ตอนที่ 8 พี่คือ..

ไม่นานรถยนต์คันหรูถูกขับมาจอดหน้าบ้าน หญิงสาวที่หลับไม่ได้สติอยู่ตรงเบาะหลัง

ประตูรถถูกเปิดออกทำให้หญิงสูงวัยตกใจกับภาพที่เห็นตรงหน้า

"ตายแล้วคุณหนู หมดสภาพขนาดนี้เลยหรอค่ะ เมาแอ๋เลย อะไรจะไม่ได้สติขนาดนี้"

ร่างของเธอถูกจัดวางให้นอนราบไปกับเบาะพร้อมถูกปกคลุมด้วยเสื้อแจ็คเก็ตสีดำ

"คุณธีร์ช่วยอุ้มคุณหนูขึ้นไปบนห้องทีค่ะ ..เดียวป้าจะไปเตรียมน้ำอุ่นมาเซ็ดตัวพร้อมเปลี่ยนเสื้อผ้าจะให้นอนไปทั้งอย่างนี้ไม่ได้แน่"

ชายหนุ่มแบกอุ้มหญิงสาวพาดบ่า ด้วยร่างอันบอบบางจึงง่ายต่อการเคลื่อนย้าย เขาอุ้มเธอไปยังห้องนอนที่ถูกจัดเตรียมไว้อย่างดี เพียงเสี้ยวที่เขากำลังนำเธอวางลงนั้นหญิงสาวเกิดได้สติขึ้นมา

"อ่ะ! ถึงห้องฉันแล้วหรอ "

ร่างบางดิ้นพล่านทำให้บอดี้การ์ดหนุ่มตกใจอย่างมากเขาจึงนั่งลงกับเตียง ทำให้ร่างของเธอคล่อมเขาอยู่ หน้าของเธอกับเขาจ้องกันอยู่สักพัก ใจที่เต้นตึกตักไม่เป็นจังหวะของเขาเริ่มแรงขึ้น เขาพยายามหลบสายตา แต่หญิงสาวก็จ้องมองเขาอย่างไม่ลดละ

"ทำไมฉันคุ้นหน้าพี่จัง พี่ใช่คนที่ฉันรู้จักหรือเปล่าค่ะ .... "

ยิ่งคำว่า 'พี่' ที่ออกจากปากหญิงสาวทำให้เขาใจเต้นไม่เป็นจังหวะพร้อมจะทะลุออกจากอก

"พี่กิต ! ...พี่คือพี่กิต ใช่มั้ย "

"ผมว่าคุณเมามากแล้วนะ ..พูดจาเลอะเทอะแล้วหล่ะ" ชายหนุ่มพยายามเบือนหน้าหนี

"ปากพี่ไปโดนอะไรมาค่ะ...เหมือนเป็นแผลที่มุมปากเลย" หญิงสาวก้มหน้าแนบใกล้ชิด พร้อมมือเรียวยาวสัมผัสเบาๆที่มุมปากเขา

"คุณ!! ผมว่าคุณนอนได้แล้วนะ แล้วออกไปจากตักผมได้แล้ว" ชายหนุ่มเริ่มทนไม่ไหวกับการกระทำของเธอ หากปล่อยไว้นานกว่านี้ เขาต้องห้ามตัวเองไม่ได้แน่

"ตอบมาก่อนค่ะว่าใช่พี่กิตมั้ย " หญิงสาวยังคงถามคำถามเดิม มือของเธอเริ่มสำรวจใบหน้าของเขา การสัมผัสที่แผ่วเบาของเธอ ทำให้เขาเริ่มรู้สึกเคลิ้มตาม ชุดเดรสสั้นที่เธอใส่ตอนนี้กระโปงถลกขึ้นมาให้เห็นแก้มก้นอันอวบอิ่มเผยให้เห็นต้นขาที่เรียวขาว มืออันหยาบกร้านของเขาสัมผัสเรือนร่างอันบอบบางของเธออย่างห้ามไม่ได้ ค่อยๆลูบต้นขาขึ้นมาขย้ำก้นอวบๆของเธออย่างเบามือ ไม่วายแผ่นหลังที่เรียบเนียนของเธอก็ถูกเขาลูบสัมผัสไปทั่ว..

"พี่ธีรกิจ" หญิงสาวกระซิบที่ข้างหูเขาเบาๆ ทำให้ชายหนุ่มได้สติขึ้นมา

"ผมก็เป็นผู้ชายเลือดร้อนคนนึง คุณหนูคิดว่าผมไม่กล้าทำอะไรคุณหนูหรอครับ"

ด้วยความเมาบวกกับแอลกอฮอล์ในเลือดสูง ทำให้หญิงสาวมีความกล้ามากกว่าปกติ เธอปลดสายเดรสที่คล้องคอเธอ เผยให้เห็นเนินอกเต่งตึงที่ล้นออกมาจากบาร์ปีกนกชิ้นเล็ก ชายหนุ่มมองตาไม่กระพริบ กับใบหน้าที่ร้อนผ่าวพร้อมกลืนน้ำลายอึกใหญ่ อึก!

