DEFEAT#เสือร้ายพ่ายเมีย บท ๙

. .

ก้านแก้ว

อืม~

ก้านแก้ว

พี่เหมขอฉันนอนอีกแป๊บ

ก้านขยับซุกหน้าเข้าผ้าห่ม

เหม

หึ

เหมลูบหัวเด็กน้อยตรงหน้า

เหมคงทำได้เพียงเชยชมเท่านั้น

มิอาจครอบครองเป็นของตนได้

ก้านแก้ว

พี่เหม

ก้านแก้ว

ฉันหนาว.ซุกอกเหม

เหม

ขยับมาใกล้ ๆ สิ

ก้านแก้ว

อืม.ขยับเข้าหาเหม

เหมหอมขมับเด็กน้อยเบา ๆ

เมื่อค่ำคืนที่ผ่านมาบทรักของพวกเขา

จบลงแต่เพียงเท่านั้น

ไร้ซึ้งการสอดประสานลึกล้ำใด ๆ

ด้วยเพราะคำว่า ‘ลูกนายเสือ’

คำว่า ‘ผู้มีพระคุณ’

มันค้ำคอเสียจนไม่กล้าเกินเลย

นั่นก็นับว่าทำเกินกว่าเหตุไปมากโข

หากเป็นคนอื่นเหมคงไม่สนใจสิ่งใด

แต่เพราะเป็น ‘ก้าน’

เหมจึงไม่อยากทำ ๆ ไปอย่างงั้น

เขาต้องการมากกว่านั้น

ไม่ใช่จบลงด้วยเรื่องบนเตียง

เปลว

พี่เหม!!

เหม

อย่าเข้ามา!!

เหมรีบตะโกนออกไป

จะให้คนอื่นเห็นไม่ได้

ไม่ยอมให้เห็นร่างกายก้านเด็ดขาด

ก้านแก้ว

อะ อะไรหรือ?

ก้านลืมตาตื่นด้วยความตกใจ

เหม

มึงนอนต่อเถอะ

เหม

เดี๋ยวกูมา

เหมตั้งท่าจะลุกขึ้น

แต่ก้านจับแขนเอาไว้ไม่ยอมปล่อย

ก้านแก้ว

มะ ไม่เอา.ส่ายหัว

ก้านแก้ว

ฉันไม่อยากอยู่คนเดียว

เหม

ไม่ต้องกลัวไป

เหม

กระโจมกู

เหม

ใครจะกล้ามาทำร้ายมึง

ก้านแก้ว

ตะ แต่ว่า...

เปลว

พี่เหมพี่

เปลว

ไอ้แผนกับไอ้ผาน

เปลว

มันหนีไปแล้วพี่!

เปลวกล่าวบอกอย่างร้อนรนใจ

ก้านได้ยินดังนั้น

ก็รีบขยับเข้ามากอดเหมแน่น

ร่างกายเล็กสั่นเทาด้วยความกลัว

จนเหมต้องหอมหัวลูบหลังปลอบโยน

เหม

ช่างปะไร

เหม

ป่านนี้

เหม

มันคงหนีกลับชุมเก่า

เหม

ไปฟ้องนายเสือมันแล้วกระมัง

เปลว

จะปล่อยมันไปหรือพี่!?

เหม

ตามไปตอนนี้มีแต่จักเสียเวลา

เหม

มันหนีไปตอนไหนใครรู้บ้าง

เปลว

ขอโทษจ้ะพี่

เปลว

ฉันเฝ้ามันไม่ดีเอง

เหม

ช่างเถอะ

เหม

กินข้าวกินปลา

เหม

จะได้รีบเดินทางต่อ

เปลว

จ้ะ

เปลวรู้สึกแย่มาก ๆ

ทั้งเป็นต้นเหตุให้เกิดเรื่องกับก้าน

ทั้งปล่อยให้แผนผานหนีไปได้อีก

ยิ่งอยากทำตัวให้ดีกลับยิ่งแย่กว่าเก่า

ก้านแก้ว

จะ จะไม่เป็นไรหรือ?

เหม

.ส่ายหัว

เหม

มันกระจอก

เหม

นายมันก็กระจอก

เหม

ไม่มีอะไรให้ต้องกลัว

ก้านแก้ว

ทำไมพวกนั้นถึงต้อง...

ก้านแก้ว

ลักพาตัวฉันไปด้วย

เหม

มันคงคิด

เหม

ว่ามึงเป็นเมียกู.ยกยิ้ม

ก้านแก้ว

อ๊ะ!.หน้าแดง

ปกติก้านคงด่าเหมหรืออารมณ์เสีย

แต่บัดนี้กลับแก้มแดงเถือก

ไม่กล้าสบตาเหมตรง ๆ

เพราะภาพเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อวาน

มันค่อย ๆ ลอยเข้ามาในหัว

ถึงก้านจะยังเด็กและไร้ประสบการณ์

แต่ใช่ว่าเขาจะมองหน้าเหมได้เช่นเดิม

ก้านแก้ว

บ้า.ยกมือปิดหน้า

เหม

หึ

ก้านก้มหน้าลงหลบสายตาคู่คม

สายตาที่แพรวพราวของชายหนุ่ม

ช่างดูเจ้าเล่ห์และชวนให้เขินอาย

ต่างจากทุกครั้งที่เหมใช้สายตามอง

ก้านแก้ว

คะ คือว่า...

