DEFEAT#เสือร้ายพ่ายเมีย บทนำ

. .

‼️คำเตือน‼️

เนื้อหามีความย้อนยุคหน่อย ๆ

ช่วงนี้แอดอินกับเสือ

ไม่ใช่เสือที่เป็นสัตว์นะ!

เสือที่หมายถึงโจรสมัยก่อน (⁠◡⁠ ⁠ω⁠ ⁠◡⁠)

แอดอินมาพักใหญ่ตั้งแต่ดูขุนพันธ์

ตอนนั้นแอดอยากอ่านแบบชายชาย

แล้วมีคนมาแต่งจริง ๆ (⁠ㆁ⁠ω⁠ㆁ⁠)

แอดอ่านแบบฟินมากแทบจะขิต

ยิ่งตอนนี้คือมีหลายเรื่องมาก!!!

แม้จะอ่านจบไปหลายเรื่องเว่อร์

แต่อารมณ์ก็ยังค้างสุด ๆ ค้างเติ่ง

จึงเกิดความคิดอยากแต่ง (⁠ ⁠╹⁠▽⁠╹⁠ ⁠)

ไม่รู้ว่าจะออกมาดีมั้ย

ถ้ามีตรงไหนผิดพลาด

แอดขออภัยไว้ล่วงหน้าเลยนะคะ

มันเป็นเพียงจินตนาการ

มีหลายอย่างเกินจริงไปมาก

โปรดจงรู้ไว้ว่า

แอดจินตนาการเกินคนปกติค่ะ

เพราะแอดไม่ปกติ หยอก ๆ ^∆^

แอดแค่เป็นคนคิดไปเรื่อย (⁠｡⁠•̀⁠ᴗ⁠-⁠)⁠✧

เวลาอ่านคือไม่ต้องใช้สมองเลยค่ะ

อ่านเอาสนุกพอ

ไม่สนุกก็เลิกอ่าน

เพราะแอดกลัวแต่งออกมาไม่ดี TT

ปล.อีกสักนิดก่อนจะเริ่มอ่านจริง ๆ

ภาพตัวละครอาจจะไม่ตรงยุค

แต่ตรงสเปคแอดเองค่ะ (⁠≧⁠▽⁠≦⁠)

หรือนักอ่านจะจินตนาการ

เป็นภาพใครสักคนมาแทนก็ได้

อันนี้คือแอดก็มโนขึ้นมาเหมือนกัน

เอาล่ะค่ะ

ได้เวลาไปอ่านเนื้อเรื่องจริง ๆ

หลังจากแอดฝอยมานาน (⁠ ⁠ꈍ⁠ᴗ⁠ꈍ⁠)

ไปเริ่มกันเลย!!!!!

แต่...

เดี๋ยว ๆ

ปล.อีกครั้งก่อน ^∆^

แอดคิดชื่อสถานที่ขึ้นมาเองนะ

มันไม่ได้มีอยู่จริง ๆ หรอก

เอาง่าย ๆ คือทั้งเรื่องอะ

มันอยู่อีกโลกนึงเลยก็ว่าได้

เอาล่ะ

ไปอ่านกันเลย ^⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠^

. .

...ก่อนมรสุมจะพัดพาความสุขไป...

...วัดบุหลัน...

หลวงตา : ไอ้ก้านเอ้ย

ก้านแก้ว

จ๊ะหลวงตา.คลานมาหา

หลวงตา : ปีนี้เอ็งอายุเท่าไหร่แล้ว

ก้านแก้ว

16 จ้ะ

. .

ขอคั่นแป๊บ (⁠ʘ⁠ᴗ⁠ʘ⁠✿⁠)

เด็ก 16 ซิกแพคอย่างแน่น

ปล.อ่านต่อจ้าาา~

. .

หลวงตามองหลานที่โตขึ้นมาก

เมื่อก่อนตัวยังสูงไม่ถึงเข่า

ยิ่งมองก็ยิ่งทรมานใจนัก

ก้านแก้ว

หลวงตามีอะไรหรือเปล่าจ๊ะ

ก้านแก้ว

ทำไม...