"คุณแน่ใจแล้วหรอ" เขาพยายามถามยื้อเวลา หญิงสาวไม่รอช้าซุกหน้าเข้ากับซอกคอเขา ไม่นานเขาก็สัมผัสได้ว่าเธอหลับไปแล้ว ....

เสียงฝีเท้าเดินตรงมายังห้องของเธอ ชายหนุ่มรีบจัดแจงร่างหญิงสาวให้นอนบนเตียงพร้อมห่มผ้าปกปิดร่างกายให้เธอ

"ยังไงป้าจันทร์ดูแลต่อทีนะครับ ผมกลับห้องก่อน" ชายหนุ่มรีบเดินออกจากห้องหญิงสาวพร้อมมือทาบอกจับจังหวะหัวใจที่ยังเต้นแรงจนจะทะลุออกมา เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่ ว่าหากเธอไม่หลับไปก่อนเขาคงควบคุมตัวเองไม่ได้แน่ๆ ...

กรี๊ดดดดดดดดด~~~

ฉันตกใจตื่นมาในชุดนอนที่เหมือนจะจำได้คราวๆว่าคนที่พาฉันมาที่ห้องคือนายธีร์ แล้วฉันอยู่ในชุดนี้ได้ไง

"ป้าจันทร์ ! ป้า ป้าจันนนนนนน~"ฉันตะโกนเรียกป้าจันทร์สุดเสียง

"ขาาาาาา มาแล้วค๊าาา โวยวายอะไรแต่เช้าค่ะ"

"ป้า หนูอยู่ในชุดนี้ได้ไง "

"ก็คุณหนูเมามากเลย ป้าเป็นคนเช็ดตัว เปลี่ยนเสื้อผ้าให้ จะให้นอนไปทั้งอย่างนั้นไม่ได้หรอกค่ะ เนี้ยเข้าห้องมากลิ่นเหล้ายังหึ่งอยู่เลย"

"อ้อ...หรอค่ะ แต่หนูพอจะจำได้คร่าวๆว่านายธีร์พาหนูมา หนูก็นึกว่า........."

"เขาพามาก็จริงแต่ป้าเป็นคนเปลี่ยนให้ค่ะ..ตอนนี้ก็ลุกไปอาบน้ำแต่ตัวได้แล้วนะคะ คุณอรมารอตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ"

"คุณอร..คุณเลขาหรอ เขามารอหนูทำไมอ่ะ"

"ก็วันนี้คุณหนูมีแพลนจะต้องไปไซต์งานรีสอร์ทที่ริมทะเล 3วันไงค่ะ ป้าเตรียมของให้คุณหนูเสร็จตั้งแต่เมื่อวานแล้ว รอก็แต่คุณหนูตื่นนี้แหละ ตอนนี้ทั้งคนขับรถ ทั้งคุณอร รอคุณหนูคนเดียวเลย"

ใช่แล้ว! ฉันที่ลืมไปสนิทเลย

"กี่โมงแล้วเนี้ย"

"9โมงกว่าแล้วค่ะ กว่าจะไปถึงนู้นก็คงจะบ่ายๆ..คุณอรบอกว่ามีนัดกับผู้รับเหมา11โมงคงต้องเลทแล้วละ"

ฉันที่รีบเด้งลุกจากที่นอน จัดการแต่งตัวให้เสร็จภายใน1ชั่วโมง เพื่อไม่ให้เลยเวลาไปมากกว่านี้ นี่เริ่มงานวันแรกก็เลทแล้วหรอเนี้ย ตายละ!ความฝันการเป็นผู้บริหารสูงสุดของฉัน จบลงเพราะตื่นสายเนื่องจากแฮงค์โอเวอร์

รถตู้หรูถูกจัดเตรียมเรียบร้อยพร้อมขบวนผู้ติดตาม3-4 คน และพี่อรเลขาคนสวยก็นั่งไปกับฉันพร้อมลุงทองคนขับรถเก่าแก่ของบ้านที่ทำงานให้คุณพ่อก่อนฉันจะเกิดอีก และนายธีร์ที่นั่งข้างๆคนขับ รถออกเดินทางได้สักพัก ฉันก็เริ่มนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ฉันพยายามนึกว่ามันเกิดอะไรขึ้นบ้างแล้วภาพที่มันแว๊บๆเข้ามาในหัวจะใช่เรื่องจริงหรือมันเป็นแค่ฝัน หากมันเป็นเรื่องจริง ฉันจะสู้หน้านายธีร์ได้ไง .. บรึ๋ยยย~ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ใช่เรื่องจริง!! ฉันส่ายหัวสบัดความคิดนี้ออกไป

