![[FIC NARUTO] โลกนี้มีอะไร](https://cn-e-pic-aliyun.mangatoon.mobi/cartoon-posters/28384140261.webp)
[FIC NARUTO] โลกนี้มีอะไร
เรื่องราวในอดีต
โมริโนะ อิบิกิ : เอาล่ะ จากนี้ไป ฉันจะบอกคำถามข้อที่10
โมริโนะ อิบิกิ : ก่อนอื่นขอให้พวกนายเลือกว่าจะตอบหรือไม่ตอบคำถามข้อที่10นี้
โมริโนะ อิบิกิ : ถ้าเลือกไม่ตอบ คะแนนที่มีอยู่ก็จะถูกหัก และสอบตกทันที
โมริโนะ อิบิกิ : แต่ถ้าเลือกตอบ แล้วตอบไม่ได้ขึ้นมา..
โมริโนะ อิบิกิ : คนๆนั้นจะถูกตัดสิทธิ์จากการสอบจูนินตลอดไป!
คิบะ
กฎบ้าๆแบบนี้มีด้วยเรอะ!
คิบะ
ในปีนี้ ก็มีคนที่สอบจูนินมาแล้วหลายต่อหลายครั้งอยู่ไม่ใช่รึไง
คาซึมิ
พวกนายโชคร้ายหน่อยนะ
คาซึมิ
ที่ปีนี้ เขาเป็นคนตั้งกฎ
โมริโนะ อิบิกิ : หืม? พูดเหมือนรู้จักฉันดีเลยนะ
คาซึมิ
ถ้าฉันรู้แล้วทำไมหรอคะ
โมริโนะ อิบิกิ : ใครบอกเธอ คาคาชิ?
คาซึมิ
ไม่จำเป็นต้องมีใครบอกฉันก็รู้เองได้ค่ะ
อีกฝ่ายมองท่าทางอวดดีของเด็กสาวเงียบๆ ก่อนจะกันไปพูดต่อ ซึ่งคาซูมิเองก็ตั้งใจฟังอย่างดี
แม้จะรู้อยู่แล้วว่าต่อจากนี้มันจะเป็นยังไงต่อไป
เธอหันมองไปรอบห้อง เมื่อมีคนหลายคนเลือกที่จะไม่ตอบคำถามและเดินออกจากห้องไป
โมริโนะ อิบิกิ : เธอรู้ถึงจุดประสงค์ของฉันงั้นหรอ ถึงได้พูดแบบนั้น
เด็กสาวเว้นช่วงในการพูด ก่อนจะเดินเข้าไปประชิดตัวอีกฝ่ายด้วยความเร็ว และเอ่ยกระซิบข้างหูของอิบิกิให้ได้ยินกันสองคน
คาซึมิ
มันไม่มีตั้งแต่แรกแล้วนี่คะ
นารูโตะ
ไงก็ไม่มีทางถอยหรอกเฟ้ย!!
นารูโตะ
ต่อให้ต้องเป็นเกะนินไปชั่วชีวิต
นารูโตะ
ฉันก็จะดันทุรังเป็นโฮคาเงะให้ได้!!
โมริโนะ อิบิกิ : ขอถามอีกครั้ง นี่เป็นการเดิมพันอนาคตเชียวนะ
นารูโตะ
สิ่งที่ฉันพูดมันไม่เปลี่ยนแปลง
นารูโตะ
นี่แหละวิถีนินจาของฉัน
ทุกคนในห้องต่างก็เห็นด้วยกับคำพูดเหล่านั้นของนารูโตะ สีหน้าที่แสดงออกถึงความกล้าบ้าบิ่น รวมทั้งประโยคที่เป็นดั่งแรงหึกเหิมทำให้ทุกคนอยากที่จะสู้ต่อ
โมริโนะ อิบิกิ : ตัดสินใจได้ดีมาก
โมริโนะ อิบิกิ : งั้นทุกคนที่นี่...
โมริโนะ อิบิกิ : ฉันขอประกาศให้สอบผ่าน!!
คาซึมิ
คนที่เหลืออยู่ที่นี่ทั้ง78คน
คาซึมิ
สอบผ่านรอบแรกกันแล้วนะ
โมริโนะ อิบิกิ : ก็หมายความว่า--
คาซึมิ
คำถามน่ะไม่มีตั้งแต่แรกแล้ว
คาซึมิ
ไอ้ตัวเลือกที่เป็น2ข้อเมื่อกี้นั่นแหละคือคำถาม
โมริโนะ อิบิกิ : นี่รู้ถึงขนาดนั้นเลยนะ
คาซึมิ
คุณดูออกง่ายจะตายนี่
โมริโนะ อิบิกิ : ได้ยังไง
คาซึมิ
แค่มองตาคุณฉันก็รู้แล้ว
คาซึมิ
ปกปิดไม่เก่งเอาซะเลย
โมริโนะ อิบิกิ : ห้ะ? หมายความว่าไง
เด็กสาวบ่ายเบี่ยง แทนที่จะตอบคำถามนั้น เธอกลับหันหลังหนี เดินไปที่หน้าต่างอีกครั้ง ก่อนจะหันกลับไปเพื่อเอ่ยลา
เธอเอ่ยบอกพลางยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะกระโดดออกไปด้วยความคล่องแคล่วและว่องไวจนแทบจะมองตามไม่ทัน
(คาซึมิ) : เอาล่ะ ต่อไปก็...
