ขอร้อง! ท่านอย่าสงสารตัวประกอบเช่นข้า
ตอนที่ 18
ผิงอาน(นายเอก)
//เดินเข้ามา
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
เหตุใดเจ้าถึงไม่บอกข้ากัน
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ว่าเรื่องที่เจ้าถูกลงโทษ//พยุง
ผิงอาน(นายเอก)
ข้าจะบอกเจ้าได้อย่างไรกัน
ผิงอาน(นายเอก)
ข้าบอกไป เจ้าเองก็ช่วยอะไรข้าไม่ได้อยู่ดี//นั่ง
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ฮวาฮวา~~//เสียงเล็กเสียงน้อย
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
อย่างน้อยเจ้าเองก็บอกข้าเสียหน่อยสิ
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
เจ้าเป็นภรรยาข้านะ//หน้าตารู้สึกผิด
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ถ้าเจ้าไม่บอกข้า
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ข้าเองก็คงไม่รู้
ผิงอาน(นายเอก)
(นายจะไปรู้อะไร)
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
(ข้าไม่เคยรู้ว่านางจะถูกลงโทษด้วย ถ้ารู้เร็วกว่านี้คงจะบอกท่านพ่อไม่ให้ทำโทษนาง)
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ฮวาฮวา~~~//นั่งลง+จับมือผิงอาน
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
เจ้าถูกทำโทษกี่วันหรือ?
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
แล้วทำอะไรบ้าง
ผิงอาน(นายเอก)
ซักผ้า7วัน....
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
(7วันเลยรึ?)
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ข้าจะไปพบท่านพ่อ
ผิงอาน(นายเอก)
เจ้าจะไปทำไม
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ข้าไม่อยากให้เจ้าลำบาก อีกอย่างข้าก็ผิดเช่นกัน
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ถ้าข้าไปขอท่านพ่อให้ถอนคำโทษกับเจ้า
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
มันอาจจะได้ผล//มอง
ผิงอาน(นายเอก)
เจ้าจะทำได้อย่างไร เจ้าเองก็รู้ไม่ใช่รึ
ผิงอาน(นายเอก)
พ่อเจ้าคงไม่ยอมเป็นแน่!
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ต้องยอมสิ
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ข้าเป็นลูก เจ้าเป็นสะใภ้
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
อย่างไรท่านพ่อก็ต้องยอม
ผิงอาน(นายเอก)
(สะใภ้เหรอ.....นี่ฉันถูกเรียกแบบนี้ตั้งแต่ตอนไหนกันนะ อบอุ่นดีแฮะ)
ผิงอาน(นายเอก)
อืม...งั้นข้าก็ขอให้เจ้าขอพ่อได้ละกันนะ//ยิ้ม
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
อื้ม!//ยิ้มอ่อน
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
//กำลังจะเดินออกไป
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
//หันมามอง
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ฮวาฺฮวา....
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
เจ้าสัญญากับข้าสิ
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ว่าถ้าเกิดเรื่องอันใด เจ้าจะไม่โกหกข้า//หน้าเป็นห่วง
ผิงอาน(นายเอก)
(ทำไงดีล่ะ ตอนจบฉันก็ไม่ได้อยู่กับเขาอยู่แล้ว เพราะคนที่จะมาแทนฉันจริงๆคือหลันฮวาตัวจริง)
ผิงอาน(นายเอก)
(พอถึงวันนั้นจริงๆ ฉันอาจจะยังโกหกเขาได้อยู่รึเปล่านะ)
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
(เหตุใดเจ้าถึงลังเลเกี่ยวกับมัน หรือเป็นเพราะข้า?...)
ผิงอาน(นายเอก)
ข้าจะไม่โกหกเจ้า//อมยิ้ม
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
//ค่อยๆยิ้มออกมา
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
//เดินออกไป
ผิงอาน(นายเอก)
(พอถึงตอนนั้น ฉันค่อยออกไปจากที่นี่แล้วกัน )
ฉันไม่อยากผูกพันกับเขามากเกินไป กลัวว่าตอนสุดท้ายจะเสียใจซะเอง กลัวว่าคนที่จะยืนข้างเขาไม่ใช่ฉัน กลัวว่าคนที่จะคอยช่วยเหลือเขาไม่ใช่ฉัน....
