DEFEAT#เสือร้ายพ่ายเมีย บท ๕

. .

ก้านแก้ว

ป้าจ๊ะ

ก้านแก้ว

เอาข้าวต้ม 2 ที่จ้ะ

แม่ค้า : ได้ ๆ ไปนั่งรอไป

ก้านแก้ว

จ้ะ

แม่ค้า : เห้ย! เดี๋ยว ๆ

ก้านแก้ว

จ๊ะป้า?

แม่ค้า : นั่นผัวเอ็งรึ?

ก้านแก้ว

ผัว...

แม่ค้า : พ่อหนุ่มที่เดินมากับเอ็งไง

ก้านแก้ว

.หันมอง

เหม

.ยกยิ้ม

ก้านแก้ว

มะ ไม่ใช่จ้ะป้า

ก้านแก้ว

นะ นั่นพี่ชายฉันเอง

แม่ค้า : รึ!? หล่อราวกับเทพบุตร ข้าก็นึกว่าผัวเอ็ง แล้วนี่พี่เอ็งมีเมียกับเขาหรือยังเล่า?

ก้านแก้ว

ไม่นะจ๊ะ

ก้านแก้ว

ป้าถามทำไมหรือ?

แม่ค้า : ข้าถามให้ลูกสาวน่ะสิ

ก้านพยักหน้ารับน้อย ๆ

ป้าคนขายหันไปตะโกนเรียกลูกสาว

ก้านเห็นแล้วหมั่นไส้เหม

ไปไหนก็มีแต่สาวมาหา

หน้าตาก็...หล่อจริง ๆ แหละ

ก้านขอยอมรับให้เรื่องนี้สักเรื่อง

เหม

คุยอะไร

ก้านแก้ว

เปล่า!

ก้านอารมณ์ไม่ดีขึ้นมาเสียดื้อ ๆ

เหมก็พอจะเดาได้ว่าพูดคุยอะไร

เห็นหันมามองตนเอง

เหม

บอกกูเป็นผัวมึงก็จบ

เหม

จะได้ไม่ถูกถามมากความ

ก้านแก้ว

ก็ไม่ได้เป็นหนิ

ก้านแก้ว

ไม่ได้อยากได้ผัวแบบ ‘พี่’

เหมยกยิ้ม

นึกว่าเขาไม่มีโอกาส

ได้ยินก้านเรียกตนว่า ‘พี่’ ซะแล้ว

พาให้อารมณ์ดีสุด ๆ

ลูกสาวแม่ค้า : ข้าวต้มร้อน ๆ จ้ะ

ก้านเงยหน้ามองสาวสวย

ที่เดินมาถึงก็ส่งยิ้มให้เหม

มองผ่านข้ามหัวก้านไปเสียดื้อ ๆ

เหมไม่ได้มีท่าทีตอบโต้

นิ่ง ๆ เงียบ ๆ ตามภาษาเจ้าตัว

ส่วนก้านก็กินข้าวต้มไม่สนใจ

ทว่าช้อนกับกระแทกชามเสียเสียงดัง

ดีที่คนคึกครื้น

ไม่งั้นเด็กน้อยคงได้ถูกกล่าวว่า

ลูกสาวแม่ค้า : พี่มาจากไหนจ๊ะ ฉันไม่เคยเห็นหน้าเลย ไม่เคยเห็นใครรูปหล่อขนาดนี้

เหม

มาจากวัดบุหลัน

ลูกสาวแม่ค้า : วัดบุหลันอยู่ไกลโพ้น ไฉนพี่ถึงมาหมู่บ้านเปรมปรีดิ์ที่อยู่ในป่าล่ะจ๊ะ

ลูกสาวแม่ค้า : หรือว่าจะมาหาสาวงาม

เหม

เปล่า

เหม

มันเป็นทางผ่านกูเลยแวะ

เหม

พาเมียมาแดกข้าว

เหม

หน้ามุ้ยอย่างกับหมาแล้ว

ก้านแก้ว

.ตวัดตามอง

เหม

.ยกยิ้ม

ลูกสาวแม่ค้า : เมีย!? ไหนว่าไม่ใช่ไง!

เหม

กูไม่ได้พูดสักคำ

ลูกสาวแม่ค้า : .มองก้าน

ก้านแก้ว

ฉะ ฉัน...

หญิงสาวฟึดฟัดเดินเข้าครัวไปทันที

ก้านแก้ว

ทำไมพี่ต้องพูดแบบนั้น!

ก้านแก้ว

ฉันโดนคนเกลียดหมดแล้ว

เหม

กูตัดปัญหา

เหม

มันจะได้เลิกตอแย

ก้านแก้ว

แต่ฉันไม่เกี่ยวด้วย!

ก้านแก้ว

พี่ลากฉันเข้าไปเอี่ยวทำไม!?

เหม

ถ้ามันลากกูไป

เหม

ใครจะไปเดินกับมึง?

ก้านแก้ว

ชิ!

เหม

บอกไปเถิด

เหม

มึงจะกลัวอะไร

เหม

กลัวได้กูเป็นผัวจริง ๆ หรือไง?

ก้านแก้ว

จะกลัวทำไม!?

ก้านแก้ว

ฉันไม่มีวันเอาพี่อยู่แล้ว!