(คาซึมิ) : การทดสอบรอบที่2!
คาซึมิ
ไปนอนรอที่หอคอยเลยดีกว่า
คาซึมิ
รู้สึกขี้เกียจยังไงก็ไม่รู้แหะ
เด็กสาวเอ่ยพลางเดินเล่นอยู่ภายในป่ามรณะด้วยท่าทีอ้อยอิ่ง
เธอมองนู่นมองนี่ไปเรื่อยจนเกิดความรู้สึกเบื่อหน่าย อีกอย่างตัวเธอเองก็ไม่ค่อยอยากจะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเนื้อเรื่องเสียด้วยสิ
ฉะนั้นเธอจึงไม่คิดลังเลเลยที่จะมุ่งหน้าตรงไปที่เป้าหมาย
ณ หอคอยที่ตั้งอยู่ใจกลางป่ามรณะ
คาซึมิ
ไม่เห็นมีใครอยู่เลย..
คาซึมิ
นอนรอจนกว่าพวกนารูโตะจะมาถึงก็แล้วกัน
เด็กสาวพูดกับตัวเองพลางเดินหาที่ที่เหมาะแก่การนอนพักผ่อน
คาซึมิ
นี่ฉันคงเป็นโรคขี้เกียจสิน้า~
คาซึมิ
ไม่อยากทำอะไรเลยแหะ
คาซึมิเอนกายพิงกับผนังห้องอย่างไม่คิดอะไร ก่อนจะหลับตาลง พยายามผ่อนคลายให้ได้มากที่สุด แม่ว่าในหัวจะมีเรื่องให้คิดเยอะก็ตามที
นัยน์ตาสีเทาหม่นลืมขึ้นมองบริเวณโดยรอบที่มีเพียงห้องโถงขนาดใหญ่ เพดานถูกยกสูง มีที่ให้ยืนชมสำหรับดูการต่อสู้ที่อยู่เบื้องล่าง
(คาซึมิ) : รอที่จะชมการต่อสู้ของทุกคนไม่ไหวแล้ว
(คาซึมิ) : อยากจะเห็นของจริงเร็วๆจัง
ปากบางยกยิ้มชอบใจ ประกอบกับอาการตื่นเต้นจนแทบรอไม่ไหว
เธอหลับตาลงอีกครั้ง ก่อนจะเข้าสู่ห้วงนิทราไปในที่สุด
👤 : ดูเหมือนว่าท่านกำลังท้องลูกคนที่2
คำพูดแสดงความยินดีต่อคนเป็นแม่นั้นสร้างรอยยิ้มให้กับคนในครอบครัวที่ต่างก็เข้ามาให้กำลังใจได้เป็นอย่างดี
คะเซะ
ข้ากำลังจะมีน้องแล้ว
คะเซะ ซึ่งเป็นลูกชายเพียงคนเดียวยกยิ้มดีใจ ใบหน้านั้นเต็มเปี่ยมไปด้วยความยินดีอย่างถึงที่สุด
เอยะ
ใช่แล้วคะเซะคุงลูกรัก
เอยะ
เจ้ากำลังจะมีน้องแล้วนะ
คาอิดะที่ยืนอยู่ข้างกายภรรยาได้แต่นิ่งเงียบ หลายวันมานี้เขาทำตัวแปลกประหลาด มักจะหมกตัวอยู่แต่ในห้องเพียงลำพัง
บางครั้งก็ออกไปข้างนอกเพื่อพบปะพูดคุยเป็นการส่วนตัวกับมาดาระและฮาชิรามะ
บางทีคำพูดบางอย่างจากพวกเขาอาจจะมีผลทำให้สามีของเธอต้องหน้าเครียดทุกครั้งที่เจอกันแบบนี้
เอยะ
สีหน้าเจ้าดูไม่ค่อยดีเลย
เอยะ
เจ้าไม่ดีใจหรือที่กำลังมีลูกคนที่2
คาอิดะ
ข้าต้องดีใจอยู่แล้วสิ
มือหนายื่นเข้าไปลูบศรีษะของภรรยาอย่างอ่อนโยนเป็นเชิงปลอบใจ
เขายกยิ้มส่งผ่านความดีใจของตนไปยังคนเข้ากาย เพื่อให้เธอสบายใจ ว่าเขานั้นยินดีกับเรื่องนี้เป็นอย่างยิ่ง
คาอิดะ
อย่าบอกใครเรื่องที่เจ้ากำลังท้องเด็ดขาด
คาอิดะ
ไว้ค่อยคุยกันวันหลัง
