บท ๔

. .
...วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว...
เหลือเพียงแค่ 4 วันเท่านั้น
ก้านจะได้พบหน้าพ่อแท้ ๆ
แต่ช่างเป็น 4 วันที่แสนยาวไกล
ยิ่งเข้ามาใจกลางป่าลึกมากเท่าไหร่
ยิ่งต้องพบพานอุปสรรคมากมายเท่านั้น
ทั้งต้องเดินข้ามแม่น้ำที่ไหลเชี่ยว
เดินผ่านป่าที่มืดและอบอ้าว
ไหนจะมีโครงกระดูกอีก
ต้องคอยระวังสัตว์ร้ายในป่า
ที่ไม่รู้จะโผล่มาเมื่อไหร่
แต่ก็คงสู้เสือเหมไม่ได้อยู่ดี
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ทำไมต้องตั้งชุมเสือในป่าลึกด้วย
เปลว
เปลว
ตำรวจมันจะได้หาไม่เจอ
เดื่อ
เดื่อ
หรือต่อให้มันรู้
เดื่อ
เดื่อ
มันก็ไม่กล้ามาหรอก
เดื่อ
เดื่อ
มาในถิ่นเสือ
เดื่อ
เดื่อ
มีแต่จะถูกขย้ำ
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
แบบนี้
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
เวลาพวกพี่ออกไปปล้น
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ก็ต้องใช้เวลามากเลยสิ
เปลว
เปลว
ชุมเสือมีทุกที่
เปลว
เปลว
ติดกับชาวบ้านก็มี
เปลว
เปลว
แต่ชุมที่เราจะไป
เปลว
เปลว
เป็นของนายเสือ
เปลว
เปลว
เป็นชุมที่ใหญ่ที่สุด
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
พ่อไม่ออกปล้นเหรอจ๊ะ?
เดื่อ
เดื่อ
.ส่ายหัว
เปลว
เปลว
มีแค่พวกกูที่ออกปล้น
เปลว
เปลว
นายเสือคอยสั่งความ
เปลว
เปลว
วางแผนอยู่ที่ชุมเสือ
เหมมองทั้งสามคนที่พูดคุยกัน
ก้านยามพูดกับเปลวและเดื่อ
นั้นดูสบายใจกว่าพูดกับเขา
เหมเข้าใจ
เขาแสดงท่าทางไม่เป็นมิตร
ต่างจากเปลวและเดื่อ
ที่พูดไปเรื่อยมาก ๆ
ทั้ง ๆ ที่ก็รู้
แต่ลึก ๆ ในใจก็กลับไม่ชอบ
ที่ก้านยามคุยกับเขา
มีแต่ทะเลาะตบตีกัน
มันจะมีสักครั้งมั้ย
ที่พวกเขาทั้งสองคน
จะได้คุยกันอย่างปกติทั่วไป
เหมือนคนอื่น ๆ
เหม
เหม
ข้างหน้ามีหมู่บ้าน
เหม
เหม
พักกันแถวนี้นี่แหละ
เมื่อได้ยินเหมกล่าว
เหล่าลูกน้องต่างพากันตั้งกระโจม
ให้นายเสือทั้งสามอย่างรู้หน้าที่
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
เราเข้าไปในหมู่บ้านได้มั้ย?
ก้านหันไปถามเดื่อกับเปลว
แทนที่จะถามเหม
เดื่อเปลวมองหน้ากันก่อนหันไปมองเหม
เหม
เหม
ถามพวกมันฤๅจะได้คำตอบ
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ถามใครก็ไม่ได้คำตอบทั้งนั้น
ก้านทำหน้าบูดหน้าบึ้ง
ก่อนจะเดินไปหาที่นั่ง
ท่าทางราวกับเด็กน้อยที่ถูกพ่อแม่ขัดใจ
เหม
เหม
มึงอยากไป?
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ไม่อยากไปมั้ง
เหม
เหม
พูดดี ๆ
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ไม่เคยพูดดีด้วยสักครั้ง
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ยังมีหน้ามาขอให้พูดดีด้วยอีก
เหม
เหม
กูพูดไม่ดีตรงไหน?
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ทุกตรง!
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ตอนนี้ก็พูดไม่ดี!
เหม
เหม
มึงก็แค่ไม่ชอบกู
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ก็แล้วทำไมต้องชอบ
เหม
เหม
งั้นมึงคงชอบไอ้เปลวไอ้เดื่อ
เหม
เหม
ถึงพูดกับมันเสียดี
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
อย่างน้อยพวกพี่เขาก็ดีกว่า
ก้านเอาแต่กอดเข่าไม่มองหน้าเหม
เหม
เหม
พวกกูเป็นเสือ
เหม
เหม
เข้าไปมีแต่จะสร้างความแตกตื่น
สุดท้ายเหมก็จำต้องอ่อนลงให้ก้าน
อย่างที่ไม่เคยอ่อนลงให้ใคร
และไม่รู้ว่าทำไมต้องยอมขนาดนี้
