ขอร้อง! ท่านอย่าสงสารตัวประกอบเช่นข้า
ตอนที่ 14 นิสัยของอาเฟิ่ง
กู้หมิง(องครักษ์พระเอก)
แล้วพระองค์ได้เบาะแสอะไรหรือไม่ขอรับ//จริงจัง
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ตอนที่ข้าออกนอกหัวเมืองไปขณะนั้น
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ข้าเองก็ถามเรื่องเกี่ยวกับความจำนางมาบ้างแล้ว
กู้หมิง(องครักษ์พระเอก)
แล้วเรื่องอะไรหรือขอรับ?
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ข้าถามนางว่านางยังคงจำถุงหอมที่ข้าให้ได้หรือไม่
กู้หมิง(องครักษ์พระเอก)
เรื่องถุงหอม? พระชายาจะจำได้หรือขอรับ
กู้หมิง(องครักษ์พระเอก)
เพราะตั้งแต่จวนที่พระชายาจากมา ท่านก็ยังไม่รู้ว่ามีผู้ใดให้ถุงหอมพระชายาแล้วบ้าง
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
นางจำไม่ได้หรอก
กู้หมิง(องครักษ์พระเอก)
//สังสัย
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
เพราะข้าไม่เคยให้ถุงหอมนางเลยสักครั้งเดียว
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
แต่พอข้าถามเรื่องนั้น นางกลับจำได้อย่างชัดแจ้ง
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ว่ามันมีสีอะไร มีลายปักแบบใด
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ทั้งที่ข้าไม่เคยมอบให้
กู้หมิง(องครักษ์พระเอก)
//เริ่มสงสัยพระชายาเหมือนกัน
กู้หมิง(องครักษ์พระเอก)
แล้วพระชายารู้เรื่อฃเกี่ยวกับพระองค์แล้วหรือยังขอรับ
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
นางเหมือนจะใกล้รู้แล้วว่าข้าแกล้งเป็นบ้า แต่ก็ต้องดูต่อไป
กู้หมิง(องครักษ์พระเอก)
//คิด
กู้หมิง(องครักษ์พระเอก)
แล้วพระองค์จะทำอะไรต่อขอรับ
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
//คิดหาวิธี+ขมวดคิ้ว
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ข้าได้ข่าวมาว่าลูกสาวของท่านเสนาบดีหลันมีความสามารถในการชงชา
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
เพราะฉะนั้น
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ข้าจะใช้เรื่องนี้มาพิสูจน์ว่าเป็นใครกันแน่
ไป๋เฟิ่ง(พระเอก)
ที่เข้ามาแต่งงานกับข้า//จริงจัง
อันนี้ไป๋เฟิ่งจำผิดนะคะ คิดว่าหลันฮวามีควาสามารถด้านการชงชา
หลันฮวา = นางไม่มีความสามารถอะไรเลย มันเป็นแค่เรื่องพูดให้ตัวเองดูดี
ผิงอาน = ความสามารถในการชงชา,ด้านรู้ชนิดยาพิษ,รู้วิธีปักผ้านิดหน่อย
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
พระชายาจ้าวค้าา//เสียงลากยาว
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
ตื่นได้แล้วนะเจ้าคะ
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
เดี๋ยวจะสายเอานะเจ้าคะ//วางสำรับบนโต๊ะ
ผิงอาน(นายเอก)
//ออกมาจากห้อง
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
พระชายาเพิ่งตื่นหรือเจ้าคะ?
ผิงอาน(นายเอก)
ข้าตื่นนานแล้วล่ะ มัวแต่แต่งกายอยู่
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
เจ้าค่ะ//ยิ้มอ่อน
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
เทียนอู่เตรียมสำรับมื้อเช้าไว้ให้แล้วนะเจ้าคะ
ผิงอาน(นายเอก)
อื้ม...ขอบใจเจ้ามากนะ
ผิงอาน(นายเอก)
//นั่งเก้าอี้
ผิงอาน(นายเอก)
เยอะจัง จะกินหมดไหมเนี่ย//คิดอยู่ว่าจะคิดหมดรึเปล่า
ผิงอาน(นายเอก)
//แกะกุ้ง+เอาเข้าปาก
ผิงอาน(นายเอก)
(อร่อยมาก!)
ผิงอาน(นายเอก)
//กินแก้มตุ่ยๆ
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
//มอง+เอ็นดู
ผิงอาน(นายเอก)
(มัวแต่กิน จนลืมนึกเรื่องเมื่อวานเลยแฮะ)
ผิงอาน(นายเอก)
//กลับมาหน้าเคร่งเครียด
ผิงอาน(นายเอก)
(หรือฉันควรจะไปถามนิสัยของไป๋เฟิ่งกับอนุหลิวดี)
ผิงอาน(นายเอก)
(ไม่น่าจะได้ หรือจะไปถามกับกู้หมิง?)