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
//นั่งจัดการเกี่ยวกับเอกสารบ้านเมือง
ตปก.ช
ฮ่องเต้พ่ะย่ะค่ะ องค์ชายสามขอพบพ่ะย่ะค่ะ
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
//ชำเลืองมอง
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
อืม ให้เข้ามาได้//เก็บเอกสาร
ป๋อง!~แป๋ง!~//เสียงป๋องแป๋ง
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
//เดินเข้ามาอย่างสดใส
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
เจ้ามีเรื่องอันใดรึ ถึงอยากพบพ่อในยามนี้//มอง+เสียงเรียบ
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ข้า...ข้า//พูดตะกุกตะกัก
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
//ก้มหน้าก้มตา+กำมือไปมา
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
??//ขมวดคิ้ว
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ข้ารู้นะขอรับ ว่าท่านสั่งทำโทษหลันฮวา
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
อืม แล้วอย่างไร?
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ข้าคิดว่าท่านคงอยากจะสอนภรรยาข้า ที่ทำตัวไม่ดีนัก
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
แต่ข้าเองก็มีส่วนร่วมเช่นกัน
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ท่านจะไม่ลงโทษข้าด้วยหรือขอรับ//เงยมอง
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
//เงีบบสักพัก
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
//มองตาแป๋ว
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
เจ้าเป็นลูกข้า อีกอย่างเจ้าเองก็ไม่ได้ผิด
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
เหตุใดข้าถึงต้องลงโทษเจ้าด้วย
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ถ้าเกิดท่านไม่ลงโทษข้า
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ท่านช่วยยกเลิกการลงโทษให้แก่หลันฮวาได้หรือไม่ขอรับ
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ลูกไม่อยากให้นางรับบาก
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
แต่นางก็ผิดไม่ใช่รึ?!
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ไม่ขอรับ ข้าเป็นคนขอนางให้พาออกไปเอง
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
//ถอนหายใจ
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
เหตุใดกันนะไป๋เฟิ่ง ร้อยวันพันปีเจ้าไม่เคยออกไปไหน และก็ไม่อยากไป
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
เหตุใดถึงอยากจะไปครานี้
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
//ไม่เข้าใจ
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
ข้าเองก็คงลงโทษลูกตัวเองไม่ลง
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
งั้นท่านก็จะไม่กล้าลงโทษหลันฮวาใช่หรือไม่ขอรับ!//ยิ้มอ่อน
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
ใครบอกเจ้ากัน!
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
นางเป็นภรรยาข้า ถ้าท่านไม่ยอมยกเลิกข้าเองก็คงจะเสียใจ//ทำหน้าเสียใจ
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
//ถอนหายใจ
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
เจ้านี่จริงๆเลยนะอาเฟิ่ง//ส่ายหัวเบาๆไปมา
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
ข้าจะยกเลิกให้หลันฮวา แต่เจ้าต้องสัญญากับข้าอย่างหนึ่ง
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
อะไรหรือขอรับ!
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
เจ้าต้องสัญญากับข้าว่าเจ้าจะไม่ทำผิดกฎอีก//จริงจัง
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ขอรับ! ข้าจะไม่ทำผิดกฎอีก!!//ตอบแบบไม่ลังเล