อาจเพราะก้านเป็นลูกนายเสือ
และอาจเพราะว่าเหม
อยากให้ก้านพูดจาดี ๆ กับตนเอง
มันก็เท่านั้นแหละ
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ก็อย่าเข้าไปทุกคนสิ
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
เข้าไปแค่บางคน
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
หรือจะให้ฉันไปคนเดียว...
เหม
เหม
กูจะไปด้วย
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ให้พี่เปลวพี่เดื่อไป
เหม
เหม
ไปกับกู
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
มะ...
เหม
เหม
หรือจะไม่ไปเลย?
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ไปก็ได้
เหม
เหม
พวกมึงอยู่ที่นี่
เหม
เหม
กูจะเข้าไปในหมู่บ้าน
เหมหันไปสั่งเหล่าลูกน้อง
เปลว
เปลว
พวกฉันขอไปด้วยสิพี่
เหม
เหม
.ปลายตามอง
เปลว
เปลว
ไม่ไปก็ได้
เหม
เหม
จะไปก็ไป
เหม
เหม
แต่อย่าสร้างความวุ่นวาย
เดื่อ
เดื่อ
เข้าใจแล้วพี่
เหม
เหม
ต้องมีคนอยู่เฝ้ากระโจม
เหม
เหม
พวกมึงคุยกันเอง
เปลว
เปลว
ทราบแล้วจ้า~
เหม
เหม
มึงตัวดีเลยไอ้เปลว
เหม
เหม
อย่าเที่ยวไปประกาศเชี่ยว
เหม
เหม
ไอ้เดื่อดูมันด้วย
เดื่อ
เดื่อ
ถ้ามันพูดมากความ
เดื่อ
เดื่อ
ฉันเอาตีนยัดปากมันเอง
เปลว
เปลว
ไอ้เพื่อนเวร
ก้านอมยิ้มกับสิ่งที่ได้ยิน
ถึงจะพูดเหมือนไม่อยากให้ไป
แต่สุดท้ายก็ยอมให้ไปอยู่ดี
เหมเป็นคนที่ปากกิริยาท่าทาง
ไม่ตรงกับความคิดเลยจริง ๆ
ทั้งยังปกปิดได้แนบเนียน
หากไม่พูดออกมาจะมีใครได้รู้ความ
เสือเหมที่ว่าโหดร้าย
ก็มีมุมที่ใจดีกับคนอื่นเช่นกัน
เหม
เหม
มึงยิ้มอะไรคนเดียว
เหม
เหม
เป็นบ้ารึ?
แต่ยกเว้นกับก้านอะนะ
ที่ปากหมายังไงก็ยังปากหมาอย่างนั้น
อยู่วันยังค่ำไม่แปรเปลี่ยน
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
แค่ดีใจที่พี่เปลวพี่เดื่อได้ไป
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
จะได้ไปเดินกับ...
เหม
เหม
กับกู
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ไม่!
เหม
เหม
งั้นมึงก็อยู่เฝ้ากระโจม
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ไม่เอา!
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ทำไมต้องบังคับด้วย
เหม
เหม
ไปเดินกับกูมันจะตายหรือไง?
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
เออ!
เหม
เหม
.ถอนหายใจ
เหม
เหม
มึงรู้มั้ย
เหม
เหม
ว่าไอ้เปลวไอ้เดื่อมันไปไหน
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
.หันมอง
สีหน้าเสือทั้งสองดูระรื่นมีความสุข
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
.ส่ายหัว
เหม
เหม
มันไปโรงชำเรา
เหม
เหม
มึงจะไปกับมันหรือไง?
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
หา!
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
มะ ไม่ไปอะ.ส่ายหัวรัว ๆ
ที่หมู่บ้านเขาก็มีโรงชำเรา
แค่เดินผ่านยังถูกฉุดกระชากลากถู
ทั้งที่เห็นว่าเขาเป็นเด็ก
ภาพจำชัดเจน
ก้านจะไม่ไปอีกแน่นอน
ไม่รู้ว่าจะมีชีวิตรอดออกมามั้ย
เปลว
เปลว
ไปด้วยกันมั้ย.หันมาชวน + ยิ้ม
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ไม่ดีกว่า.ยิ้มแห้ง
เดื่อ
เดื่อ
สนุกนะ.ยิ้มกริ่ม
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ไปเถิดพี่
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ฉันไม่พร้อม.ทำหน้าจะร้องไห้
เดื่อกับเปลวหัวเราะอย่างสะใจ
