ขอร้อง! ท่านอย่าสงสารตัวประกอบเช่นข้า
ตอนที่ 12 บทลงโทษ
ผิงอาน(นายเอก)
ว่าแต่ ถ้าข้าพาเจ้าออกมาแบบนี้
ผิงอาน(นายเอก)
มันจะมีคนจำเจ้าได้ไหม
ผิงอาน(นายเอก)
(เรื่องนี้ก็ลืมคิดไปเลยแฮะ)
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
พวกชาวบ้านไม่เคยเห็นข้ามาก่อน
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ส่วนใหญ่ก็จะเห็นแต่พี่ใหญ่และพี่รองออกมาลาดตระเวนตรงนี้
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ข้าไม่เคยออกมานอกหัวเมือง เลยไม่ค่อยมีคนรู้จักมากนัก
ผิงอาน(นายเอก)
แบบนี้เองเหรอ...//เข้าใจอยู่
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
(ถามแต่เรื่องของข้า งั้นข้าขอถามเรื่องเจ้าบ้าง)
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ข้าถามเจ้าได้หรือไม่//เสียงเด็กๆเล็กๆ
ผิงอาน(นายเอก)
เอาสิ//พยักหน้า
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
เจ้าจำถุงหอมที่ข้าเป็นคนลงมือปักเองกับมือให้กับเจ้าได้หรือไม่
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
(นี่คือการณ์ทดสอบ ว่าคนตรงหน้าใช่หลันฮวาจริงหรือไม่)
ผิงอาน(นายเอก)
//เงียบสักพัก
ผิงอาน(นายเอก)
//มองตาไป๋เฟิ่ง
ผิงอาน(นายเอก)
(นั่นไม่ใช่สายตาของคนที่มีสติเหมือนเด็ก6ขวบ)
ผิงอาน(นายเอก)
อื้ม...จำได้สิ
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
//ตาเบิกโพลงนิดๆ+ยิ้มหน่อยๆ
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
งั้น..เจ้าจำได้หรือไม่
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ว่าถุงหอมสีอะไร และลายปักเป็นรูปอะไร//พยายามจับผิด
ผิงอาน(นายเอก)
(ไอ่นี่ จะจับผิดกันเลยใช่ไหม!)
ผิงอาน(นายเอก)
//ขมวดคิ้วเบาๆ
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
(ดูเหมือนนางจะอ้ำๆอึ้งๆที่จะตอบคำถามข้า)
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
//ขมวดคิ้วอ่อนๆ
ผิงอาน(นายเอก)
ถุงหอมสีชมพู ลายปัก....
ผิงอาน(นายเอก)
ลายปักดอกเหมยสีเหลือง
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
//ยิ้มมุมปาก
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
(นางช่าง...!!?)
ผิงอาน(นายเอก)
(รู้อยู่แล้วว่ามันไม่ใช่ แต่ก็ยังอยากจะตอบเพื่อหลีกเลี่ยงมัน)
ผิงอาน(นายเอก)
(มา! ถึงตากูบ้างละ)
ผิงอาน(นายเอก)
ข้าเองก็อยากรู้เหมือนกัน
ผิงอาน(นายเอก)
ข้าสังเกตมานานละ
ผิงอาน(นายเอก)
ตั้งแต่ออกมานอกหัวเมือง
ผิงอาน(นายเอก)
ข้าก็เห็นเจ้าเอาป๋องแป๋งติดตัวมาตลอด ป๋องแป๋งมันสำคัญกับเจ้ามาเลยเหรอ??//สงสัย
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
อึก!///สตั้น
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ใช่ๆ...มันสำคัญกับข้ามาก มันคือสิ่งของชิ้นสุดท้ายของแม่ที่ให้ข้าไว้
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ถ้าข้า...ทำมันหาย
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ข้าเองก็เสียใจเช่นกัน
ผิงอาน(นายเอก)
อย่างนี้สินะ//ทำเป็นเชื่อ
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ฮวาฮวา~~~
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
แล้วพวกเราจะไปที่ใดต่อหรือ?
ผิงอาน(นายเอก)
ข้าขอดูก่อนนะ ว่าที่นี่มีอะไรให้เที่ยวอีกหรือไม่
: 风吹着我们相遇~~~~//เสียงนักแสดงงี้ว+เพลงบรรเลงตาม
(สายลมพัดให้เรามาเจอกัน)
ผิงอานจูงมือไป๋เฟิ่งให้ตามตนไปดูนักแสดงงี้วบนเวทีกลางตลาด
: 两人互不信任。//เสียงสูง
(ทั้งสองต่างไม่เชื่อใจกัน)
: 所以就结束了。让我们分别吧
(มันจึงเป็นจุดจบ ให้พวกเราต้องพรากกัน)
ผิงอาน(นายเอก)
ความหมายมันดูแปลกๆอยู่นะ//สงสัย
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
แปลกอย่างไร?
