ขอร้อง! ท่านอย่าสงสารตัวประกอบเช่นข้า
ตอนที่ 13 เรื่องที่สืบ
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
พลั้งมือรึ?!
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
เพคะ หม่อมฉันพลั้งมือเพียงก็เท่านั้น
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
อย่าถือสาหม่อมฉันเลยนะเพคะ//หน้าเสียใจ
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
//ไม่พอใจ+หันมามองไป๋เฟิ่ง
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
พวกเจ้าพาอาเฟิ่งกับพระชายาไปพักผ่อนก่อน
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
เดี๋ยวทางนี้
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
ข้าจัดการเอง//มองฉีลั่ว
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
ท่านพี่....//เสียงอ่อน
กู้หมิง(องครักษ์พระเอก)
//พาไป๋เฟิ่งไปพักผ่อน
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
//พาผิงอานไปพักผ่อง
ตอนนี้ทั้งไป๋เฟิ่งและผิงอาน แยกกันไปพักนะคะ ไม่ได้ไปพักที่เดียวกัน
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
ส่วนเจ้า! มากับข้า
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
ท่านพี่เพคะ....//เสียงอ่อน
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
ท่านพี่ฉี ท่านไม่เป็นไรนะเจ้าคะ//เป็นห่วง
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
ไม่ต้องมาห่วงข้า!
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
ออกไปให้ห่างจากข้าเดี๋ยวนี้!//ขมวดคิ้ว
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
ขออภัยเพคะ//ถอยห่าง+นอย
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
เหอะ!
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
//เดิมตามไป๋ฟู่ไป
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
//ถอนหายใจเล็กน้อย+เหนื่อยใจ
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
//ขมวดคิ้ว
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
ท่านพี่...
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
ข้าก็แค่เพียงอยากจะสั่งสอนให้องค์ชายสามรู้จักจำเพียงก็เท่านั้น//แสร้งไปเรื่อย
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
ข้าไม่ได้มีเจตนาที่ติดจะทำร้ ายเข้าเลยนะเพคะ//เกาะแขนไป๋ฟู่
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
//เหตุผลฟังไม่ขึ้น+ไม่พูดอะไรตอบ
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
ท่านพี่ก็รู้ไม่ใช่รึเพคะ
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
ว่าท่านเองก็สั่งให้องค์ชายสามอยู่แต่ในวัง
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
ห้ามออกนอกวัง เพราะร่างกายองค์ชายสามเองก็เริ่มล่อแล่ขึ้นทุกวัน//สะอื้น
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
ฮึก...ที่ข้าทำเช่นนี้
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
เพราะข้ารักองค์ชายสามนะเพคะ ฮึก...อึก//ปาดน้ำตา
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
//ถอนหายใจ
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
เอาล่ะ ข้าเข้าใจดี
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
ฉีลั่ว เจ้าอย่างร้องไปเลย
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
ข้าเข้าใจเจตนาของเจ้า ถึงคนพวกนั้นจะไม่ยอมรับก็เถอะ//กอดฉีลั่ว
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
ฮึก...อึก//กอด
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
//แอบยิ้มเจ้าเล่ห์
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
(ชั่งโง่เขลายิ่งนัก)
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
เป็นอะไรบ้างไหมเจ้าคะ//เป็นห่วง
ผิงอาน(นายเอก)
ไม่เป็นอะไรหรอก
ผิงอาน(นายเอก)
ว่าแต่อาเฟิ่งล่ะ//สงสัย
ผิงอาน(นายเอก)
เป็นยังไงบ้าง
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
องค์ชายสาม ไปพักที่ตำหนักใหญ่เจ้าค่ะ
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
เกรงว่าคงจะไม่ได้กลับมาหาพระองค์
ผิงอาน(นายเอก)
อืม ปล่อยให้เขาพักผ่อนเถอะ
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
//กำลังเตรียมผ้าชุบน้ำ
ผิงอาน(นายเอก)
ว่าแต่ว่าเจ้ารู้ได้อย่างไรว่าข้าอยู่ตรงนั้น
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
//หันมอง
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
จะไม่รู้ได้อย่างไรกันเจ้าคะ
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
เสียงของฮองเฮาฉี ดังสนั่นทั่วทุกจวนเลย
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
ขนาดเทียนอู่อยู่ตำหนักเฉา ยังได้ยินเลยเจ้าค่ะ
**ตำหนักเฉา อยู่ไกลจากบริเวณที่ผิงอานกับไป๋เฟิ่งอยู่เป็น5-6กิโลเมตร
ผิงอาน(นายเอก)
(เสียงหรือโทรโข่งวะนั่น??)
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
แต่มันน่าเจ็บใจนัก//นั่งลงกับพื้น
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
ถ้าเทียนอู่ไปเร็วกว่านี้!