ก่อนจะกอดคอกันไปโรงชำเรา
เห็นแล้วสยองสุด ๆ
. .
...หมู่บ้านเปรมปรีดิ์...
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
คนเยอะจัง.พึมพำ
ก้านแปลกใจกับคนมากมาย
ที่พลุกพล่านหลากหลายหน้าตา
ทั้งที่เป็นหมู่บ้านในป่าลึก
เหม
เหม
หมู่บ้านนี้เป็นเขตของนาย
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
เสือ...
เหม
เหม
ห้ามพูดเชียว
เหม
เหม
ไม่รู้ว่ามีตำรวจแฝงตัวอยู่มั้ย
ก้านเข้าใจแล้ว
ว่าทำไมหมู่บ้านนี้ถึงคนเยอะ
ที่เดิน ๆ กันอยู่คงจะเป็นเสือร้ายทั้งนั้น
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ทำไมตอนแรกถึงไม่ให้มาล่ะ
เหม
เหม
มึงคิดว่ามีใครบ้าง
เหม
เหม
ที่มึงไว้ใจได้.ยกยิ้ม
เหมพูดก็ถูกอีก
ในเมื่อเป็นเสือร้าย
ก้านเองจะเอาตัวรอดได้ยังไง
หากมาคนเดียว...
ก้านล่ะไม่อยากจะคิดสภาพตนเอง
เหม
เหม
เรียกกูว่าพี่เหม.กระซิบ
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ทะ ทำไมต้องเรียกแบบนั้น!?
ก้านรีบถอยห่างเมื่อเหมขยับมาประชิด
ทั้งยังโน้มใบหน้ามาใกล้
จนรู้สึกถึงลมหายใจ
เหม
เหม
หากพวกมันรู้เข้า
เหม
เหม
ว่าเสือเหมอยู่ที่นี่ล่ะก็
เหม
เหม
มึงหมดโอกาสเจอหน้าพ่อแน่
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
.กลืนน้ำลาย
? ? ? : พ่อหนุ่มรูปหล่อ.ควงแขน
เหม
เหม
.ปลายตามอง
? ? ? : สายตาดุร้ายจริงเชียว ให้พี่สาวคนนี้ช่วยมั้ยจ๊ะ คลายให้ได้ทุกอย่างเลยน้า~
สาวในโรงชำเราเดินมาควงแขนเหม
หน้าอกถูไถ
มือลูบไล้แผงอกแกร่งอย่างหลงใหล
ก้านรีบถอยห่าง
เขารับอะไรแบบนี้ไม่ได้จริง ๆ
เห็นมั้ยล่ะ
บอกแล้วว่าแค่เดินผ่านก็โดน
เหม
เหม
ปล่อยกู
? ? ? : แหม~ อย่าดุนักสิ เมียไม่มีหรือมีก็ไม่ได้อยู่นี่ มาให้พี่สาวช่วยนี้มาสนุกนะบอกให้
เหม
เหม
เมียกู...
เหม
เหม
ก็อยู่นั้นไง.ชี้
เหมชี้ไปที่ก้าน
สาวสวยตวัดตามองด้วยความไม่พอใจ
ส่วนก้านก็ได้แต่ยืนอ้าปากค้าง
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ฉันไม่...
? ? ? : เด็กนั่นจืดชืด เอาลงไปได้ไง จะมาสู้อะไรพี่สาวคนนี้ได้ อย่ามาหลอกกันเลยน่า~
เหม
เหม
ไม่ได้หลอก
เหม
เหม
ไม่เชื่อก็ดูนี่
เหมกระชากแขนก้านมาประชิดตัว
มือจับท้ายทอยไม่ให้ขยับหนี
ก่อนจูบปิดปากสีชมพู
ทั้งสาวโรงชำเราทั้งก้านต่างพากันตกใจ
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
อื้อ!!!.ทุบอก
? ? ? : เออ! ไปก็ได้! ชอบจืด ๆ ชืด ๆ ก็ตามใจ หน้าบ้าน ๆ ตัวเตี้ย ๆ ตาโคตรต่ำเลย!
เหม
เหม
.ผละออก
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
อึก แฮ่ก ๆ.หายใจไม่ทัน
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ทะ ทำบ้าอะไรเนี่ย!
เหม
เหม
จูบไง
เหม
เหม
มึงไม่รู้จักหรือ?
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
อะ ไอ้เลว!.ชี้หน้า
เหม
เหม
หึ
เหม
เหม
สะใจจริงโว้ย!
. .
โปรดติดตามตอนต่อไป
ทุกโคนนนนนนน~
แวะคุยกับแอดหน่อยยยย~
แอดอยากทราบ
ว่าแอดบรรยายเยอะเกินไปมั้ย ಡ⁠ ͜⁠ ⁠ʖ⁠ ⁠ಡ
มันเป็นนิยายแชท
แต่แอดคือบรรยายเยอะ
เกินกว่าสนทนาอีก!
หรือโอเคแบบนี้กันแล้ว (⁠ʘ⁠ᴗ⁠ʘ⁠✿⁠)
ฮอต

Comments

นิ่งไว้ อาจจะไม่ใช่ก็ได้

นิ่งไว้ อาจจะไม่ใช่ก็ได้

ค่าเชื่อๆ

2024-05-19

0

NN_BW

NN_BW

คืออะไรร🥹

2024-05-12

0

เฮียผี แต่ปี้แรง

เฮียผี แต่ปี้แรง

เสือกไร

2024-05-06

0

ทั้งหมด

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!