ผิงอาน(นายเอก)
(ก็ไม่น่าจะได้คำตอบที่ชัดเจน)
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
//สังเกต
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
(หืม? พระชายาเป็นอะไรไป)
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
(เมื่อตะกี้ยังกินอย่างมีความสุขอยู่เลย)
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
(เหตุใดครานี้กลับทำใบหน้าเคร่งเครียดเช่นนี้กันนะ)
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
พระชายาเจ้าคะ..!//สงสัย
ผิงอาน(นายเอก)
(กู้หมิงเป็นถึงองครักษ์คนสนิทของไป๋เฟิ่งเลยนะ ถ้าได้คำตอบสิแปลก)
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
พระชายาเจ้าคะ.!
ผิงอาน(นายเอก)
(เพราะถ้านายสั่งไม่ให้บอกใครก็จะไม่บอกสินะ)
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
พระชายา!!//เสียงดัง
ผิงอาน(นายเอก)
อะไรเทียนอู่ ข้าตกใจหมด
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
ไม่มีอะไรเจ้าค่ะ
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
เทียนอู่แค่สงสัย เหตุใดท่านถึงทำหน้าเคร่งเครียด
ผิงอาน(นายเอก)
ปะ-เปล่าหรอก
ผิงอาน(นายเอก)
ข้าก็แค่เหม่อไปเรื่อยน่ะ//ยิ้มแห้ง
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
อย่าเหม่อบ่อยนักสิเจ้าคะ
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
มันอาจส่งผลต่อสุขภาพของท่านได้นะเจ้าคะ//เป็นห่วง
ผิงอาน(นายเอก)
(เทียนอู่ยังคิดว่าฉันคงเป็นบ้าอยู่สินะสินะ)
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
เจ้าคะ?//มอง
ผิงอาน(นายเอก)
ถ้าข้าทานข้าวเช้าเสร็จ
ผิงอาน(นายเอก)
ว่าจะไปหาอนุหลิวหน่อย เจ้าพาข้าไปหน่อยนะ
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
ได้เจ้าค่ะ//ยิ้ม
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
//นั่งปักผ้า
ตปก.ญ
อนุหลิวปักลายผ้าได้งามมากเลยเจ้าค่ะ//ยิ้มอ่อน
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
หึหึ//หัวเราะในลำคอ
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
เจ้าก็ชมข้าเกินไปแล้ว
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
หืม? ใครกัน
ตปก.ญ
เดี๋ยวหม่อมฉันไปดูให้เจ้าค่ะ//ลุกขึ้น
ตปก.ญ
ดูเหมือนว่าจะเป็นพระชายาขององค์ชายสามเจ้าค่ะ
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
จริงรึ?//ดูตื่นเต้น
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
ให้นางเข้ามาเถอะ
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
//เก็บผ้า
ตปก.ญ
เชิญเข้าค่ะ//เปิดประตู
ผิงอาน(นายเอก)
//เดินเข้ามา
เทียนอู่(นางกำนัลนายเอก)
//เดินตาม
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
เป็นถึงพระชายาขององค์ชายสาม
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
ไม่ต้องพิธีรีตองให้มากความหรอก//ยิ้มอ่อน
ผิงอาน(นายเอก)
ขอ-!! เพคะ//เกือบหลุด
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
มานี่สิ มานั่งก่อน//ตบเก้าอี้ข้างตัวเอง
ผิงอาน(นายเอก)
ขอบพระทัยเพคะ//นั่งอย่างเรียบร้อย
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
พระชายาหลันนี่งดงามสมคำล่ำลือเสียจริงๆ
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
ไม่ผิดเลยที่มีแต่คนชมว่างามดั่งเช่นนางฟ้านางสวรรค์//ชื่นชม
ผิงอาน(นายเอก)
(ชมแบบนี้ก็เขินเป็นนะเนี่ย)
ผิงอาน(นายเอก)
ท่านก็ชมข้าเกินไป
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
//เอ็นดู
ผิงอาน(นายเอก)
นานแล้วที่หม่อมฉันแต่งเข้ามา
ผิงอาน(นายเอก)
แต่ก็ไม่ได้มีโอกาสที่จะมาเยี่ยมพระองค์
ผิงอาน(นายเอก)
ครั้งนี้มีโอกาสจึงอยากมาเยี่ยมเพคะ
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
แล้วเจ้ามีอะไรรึ??//สงสัย
ผิงอาน(นายเอก)
หม่อมฉันเห็นพระองค์กับองค์ชายสามดูสนิทเหมือนแม่ลูก
ผิงอาน(นายเอก)
หม่อมฉันจึงอยากจะทราบนิสัยขององค์ชายสามให้มากกว่านี้
ผิงอาน(นายเอก)
เพื่อให้เขาพึงพอใจ และดูไม่กังวลเมื่ออยู่กับหม่อมฉัน
