[Fic แขนกลคนแปรธาตุ]ฉันนี่แหล่ะลูกสาวคนที่2ของตระกูลเอลริค 19 สิ่งที่ถูกช่วงชิง

เอลิเซ่(ตอนเด็ก)

อึก!!! เจ็บ!! บ้าเอ้ย เอ็ด! อัล! อยู่ไหน!!! ฉันจะไม่ยอมเสียพวกนายไปอีกคนหรอกนะ!!

ฉันกุมตาข้างซ้ายของตนเองที่มีเลือดไหลออกจำนวนมาก

เอ็ดเวิร์ด(ตอนเด็ก)

เอล! เป็นยังไงบ้าง

เอ็ดตอนนี้ขาขาดไปแล้ว

เอลิเซ่(ตอนเด็ก)

ฉันไม่เป็นไรเอ็ด! แม่เราล่ะ อัลล่ะ

เอ็ดเวิร์ด(ตอนเด็ก)

อัลโดนชิงร่างกายไปแล้ว

เอลิเซ่(ตอนเด็ก)

ไม่นะ! พวกเราไม่ต้องการแบบนี้ พวกเราแค่อยากได้คุณแม่คืนมา!!! เอาน้องชายของพวกเราคืนมานะ

ฉันต้องใช้วิธีนั้นเท่านั้นถึงจะช่วนอัลได้ ฉันฝืนลุกไปที่ชุดเกราะอัล

เอ็ดเวิร์ด(ตอนเด็ก)

เอล คิดจะทำอะไรน่ะ! อย่านะ!!

เอ็ดรีบห้ามฉันทันที ไม่ทันแล้วฉันใช้เลือดตัวเองเขียนวงแหวนแล้ว

เอลิเซ่(ตอนเด็ก)

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับฉัน นายดูแลอัลดีๆนะเอ็ด คืนน้องชายพวกเราคืนมาไอ้พระเจ้าที่น่ารังเกียจ แม้ต้องแลกกับวิญญาณตัวเองแล้วฉันยอมแลกเพื่อให้น้องคืนมา...

แปะ เปรี้ย!!!!!

...

เอ็ดเวิร์ด(ตอนเด็ก)

เอล!!!!!

ตอนนี้เพื่อแลกกับการเรียกวิญญาณน้องชายเข้าชุดเกราะ ทำให้เอลสูญเสียจิตวิญญาณไป

อัลฟองเซ่ เอลริค

พี่ฮะ เกิดอะไรขึ้น!

ตอนนี้อัลรู้ตัวแล้วว่าตัวเองอยู่ร่างชุดเกราะ

เอ็ดเวิร์ด(ตอนเด็ก)

เอล ฟื้นสิ! โถ่เว้ยฉันจะช่วยเธอเอง ได้โปรดเถอะเอล ได้โปรดกลับมาหาพวกเรา!!

เพราะเหตุการณ์ครั้งนั้นเพื่อเรียกวิญญาณกลับคืนมา เอ็ดต้องเสียแขนซ้ายไป ถึงจิตวิญญาณจะกลับมาไม่สมบูรณ์ก็ตาม....

อีกด้านหนึ่ง มีทหาร2คนเดินทางมาที่รีเซมเบิ้ล นั่นคือรอยกับริซ่า ทั้งคู่รู้ว่ามีนักเล่นแร่แปรธาตุที่มีฝีมืออยู่ที่นี่

ตัวประกอบชาย2

มีธุระที่บ้านเอลริคหรอครับผู้พันมัสแตง

รอย มัสแตง

ได้ยินมาว่าที่รีเซมเบิ้ลมี3พี่น้องที่เชี่ยวชาญวิชาแปรธาตุก็เลยมาดูตัวน่ะ//อ่านเอกสาร

ตัวประกอบชาย2

อ๋อ จะให้เป็นนักแปรธาตุของทางการนี่เอง แบบนี้ก็เยี่ยมสิครับ

พอรอยรู้ว่าเป็นเด็กถึงกับช็อคไปเลย เพราะนึกว่าเอ็ด31 ฉัน30 พอไปถึงบ้านของพวกเราก็ถึงกับช็อคไปเลยว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกเรากันแน่ เพราะมีกองเลือดอยู่ในบ้าน พอรู้ว่าพวกเราอยู่ไหนก็รีบมาทันที

ณ บ้านร็อคเบล ปัง ปัง ปัง รอยเคาะประตูเสียงดังจนคนตกใจไปตามๆกัน เด็นก็เห่าใส่เสียงดัง ไม่นานพีนาโกะก็ออกมาต้อนรับ

ยายพีนาโกะ

หนวกหูน่าเด็น เดี๋ยวแขกเขาก็..

พีนาโกะพูดไม่ทันขาดคำรอยก็เข้ามาทันที

รอย มัสแตง

ขอโทษนะคุณร็อคเบล

ยายพีนาโกะ

จู่ๆทหารมากันทำไม

ริซ่า ฮอว์คอาย

ขอโทษนะคะเราได้ยอนว่าพี่น้องเอลริคอยู่ที่นี่เลย...

ริซ่าอธิบาย แล้วก็มองเห็นพวกเราในตอนนั้น ตอนนี้เอ็ดอยู่บนรถเข็นที่มีอัลเข็นอยู่ รอยรีบไปกระชากคอเสื้อเอ็ดทันที

รอย มัสแตง

ฉันไปบ้านพวกเธอมาแล้ว!! สภาพนั้นมันยังไงกันแน่! พวกเธอสร้างอะไรขึ้นมา!!

