ท่านอาจารย์ โปรดอย่าทิ้งข้าไป
ลูกศิษย์
เหยียนชุน
ท่านแม่…อย่าทิ้งข้า…ไป\\พึมพำ
ฟู่ฮัว
เจ้าเติบโตมาในสภาพแวดล้อมแบบไหนกัน..ถึงได้ยอมไว้ใจข้าคนที่พึ่งเจอได้เพียงไม่ถึงวันถึงขั้นไม่ยอมกลับบ้าน\\นั่งเฝ้าข้างๆเตียง
เหยียนชุน
ฮืออ..ฮึก..ข้าผิดไปแล้วท่านพ่อ…..อย่าทำร้ายท่านแม่เลย\\ร้องให้
แม้ยามหลับเด็กน้อยก้ยังคงละเมอเพ้อถึงประสบการณ์ที่เคยพบเจอเมื่อครั้งยังเด็ก
ฟู่ฮัว
ชู่ว~\\แตะที่หน้าผาก
ฟู่ฮัว
จะไม่มีใครทำอันตรายเจ้าได้..ตราบใดที่ข้ายังอยู่\\ปาดน้ำตาที่ไหลผ่านแก้ม
ฟู่ฮัว
(เห็นทีข้าคงต้องเลี้ยงเด็กคนนี้เสียแล้ว)\\กำลังจะลุก
เหยียนชุน
อย่าทิ้ง….ข้าไป\\คว้าแขนเสื้อแน่น
ฟู่ฮัว
ข้าไม่ทิ้งเจ้าหรอกนอนพักเสีย\\นั่งลงที่เดิม
ฟู่ฮัว
ตื่นได้เสียที\\อ่านหนังสือ
ฟู่ฮัว
ข้าเปิดหนังสือมือเดียวไม่ถนัด\\มองไปที่มือ
เหยียนชุน
?\\จับแขนเสื้อของอีกฝ่านจนแน่น
เหยียนชุน
อ่ะ …ขะข้าขออภัยขอรับท่านฟู่ฮัว\\รีบปล่อย
ฟู่ฮัว
ไม่เป็นไร\\หันหน้ามาทางเด็กน้อย
เหยียนชุน
ท่านรับข้าเป็นศิษย์ได้หรือไม่\\เสียงอ่อน
เหยียนชุน
ได้โปรดรับข้า-!!!!จริงหรือขอรับท่าน\\ดีใจ
จากหน้าตาอมทุกข์ในตอนแรกในตอนนี้กลับมีรอยยิ้มเล็กๆปรากฏอยู่บนใบหน้าที่ผอมจนแก้มตอบ
เหยียนชุน
ขอบคุณมากๆเลยขอรับซือจุน\\กุมมืออีกฝ่าย
ฟู่ฮัว
เรียกข้าว่าซือฟู่ก็พอข้าไม่ได้น่าเคารพอะไรหรอก\\พพยายามดึงมือออก
เหยียนชุน
ไม่ได้ขอรับ!!!!!\\เสียงแข็ง
เหยียนชุน
สำหรับข้าไม่มีใครน่าเคารพกว่าท่านอีกแล้วซือจุน\\ระริกระรี้
ฟู่ฮัว
อะแอ่มๆ\\กระเเอมกระไอ
ฟู่ฮัว
ตามใจเจ้าแล้วกัน\\หลบหน้า
เหยียนชุน
อ่า…เอ่อ\\ท้องร้อง
เหยียนชุน
ขออภัยขอรับ\\เขินอาย
ฟู่ฮัว
ข้าลืมไปเสียสนิทเลยว่าเจ้าต้องกินข้าว\\กำลังลุก
เหยียนชุน
ซือจุนท่านหิวหรือไม่\\คว้าแขนเสื้อ
ฟู่ฮัว
ไม่หรอกข้าไม่หิว\\โดนคว้าไว้
ฟู่ฮัว
สำหรับข้าอาหารก็ไม่ต่างจากน้ำเปล่า
เหยียนชุน
อาจจะเป็นการอวดดีไปสักหน่อยให้ข้าลองทำให้ท่านกินได้หรือไม่\\รอคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ
ฟู่ฮัว
ในจวนของข้าไม่มีอุปกรณ์สำหรับการทำอาหารหรอก
เหยียนชุน
ไม่เป็นไรเลยขอรับให้ข้าเป็นคนจัดการนะขอรับซือจุน
ฟู่ฮัว
ตามใจเจ้า(จะทำได้หรือ)\\มอง
เหยียนชุน
สักครู่นะขอรับอย่าไปไหนนะขอรับซือจุน
เหยียนชุน
เสร็จแล้วขอรับซือจุน\\ยกอาหารมา
ฟู่ฮัว
สิ่งนี้คืออะไร\\จ้องสิ่งที่เหยียนซุนเอามาด้วย
เหยียนชุน
หน่อไม้ต้มขอรับซือจุน
เหยียนชุน
อาจจะไม่ได้ทำให้อิ่มท้องมาก
เหยียนชุน
แต่ตอนที่ข้าอยู่กับท่านแม่ข้าก็กินสิ่งนี้เป็นประจำเลยขอรับซือจุน
ฟู่ฮัว
(เหนียวมากเลย)\\พะยายามเคี้ยว
เหยียนชุน
อ่ะไม่ได้นะขอรับทานแบบนั้นไม่ได้ขอรับ\\ตกใจ
เหยียนชุน
ต้องปลอกเปลือกเหนียวๆด้านนอกออกก่อนขอรับซือจุน\\ปลอกหน่อไม้
เหยียนชุน
แล้วกินสีเหลืองๆนุ่มๆด้านในอย่างนี้ขอรับซือจุน\\กินหน่อไม้
ฟู่ฮัว
ก้อร่อยดี(ว่าแล้วว่าต้องจืด)\\ฝืนกิน
ฟู่ฮัว
ที่เหลือเจ้ากินเถอะข้าอิ่มแล้ว\\ลุกขึ้น
ฟู่ฮัว
หากกินเสร็จแล้วมาหาข้าที่ห้องน้ำด้วย\\เดินออกไป
Comments