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
(ไป๋เฟิ่ง ถึงแม้เจ้าจะมีอายุย่างเข้า17ปี แต่เจ้าก็ยังมีนิสัยเหมือนเด็ก5ขวบที่ข้าเอ็นดูมาตลอดเหมือนเคย)
**ไป๋ฟู่ เขารักอาเฟิ่งที่สุดในบรรดาลูกทั้งสามคนค่ะ ไม่ได้เกิดจากการที่เกิดกับฮองเฮาคนก่อนนะคะ ถึงแม้ไป๋ฟู่จะดูเหมือนไม่รักนะคะแต่รักมากเพราะเป็นห่วงเรื่องการใช้ชีวิตเมื่อพ่อไม่อยู่กับเขาตอนโตค่ะ
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
//เดินเข้ามา
ผิงอาน(นายเอก)
มาแล้วเหรอ ไปไหนมา
ผิงอาน(นายเอก)
หายไปนานเชียวนะเทียนอู่//มอง
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
พอดีว่าเทียนอู่ไปช่วยองค์รักษ์กู้มาน่ะเจ้าค่ะ//ยิ้มอ่อน
ผิงอาน(นายเอก)
ก็ว่า เห็นหายไปซะนานเลย
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
แล้วร่างกายพระองค์เป็นอย่างไรบ้างรึเจ้าคะ
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
เจ็บปวดเมื่อยที่ใดหรือไม่?//เป็นห่วง
ผิงอาน(นายเอก)
ไม่ค่อยแล้วล่ะ ได้พักก็ดีขึ้นมากเลย
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
ให้เทียนอู่ไปเอายาสมุนไพรที่หมอหลวงให้ดีหรือไม่เจ้าคะ
ผิงอาน(นายเอก)
ไม่ต้องหรอก เวลานี้คงดึกมากแล้ว
ผิงอาน(นายเอก)
ข้าเองก็นอนไม่ค่อยหลับ
ผิงอาน(นายเอก)
ว่าจะเดินออกไปสูดอากาศด้านนอกหน่อย
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
ให้เทียนอู่ตามไปด้วยหรือไม่เจ้าคะ
ผิงอาน(นายเอก)
ไม่ต้อง เจ้ากลับไปพักผ่อนเถอะ
ผิงอาน(นายเอก)
เจ้าเองก็เหนื่อยมาทั้งวันแล้วไม่ใช่รึ
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
แต่ว่าพระองค์-//ถูกพูดแทรก
ผิงอาน(นายเอก)
อย่าเป็นห่วงข้าเลย ข้าดูแลตัวเองได้
ผิงอาน(นายเอก)
เจ้าเป็นห่วงตัวเองเถอะ//ยิ้มอ่อน
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
//ถอนหายใจเบาๆ
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
งั้นก็ได้เจ้าค่ะ แต่พระองค์อย่าออกไปไกลจากจวนมากนะเจ้าคะ
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
ยิ่งดึกมากเพียงใดยิ่งอันตราย
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
//เป็นห่วง
ผิงอาน(นายเอก)
อืม//พยักหน้า
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
//คำนับ+ออกไป
ผิงอาน(นายเอก)
//เดินมานั่งที่ศาลา
ผิงอาน(นายเอก)
(การเกิดใหม่ในครั้งนี้น่าจะไม่เป็นผลดีกับตัวฉันมากนัก)
ผิงอาน(นายเอก)
(อีกเพราะเสียงที่ได้ยินตอนเข้าพิธีวิวาห์อีกต่างหาก)
ผิงอาน(นายเอก)
(ทำไมล่ะ? ถ้าฉันมาอยู่ตรงนี้ คนที่จะอยู่กับไป๋เฟิ่งไปตลอดก็คือฉัน)
ผิงอาน(นายเอก)
(แล้วทำไมถึงไม่เป็นหลันฮวา?)
ผิงอาน(นายเอก)
!!//นึกอะไรออก
ผิงอาน(นายเอก)
(หรือว่าคนที่ควรจะเจอกับไป๋เฟิ่งเมื่อตอนเด็ก และคนที่โดนขอแต่งงานนั้นมันคือหลันฮวา)
ผิงอาน(นายเอก)
(แต่เพราะตอนนั้นมันมีการผิดพลาด จึงทำให้ฉันกลายมาเป็นคนที่มาแต่งงานซะเอง)
**เผื่อใครไม่เข้าใจนะคะ
คือคนที่ควรจะเจอกันตอนเด็ก และคนคนนั้นจะเป็นคนที่ไป๋เฟิ่งให้คำมั่นสัญญาว่าจะแต่งงานด้วย ต้องเป็นหลันฮวาค่ะ
**แต่กลับเปลี่ยนเป็นให้ผิงอานกับไป๋เฟิ่งมาเจอกันแทนค่ะ ถ้าหลันฮวามาเจอกับไป๋เฟิ่งตอนเด็ก นางจะยอมแต่ง นางจะไม่มีนิสัยแบบนี้ค่ะ
ผิงอาน(นายเอก)
(แล้วฉันควรจะทำยังไงต่อ)
ผิงอาน(นายเอก)
(ปล่อยผ่านให้เรื่องมันดำเนินต่อไปแบบผิดๆหรือจะยอมบอกความจริง)
แอดจ๋าแอด
หวังว่าทุกคนจะชอบนะคะ🤗
แอดจ๋าแอด
ขอบสำหรับคนที่เข้ามาอ่านและกดใจเรื่องนี้ด้วยนะคะ🙏❤️
แอดจ๋าแอด
🍰ปล.ไม่ได้ตรวจคำ
Comments
ເອື້ອງ ທະວີພອນ
บอกความจิง
2024-01-20
0
ชาเขียวผู้ชอบผิดศิลธรรม⠀
งง อยู่ดี
2023-10-10
3
เรวีทา
ง่า-...กำลังสนุกเลยอัพอีกนะ
2023-08-09
0