[Fic แขนกลคนแปรธาตุ]ฉันนี่แหล่ะลูกสาวคนที่2ของตระกูลเอลริค 14 เข้าโรงพยาบาล

14 เข้าโรงพยาบาล

นี่ฉันฝันอยู่ใช่ไหม... ทำไมตุ๊กตาเต็มห้องเลยอะ=_= แล้วไหงมีอีตารอยนั่งทำหน้าทมึงทึงแบบนี้ พอเห็นว่าฟื้นแล้วก็ดีใจเหมือนกับเด็กๆ เห็นแว่บๆว่ามีหูกับหางโผล่มาด้วย

รอย มัสแตง

เอลฟื้นแล้ว!!! หมอ หมออยู่ไหน!!!!!

ฉันได้เพียงแค่อ้าปากค้างยังไม่ทันจะส่งเสียงอะไร หมอนั่นก็วิ่งแจ้นไปตามหมอแล้ว

ตัวประกอบชาย1

ช่วงนี้อย่าพึ่งขยับตัวมากนะครับ แผลของคุณค่อนข้างลึก ผมรู้เรื่องมาจากผู้พันแล้วตอนนี้คุณอุณหภูมิต่ำกว่า30องศา ให้พักผ่อนเยอะๆครับ

หมอมาเช็คดูอาการฉันทันที หลังจากที่โดนอีตารอยลาก เน้นว่าลากมา

รอย มัสแตง

ตรวจเสร็จแล้วก็ไปสิ จะอยู่ทำไม

ตัวประกอบชาย1

ครับๆ

หมอรีบแจ้นไปทันที แล้วรอยนั่งลงที่เก้าอี้ข้างเตียงฉัน

รอย มัสแตง

ทำไมดื้อแบบนี้ เอล

เอลิเซ่ เอลริค

ไม่ไปทำงานรึไงคุณผู้พัน

ฉันสังเกตว่ารอยมาเฝ้าฉันแต่เช้าแล้ว

รอย มัสแตง

ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลยเอล ถ้าเธอเป็นอะไรไปฉันจะทำไง

ทำไมรอยต้องทำหน้าเศร้าแบบนั้นด้วยนะ

เอลิเซ่ เอลริค

ฉันไม่ได้เป็นอะไรนิ ไม่เจ็บจรงไหนเลยด้วยซ้ำ

ใช่ฉันไม่เคยรู้สึกเจ็บอะไร แค่เสียเลือดมากเอง

รอย มัสแตง

เอล เธอจะทำให้ฉันเป็นห่วงไปถึงไหน เลิกหาศิลานักปราชญ์ซะ เลิกยุ่งกับเรื่องนี้ซะแล้วฉันจะดูแลเธอเองเอล

เอลิเซ่ เอลริค

ฉันขอปฏิเสธรอย อีกอย่างพวกเรา ไม่ได้เป็นอะไรกัน

ฉึก!

รอยรู้สึกเหมือนโดนแทงอย่างจัง เพราะคำพูดของเอล

เอลิเซ่ เอลริค

เป็นแค่เจ้านายกับลูกน้อง

ฉึก!

โดนอีก1ดอกอย่างจัง พรุนแล้วมั้ง

...

ตอนนี้วิญญาณรอยออกจากร่างไปเรียบร้อยแล้ว

เอ็ดเวิร์ด เอลริค

เฮ้ จะจีบกันก็เพลาๆหน่อยสิ ฉันยังอยู่ในห้องนะเฟ้ย

เสียงเอ็ดดังลอดออกมา ทำให้ฉันมองหาทันที ที่ฉันไม่เห็นเพราะตุ๊กตาตัวใหญ่ล้อมรอบเตียงฉันนี่แหล่ะ=_= ไม่นานเอ็ดก็โผล่มา พร้อมกับเตะตุ๊กตาทิ้ง

เอลิเซ่ เอลริค

ไง เอ็ดเป็นยังไงบ้าง"

ฉันได้แต่นอนถาม ก็อีตารอยไม่ให้ฉันลุกไปไหนเลย

รอย มัสแตง

ฉันไม่เป็นไรมากหรอก ฉันตื่นก่อนเธอ1วัน ทุกคนเป็นห่วงเธอมากนะเอล โดยเฉพาะผู้พันนี่ผู้กองรอสบอกว่าวันแรกโรงพยาบาลเกือบแตกเพราะความโมโห พอรู้ว่าพ้นขีดอันตรายแล้วก็มาเฝ้าเธอทุกวันเลย

เอลิเซ่ เอลริค

แล้วอัลล่ะ อัลเป็นยังไงบ้าง อัลไปไหน

ฉันถามหาอัลทันที เพราะตั้งแต่ฟื้นขึ้นมาก็ไม่เจออัล

เอ็ดเวิร์ด เอลริค

อยู่ตรงนั้นน่ะ