บท ๑

. .
หลายวันผ่านไป
...ใจกลางบ้านลึก...
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
อึก ฮึก ฮื่อ~.กอดเข่า
เหม
เหม
รำคาญ!
เหม
เหม
หยุดร้องไห้เสียที!
เหม
เหม
จะร้องจนตายเลยหรือไง!?
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
เออ!! อึก ฮึก
เหม
เหม
มึง!.กระชากคอ
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ทำไม! อึก ฮึก.จ้องตา
เหม
เหม
เห็นแก่ที่มึงเป็นลูกนายเสือ
เหม
เหม
เป็นหลานหลวงตา
เหม
เหม
กูถึงใจดีกับมึง
เหม
เหม
แต่อย่าให้มากนัก
เหม
เหม
ความอดทนกูมีขีดจำกัด
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
อยากจะฆ่าก็ฆ่าเลย!
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
กูไม่กลัว!
ก้านจับมือเหมที่จับคอเสื้ออย่างไม่กลัว
เหม
เหม
.ถอนหายใจ + เบือนหน้าหนี
เหมยอมปล่อยมือและเดินจากไป
ส่วนก้านก็กลับมาร้องไห้
ไม่ว่าจะทำยังไงเขาก็หยุดร้องไม่ได้
ไม่ใช่ว่าไม่อยากหยุดร้องไห้
แต่น้ำตามันไม่หยุดไหลเองต่างหาก
มันไหลออกมา
ยิ่งกว่าน้ำในลำธารที่ไหลเชี่ยว
เปลว
เปลว
นี่น้ำ.ยื่นให้
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
อึก ฮึก.หันมอง
เปลว
เปลว
ดื่มซะ
เปลว
เปลว
ข้าวปลาไม่ค่อยกิน
เปลว
เปลว
ดื่มน้ำหน่อยก็ยังดี
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ขะ ขอบใจจ้ะ.รับมาดื่ม
เดื่อ
เดื่อ
พวกกูไม่รู้เรื่องนัก
เดื่อ
เดื่อ
กูแค่อยากจะเตือนมึง
เดื่อ
เดื่อ
อย่าทะเลาะกับพี่เหมเลย
เดื่อ
เดื่อ
พี่เหมใจเย็นสุดแล้ว
เดื่อ
เดื่อ
พี่เหมเองก็เสียใจไม่แพ้กัน
เปลว
เปลว
ไอ้เดื่อพูดจริง
ก้านมองเสือทั้งสองที่พูดอย่างจริงใจ
ก่อนจะหันไปมองเหมที่ยืนอยู่บนโขดหิน
แววตาที่เดือดดาลเมื่อครู่
แปรเปลี่ยนเป็นเรียบนิ่ง
แต่แฝงความเศร้าสร้อยเสียใจอย่างมาก
เดื่อ
เดื่อ
นี่ก็จะมืดแล้ว
เดื่อ
เดื่อ
จะไปอาบน้ำหรือไม่?
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
.พยักหน้า
เปลว
เปลว
กูจะพาไปเอง
เปลว
เปลว
อาบน้ำพร้อมกูนี่แหละ
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ห้ะ!?
ก้านตกใจเสียงดัง
จนบรรดาลูกน้องรวมถึงเหม
หันมามองที่ทั้งสามคน
เดื่อรีบถอยหนี
กลัวเหมจะเดือดดาลขึ้นมาอีกครั้ง
เพราะก้านนั้นเป็น ‘คนสำคัญ’
ในการร่วมเดินทางครั้งนี้
กลับไปยังชุมเสือด้วยกัน
เปลว
เปลว
ผู้ชายด้วยกัน
เปลว
เปลว
จะตกใจอะไร?
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
กะ ก็ฉันไม่เคย
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
เราพึ่งรู้จักกันไม่กี่วัน
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
จะให้แก้ผ้า...
เหม
เหม
แก้ผ้า?
เปลว
เปลว
เห้ย!.ตกใจ
เปลวรีบถอยออกไปโดยไว
พลางส่งยิ้มแห้ง ๆ ให้เหม
ก่อนจะตะเกียกตะกายไปหาเดื่อ
ไอ้เพื่อนเวรตะไล!
บังอาจทิ้งเขาไว้คนเดียว!!!!
เหม
เหม
มึงจะอาบน้ำ?
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
อืม.พยักหน้า
ก้านเองก็ตกใจ
ที่เหมมายืนตรงหน้าราวกับหายตัวมา
ทั้งที่ตะกี้ยังยืนอยู่ไกลโพ้น
เหม
เหม
ไปกับกู
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ห้ะ?.เงยหน้ามอง
เหม
เหม
มึงมีปัญหาอะไร?
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
หนักกว่าเสือเปลวอีก.พึมพำ
เหม
เหม
กูจะไปเฝ้า
เหม
เหม
ไม่ได้จะไปอาบกับมึง
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
อะ อ่า...
ก้านลุกขึ้นเดิมตามเหมมา
ชายหนุ่มนำไปยังต้นลำธาร
ที่มีน้ำไหลลงมาจากยอดเขา
น้ำตกใจกลางป่า
ที่ก้านพึ่งเคยได้เห็นเป็นครั้งแรก
เพราะเขาอยู่แต่กับหลวงตาในวัด
ไม่เคยออกไปไหนไกล
มันจึงทำให้เขารู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมาก ๆ
จนเผลอยิ้มออกมา
พรึ่บ!
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
โอ๊ย!
ก้านร้องเมื่อถูกปาของใส่เต็มหน้า
เขาตวัดตามองเหม