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
//ตั้งใจฟัง
ผิงอาน(นายเอก)
หม่อมฉันรู้ดีว่าถ้ามาถามตรงๆเช่นนี้
ผิงอาน(นายเอก)
อาจจะไม่ค่อยดีนัก
ผิงอาน(นายเอก)
แต่ก็กลัวสามีจะอึดอัดเมื่ออยู่กับหม่อมฉันน่ะเพคะ//ทำหน้าเศร้า
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
//หัวเราะเบาๆ
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
ไม่เป็นอะไร
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
คนหลายคนก็คิดว่าข้าเป็นแท้ๆของเขาอีกคนเช่น
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
แต่ข้าไม่ถือสาหรอก เพราะข้าเองก็เห็นเขาเป็นลูกอีกคนเช่นกัน//ยิ้มอ่อน
ผิงอาน(นายเอก)
(เรื่องจริงสินะ ที่หลังจากแม่ไป๋เฟิ่งเสียไป ก็มีแต่อนุหลิวที่ยังคงดูแลอยู่ข้าง )
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
จริงสิ เจ้ามมถามข้าเรื่องนิสัยของอาเฟิ่งหนิ
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
เหมือนข้าจะพูดนอกเรื่องไปอีกแล้ว
ผิงอาน(นายเอก)
ไม่เป็นไรหรอกเพคะ//ยิ้ม
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
อาเฟิ่งน่ะ ถ้าดูเผินๆก็จะคิดว่าเขาเป็ยคนนิ่งๆเงียบๆ
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
แต่แท้จริงแล้ว ถ้าเขารู้จักกับผู้ใด เขาก็จะพูดมากเป็นพิเศษ
ผิงอาน(นายเอก)
(ไม่เห็นจะเหมือนกันตอนที่คุยกันเลยแฮะ )
ผิงอาน(นายเอก)
(แสดงว่าเรายังไม่สนิทกันสินะ)
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
เขาชอบคนเอาอกเอาใจ
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
ยิ้มแย้มแจ่มใส เหมือนตอนเด็กไม่เปลี่ยน
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
จริงสิ!
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
อาเฟิ่งเขาชอบคนทำขนมเก่ง แล้วก็ดูแลเขาได้
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
ถ้าเจ้าอยากจะสนิทกับอาเฟิ่งให้มากๆ
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
ทำของที่เขาชอบล่ะ เช่น บัวลอยน้ำขิง ชามะลิ ชาจันทร์หอม เป็ดย่าง
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
กิจกรรม ก็น่าจะเป็นการอ่านหนังสือ เล่นกู่เจิง
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
ข้าคิดว่าพวกนี้มันน่าจะเป็นสิ่งที่เขาชอบ
ผิงอาน(นายเอก)
(ของชอบมีแค่นี้เองหรอกเหรอ?)
ผิงอาน(นายเอก)
แล้วมีของที่อาเฟิ่งไม่ชอบบ้างหรือไม่เพคะ?//สงสัย
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
ของที่ไม่ชอบรึ?//นึกอยู่
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
น่าจะเป็นการบังคับเขาให้ทำสิ่งที่เขาไม่อยากทำ
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
แล้วก็อีกเรื่อง อาเฟิ่งกลัวกระต่ายที่สุดเลย
ผิงอาน(นายเอก)
กลัวกระต่าย??
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
อืม..//หัวเราะเบาๆ
ผิงอาน(นายเอก)
(เหลือจะเชื่อจริงๆ ว่าคนอย่างเขาจะกลัวกระต่าย)
ผิงอาน(นายเอก)
หม่อมฉันขอบพระทัยเป็นอย่างสูง //คำนับ
ผิงอาน(นายเอก)
หม่อมฉันมาเยี่ยมครั้งนี้ ได้ความรู้มากมาย
ผิงอาน(นายเอก)
หม่อมฉันจะนำไปใช้เพคะ//ยิ้ม
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
อืม..ข้าก็อยากให้พวกเจ้าสนิทกันไวๆอย่างเช่นแต่เด็ก//ยิ้มหวาน
ผิงอาน(นายเอก)
ไม่มีอะไรแล้ว
ผิงอาน(นายเอก)
หม่อมฉันขอกลับก่อนเพคะ//คำนับโค้งงามๆ
หลิวหยาง(อนุภรรยา)
//ยิ้มส่ง
ผิงอาน(นายเอก)
//กำลังจะเดินออก
ไป๋เติ้ง(ลูกหลิวหยาง)
//ยืนอยู่ตรงหน้าประตูอยู่แล้ว+ย.ช
ไป๋เติ้ง(ลูกหลิวหยาง)
//มองด้วยสายตาเรียบๆ
ผิงอาน(นายเอก)
//คำนับก่อนจะเดินกลับ
ไป๋เติ้ง(ลูกหลิวหยาง)
//ใช้หางตามอง
แอดจ๋าแอด
ขอบคุณสำหรับคนที่เข้ามากดใจและอ่านเรื่องนี้ด้วยนะคะ🙏❤️
แอดจ๋าแอด
🥦 ปล.ไม่ได้ตรวจคำ
Comments
บีอัส✨🖤
พ.ออีกคนอะป่าว
2024-06-05
3
ข้าคือแมววาย
คนนี้พอ.อีกคนป่ะ
2024-05-06
0
ข้าคือแมววาย
เราก็กลัวว่ามันจะเอาฟันเหยินๆสองซี่งีบนิ้วเราอ่ะ🥲🥲
2024-05-06
1