ก้านแก้ว

ฉันอยากไปอาบน้ำ

เหม

ไปสิ

เหม

กูอยากอาบเหมือนกัน

ก้านแก้ว

.เม้มปาก

ก้านใส่เสื้อผ้าผิด ๆ ถูก ๆ

มัวแต่เกร็งกับสายตาคบกริบของเหม

เดื่อ

ไอ้ก้าน

ก้านแก้ว

หะ ห้ะ!?

ก้านแก้ว

พะ พี่เดื่อมีอะไรหรือเปล่าจ๊ะ!?

เดื่อ

มึงจะตกใจอะไร?

เดื่อ

กูแค่เรียกเอง

ก้านแก้ว

พอเจอเรื่องนั้นมา...

ก้านแก้ว

มันก็เลยทำให้ฉันขวัญเสียน่ะ

ก้านพูดจริงผสมเท็จ

ไอ้กลัวมันก็กลัว

แต่ไอ้ที่เขาตกใจเดื่อ

ก็เพราะมัวแต่กังวลกับเหมต่างหาก

เปลว

กู...

เปลว

ขอโทษนะเว้ย

เปลว

เป็นเพราะกูแท้ ๆ

เปลวเดินมาหาก้านด้วยใบหน้าเศร้าใจ

ก้านแก้ว

มะ ไม่เลยพี่เปลว

ก้านแก้ว

ความผิดพี่ที่ไหน

ก้านแก้ว

ฉันไม่ระวังตัวเอง

ก้านแก้ว

พี่เหมก็เตือนฉันแล้ว

ก้านแก้ว

ถ้าฉันไม่แยกออกไป

ก้านแก้ว

มีหรือเรื่องแบบนี้จะเกิด

ก้านแก้ว

อย่าคิดมากเลยนะ

เปลว

มึงแม่งใจดีจังวะ

เปลว

ทำเอากูรู้สึกผิดกว่าเก่าอีก

ก้านแก้ว

พี่เปลว...

เหม

ถ้ามึงรู้สึกผิดนัก

เหม

ก็ไปลากคอไอ้แผนไอ้ผานกลับมา

ก้านแก้ว

พี่เหม

เปลว

ฉันจะทำแน่!

เปลว

ฉันจะลากมันมาเอง

เปลว

พี่ไม่ต้องห่วง

เหม

ทำให้ได้เถอะ

เหม

กูจะรอดู

เปลว

จ้ะ

เหม

ไปอาบน้ำเถอะ

เหม

เดี๋ยวจะออกเดินทางล่าช้า

เหม

นายเสือจะเป็นห่วงมึงเอา

ก้านแก้ว

จ้ะ

ก้านส่งยิ้มปลอบใจให้เปลว

ก่อนจะรีบเดินตามเหมไป

ก้านแก้ว

ทำไมพูดแบบนั้นล่ะจ๊ะ

ก้านแก้ว

จะไปจับตัวมาอีกทำไมกัน

ก้านแก้ว

ฉันไม่อยากเจอหน้าพวกมันแล้ว

เหม

มันทำมึงเสียขนาดนั้น

เหม

คิดว่านายเสือจะปล่อยมันหรือ?

เหม

ถึงไอ้เปลวไม่ไป

เหม

นายเสือก็ต้องให้กูไป

เหม

ยังไงก็ต้องลากคอมันมา

เหม

ให้มันก้มกราบตีนมึง

ก้านแก้ว

หา!?

ก้านแก้ว

ขนาดนั้นเลยหรือ?

ก้านแก้ว

ไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้

ก้านแก้ว

ฉันไม่ต้องการให้ใครมาก้มกราบ

เหม

มึงไม่แค้นมันหรือไง?

ก้านแก้ว

ไม่ถึงขั้นแค้น

ก้านแก้ว

เรียกว่าไม่อยากเจอดีกว่า

ก้านแก้ว

ถ้าเห็นหน้าพวกมัน

ก้านแก้ว

ฉันคงนึกถึงเรื่องแย่ ๆ

ก้านแก้ว

เลยไม่อยากเจอน่ะจ้ะ

เหม

มันทำให้มึงรู้สึกแย่

เหม

กูจะไม่เอามันไว้

ก้านแก้ว

พี่เหม

ก้านแก้ว

นี่ไม่ฟังที่ฉันพูดเลยหรือ?

ก้านหันไปปรามชายหนุ่ม

สีหน้าและแววตาของเหม

มันแน่วแน่และบ่งบอกว่าจะทำจริง ๆ

ก้านรู้ว่าพูดไปก็เปล่าประโยชน์

‘เสือร้าย’

หากเชื่อฟังกันง่าย ๆ

คนอื่นจะเรียก ‘เสือร้าย’ ได้ยังไง

ก้านแก้ว

อ๊ะ!

ก้านแก้ว

จับอะไรของพี่!

มือหนาสากและร้อนจับที่เต้านุ่มเด้ง

เหม

มันบวม.กระซิบ

ก้านแก้ว

พะ เพราะใครล่ะ.หน้าแดง

เหม

อยากดูดอีก

ก้านแก้ว

บะ บ้า!

เหมหัวเราะออกมาในลำคอ

ก่อนจะหอมแก้มก้านเบา ๆ

และช่วยอาบน้ำถูกายคนตัวเล็ก

บีบนวดสัมผัสด้วยความ ‘หลงใหล’

. .

โปรดติดตามตอนต่อไป

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