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
ข้าจะตบสั่งสอนฮองเฮาตรงนั้นเลยเจ้าค่ะ!!//ใส่อารมณ์
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
อุ๊ป!!//ปิดปาก
ผิงอาน(นายเอก)
เบาๆหน่อยสิ
ผิงอาน(นายเอก)
หน้าต่างมีหู ประตูมีช่อง
ผิงอาน(นายเอก)
เผลอเจ้าพูดอะไรแล้วนางกำนัลของฮองเฮาได้ยินเข้า
ผิงอาน(นายเอก)
เจ้ากับข้า คงจะไม่รอดแน่
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
//เปิดปาก
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
เทียนอู่ขออภัยเจ้าค่ะ//เสียงเบา+สงบจิตสงบใจ
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
แต่มันเรื่องจริงนะเจ้าคะ//จริงจัง
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
คนแถวนี้เล่าลือกันว่า ฮองเฮาองค์นี้ไม่เหมือนฮองเฮาองค์ก่อน
ผิงอาน(นายเอก)
ก็ต้องไม่เหมือนกันอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ//สงสัย
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
ไม่เหมือนแบบสุดขั้วเลยล่ะเจ้าค่ะ
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
ต่างราวฟ้ากับเหวเลย
ผิงอาน(นายเอก)
มันเกิดอะไรขึ้น
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
//มองซ้ายมองขวา
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
นางกำนัลเล่าลือกันว่า ฮองเฮาองค์ก่อนเป็นแม่ขององค์ชายสาม
ผิงอาน(นายเอก)
แล้วนางเป็นอะไรไป??
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
พระองค์ทรงได้รับพิษไปขณะดื่มยาที่องค์ชายสามเป็นผู้ให้
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
หลังจากนั้นเกิดเหตุการณ์ใดขึ้น เทียนอู่ไม่ทราบเจ้าค่ะ
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
พอรู้อีกที ฮองเฮาฉีก็ขึ้นครองเป็นฮองเฮาคนต่อมาเจ้าค่ะ
ผิงอาน(นายเอก)
(เหตุการณ์นั้น อาเฟิ่งก็อยู่ด้วยสินะ)
ผิงอาน(นายเอก)
(เด็กอายุเพียงแค่6ขวบ เป็นไปได้ไหมที่จะ....-)
ผิงอาน(นายเอก)
(ไม่น่าจะเป็นไปได้)
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
อืมมม แต่ว่านะเจ้าคะ
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
เดี๋ยวนี้พระองค์กับองค์ชายสามตัวติดกันบ่อยๆ
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
เริ่มสนิทกันแล้วหรือเจ้าคะ//แอบยิ้ม
ผิงอาน(นายเอก)
สนิทอะไรล่ะ
ผิงอาน(นายเอก)
ก็เพราะทุกวันนี้ไป๋เฟิ่งเอาแต่ตัวติดกับข้า
ผิงอาน(นายเอก)
จนเจ้าคิดว่าข้าคงชินกับเขาแล้ว
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
ไม่แน่นะเจ้าคะ//ยิ้มอ่อน
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
วันใดวันหนึ่ง พระองค์อาจจะตกหลุมรักองค์ชายสามก็ได้นะเจ้าคะ
ผิงอาน(นายเอก)
เทียนอู่ ยิ่งวันเข้าเจ้าเริ่มจะเพ้อเจ้อเกินไปแล้ว
ผิงอาน(นายเอก)
(ใครอยากจะไปตัวติด สนิทกับคนแบบนั้นกัน )
ผิงอาน(นายเอก)
(เดี๋ยวก็สติดี เดี๋ยวก็ไม่ดี)
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
เทียนอู่ก็แค่พูดตาม
ภาพน่ะเจ้าค่ะ
ผิงอาน(นายเอก)
//นึกเรื่องออก
ผิงอาน(นายเอก)
พูดแต่เรื่องของข้า
ผิงอาน(นายเอก)
แล้วเจ้าล่ะ
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
หืม?!//สงสัย
ผิงอาน(นายเอก)
ช่วงนี้ข้าเห็นเจ้าอยู่กับกู้หมิงบ่อยๆ
ผิงอาน(นายเอก)
พวกเจ้าคิดอะไรกัน
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
!!!!//สตั้น
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
ไม่ใช่นะเจ้าคะๆ!!//ลุกลี้ลุกลน
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
ข้า..ข้าก็แค่ไปช่วยท่านกู้หอบสัมภาระไปทางนอกหัวเมืองก็เท่านั้น//หน้าแดงนิดหน่อย