ผิงอาน(นายเอก)
ก็ดูสิ เพลงจะบรรเลงไปตามเสียงของนักแสดงก็จริง
ผิงอาน(นายเอก)
แต่มันจะมีท่อนที่ใครเล่นเพลงนี้ จะไม่รู้ตอนจบสุดท้ายของมัน
ผิงอาน(นายเอก)
พูดง่ายๆ คือใครเล่นเพลงนี้ จะเล่นไม่จบสักคน
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ข้าไม่ค่อยเข้าใจเลย
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
เจ้ากำลังหมายถึง ผู้ใดที่เล่นมันก็จะเล่นไม่จบงั้นรึ??//สงสัย
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
(นางคิดอะไรอยู่?)
ผิงอาน(นายเอก)
//ตั้งใจฟังเพลง
ผิงอาน(นายเอก)
(ท่อนสุดท้ายแล้ว!!!)
: 那个必须死的人是-!!!ฮึก!!
(ผู้ที่ต้องตา ยกลับเป็น-)!!
ผิงอาน(นายเอก)
!!!//เบิกตาโพลง
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
!!!อะ//ตกใจ
: เล่ยเหยียน!! เล่ยเหยียน!!เจ้าเป็นอะไร//รีบเข้าไปดู
:ไม่นะอาเล่ย! ไปตามหมอมาเร็ว!!!//ตะโกน
ตลาดต่างพากันอยู่ในความโกลาหล ทุกคนแตกตื่นกันหมด
ผิงอาน(นายเอก)
เรารีบไปกันเถอะ
ผิงอาน(นายเอก)
อยู่ที่นี่อาจไม่ปลอดภัยเท่าไหร่//ขมวดคิ้ว
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
อะ!!//ถูกดึงไป
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
//กลับไปมองนักแสดงงิ้วอีกครั้ง
ผิงอาน(นายเอก)
กว่าจะกลับมาได้ แทบแย่เลย
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
ไปที่ใดกันมารึ!!!//โผล่มาอย่างรวดเร็ว+ขึ้นเสียง
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
//มีน้ำโห+จ้องเขม็ง
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
//มองผิงอาน
ผิงอาน(นายเอก)
หม่อมฉันแค่พาองค์ชายออกไปด้านนอกมาน่ะเพคะ
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
แค่พารึ!!!//ขึ้นเสียง
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
เจ้าเองก็รู้ดีไม่ใช่รึ ว่าข้าสั่งห้ามให้องค์ชายสามออกไปด้านนอกหัวเมือง
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
แม่ใหญ่!!...ข้าขอล่ะ อย่าว่านางเลย
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ข้าผิดเอง ข้าเป็นคนขอร้องนางให้พาข้าออกไปเอง//รับผิดแทน
ผิงอาน(นายเอก)
อาเฟิ่ง...เจ้า-//มอง
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
เจ้าอย่ามาแก้ตัวแทนพระชายา!
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
ข้าบอกเจ้าจนนับไม่ถ้วนนะอาเฟิ่ง!!
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
นึกว่าลูกของท่านพี่เหนียนจะเชื่อฟัง
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
แต่พอเอาเข้าจริง!
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
ก็เหมือนเด็กนอกหัวเมืองทั้วไป!!
เด็กนอกหัวเมืองในความหมายของฉีลั่วคือ เด็กที่ไม่มีมารยาท ด้อยการศึกษานะคะ
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
อึก..//น้ำตาคลอ
ผิงอาน(นายเอก)
เด็กนอกหัวเมือง?
ผิงอาน(นายเอก)
!!//รู้ความหมาย
ผิงอาน(นายเอก)
ท่านไม่เห็นจำเป็นต้องว่าเขาแบบนี้เลย!!//แย้งขึ้นมา
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
หึ!!//หันควับมาหาผิงอาน+ขมวดคิ้ว
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
ทำไมจะว่าไม่ได้!
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
เจ้าคิดว่าแต่งเข้ามาแล้วจะทำจะพูดอะไรก็ได้งั้นรึ!!
ผิงอาน(นายเอก)
ข้าไม่ได้หมายความแบบนั้น...!!
ผิงอาน(นายเอก)
(ไม่ได้สิ ถ้าหากตอนนี้ยังมีปัญหากับฉีลั่วตั้งแต่เริ่ม)
ผิงอาน(นายเอก)
(อนาคตอาจจะไปได้ยาก)
ผิงอาน(นายเอก)
(ไม่สู้ยอมรับผิดไปเลยดีกว่า)
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
(อีนางชั้นต่ำ! กล้าดีอย่างไรมาต่อปากต่อคำกับข้า!!!)