ชายหนุ่มเดินไปยืนที่โขดหินไกลเขา
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
บอกดี ๆ ก็ไม่ได้.พึมพำ
ก้านชำเลืองมองเหมและรอบข้างอีกครั้ง
เพื่อความแน่ใจ
ก่อนจะปลดเสื้อผ้าบนตัวออก
ทั้งกลัวทั้งกังวล
ไม่เคยอาบน้ำในป่าในเขาแบบนี้มาก่อน
ไหนเสือเหมยังจะมาเฝ้าอีก
ก้านนั่งลงบนโขดหิน
ก่อนค่อย ๆ หย่อนขาลงลำธาร
และลงไปทั้งตัวในที่สุด
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
เย็นสบายจัง.พึมพำ + ยิ้ม
ก้านอารมณ์ดีมาก
จนลืมเลือนเหมไปเสียสนิท
เขาว่ายน้ำเล่นไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้าง
เหมแอบมองเด็กน้อย
ที่ร่าเริงขึ้นมาเสียง่าย ๆ
ทั้งที่ร้องไห้จะเป็นจะตายมาหลายวัน
ใบหน้าอ่อนเยาว์ที่ยิ้มอย่างมีความสุข
เบิกบานใจสมวัยอันควร
ก็พอทำให้เหมโล่งใจ
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ยะ อย่าหันมามองสิ!
เหม
เหม
.เบือนหน้าหนี
เหม
เหม
ชักช้าลีลา
เหม
เหม
พวกสัตว์ป่ามา
เหม
เหม
กูจะไม่ช่วยมึงเลย
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
.มองซ้ายมองขวา
ก้านก็ดันเชื่อเหมเสียง่าย ๆ
เพราะเขาไม่เคยเข้าป่าก็ได้แต่ต้องเชื่อ
จึงรีบว่ายน้ำเข้าฝั่ง
เหม
เหม
.มอง
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
หันไปทางอื่น!
เหม
เหม
.ถอนหายใจ + หันหลัง
ก้านรีบแต่งกายให้เรียบร้อยโดยไว
กลัวเหมจะหันมามองอีก
ไม่รู้ว่าแอบมองไปกี่ครั้ง
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
สะ เสร็จแล้ว
เหมไม่ได้ตอบอะไร
เขาเดินนำก้านไปก่อน
ก้านจึงต้องรีบวิ่งตามชายหนุ่มมา
เปลว
เปลว
พี่เหม
เปลว
เปลว
ปลาสุกแล้วจ้ะ
เหมมองก่อนจะพยักหน้า
และเดินเข้ากระโจมไป
เปลวหันมองหน้าเดื่ออย่างมึนงง
สรุปแล้วเหมกินหรือไม่
หรือให้เขาเอาเข้าไปให้ในกระโจม
หรือเดี๋ยวออกมากินเอง
เดื่อ
เดื่อ
อาบน้ำสบายไหม
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ก็...ดีขึ้น
เปลว
เปลว
ดีแล้ว
เปลว
เปลว
ถือว่าเป็นโชคของมึง
เปลว
เปลว
พี่เหมไม่เคยไปเฝ้าใคร
เปลว
เปลว
ขนาดเมีย
เปลว
เปลว
ยังใช้พวกกูไปเฝ้าเลย
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
เมีย?
เดื่อ
เดื่อ
พวกที่ถูกจับมานั่นแหละ
เดื่อ
เดื่อ
บางคนมันก็ยอมเป็นเมียโจร
เดื่อ
เดื่อ
จะได้ไม่ถูกฆ่า
เดื่อ
เดื่อ
พวกมันกลัวถูกคนอื่นแดก
เดื่อยกยิ้ม
ก้านจึงมองเหล่าลูกน้องของสามเสือ
ก่อนจะเข้าใจว่าทำไมถึงต้องยอม
แต่ละคนคือหน้าโหด
ดิบ
เถื่อน
สยดสยอง
เห็นแล้วพาให้ผวามากกว่ามีความสุข
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
แล้วตอนนี้อยู่ไหน?
เปลว
เปลว
ตายห่าหมดแล้ว
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ห้ะ!?
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ไหนว่าเป็นเมียไง?
เดื่อ
เดื่อ
พวกมันโง่
เดื่อ
เดื่อ
พอเสือชุมอื่นบุกมา
เดื่อ
เดื่อ
พวกแม่งก็ชิงตายก่อน
เดื่อ
เดื่อ
วิ่งออกมาให้มันฆ่า
เดื่อ
เดื่อ
กูล่ะปวดกระบาล
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
แล้วเขาไม่เสียใจเหรอ?
เปลว
เปลว
เสียใจ?
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
อืม.พยักหน้า
ก้านแก้ว
ก้านแก้ว
ก็เมียทั้งคน
เปลวกับเดื่อมองหน้ากันก่อนหัวเราะ
ก้านนี่มันเด็ก
เด็กจริง ๆ ไม่ได้แกล้งซื่อ
เปลว
เปลว
พี่เหมแค่เอาแล้วทิ้ง
เดื่อ
เดื่อ
ไม่เคยจริงจัง
เดื่อ
เดื่อ
ครั้งเดียวพี่เหมก็เบื่อแล้ว
ก้านพยักหน้ารับ
แม้จะไม่เข้าใจเลยก็ตาม
ไม่เข้าใจเลยถึงเหตุและผลของเหม
. .
โปรดติดตามตอนต่อไป
ฮอต

Comments

•Darling•✨✨

•Darling•✨✨

เดี๋ยว!ถ้ามคงจะเอาแล้วทิ้งนะ กูจะเอาลูกกูมาอยู่ด้วย

2024-05-13

0

กูลูกป้าข้างบ้านเอง

กูลูกป้าข้างบ้านเอง

อ่าวแล้วงี้ถ้าเป็นลูกกูมันจะทิ้งมั้ย

2024-05-06

0

ทั้งหมด

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!