เหม

เกลียดอะไรมักได้อย่างนั้น

เหม

อย่ามาเกลียดกูนักเลย

เหม

เพราะกูก็ไม่อยากได้มึง

ถ้าไม่เสียดายข้าวต้ม

ก้านจะเอาถ้วยข้าวต้มคว่ำลงบนหัวเหม

ให้อับอายขายขี้หน้า

คนอะไรมันจะมั่นหน้ามั่นโหนก

ได้เกินจะต้านเท่าเหม

พูดซะเหมือนก้านไปหลงเจ้าตัว

? ? ? : ไปเล่นน้ำกันเถิด

? ? ? : เอาสิ ๆ น้ำเย็นสบายมาก

ก้านหูผึ่งเมื่อได้ยินเรื่องน้ำ

เหมมองใบหน้าอ่อนเยาว์พลางยกยิ้ม

กับความอยากรู้อยากเห็นของก้าน

ที่ปิดเอาไว้ไม่เคยจะได้

เหม

ท้ายหมู่บ้านติดกับลำธาร

เหม

มีให้พายเรือไปน้ำตก

เหม

เป็นน้ำจากยอดเขาสูง

เหม

เชื่อว่าเป็นน้ำที่พระเจ้าประทานให้

ก้านแก้ว

ไปได้มั้ย?

เหม

.พยักหน้า

ก้านเป็นคนเดินไปจ่ายเงิน

ป้าคนขายกระชากไปจากมือ

ไม่แม้แต่พูดขอบคงขอบคุณ

ก้านแอบรู้สึกผิด

เพราะเขาก็พูดออกไปแบบนั้น

แค่พูดตามความจริงเพราะเหมแท้ ๆ

แม่ค้า : ขนมกล้วย ขนมฟักทอง ขนมตาล ขนมเยอะแยะมากมายร้อน ๆ เลยนะจ๊ะ

ก้านแก้ว

ซื้อ.ชี้

เหม

อืม

พอเหมอนุญาต

ก้านก็รีบปรี่ตรงเข้าไปทันที

ชี้ขนมสารพัดน่าอร่อยที่อยากจะกิน

แม่ค้า : ทั้งหมด 5 บาทจ้า

เหม

.ยื่นเงิน

แม่ค้า : ขอบใจจ้า~ อีหนูเอ้ย! มีผัวใจดีซื้อให้กินช่างน่าอิจฉาจริง แถมผัวเอ็งยังรูปงามอีก

ก้านแก้ว

หะ ห้ะ!?

ก้านแก้ว

มะ ไม่ใช่...

ก้านที่กำลังกินขนมถึงกับสตั้น

เหมยืนยิ้มอย่างชอบใจ

ก้านมองเคือง ๆ ก่อนเดินไป

แม่ค้า : เมียเอ็งจะเขินอายอะไร

เหม

แบบนี้ก็ดีแล้วไม่ใช่หรือ

เหม

ลูกดกดี

แม่ค้า : โอ๊ย~ เอ็งนี่ไม่เบา

เหม

.หัวเราะ

เหมรีบเดินตามมาก่อนจะคลาดกัน

แต่ไม่ว่ายังไงก็เดินทัน

เพราะก้านมีร้านให้แวะตลอดทางเดิน

สนใจนู่นนี่นั่นไปหมด

ก้านแก้ว

อันนี้อะไรหรือจ๊ะ?

พ่อค้า : เทียนอธิษฐานน่ะ เอาไว้ขอพรตอนเอ็งพายเรือไปหน้าน้ำตก แล้วอธิษฐาน

ก้านแก้ว

.หันมองเหม

เหม

.พยักหน้า

ก้านแก้ว

เอา 2 อันจ้ะ

พ่อค้า : เอา 2 อันทำไมเล่า

ก้านแก้ว

ก็มา 2 คนนี่จ๊ะ

พ่อค้า : เอ็งก็เอาอันใหญ่ไปอธิษฐานกับผัวเอ็ง เป็นผัวเมียกันแยกเทียนกันมันไม่ดี

ก้านแก้ว

ไม่ใช่นะจ๊ะ!

พ่อค้า : เอ็งจะมาเขินอะไร เด็กรุ่นเอ็งมีผัวกันให้วุ่น ไม่ใช่เรื่องหน้าอาย เอ้า ๆ เอาไป

ก้านแก้ว

ฉะ ฉัน...

เหม

ขอบใจ

เหมเป็นคนรับเทียนมาจากพ่อค้า

เพราะก้านมัวแต่นั่งปฏิเสธคำกล่าวหา

พ่อค้า : เงินเอาไปใส่ตู้เสีย

ก้านแก้ว

จ้ะ

ก้านทำได้เพียงตอบรับ

เขาเอาเงินที่เหมไปยอดลงตู้

มีแต่คนหาว่าเขาเป็นผัวเมียกัน

เหม

มึงจะอารมณ์เสียอะไรนักหนา

ก้านแก้ว

พี่เถิดยังจะหน้าระรื่น

ก้านแก้ว

พี่ไม่กลัวหรือไง

ก้านแก้ว

หากใครมาได้ยินเดี๋ยวจะเข้าใจผิด

ก้านแก้ว

พี่ไม่มีเมียฉันไม่รู้ด้วยนะ

เหม

มึงไงเมียกู

ก้านแก้ว

พี่เหม!

เหม

หึ ๆ

เหม

กว่าจะเรียกชื่อกูได้

ก้านแก้ว

อ๊ะ!.ปิดปาก

ถึงจะเคยเรียกบ้างก็เถอะ

แต่เรียกด้วยคำว่า ‘เสือ’ ขึ้นต้นเสมอ

ไม่เคยเรียก ‘พี่เหม’

แม้แต่ตัวก้านก็ตกใจกับตัวเอง

แต่พอเห็นเหมยิ้ม

ก็พลอยให้รู้สึกแปลก ๆ ยังไงไม่รู้

. .

โปรดติดตามตอนต่อไป

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