ดาบพิฆาตอสูร: นักดาบเงาโลหิต
ตอนที่ 5: ปีกแห่งผีเสื้อ
หลายวันต่อมา มุเก็ตสึค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้นในห้องพักที่ตกแต่งอย่างเรียบง่าย แสงแดดยามเช้าส่องลอดหน้าต่างเข้ามา)
(มุเก็ตสึพยายามลุกขึ้นนั่ง แต่ก็รู้สึกเจ็บแปลบไปทั่วร่าง)
เสียง: (อ่อนโยน) อย่าเพิ่งขยับตัวเลยค่ะ
(มุเก็ตสึหันไปมอง เห็นหญิงสาวในชุดหน่วยพิฆาตอสูร ยืนอยู่ข้างเตียง ใบหน้าประดับรอยยิ้ม - โคโจ ชิโนบุ)
มุเก็ตสึ
(เสียงแหบแห้ง) ...ที่นี่... ที่ไหน...?
ชิโนบุ
(เดินเข้ามาใกล้, ตรวจดูอาการ) ที่นี่คือคฤหาสน์ผีเสื้อค่ะ... คุณหมดสติไปหลายวัน
มุเก็ตสึ
(พยายามนึก) ...จำได้ว่า... สู้กับอสูร... แล้วก็...
ชิโนบุ
(พยักหน้า) คุณโทมิโอกะเป็นคนพาคุณมาที่นี่ค่ะ
มุเก็ตสึ
(สีหน้าซับซ้อน) ...กิยู...
ชิโนบุ
ยิ้ม) เขาเป็นห่วงคุณมากนะคะ
(มุเก็ตสึเบือนหน้าหนี, ไม่ตอบอะไร)
(ชิโนบุตรวจดูบาดแผลของมุเก็ตสึอย่างละเอียด)
ชิโนบุ
บาดแผลของคุณ... หายเร็วกว่าที่คิด...
มุเก็ตสึ
(มองมือตัวเอง, แววตาครุ่นคิด) ...ปราณโลหิต...
ชิโนบุ
(เงยหน้าขึ้น, มองมุเก็ตสึอย่างจริงจัง) คุณรู้เรื่องพลังนี้... มากแค่ไหน?
มุเก็ตสึ
(ส่ายหน้า) ...ไม่มาก... รู้แค่ว่า... มันอันตราย...
ชิโนบุ
(ถอนหายใจ) ...อันตรายมาก... ทั้งต่อตัวคุณเอง... และต่อคนรอบข้าง...
(ความเงียบเข้าปกคลุม, มุเก็ตสึจ้องมองไปยังดาบคู่ "รุ่งอรุณ" และ "สนธยา" ที่วางอยู่ข้างเตียง)
ชิโนบุ
(ลุกขึ้นยืน) ฉันจะไปตามคุณโทมิโอกะมานะคะ... เขาคงอยากคุยกับคุณ
(ชิโนบุเดินออกจากห้องไป, ทิ้งให้มุเก็ตสึอยู่ตามลำพัง)
(มุเก็ตสึค่อย ๆ เอื้อมมือไปหยิบดาบ, ลูบคมดาบเบา ๆ , แววตาเต็มไปด้วยความสับสนและกังวล)
(ไม่นาน, กิยูก็เดินเข้ามาในห้อง, ใบหน้าเรียบเฉย แต่แววตาดูอ่อนโยนลง)
มุเก็ตสึ
(พยักหน้า, ไม่สบตา) ...อืม...
กิยู
(เดินมานั่งข้างเตียง) ...บาดแผล... เป็นยังไงบ้าง?
มุเก็ตสึ
(ส่ายหน้า) ...ไม่เป็นไร...
(ความเงียบเข้าปกคลุมอีกครั้ง, บรรยากาศอึดอัด)
กิยู
(ถอนหายใจ) ...ข้า... อยากจะขอโทษ...
มุเก็ตสึ
(เงยหน้าขึ้น, มองกิยูด้วยความประหลาดใจ) ...ขอโทษ? ...เรื่องอะไร?
กิยู
ที่ข้า... ไม่สามารถช่วยเจ้าได้เร็วกว่านี้...
มุเก็ตสึ
(ส่ายหน้า) ...ไม่... ไม่ใช่ความผิดของเจ้า
กิยู
(สบตา, น้ำเสียงจริงจัง) ...ข้า... อยากจะช่วยเจ้า... ควบคุมพลังนั้น...
มุเก็ตสึ
(มองกิยู, แววตาลังเล) ...เจ้า... จะช่วยข้า... จริง ๆ เหรอ?
กิยู
(พยักหน้า) ...ข้า... สัญญา...
(มุเก็ตสึมองกิยู, ความรู้สึกอบอุ่นบางอย่างก่อตัวขึ้นในใจ)
(ทั้งสองสบตากัน, บรรยากาศรอบตัวเริ่มเปลี่ยนไป)
(ทันใดนั้น, มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น)
เสียง: (สดใส) ขออนุญาตนะคะ!
(ประตูเปิดออก, เด็กสาวสามคนในชุดคลุมผีเสื้อวิ่งเข้ามาในห้อง - นาโฮะ, ซึมิ, และคิโยะ)
？？？
เด็กสาว: (รุมล้อมมุเก็ตสึ) ท่านนักดาบ! ฟื้นแล้ว! ดีใจจังเลย!
(มุเก็ตสึตกตะลึง, ทำอะไรไม่ถูก)
(กิยูมองภาพนั้น, อมยิ้มเล็กน้อย)
(ภาพตัดไปที่มุเก็ตสึ, ถูกเด็กสาวทั้งสามรุมล้อม, ใบหน้าเริ่มมีสีสันขึ้นมาบ้าง)
Comments