![[Fic แขนกลคนแปรธาตุ]ฉันนี่แหล่ะลูกสาวคนที่2ของตระกูลเอลริค](https://cn-e-pic-aliyun.mangatoon.mobi/cartoon-posters/280658257e1.webp)
[Fic แขนกลคนแปรธาตุ]ฉันนี่แหล่ะลูกสาวคนที่2ของตระกูลเอลริค
10 ที่ให้กลับไป
เอ็ดเวิร์ด เอลริค
โอ๊ยยย เจ็บ!!
เอ็ดสะดุ้งเพราะโดนคุณยายพีนาโกะกับวินรี่เชื่อมต่อเส้นประสาททีเดียวพร้อมกัน
วินรี่
เสร็จแล้ว เป็นไงบ้าง
เอ็ดเวิร์ด เอลริค
รู้สึกดีมากเลย
เอ็ดยังยืดเส้นยืดสาย ไม่ทันที่วินรี่จะพูดอะไรเอ็ดวิ่งออกไปนอกบ้านทันที เอ็ดถักเปียให้ตัวเองเรียบร้อย แต่ก็โดนใครบางคนตีลังกากระโดดถีบหน้าของเอ็ด
เอลิเซ่ เอลริค
พร้อมยังเอ็ด
ฉันออกมารอข้างนอกอยู่แล้ว คนที่กระโดดตีลังกาถีบเอ็ดเอง
อัลฟองเซ่ เอลริค
10 10 10เลยฮะพี่เอล
เอ็ดเวิร์ด เอลริค
เอล ขี้โกงนี่!! ฉันยังไม่ทันตั้งตัวเลย เฮ้ย
ฉันจัดการทุ่มเอ็ดลงพื้น แต่เอ็ดก็ใช้มือยันพื้นพร้อมกับเตะแขนฉันทันที พวกเราต่อสู้กันเรื่อยๆจนผู้พันอาร์มสตรองมาดู
เอ็ดเวิร์ด เอลริค
ไม่ใช่ๆ พวกเราประมือกันพร้อมถือโอกาสเช็คการทำงานของแขนขาด้วย
เอลิเซ่ เอลริค
ไหนๆผู้พันก็มาแล้ว ช่วยพาอัลออกกำลังกายได้ไหมคะ
อเล็กซ์ หลุยส์ อาร์มสตรอง
ยินดีเป็นอย่างยิ่ง
อีตาล่ำบึกนั่น และสู้กันจนเหนื่อยและมากินข้าวและนอน
คืนนั้นเอง
ภายในห้องของวินรี่ ปกติฉันจะนอนกับวินรี่เวลาอยู่บ้านนี้ ตอนนี้วินรี่กำลังหวีผมให้ฉันที่โต๊ะเครื่องแป้ง
วินรี่
นี่เอล ถ้าพวกเธอได้ร่างกายกลับคืนมาแล้ว เธอจะทำยังไงต่อ
เอลิเซ่ เอลริค
ฉันยังไม่รู้เลย คงเป็นนักเล่นแปรธาตุของทางการต่อไปมั้ง
วินรี่
แล้วเรื่องของเธอกับผู้พันมัสแตงเป็นยังไงบ้าง
เอลิเซ่ เอลริค
ละ แล้วเกี่ยวอะไรกับหมอนั่นเล่า
วินรี่
ก็พูดถึงผู้พันมัสแตงทีไร เธอเลิกลั่กทุกที
เอลิเซ่ เอลริค
ไม่พูดด้วยแล้ว ไปนอนกันเถอะ พรุ่งนี้ต้องเดินทางแต่เช้า//นอน
เช้าวันต่อมา
ฉันแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนจะลงมาข้างล่าง ฉันไม่ปลุกวินรี่หรอก เพราะอดหลับอดนอนทำออเตอร์เมล์ให้เอ็ดอยู่หลายวัน
เอลิเซ่ เอลริค
พวกเราไปก่อนนะคะคุณยายพีนาโกะ เดี๋ยวครั้งหน้าจะหาของฝากมาให้ ครั้งนี้ทากระทันหันเลยทำให้ไม่มีของฝากติดไม้ติดมือมาเลย
คุณยายช่วยดูแลพวกเราตั้งแต่เด็ก น่าจะมีอะไรติดไม้ติดมือมาบ้าง
ยายพีนาโกะ
ไม่เป็นไรหรอกเอล แต่นานๆทีก็แวะมากินข้าวบ้างนะ
อัลฟองเซ่ เอลริค
ครับเร็วๆนี้แหล่ะ
เอ็ดเวิร์ด เอลริค
ใครจะถ่อมากินข้าวถึงในป่าเขาแบบนี้กันฟะ
เอลิเซ่ เอลริค
เอ็ด อย่าเสียมารยาท
อเล็กซ์ หลุยส์ อาร์มสตรอง
ครอบครัวที่คอยต้อนรับ การมีที่ใหักลับไปก็ถือเป็นความสุขนะ
นั่นสินะ.... ที่ให้กลับไปงั้นหรอ
เอ็ดเวิร์ด เอลริค
เชอะ พวกเราน่ะมันอยู่ไม่เป็นหลักแหล่งหรอก//เดินทางต่อ
วินรี่
เอล! เอ็ด! อัล! ไปดีมาดีนะ
หลังจากที่พวกเรากลับไป
วินรี่นั้นนอนทั้งวันเลย พอตื่นมาก็เก็บของที่วางคาไว้ แต่ก็พบอะไรบางอย่างบนโต๊ะ นั่นคือชิ้นส่วนของออโต้เมล์
Comments