ก้านแก้ว

ทำหน้าเหมือนจะมีเรื่องไม่ดีเลย

ก้านถามด้วยความอยากรู้

เมื่อเห็นหน้าอมทุกข์หลวงตา

พาให้เขาใจไม่ดีตามไปด้วย

หลวงตา : มิว่าเอ็งจักเจอกระไรก็ตาม เพียงแค่เอ็งตั้งสติให้มั่น เอ็งจักพบทางออกเอง

หลวงตา : เข้าใจฤๅไม่?.จับหัว

ก้านแก้ว

จ้ะ.พนมมือ + เงยหน้ามอง

หลวงตา : อย่าได้คิดโกรธแค้นใคร รู้จักให้อภัยซึ่งกัน ทุกการกระทำย่อมมีเหตุมีผล

หลวงตา : เมื่อเอ็งพบเหตุและเจอผล เอ็งจะเข้าใจและให้อภัยเอง ข้าเชื่อว่าเอ็งทำได้

. .

...เมื่อมรสุมพัดโหมกระหน่ำ...

หลายวันต่อ

? ? ? : กรื๊ดดดดด!!!

? ? ? : สะ เสือเหม! พวกโจรมาแล้ว!!!

? ? ? : หนีเร็ว! อ๊ากกกกก!!!!!

ปัง! ปัง! ปัง!

? ? ? : อ๊ากกกกกก!

? ? ? : ยะ อย่ายิงฉันเลยนะ พวกพี่อยากได้อะไรเอาไปให้หมดเลยจ้ะพี่.พนมมือไหว้

เปลว

ของกูเอาแน่

เปลว

แต่กูเอาชีวิตมึงด้วย

ปัง!

‘เสือเปลว’

หนึ่งในพวกของเสือเหมเอ่ย

เขาหัวเราะชอบใจ

ฆ่าชาวบ้านอย่างสุขสำราญ

เปลว

ไอ้เดื่อ

เปลว

พี่เหมไปไหน

เดื่อ

ไปวัด

เดื่อ

พอมาถึงก็ควบม้าไปเลย

‘เสือเดื่อ’

หนุ่มรูปงามนิ่งเงียบ

ภายนอกดูสุขุม

แท้จริงดุร้ายเสียยิ่งกว่าเสือล่าเนื้อ

เปลว

หึ

เปลว

คงจะไปปล้นวัด

เปลว

คนแห่ไปทำบุญ

เปลว

มีเงินให้เอาเยอะแยะ

ผัวะ!.ตบหัว

เปลว

โอ๊ย! ไอ้เดื่อ!.ชี้หน้า

เดื่อ

มึงจะบ้าหรือไง!

เดื่อ

พี่เหมไม่ปล้นวัดเว้ย!

เดื่อ

จำไม่ได้หรือ?

เดื่อ

คราวก่อนมึงเกือบตายคาตีนพี่เหม

เปลว

ชิ!

เปลว

มึงจะพูดให้ได้อะไร!

เปลว

เสียอารมณ์!

. .

...วัดบุหลัน...

...โบสถ์...

ก้านแก้ว

หลวงตาจ๊ะ

ก้านแก้ว

เรารีบหนีกันเถิด

ก้านแก้ว

พวกโจรมันมาแล้วนะ.ร้อนรน

หลวงตานั่งสมาธิไม่ทุกข์ร้อนใด ๆ

ทั้งที่พวกชาวบ้าน

ต่างพากันหนีเตลิดไปหมดแล้ว

ก้านแก้ว

หลวงตา

หลวงตา : ข้าบอกเอ็งแล้วมิใช่ฤๅ มิว่ากระไรจักเกิดเอ็งจงตั้งสติให้มั่นเข้าไว้ซะไอ้ก้าน

ก้านแก้ว

แต่ว่า...

