[Fic แขนกลคนแปรธาตุ]ฉันนี่แหล่ะลูกสาวคนที่2ของตระกูลเอลริค 9 ไม่มีบ้านให้กลับ

คุณยายพินาโกะนั้นก็เหมือนญาติพี่น้องที่หลงเหลืออยู่ของพวกเรา

เอ็ดเวิร์ด เอลริค

นี่คือผู้พันอาร์มสตรอง

ยายพีนาโกะ

ฉันพีนาโกะ ร็อคเบล

อเล็กซ์ หลุยส์ อาร์มสตรอง

ผมอเล็กซ์ หลุยส์ อาร์มสตรองครับ

เอลิเซ่ เอลริค

ไงเด็น

ฉันลูบหัวเด็นที่เข้ามาคลอเคลียฉัน

ยายพีนาโกะ

"ว่าแต่ไม่ได้เห็นหน้าซะนาน... เอ็ดตัวเล็กลงนะ

เมื่อเทียบกับผู้พันอาร์มสตรอง ทำให้อัลหลุดหัวเราะออกมา

เอ็ดเวิร์ด เอลริค

ใครตัวเล็กกันฟะ! ยัยแก่กระจิ๋วหลิว!!

เอลิเซ่ เอลริค

แล้ววินรี่ล่ะคะ

ฉันถามหาวินรี่ที่เป็นหลานของคุณยายพีนาโกะ และเป็นเพื่อนสมัยเด็กของพวกเรา

วินรี่

เจ้าบ้านั่น! ย้ำแล้วย้ำอีกแท้ๆ ว่าถ้าจะมาให้ติดต่อมาก่อน นี่เอ็ด!

เอ็ดเวิร์ด เอลริค

แอ้กกกก

อยู่ๆก็มีประแจลอยมาทางพวกเรา ฉันหลบทันทำให้โดนหัวเอ็ดเต็มๆ

วินรี่

บอกแล้วไงว่าเวลามาซ่อมบำรุงให้โทรมาก่อนน่ะ

เอลิเซ่ เอลริค

สวัสดีวินรี่

เอ็ดเวิร์ด เอลริค

หนอยแหน่ะวินรี่ คิดจะฆ่ากันรึไง

วินรี่

555ยินดีต้อนรับกลับบ้านจ้า

เอลิเซ่ เอลริค

พวกเรากลับมาแล้ว

ถึงจะไม่ใช่บ้านของพวกเรา แต่ที่นี่ก็เหมือนบ้านของพวกเรา

พอเข้ามาในบ้านวินรี่ก็วิ่งมากอดฉันทันที

วินรี่

เอลคิดถึงจังเลย หน้าอกใหญ่ขึ้นนะเนี่ย//ขยำอก

เอลิเซ่ เอลริค

หยุดเลยวินรี่ ดูสภาพเอ็ดนู่น

ฉันรีบห้ามทันที พอวินรี่ดูสภาพเอ็ดก็โวยวายออกมายกใหญ่

วินรี่

อะไรกันเนี่ย อัลก็พังด้วย เอลซ่อมอัลได้ไม่ใช่หรอ

เอลิเซ่ เอลริค

ถือว่าเป็นการลงโทษที่ทำอะไรไม่คิดน่ะ

คุณยายพีนาโกะบอกว่าต้องใช้เวลาซ่อมออโต้เมลเป็นเวลา3วัน เพราะต้องทำทั้งแขนและขา เพราะเอ็ดนั้นสูงขึ้นนิดนึง คุณยายพีนาโกะเลยให้ใส่อะไหล่สำรองไปก่อน

วินรี่

เอล ฉันขอดูตาซ้ายเธอหน่อย

เอลิเซ่ เอลริค

.... อืม เอาสิ//ปลด

วินรี่

เธอยังปวดตาอยู่ไหมเอล//ดูตาเทียม

เอลิเซ่ เอลริค

มีบ้าง แต่ก็ทนได้... ไม่ต้องเป็นห่วงนะ

อเล็กซ์ หลุยส์ อาร์มสตรอง

นี่คงเป็นตาเทียมสินะ ฉันพึ่งเคยเห็นหน้าเต็มๆของเอลิซ่าจังเนครั้งแรก

อยู่ๆผู้พันก็โผล่หน้ามา ฉันรีบปิดตาซ้ายของฉันทันที แล้วฉันเอ็ด เด็น และอัลมานั่งเล่นอยู่สนามหญ้าข้างบ้าน

เอลิเซ่ เอลริค

นี่ไหนๆก็ว่างแล้ว ไปเยี่ยมหลุมศพคุณแม่กันไหม

เอ็ดเวิร์ด เอลริค

อืม เอาสิ แล้วอัลจะเอายังไง

เอลิเซ่ เอลริค

ไม่ต้องห่วง แปะ ฟึ่บ!!//ซ่อม

อัลฟองเซ่ เอลริค

ขอบคุณฮะพี่เอล

เอ็ดเวิร์ด เอลริค

ยกโทษให้ฉันเถิดนะเอล

เอลิเซ่ เอลริค

ไม่ล่ะ ที่ฉันยอมซ่อมให้นายเพราะคุณแม่คงอยากให้พวกเราไปหาครบทุกคน จะขาดพวกเราคนใดคนหนึ่งไม่ได้