ผิงอาน(นายเอก)
แล้วมันใช่หน้าที่ที่ให้นางกำนัลอย่างเจ้าต้องไปทำเหรอ
ผิงอาน(นายเอก)
ทหารมีตั้งเยอะแยะไป
ผิงอาน(นายเอก)
เจ้าโกหกข้าไม่ได้หรอก//ยิ้ม
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
พล..พลทหารไม่พอนะเจ้าค่ะ
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
เทียนอู่เลยไปช่วย//ก้มหน้า+เขินอาย
ผิงอาน(นายเอก)
เจ้านี่ปากแข็งจริงๆเลยนะ
ผิงอาน(นายเอก)
วันนี้มีเรื่องมามากมาย ข้าอยากพักผ่อน
ผิงอาน(นายเอก)
เจ้าก็กลับไปนอนได้แล้ว
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
เจ้าค่ะ//ยิ้ม
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
//ก้มหัว+เดินออกไป
กู้หมิง(องครักษ์พระเอก)
กระหม่อมให้หมอหลวงนำยามาให้แล้วขอรับ//วางขวดยา
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
อืม ขอบใจเจ้ามาก//เจ็ บแปล็บที่แก้มข้างที่โดนตบ
กู้หมิง(องครักษ์พระเอก)
พระองค์ไม่เป็นอะไรมากใช่ไหมขอรับ
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ข้าไม่เป็นอะไรมาก
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
แล้วเรื่องที่ข้าให้เจ้าไปสืบเกี่ยวกับหลันฮวาที่แต่งเข้ามาล่ะ
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
เจ้าได้ข่าวคราวบ้างหรือไม่//จริงจัง
กู้หมิง(องครักษ์พระเอก)
ได้ขอรับ
กู้หมิง(องครักษ์พระเอก)
แต่อาจไม่มาก
กู้หมิง(องครักษ์พระเอก)
ข้าเองก็ได้ให้องครักษ์บางส่วนไปสืบอีกเช่นกัน
กู้หมิง(องครักษ์พระเอก)
ทางนั้นบอกมาว่า ก่อนที่องค์หญิงหลันฮวาจะแต่งเข้ามานั้น นางได้มีการปฎิเสธว่าจะไม่แต่งเข้ามา
กู้หมิง(องครักษ์พระเอก)
แต่ไม่สามารถขัดผู้เป็นพ่อได้
กู้หมิง(องครักษ์พระเอก)
จึงถูกส่งมาแต่งในวันนั้นขอรับ
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
(พฤติกรรมเช่นนี้ ไม่เห็นจะเหมือนกับตอนที่เข้าพิธีแต่งงานกับข้าเลยสักนิด)
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
(อีกอย่าง นางดูเหมือนไม่ได้อะไรกับการแต่งเข้ามาครั้งนี้)
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
//มองกู้หมิง
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
แล้วเจ้าล่ะ ได้ความว่าอะไร??//ขมวดคิ้ว
กู้หมิง(องครักษ์พระเอก)
ข้าเองได้ไปรับรู้ว่า ตระกูลหลันมีบุตรทั้งหมด2คน
กู้หมิง(องครักษ์พระเอก)
ข้าเกรงว่า บุตรที่มีแต่คนเล่าลือว่าใบหน้าสวยอย่างหญิงงามนั้น
กู้หมิง(องครักษ์พระเอก)
จะเป็นคนพี่ขอรับ
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
คนพี่งั้นรึ??
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
เหตุใดข้าถึงไม่รู้มาก่อนว่าตระกูลนี้มีบุตรทั้งหมด2คน
กู้หมิง(องครักษ์พระเอก)
น่าจะปิดเรื่องขอรับ เพราะคนพี่เกิดจากนางสนม
กู้หมิง(องครักษ์พระเอก)
ส่วนคนน้องเกิดจากฮองเฮา
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
แล้วเจ้ารู้หรือไม่ว่าคนพี่ มีนามว่าอะไร
กู้หมิง(องครักษ์พระเอก)
ถ้าข้าทำไม่ผิดคนพี่มีนามว่า ผิงอาน ขอรับ
กู้หมิง(องครักษ์พระเอก)
ไม่ค่อยมีคนยอมรับมากนัก เพราะเป็นคนสติไม่ดี
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
//คิดถึงเรื่องราวต่างๆ
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
(ถ้าคนที่มาแต่งกับข้าเป็นผิงอานจริงๆ ก็คงจะผิดคำบัญชาของพ่อข้าเป็นแน่)
แอดจ๋าแอด
ขอบคุณสำหรับคนที่เข้ามากดใจและอ่านเรื่องนี้ด้วยนะคะ🙏❤️
แอดจ๋าแอด
🏮 ปล.ไม่ได้ตรวจคำ
Comments
🌟✨จุ๊เม๊าะ🐣🐥
ฝากตบสักปาปสองปาปได้มั้ยเทียนอู่
2025-02-10
0
Gh Vh
อีคว.....
2024-12-13
0
จุบุจุบุ🌷
จริง
2024-10-07
0