฝ้ายาม เราค่อยอาศัยจังหวะนี้หนี"

"นายไปรู้เรื่องพวกนี้มาได้ยังไง"

"ผมก็สังเกตุดูไง .. ข้างนอกนั้นจะมีการ์ดคุมตลอด ส่วนใหญ่แล้วเขาก็ต้องเปลี่ยกะกันตอนเช้า อย่าลืมสิว่าผมก็ทำงานคล้ายๆพวกมันแค่ไม่ชั่วแบบพวกมันแค่นั้นเอง"

"นายตามฉันมาที่นี่ได้ไง"

"ตอนผมลงจากรถผมสำรวจรอบๆกระโจมที่พวกมันอยู่ พบว่า..พวกมันทั้งค้าสัตว์ ค้าประเวณี และก็ค้ายา พวกมันขนส่งกันเป็นทีมและผมสงสัยว่ารถที่เราติดมาจะขนสัตว์ป่าให้กับร้านอาหารหรือภัคตาคาร "

"งั้นพวกผู้หญิงที่ถูกหลอกมาทั้งหลายก็ใช่ด้วยสินะ"

"ใช่ ! และตอนที่ผมจะกลับไปหาคุณพวกมันก็ดันเจอคุณซ่ะก่อน คุณรู้มั้ยตอนนั้นผมแทบจะบ้าอยากจะเข้าไปฆ่ามันเลยด้วยซ้ำแต่ถ้าเข้าไปตอนนั้นคาดว่าคงจะตายก่อนได้ช่วยคุณ"

อะไรกันคำพูดแบบนี้นายหมายความว่าไง ทำไมฉันได้ยินแล้วใจเต้นผิดปกติ

"ผมเลยต้องพยายามตามคุณอยู่ห่างๆ จนแอบขึ้นรถพวกมันตามคุณมาจนถึงที่นี่ไง"

"แล้วชุดพวกนี้นายไปเอามาจากไหน"

"ผมสังเกตุเห็นว่าที่นี่ไม่ได้เปิดแค่บ่อนกับบาร์มันมีการค้าประเวณีร่วมด้วย เพราะแขกที่จะเข้ามาที่นี่ได้ต้องลงชื่อแจ้งว่าจะเข้ามาเรื่องอย่างว่าด้วย....ผมเลยดักอยู่นานหาเหยื่อสักคนที่มันเมามากๆ แก่ๆ เงินหนักๆ จัดการมันและเปลี่ยนชุดมานี่ไง"

"นายหาฉันเจอได้ไง"

"ก็พวกมันพาคุณมาที่นี่ก็ต้องมาขายตัวอยู่แล้วถูกมั้ย ,, แต่คุณจะอยู่ไหนผมก็เสี่ยงดวงเอานั้นแหละแต่ขอให้เข้ามาที่นี่ให้ได้ก่อนเพราะได้ยินผู้หญิงคนที่พามาเมื่อกี้บอกว่าหาเสี่ยที่กระเป๋าหนักๆสักคนเพราะมีเด็ก Vip พึ่งมาใหม่เลยคิดว่าต้องเป็นคุณแน่ๆและก็ใช่!"

"ที่นายบอกว่าเสี่ยงดวง เกิดมันไม่ใช่ฉันละ แล้วคนที่นายซื้อไปเป็นคนอื่นละ นายก็จะใช้บริการสินะ ชิ!! ออกไปจากตัวฉันเลยนะ "ฉันพยายามพลักเขาที่คล่อมฉันอยู่

"ไม่ใช่แบบนั้น ที่พูดมาเนี้ยสะดุดอยู่คำเดียวรึไง นึกว่าจะชมผมว่าเก่งซ่ะอีก โถ่วว~~"

"ก็มันจริงนิ ..เกิดคนที่เข้ามามันไม่ใช่นายแล้วฉันต้องถูกกระทำจริงๆ ฉันจะทำยังไง ฉันจะกลับไปเจอหน้าพ่อฉันได้ไง ถ้าพี่ธันรู้ต่อให้เขารับได้มันก็เป็นแผลในใจฉันไปจนตายอยู่ดี ฮืออออ~~" เขาดูสตั้นกับคำพูดฉันเล็กน้อย ไม่รู้ว่าประโยคไหนที่พูดไปเมื่อกี้ทำให้เขานิ่งเงียบไป

"ตอนนี้คุณก็ปลอดภัยแล้ว ยังไงคุณก็พักผ่อนก่อนเถอะพรุ่งนี้ผมจะพาคุณหนีไปจากที่นี่ คุณวางใจได้ " เขาพูดพร้อมลุกออกไปจากตัวฉัน นอนอยู่ข้างๆแต่หันหลังให้ ปล่อยให้ฉันนอนร้องไห้อยู่อย่างนั้น ...

(เช้าตรู่)

"คุณ!! ตื่นได้แล้ว"

เสียงปลุกกระซิบข้างหูเบาๆ ทำให้ฉันค่อยๆลืมตาและพยายามลุกด้วยความงัวเงีย

"นายทำอะไรอ่ะ" ภาพที่เห็นตรงหน้าคือนายธีร์ดูวุ่นวายกับการหาอะไรบางอย่าง

"หาของไง ดูว่าพอจะมีอะไรให้ขโมยได้บ้าง..เพราะเดี๋ยวเราออกไปได้ ข้างนอกจะเจออะไรบ้างไม่รู้"

"อ่อ !! แล้วถ้าออกไปไม่ได้หล่ะ"

"คุณไม่เชื่อใจผมหรอ ต่อให้ผมตายผมก็ต้องพาคุณออกไปจากที่นี่ให้ได้"

"พูดบ้าอะไรของนาย ถ้าเกิดตายจริงฉันก็ออกไปไม่ได้น่ะสิ ..นายห้ามตาย" ทำไมกัน แค่นึกว่าเขาจะเป็นอันตรายฉันถึงกับใจเสียแปลกๆ

"ฮ่าๆๆ .. เจ้านายสั่งห้ามตายขนาดนี้แล้วผมจะตายได้ไงละเนี้ย"

"แล้วถ้าออกไปได้เราจะไปไหนกันต่อ"

"ไปตายเอาดาบหน้าไงคุณ ..ออกไปจากที่นี้ก่อนเถอะ แถวเนี้ยติดแถบชายแดน ผมคิดว่าถ้าเราออกไปได้แล้วไม่โชคร้ายเกินไปเราอาจจะเจอหมู่บ้านแถวนี้บ้าง แต่หากโชคไม่ดีเราก็คงจะเจอแต่ป่า"

เฮ้อ!!! คิดว่าฉันจะโชคดีกับเขามั้ย เตรียมเข้าป่าได้เลย

"ป่ะ!! คุณ พร้อมยัง"

"โอเค..ว่าแต่นายพกอะไรไปด้วยอ่ะ"

"อ่อ เทียนกับแส้ เมื่อคืนไม่ได้ใช้เลยเอาไปด้วย"

"นายนี่มัน.."

ฉันไม่รู้เลยจริงๆว่าทางข้างหน้าจะเป็นยังไง ฉันจะออกไปได้มั้ย จะถูกจับได้หรือเปล่า ฉันรู้แค่ว่าตอนนี้มีเขาอยู่ฉันก็พร้อมจะเผชิญกับทุกปัญหาที่เขามา..

.......................................................

มาร่วมลุ้นกันนะคะ นางเอกของเราจะต้องเจอกับอะไรอีกมาเอาใจช่วยกันน๊า

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***