"คุณหนูเป็นอะไรค่ะ เวียนหัวหรือเปล่า" เลขาสาวถามฉัน

"เปล่าค่ะ .. พรีมแค่รู้สึกปวดหัว เมื่อคืนดื่มหนักไปหน่อย อีกนานมั้ยค่ะกว่าจะถึง"

"ถ้ารถไม่ติดก็ประมาณสองชั่วโมงครึ่งก็ถึงแล้วค่ะ..แต่!วันนี้เราออกมาสายหน่อยตอนนี้11โมงแล้ว น่าจะถึงสักบ่ายสองค่ะ"

"งั้นพรีมงีบสักหน่อยนะคะ ถึงแล้วเรียกพรีมด้วยนะ" ฉันปวดหัวมาก การแฮงค์โอเวอร์เนี้ยเป็นอะไรที่ทรมานมากจริงๆ บวกกับใช้ความคิดนึกถึงเรื่องเมื่อคืนมากไปหน่อย เลยปวดหัวหนักกว่าเดิม

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปเท่าไรแล้ว แต่ฉันสัมผัสได้ว่ารถจอดนิ่งสนิท ผู้คนต่างทยอยลงรถพร้อมขนสัมภาระกันให้วุ่น ฉันลงจากรถพร้มบิดขี้เกียจยืดเส้นยืดสาย ฉันสูดอากาศเข้าเต็มปอด

"ฮ้าาาาา~~ " อากาศดีจัง ที่นี่หรอที่พ่อฉันมาสร้างไว้ ฉันมองดูบรรยากาศโดยรอบ เสียงคลื่นซัดสาด

คลื่น~ คลื่น~

ลมทะเลพัดเข้าฝั่งส่งผลให้ผมฉันที่ปล่อยยาวสลวยพันกันยุ้งเหยิงจนต้องหายางมารัดไว้ ต้นมะพร้าวเรียงรายกันตามแถบชายฝั่ง ทำให้ร่มรื่น หน้าพักผ่อน น้ำทะเลสีครามสดใส สะท้อนแสงดวงอาทิตย์ระยิยระยับ 'นี่พ่อฉันหาสถานที่แบบนี้ได้ยังไงกันเนี้ย'

"รีสอร์ทฝั่งทางนู้นที่เรียงกัน7หลัง สร้างเสร็จแล้วพร้อมส่งมอบงานวันนี้ แต่อรเลื่อนผู้รับเหมาเขาเป็นพรุ่งนี้แทนแล้วค่ะ วันนี้คุณหนูยังไม่พร้อม"

" แฮ่ๆ ขอโทษทีค่ะ มันก็ไม่พร้อมจริงๆนั้นแหละ ....แล้วคืนนี้พรีมต้องพักที่ไหนค่ะ"

"ก็รีสอร์ทที่สร้างเสร็จนั้นแหละค่ะ กำหนดการวันนี้เราต้องส่งมอบงานกันก่อนจากนั้นเราค่อยเข้าพัก อรจัดให้หลังแรกที่ติดชายทะเลตรงนู้นเป็นที่พักของคุณหนู ของอรหลังที่สองติดถัดกัน ที่เหลือเป็นของคนขับรถกับผู้ติดตาม แต่คงต้องเปลี่ยนเป็นส่งมอบพรุ่งนี้แทนวันนี้เราก็เข้าพักกันก่อน คุณหนูจะได้คอมแพลนที่พักไปด้วยเลย...ที่ตรงนี้เป็นพื้นที่ส่วนตัวยังไม่เปิดให้บริการ ส่วนใหญ่จะมีแค่พวกเรากับคนงานที่เข้ามาทำอีก 3 หลังที่ยังสร้างไม่เสร็จ คุณหนูจะเดินไปสำรวจดูมั้ยค่ะ"

"ยังดีกว่าค่ะ.. เดียวพรุ่งนี้ค่อยไปทีเดียว ยังไงขอคนช่วยขนของไปเก็บที่ห้องพรีมทีนะคะ พรีมขอตัวไปพักสักแป๊บดีกว่ายังปวดหัวตุ๊บๆอยู่เลย" ฉันรีบปรี่ตัวเองไปยังบ้านพัก พร้อมเผลอหลับไปตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ หลับลึกเลยด้วย

..........................................................................

โอ้ยยย... ยัยพรีมเอ้ยยย!!! ทำอะไรลงไป ถ้าพี่ธีร์เขาห้ามตัวเองไม่ได้เธอเสร็จเขาแน่...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***