ท่านอาจารย์ โปรดอย่าทิ้งข้าไป
เริ่มฝึกวันแรก
ตอนเช้าบนเขาเงียบสงบและ เย็นสบายอากาศสดชื่นจนรู้สึกได้ตั้งแต่ลมหายใจแรกหมอกขาวบางบางลอยละล่องคลอเคลียยอดไม้และผืนหญ้าแสงแดดยามเช้าอ่อนอ่อนค่อยค่อยสาดรอดผ่านกลุ่มใบไม้มากระทบใบหน้าเด็กหนุ่ม
เหยียนชุน
อืมมม\\บิดขี้เกียจ
ฝีเท้าน้อยๆก้าวย่างด้วยความเร่งรีบประหนึ่งว่ามีสิ่งสำคัญหายไป
เหยียนชุน
ซือจุนนนนนน!!\\ตะโกน
ไม่มีเสียงใดตอบรับมีเพียงเสียงสะท้อนกึกก้องของตัวเอง
เหยียนชุน
ซือจุน….ฮืออออ\\ร้องให้
เหยียนชุน
นะ..ไหนท่านบอกว่าจะไม่ทิ้งข้า….ฮือออ…อึก\\สะอึกสะอื้น
เด็กน้อยตามหาซือจุนอยู่ครู่หนึ่งแล้วล้มลงร้องไห้อย่างน่าเวทนา
ฟู่ฮัว
…..\\มองดูของหน้าตาแปลกๆ
พ่อค้าขายของ
นายท่านต้องการให้ข้าช่วยอะไรหรือขอรับ\\น้ำเสียงที่เป็นมืออาชีพ
ฟู่ฮัว
ข้าต้องการเครื่องครัวเบื้องต้นทุกอย่าง
พ่อค้าขายของ
หูยยยยแบบนี้ท่ากำลังขึ้นบ้านไหม่ใช่หรือไม่(แต่งตัวภูมิฐานเช่นนี้คงเป็นขุนนางแน่ๆ)
พ่อค้าขายของ
ท่านต้องการวัสดุหรือวัตถุดิบด้วยหรือไม่ขอรับ
พ่อค้าขายของ
ทางเรามีขอครับครันทุกอย่างเลยขอรับ
พ่อค้าขายของ
ขอเพียงท่านเอ่ยปากมาเท่านั้นน!!\\ตาเป็นประกาย
ฟู่ฮัว
ข้าต้องการอาหารสำหรับหนึ่งอาทิตย์แล้วก็ วัตถุดิบทุกอย่างที่เจ้ามี
พ่อค้าขายของ
(ว่าแล้ววววววว สายตาของข้านี่ไม่ผิดไปเลยจริงๆ)\\ตาลุกวาว
พ่อค้าขายของ
ได้เลยขอรับรอสักครู่นะขอรับ
พ่อค้าขายของ
อ่าวๆๆจัดของให้ท่านผู้นี้เดี่ยวนี้เลย\\ตะโกนบอกคนในร้าน
พ่อค้าขายของ
ของได้แล้วขอรับนายท่าน\\ชี้ไปทางสินค้า
ฟู่ฮัว
อืม\\ยื่นหยกให้ชิ้นนึง
พ่อค้าขายของ
ไอ่หยาาาาา\\รับของ
พ่อค้าขายของ
แวะมาบ่อยๆนะขอรับบบ
พ่อค้าขายของ
ของเยอะขนาดนี้ท่านจะขนไปคนเดียวหรือขอรับ\\มอง
พ่อค้าขายของ
นายท่านขนไปไม่หมดหรอกขอรับให้ข้าเอาเกวียนไปส่งดีกว่า
ฟู่ฮัว
เจ้าไม่ต้องไปหรอกเอามาแค่เกวียนพอ
พ่อค้าขายของ
ได้เลยขอรับบบบ
ชายหนุ่มรูปงามในใจพรางคิด ตัวข้าเป็นถึงเซียนทำไมต้องมาทำอะไรแบบนี้หากคนล่างตลาดรู้จะเอาไปนินทาว่าร้ายหรือไม่
ฟู่ฮัว
(ช่างมันประไรข้าแปลงกายมาไม่มีใครรู้แน่)\\เข็นเกวียนขึ้นภูเขา