ฉันพูดจบก็เดินไปเสื้อคลุมมาให้ตัวเองและเอ็ด ระหว่างทางเราได้เจอคนรู้จักที่มาทักเรามากมาย เพราะตั้งแต่ได้เป็นคนของทางการ เราก็ไม่ได้กลับมาอีกเลย จนกระทั่งพวกเราเดินทางมาถึงหลุมศพของแม่ ฉันค่อยวางช่อดอกไม้ไว้

เอลิเซ่ เอลริค

พวกเรากลับมาแล้วนะคะคุณแม่//ลูบป้ายหลุมศพ

อัลฟองเซ่ เอลริค

ขอโทษนะฮะที่พวกเราไม่ได้มาหานาน เหงาไหมฮะ

เอ็ดเวิร์ด เอลริค

คุณแม่ไม่ต้องเป็นห่วงพวกเรานะครับ พวกเราสบายดี

พวกเราก็ผลัดกันเล่าเรื่องของพวกเราให้คุณแม่ฟัง

ณ บ้านร็อคเบล ตอนนี้พีนาโกะกับผู้พันอาร์มสตรองกำลังพูดถึงเรื่องของ3พี่น้องอยู่

อเล็กซ์ หลุยส์ อาร์มสตรอง

3พี่น้องเข้มแข็งมากเลยนะครับ

ยายพีนาโกะ

เข้มแข็งงั้นรึ?

ย้อนไปเมื่อ4ปีก่อน

ท่ามกลางสายฝนที่โหมกระหน่ำ จู่ๆบ้านร็อคเบลก็ได้ต้อนรับผู้มาใหม่ในคืนนั้น นั่นคืออัลในร่างชุดเกราะที่แบกร่างของเอ็ดกับเอลที่ได้รับบาดเจ็บเข้ามา

อัลฟองเซ่ เอลริค

คุณยาย!!! ช่วยพี่... ช่วยพี่ผมด้วยเถอะครับ!!

อัลรีบเข้ามาขอร้องให้พีนาโกะช่วย

นั่นสินะ... ทั้งเรื่องเมื่อ4ปีก่อนเอ็ดใช้แขนตัวเองเรียกวิญญาณของเอลเข้าร่าง และเอลแลกวิญญาณในการหลอมอัลเข้าร่าง ทั้งตอนที่ตัดสินใจว่าจะเป็นสุนัขรับใช้ของกองทัพ

พร้อมกัน

คุณยาย ผม/หนูจะเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุของกองทัพ

ทั้งเอลและเอ็ดตัดสินใจไปทางนี้เพื่อหาหนทางทำให้ตัวเองเป็นเหมือนเดิม เอลตัดสินใจใส่ตาเทียมที่พีนาโกะขอให้คนรู้จักที่เชี่ยวชาญด้านการทำตาเทียมทำให้ ถึงสีจะเหมือนสีตายังไง เอลก็ตัดสินใจปกปิดตาข้างนั้น ส่วนเอ็ดก็ตัดสินใจใส่ออโต้เมล์ พ่อของพี่น้องเอลริคจู่ๆก็ได้ออกจากบ้านไป ทิ้งลูกเมียไว้ที่นี่ตั้งแต่3พี่น้องเด็กๆแล้ว พ่อแม่วินรี่ตายเพราะสงครามที่อิชวาล ทั้งคู่นั้นเป็นหมอ

กลับมาปัจจุบัน

ยายพีนาโกะ

มันเหมือนประชดกันเลยนะ พวกเราที่สูญเสียครอบครัวไปเพราะสงครามกลับมีกินมีใช้เพราะสงครามในครั้งนั้น โอ๊ะ พูดถึงกิน ได้เวลาต้องทำอาหารเย็นแล้วนี่นา เธอนี่ท่าทางกินจุนะงั้นฉันจะทำเผื่อไว้เลย

พีนาโกะเตรียมตัวไปทำอาหารเย็น

อเล็กซ์ หลุยส์ อาร์มสตรอง

เอ่อ ไม่ต้องใส่ใจขนาดนั้นหรอกครับ

ยายพีนาโกะ

ไม่ต้องเกรงใจหรอกน่า ข้าวน่ะกินกันหลายคนยิ่งอร่อยนะ มีเตียงคนไข้ว่างอยู่จะใช้เป็นที่นอนก็ได้ ยังไงซะ3พี่น้องนั่นก็ไม่มีที่พักอื่นนอกจากที่นี่ จะพัก3หรือ4คนก็เหมือนกันแหล่ะ

อเล็กซ์ หลุยส์ อาร์มสตรอง

ที่ว่าไม่มีที่พักนั่น....ถ้าเป็นบ้านเกิด 3พี่น้องนั่นก็ต้องมีบ้านอยู่สิครับ

ยายพีนาโกะ

ไม่มีหรอก เด็กพวกนั้นไม่มีบ้านให้กลับไปแล้ว วันที่เอ็ดกับเอลออกเดินทางเพื่อไปสอบรับสิทธิจากทางการ เด็กพวกนั้นก็เผาบ้านตัวเองทิ้งไม่เหลือซาก ฉันไม่ค่อยรู้เรื่องวิชาเล่นแร่แปรธาตุนักหรอก แต่รู้ดีว่าเด็กพวกรั้นไม่ได้คิดจะทำอะไรครึ่งๆกลางๆ เด็กพวกนั้นไม่มีบ้านให้กลับแล้ว จึงถอยกลับจากเส้นทางของตัวเองไม่ได้

TBC

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