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
(ถ้าท่านพี่รู้ ได้สั่งนางออกจากวังเป็นแน่)
ผิงอาน(นายเอก)
หลันฮวาผิดเองเพคะ//อ่อนน้อม
ผิงอาน(นายเอก)
ที่ไม่เชื่อฟังคำสั่งฮองเฮา
ผิงอาน(นายเอก)
ดื้อรั้น อยากจะพาองค์ชายสามออกไปด้านหัวเมือง//ทำแบบรู้สึกผิด
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
(เหตุใดนางถึงยอมง่ายๆล่ะ)
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
หึ! ดี!
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
ถ้ารู้สำนึกแล้วก็ดี!
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
แต่ข้าจะจับเจ้าไปโบยเพื่อตำหนิ ว่าวันหลังห้ามพาองค์ชายสามออกไปอีก//จ้องเขม็ง
ผิงอาน(นายเอก)
(ฉันจะถูกโบยงั้นเรอะ!!!)
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
จับนางไว้!!!!
ผิงอาน(นายเอก)
อึก!!//ชักขืน
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
!!!//ตกใจ+พุ่งตัวมาหาฉีลั่ว
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
แม่ใหญ่!! หงึก..อึก
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
อย่ามาแตะต้องตัวข้า!!//ผลักไป๋เฟิ่งออก
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
//รังเกียจไป๋เฟิ่ง
ผิงอาน(นายเอก)
ปล่อยสิ!!//ขัดขืน
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
เจ้ายิ่งเป็นโรค แล้วมาแตะต้องตัวข้า!!!
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
ข้าจะไม่ปล่อยเจ้าไว้แน่!!!//โกรธมาก
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
//ง้างมือตบไป๋เฟิ่ง
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
อะ!!!//หันหน้าไปตามแรงที่กระทบมา
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
เหตุใดท่านถึงต้องรังเกียจข้าถึงเพียงนี้ ฮึก!...อึก//ร้องไห้
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
เหอะ! ถามได้
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
ข้าน่ะรังเกียจเจ้าตั้งแต่ที่เจ้าจะได้ตำแหน่งฮ่องเต้คนถัดไปแล้ว!!!!
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
//จ้องมอง+หลั่งน้ำตา
ผิงอาน(นายเอก)
(ไม่ได้การละ! ฉันต้องหาทางให้ไป๋เฟิ่งออกไปจากตรงนี้)
ผิงอาน(นายเอก)
//มองหาคนรอบๆ
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
เกิดอะไนขึ้น!!!!//วิ่งมา+จริงจัง
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
เกิดอะไรขึ้นเพคะ!//ตามมาด้วย
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
//เห็น+ขมวดคิ้ว
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
อ่ะ!....ท่านพี่//วิ่งเข้าไปหา
กู้หมิง(องครักษ์พระเอก)
องค์ชายสาม!//ตามมา
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
พระชายาเพคะ เทียนอู่มาแล้ว!//วิ่งมา
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
เจ้ากำลังทำอะไร ฉีลั่ว!!//เสียงเข้ม
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
ท่านพี่ฉี....
กู้หมิง(องครักษ์พระเอก)
//ไปช่วยพยุงไป๋เฟิ่งขึ้นมา
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
//พยุงผิงอาน
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
เป็นอะไรไหมเจ้าคะ เจ็ บตรงไหนหรือไม่//ดูตามร่างกายผิงอาน
ผิงอาน(นายเอก)
ข้าไม่เป็นอะไร
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
เอ่ออ...ท่านพี่
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
ข้าก็แค่สั่งสอนทั้งสองคนเองน่ะเพคะ
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
แล้วด้วยเรื่องอะไรที่ต้องสั่งสอนถึงขั้นต บตีกันเช่นนี้!//ขมวดคิ้ว
ฉีลั่ว(อนุภรรยา+ฮองเฮา)
ข้า..ข้าแค่พลั้งมือไปน่ะเพคะ//เข้าหาไป๋ฟู่
ไป๋ฟู่(ฮ่องเต้)
พลั้งมือรึ?
แอดจ๋าแอด
ขอบคุณสำหรับคนที่เข้ามาอ่านเรื่องนี้ด้วยนะคะ🙏❤️
แอดจ๋าแอด
🟠 ปล.ไม่ได้ตรวจคำผิด
Comments
🌟✨จุ๊เม๊าะ🐣🐥
ตอนแรกอ่านว่าชักปืน
2025-02-10
0
ข้าคือแมววาย
ใครจะร่วมวงตบอินังนี่กับเราบ้าง
2024-05-06
2
ข้าคือแมววาย
มันใช่พวกเอ็งสองตัวเลยเนี่ย 555
2024-05-06
2