คาอิดะ
ข้าว่าเจ้าไม่อยากรับฟังมันหรอก
คาอิดะ
โฮคาเงะรุ่น1 บอกว่าจะส่งตระกูลของเราออกไป
เอยะ
ม..หมายความว่ายังไงส่งออกไป
เอยะ
เขาจะไล่เราออกจากหมู่บ้านหรอ
คาอิดะ
บอกว่าพวกเราอันตรายเกินไป
คาอิดะ
ถึงให้อยู่ในหมู่บ้านไม่ได้
คะเซะ
เหตุผลแบบนั้นมันอะไรกัน
คาอิดะ
และอย่าผลีผลามทำอะไรโดยไม่คิดให้รอบคอบ
เอยะ
แล้วเราจะทำยังไงต่อไป
คาอิดะ
แต่เพื่อความอยู่รอดและชื่อเสียงของตระกูล
คาอิดะ
ข้ายังไม่อยากให้มันจบแค่นี้
คาอิดะ
ข้าไม่อยากให้ใครรู้ว่าเจ้ากำลังท้อง
เอยะ
เจ้ากำลังคิดที่จะทำอะไรกันแน่
คาอิดะ
ไม่รู้อะไรเลยเอยะ...
คาอิดะ
มีเพียงความรู้สึกเดียวในตอนนี้
คาอิดะ
คือข้าต้องปกป้องเด็กที่อยู่ในท้องเจ้าให้ได้
มือหนาข้างหนึ่งสัมผัสลงไปเบาๆลงบนหน้าท้องที่เริ่มนูนเด่นออกมาเล็กน้อย ก่อนที่คาอิดะจะรับรู้ได้ถึงบางอย่างโดยไม่ทราบสาเหตุ
คาอิดะ
เด็กคนนี้เป็นผู้หญิงล่ะ
คาอิดะ
เพราะอะไรก็ไม่รู้เหมือนกัน
คาอิดะยิ้มดีใจ น้ำตาลูกผู้ชายไหลลงอาบแก้มอย่างไม่รู้ตัว สร้างความแปลกใจให้กับทั้งเจ้าตัวเอง รวมทั้งภรรยาและลูกชายเช่นกัน
คาอิดะ
หากน้องของเจ้าเกิดเมื่อไหร่
คาอิดะ
สาบานสิว่าจะดูแลนาง
ชายหนุ่มเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงหนักแน่น เขาจ้องมองผู้เป็นพ่อที่มองกลับมาอย่างภาคภูมิใจ แม้จะไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆอีกฝ่ายถึงได้พูดเช่นนั้น แต่คนเป็นพี่ชาย ก็ควรจะปกป้องคนน้องอยู่แล้วไม่ใช่หรือ
เอยะ
เจ้าจะขอเป็นคนตั้งชื่อเอง
ชายผู้เป็นเจ้าตระกูลตอบรับในลำคอ ก่อนจะก้มลงไปจุมพิตเบาๆลงบนหน้าท้องที่นูนเพียงนิดนั่น พร้อมทั้งเอ่ยพูดเสียงเบา แต่ก็ดังมากพอที่อีกสองคนในที่นี้จะได้รับรู้ด้วย
เอ๊ะ มันยังไงกันแน่คะ5555 ไม่รู้ว่างงกันมั้ย ไรท์จะพยายามแต่งให้ทุกคนเข้าใจให้ได้มากที่สุดนะ ปมเนื้อเรื่องจะค่อยๆคลายไปทีละนิด ตอนนี้ยังไม่เฉลย แต่ตอนหน้าก็ไม่แน่ค่ะ😁
น่าแปลกนะที่คาซึมิยังคงมีชีวิตอยู่ในช่วงยุคสมัยของนารูโตะ แถมยังเด็กอยู่ด้วย ถ้าหากเธอเป็นลูกสาวของคาอิดะจริง ป่านนี้เธอก็น่าจะโตแล้วจริงมั้ย? อีกนัยนึงก็คือควรจะมีอายุมากแล้ว แก่ชราไปตามกาลเวลา หรืออีกนัยก็คือ เธออาจจะตายไปแล้วด้วยซ้ำ มันยังไงคะ ถ้าอยากรู้ต้องรอติดตามตอนต่อไปเรื่อยๆนะ🙂
Comments
ช็อคโก้บีแสนอร่อยของชินจัง💝😍
ตื่นเต้นจนนน
2023-06-25
1
シ︎ _knight_🥀
อัพ
2023-04-04
0