เหม

ยังไม่หนีจริง ๆ ด้วย

ก้านแก้ว

.หันมอง + หน้าซีดเผือด

‘เสือเหม’

โจรผู้โหดเหี้ยมและร้ายกาจ

ไม่ว่าใครหน้าไหน

ก็ไม่สามารถเอาชนะเขาได้เลยสักคน

เหม

นมัสการขอรับหลวงตา

ทว่าเหมกลับคุกเข่าลง

และค่อย ๆ คลานมาหาหลวงตา

มากราบแทบเท้าอย่างนอบน้อม

หลวงตา : มิได้เจอกันนานเลยหนาไอ้เหม นึกว่าเอ็งจักลืมข้าไปเสียแล้วซะอีก.ลูบหัว

ก้านแก้ว

หลวงตา...

ก้านแก้ว

รู้จักเขา!?

ก้านอึ้งและตกใจที่หลวงตารู้จักกับโจร

เหม

ไอ้เหมจักลืมผู้มีพระคุณได้อย่างไร

เหม

หลวงตาเลี้ยงดูสั่งสอน

เหม

ให้ข้าวให้ปลา

เหม

ให้วิชาอาคมแก่ไอ้เหม

หลวงตา : ดี ๆ เอ็งยังสุขสบายดีก็ดีแล้ว เอ็งนี่มาตรงเวลาเสียจริงหนา สมแล้วที่เป็นเอ็ง

เหม

ไอ้เหมผิดนัก

เหม

เอาวิชาไปใช้ในทางที่ไม่ดี

หลวงตา : ข้ารู้ว่าเอ็งมีเหตุผลข้าจักไม่เซ้าซี้ถามเอ็งให้มากความ มีแต่จักเสียเวลาเปล่า ๆ

เหม

ขอรับ

หลวงตา : รีบพามันไปเสีย ปกป้องมันให้ดีอย่างที่ข้าดูแลเอ็ง ส่งมันให้ถึงมือพ่อมันซะ

เหม

.มองก้าน

ก้านแก้ว

ละ หลวงตาหมายถึง...

หลวงตา : ไปกับไอ้เหม มันจักพาเอ็งไปเจอพ่อแท้ ๆ ของเอ็ง อยู่ที่นั่นจักปลอดภัยกว่า

ก้านแก้ว

มะ ไม่เอา.ส่ายหัว

ก้านแก้ว

ฉันจะ อึก ฮึก

ก้านแก้ว

อยู่ที่นี่ อึก.ร้องไห้

หลวงตา : ไอ้ก้านเอ้ย ข้าดูแลเอ็งมานานมากแล้วหนา อายุข้าก็มากเกินพอแล้ว.จับหัว

หลวงตา : ข้าอยู่ดูแลเอ็งต่อไปไม่ไหวแล้วหนา ไม่มีผู้ใดรั้งเอ็งไว้ที่นี่อีกต่อไปแล้ว

ก้านแก้ว

หลวงตา ฮื่อ~

เหม

ไอ้เหมกราบลา.ก้มกราบ

หลวงตา : โชคดี ๆ.ยิ้ม

ก้านแก้ว

หลวงตาฉันไม่...

หมับ!.เหมอุ้มก้านพาดบ่า

ก้านแก้ว

เหวอ!!.ตกใจ

ก้านแก้ว

ปะ ปล่อยนะ!.ดิ้น

เหม

ไปกับกู!.อุ้ม

ก้านแก้ว

หลวงตา!

ก้านแก้ว

หลวงตา!

ก้านแก้ว

ปล่อย!!!.ทุบ

เหมไม่สนใจว่าจะโดนทุบตีแค่ไหน

เขาเพียงทำตามคำขอ

ของผู้มีพระคุณเท่านั้น

หลวงตา : เมื่อเวลาแห่งความสุขกลับมาเยือนอีกครั้ง ไอ้ก้านเอ้ย เอ็งจักมินึกเสียใจเลย

. .

โปรดติดตามตอนต่อไป

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