เอ็ดมีแววตาเหม่อลอย แต่พอเจอคำพูดนั้นทำให้เอ็ดมีแววตาเจ็บปวด

หมับ!

เอลิเซ่(ตอนเด็ก)

อย่าทำเอ็ดนะ อย่าทำร้ายพวกเรา

ฉันในตอนนั้นคิดอะไรไม่รู้ถึงกล้าไปห้ามจับแขนรอยไว้

รอย มัสแตง

เด็กคนนี้ร่างกายเย็นเฉียบ?

อัลฟองเซ่ เอลริค

ขอโทษนะครับ ยกโทษให้พวกเราด้วย ขอโทษนะครับ ขอโทษจริงๆ

ยายพีนาโกะ

เอล เดี๋ยวจะพาไปนั่งนะ

รอย มัสแตง

เดี๋ยวฉันอุ้มไปนั่งเอง

รอยอุ้มฉันขึ้นแล้วพาไปนั่งบนเก้าอี้ แล้วพวกเราเริ่มคุยกัน

รอย มัสแตง

เงินค่าวิจัยจำนวนมหาศาล การค้นคว้าเอกสารพิเศษ ตลอดจนการใช้แผนกวิจัยและสถานที่อื่นๆของทางการ ถ้าได้เป็นนักเล่นแร่แปรธาตุของทางการล่ะก็จะได้รับ แต่ต้องเชื่อฟังคำสั่งของกองทัพอย่างเด็ดขาดเป็นการแลกเปลี่ยน แต่ก็สามารถค้นคว้าในสิ่งที่คนธรรมดาไม่อาจเอื้อมได้ อาจจะมีวิธีช่วยให้ร่างกายของเด็กพวกนี้กลับเป็นปกติหรือไม่ก็... //ลูบหัวเอล

อัลฟองเซ่ เอลริค

แต่ว่าวิชาเล่นแร่แปรธาตุมีไว้เพื่อมวลชน..

รอย มัสแตง

ใช่ เพราะงั้นถึงถูกเรียกว่าสุนัขรับใช้ของกองทัพยังไงล่ะ

ยายพีนาโกะ

เด็กพวกนี้มีกำลังพอจะคว้าสิทธิ์จากทางการได้งั้นหรอ? วงเวทย์กับกระบวนการหลอมมนุษย์ซึ่งเหลืออยู่ที่บ้านเอลริค แล้วก็...

คุณยายพีนาโกะไม่อยากให้พวกเราไปเป็นคนของทางการ

รอย มัสแตง

การที่พวกเขาหลอมวิญญาณสำเร็จทำให้ผมมั่นใจ

ยายพีนาโกะ

ผู้พันมัสแตง... พอเด็กพวกนี้กลิ้งเกลือกมาที่นี่ในสภาพเลือดท่วม ฉันก็ไปที่บ้านของเด็กพวกนี้มาแล้ว แล้วก็ฝังสิ่งนั้นไว้ที่หลังบ้าน นั่นน่ะ.. มันไม่ใช่มนุษย์!!! วิชาเล่นแร่แปรธาตุเป็นศาสตร์ที่เอาไว้สร้างของน่ากลัวพรรค์นั้นรึไง!! คุณน่ะ! ยังคิดจะลากเด็กพวกนี้ไปสู่ทางสายนั้นอีกรึไง!!!

รอย มัสแตง

คุณร็อคเบลผมไม่คิดจะบังคับเด็กพวกนี้เลยนะครับ ผมแค่ชี้ความเป็นไปได้เท่านั้นเอง ว่าจะยอมสิ้นหวังไปชั่วชีวิตพร้อมๆกับน้องชายที่เป็นชุดเกราะ หรือจะแบกหน้าที่กองทัพเพื่อความเป็นไปได้ที่จะกลับเป็นปกติ คนที่ตัดสินใจคือพวกเธอ วันนี้ขอตัวก่อนนะ ถ้าพร้อมแล้วก็มากองบัญชาการที่อีสซิตี้ได้ทุกเมื่อ คงพอจะช่วยอะไรบ้าง

รอยยื่นเอกสารให้อัล แล้วเดินมาหาฉัน

รอย มัสแตง

ฉันหวังว่าจะได้เห็นรอยยิ้มของเธอนะเอล ฉันอยากเห็นสีหน้าสดใสของเธอ//ลูบหัว

เอลิเซ่(ตอนเด็ก)

ยายพีนาโกะคะ... หนูจะใส่ตาเทียมค่ะ และหนูจะไปเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุของทางการ

ฉันกับเอ็ดตัดสินใจที่จะเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุ

ยายพีนาโกะ

แน่ใจนะ ฉันพอรู้จักคนที่ทำตาเทียมอยู่ แต่เธอจะไม่เอาแบบที่มองเห็นเลยหรอ

เอลิเซ่(ตอนเด็ก)

แน่ใจค่ะ หนูอยากเก็บไว้เป็นสิ่งเตือนใจ

1ปีผ่านไป เอ็ดต่อออโต้เมล์และกายภาพบำบัดเรียบร้อยแล้ว ฉันกับเอ็ดมุ่งหน้าไปอีสซิตี้ทันที