เสียงเด็กน้อยร้องแว่วมาตามลมทำให้ใจของฟู่ฮัวสั่นสะท้านด้วยความกังวล
ฟู่ฮัว
(เจ้าเด็กน้อยขี้แยนั่น)\\รีบแบกเกวียนขึ้นภูเขา
ฟู่ฮัว
เจ้าเด็กขี้แยเจ้าเป็นอะไร!!\\วิ่งมาด้วยความตกใจ
เหยียนชุน
ซือจุนนนนนน\\ร้องให้จนน้ำตาแห้งผาก
ฟู่ฮัว
ใครทำอะไรเจ้าสัตว์ร้ายมันทำรึ\\สำรวจร่างกายเด็กน้อยตรงหน้า
เหยียนชุน
ข้าๆ…ข้านึกว่าท่านจะทิ้งข้าไปปป\\กอดฟู่ฮัวแน่น
ฟู่ฮัว
เห้อ~\\ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ชายหนุ่มเลิกลักเพราะไม่เคยใกล้ชิดกับใครขนาดนี้
ฟู่ฮัว
ป่าวเลยข้าไม่ได้ทิ้งเจ้า… ข้าเพียงคิดได้ว่าจะให้เจ้ากินหน่อไม้ทุกวันก็ไม่ได้\\เลิกลัก
เด็กน้อยยังคงร้องไห้ต่อไปคงเพราะเสียขวัญตัวสั่นด้วยความกลัว
เหยียนชุน
ฮืออออออ…ท่านก็น่าจะบอกข้าบ้าง\\กอดไม่ยอมปล่อย
ฟู่ฮัว
เข้าใจแล้วๆ ต่อไปไหนนี้หากข้าจะไปไหนข้าจะบอกเจ้า\\ลูบหัวเบาๆ
เหยียนชุน
ฮึกๆ….จริงๆนะขอรับ\\เงิยหน้ามอง
ฟู่ฮัว
หน่อไม้เมื่อวานคงไม่ทำให้เจ้าอิ่มท้องสินะเหยียนชุน
ฟู่ฮัว
ข้าซื้อของใช้จำเป็นในครัวเรือนมาหากเจ้าหิวเจ้าก็ทำกินได้เลย
เหยียนชุน
ขอรับนายท่าน\\ดีใจ
ฟู่ฮัว
ตอนนี้ปล่อยข้าได้หรือยัง\\มองเด็กน้อยด้วยความเอ็นดู
เหยียนชุน
อ่ะ!!…ขะขออภัยขอรับซือจุน\\ผละกอด
ฟู่ฮัว
ถ้าเจ้าหิวเจ้าก็ไปทำกับข้าวกินได้เลยข้าจะรออยู่ข้างนอกหากกินเสร็จ ข้าจะเริ่มสอนวิชาให้เจ้า
เหยียนชุน
ขอรับซือจุน\\รีบหยิบของจากเกวียนไปเก็บ
เหยียนชุน
ข้ามาแล้วขอรับซือจุน\\บนหน้ามีข้าวติด
ฟู่ฮัว
อืม…มานี่สิ\\มองใบหน้าไร้เดียงสา
ฟู่ฮัว
เรียบร้อย\\เช็ดเมล็ดข้าวที่ติดใบหน้า
เหยียนชุน
….(ซือจุนจับแก้มข้าละ)\\เขิน
ฟู่ฮัว
อ่ะนี่\\ยื่นหนังสือให้
ฟู่ฮัว
คู่มือแนะนำสำหรับมือใหม่ในการฝึกกำลังภายในเบื้องต้น
ฟู่ฮัว
หากมีข้อสงสัยหรืออยากลองทำเมื่อไหร่ก็มาหาข้า ข้าจะรออยู่ตรงนี้
เหยียนชุน
แล้วข้าจะฝึกที่ไหนขอรับซือจุน
ฟู่ฮัว
เจ้าสามารถฝึกอยู่ในบริเวณจวนได้ออกจากจวนได้แต่ไม่เกินครึ่งลี้
ฟู่ฮัว
ข้ากลางเขตอาคมไว้แค่นั้น
เหยียนชุน
ขอรับซือจุน\\ กระตือรือร้น
Comments