DEFEAT#เสือร้ายพ่ายเมีย บท ๑๑

. .

เปลว

พี่เหม

เปลว

ไอ้ก้านล่ะพี่

เหม

หลับไปแล้ว

ก้านร้องไห้จนหลับคาอกเหม

เขาจึงอุ้มไปนอนที่ห้องของเจ้าตัว

ซึ่งเส็งเป็นผู้เตรียมเอาไว้รอนานแล้ว

ถ้าตื่นมาคงโวยวายน่าดู

แต่เหมก็เป็นเพียง ‘คนนอก’

เดื่อ

เป็นไงบ้างพี่

เหม

.ส่ายหัว

เดื่อ

ฉันเข้าใจมันนะพี่

เดื่อ

พี่รู้ใช่มั้ย

เดื่อ

ก่อนที่ฉันจะมาอยู่ที่นี่

เดื่อ

ฉันก็มีชีวิตแบบไอ้ก้าน

เดื่อ

เป็นเด็กคนนึง

เดื่อ

อยู่กับแม่สองคน

เดื่อ

ทำไร่ทำนา

เดื่อ

มีความสุขอยู่ดี ๆ

เดื่อ

พอแม่ล้มป่วย

เดื่อ

พ่อก็โผมาลากตัวฉัน

เดื่อ

มาแสดงตัวตนให้ฉันเห็น

เดื่อ

ฉันตั้งตัวไม่ทัน

เดื่อ

ถึงจะรู้ว่าพ่อมีเหตุผล

เดื่อ

แต่ไม่ได้หมายความว่า

เดื่อ

ฉันจะต้องทำดีด้วยหนิ

กว่าเดื่อจะคุยกับพ่อได้อย่างปกติ

ก็ใช้เวลาเป็นปี ๆ

ไม่ว่าพ่อจะใช้ใจแลกใจมากแค่ไหน

แต่มันก็คงไม่เท่าช่วงเวลาที่ไม่มีพ่อ

ไม่มีทางเท่าช่วงเวลาที่เดื่ออยู่กับแม่

เดื่อจึงเข้าใจก้านอย่างถ่องแท้เลย

เปลว

ไอ้เดื่อ.จับไหล่

เดื่อ

.ยิ้ม

เดื่อ

พี่อย่าไปดุด่ามันเลย

เดื่อ

มีแต่พี่นั่นแหละ

เดื่อ

ที่จะช่วยมันได้

เหม

กูรู้

เปลว

แต่นายเสือ...

เปลว

ไม่ชอบพี่เหม

นั่นแหละปัญหาใหญ่

ถึงแม้เส็งจะเป็นคนเก็บเหมมาเลี้ยง

ให้เหมร่ำเรียนวิชากับหลวงตา

ทั้งยังพาเหมมาเป็นโจร

แต่ลึก ๆ แล้วก็ไม่ได้ชอบเหมนัก

เพราะเส็งไม่เคยสอนให้เหมฆ่าคน

โดยใช้อารมณ์ความสนุก

เหมฆ่าชาวบ้านโดยไร้ซึ่งความเมตตา

ยามเจอหน้าเป็นอันถูกเส็งดุด่าเสมอ

เหม

พวกมึงไปพักเถอะ

เหม

ไม่รู้จะได้อยู่ที่นี่อีกนานมั้ย

เหม

ก้านติดกู

เหม

นายเสือคงหางานให้เรา

เหม

ก้านจะได้ห่าง ๆ จากกู

เปลว

พี่เหม

เหม

กูอยากพักแล้ว

เหม

ขอนอนสักงีบ

เหมกล่าวก่อนจะเดินมายังบ้านตนเอง

เป็นบ้านซึ่งมีแค่ห้องนอนเท่านั้น

เพราะเขาชอบไปอาบน้ำที่ลำธาร

มันทำให้เขาได้ระบายความรู้สึกแย่ ๆ

ชายหนุ่มปลดเสื้อออกจนหมดตัว

ก่อนจะล้มตัวนอนลงบนเตียง

เขาไม่อยากจะคิดอะไรแล้ว

เพราะใจมันเจ็บแปล๊บ ๆ มาสักพัก

เหมรู้ถึงเหตุผลดี

จึงไม่อยากคิดให้มากความ

อยากปล่อยผ่านไป

สิ่งที่เป็นไปไม่ได้

ไม่มีทางเป็นไปได้อยู่แล้ว

. .

เหม

อืม.ขยับตัว

เหมรู้สึกหนัก ๆ และชาที่แขน

จึงขยับตัว

อาจเพราะเขานอนท่าเดิมไม่ขยับ

? ? ? : อืม~ ขอนอนอีกแป๊บนะพี่

เหม

.ลืมตา

เหม

กะ ก้าน!?

เหมค่อย ๆ ขยับตัวนอนดี

ก้านจะได้นอนได้สบายตัว

เด็กหนุ่มขยับเข้าซุกอกเหม

ทำเอาเหมตื่นเต็มตาเลยทีเดียว

ไหงมานอนกับเขาได้ล่ะเนี่ย

เส็งปล่อยก้านมาหาเขาได้ยังไง

เหม

.ลูบแก้ม

ก้านแก้ว

อืม~

ก้านแก้ว

พะ พี่เหม

ก้านแก้ว

ตื่นแล้วเหรอ?.งัวเงีย

เหม

มึงมาได้ไง?

ก้านแก้ว

ฉันก็เดินมาสิจ๊ะ

ก้านแก้ว

ตื่นมาไม่เจอพี่

ก้านแก้ว

ฉันก็เลยถามจากคนในบ้าน

เหม

นายเสือล่ะ?

ก้านแก้ว

.ส่ายหัว

ก้านแก้ว

ฉันไม่เห็นนะจ๊ะ

เหม

อืม

ก้านแก้ว

พี่เหมใจร้าย.ทุบอก

ก้านแก้ว

ทำไมถึงทิ้งฉัน!

เหม

กูไม่ได้ทิ้งมึง

เหม

กูแค่ง่วงนอน

เหม

เลยกลับมานอนบ้าน

ก้านแก้ว

ก็แล้วทำไมไม่พาฉันมาด้วย

เหม

ก้าน.ดุ

ก้านแก้ว

ฉันรู้แล้วน่า

ก้านแก้ว

แต่พี่จะไปไหนก็บอกฉันบ้าง

ก้านแก้ว

พอตื่นมาแล้วไม่เจอพี่

ก้านแก้ว

ฉันก็พลอยนึกถึงวันนั้น

ก้านแก้ว

วันที่ถูกลักพาตัว

เหม

กูขอโทษ

ก้านแก้ว

ห้ามทำอีกนะ

ก้านแก้ว

ฉันกลัวมากเลยรู้มั้ย?

เหม

เออ

เหม

กูขอโทษ

ก้านยกยิ้มก่อนจะเงยค้างกับอกเหม

ขยับดุ๊กดิ๊กไปมาราวกับออดอ้อน

เหมได้แต่ยกยิ้มด้วยความเอ็นดู

เหม

.หอมแก้ม

ก้านแก้ว

คิกคิก.หัวเราะชอบใจ

ก้านแก้ว

พี่เหม

เหม

หื้ม

ก้านแก้ว

ทำไมพี่ไม่ใส่เสื้อผ้า!?

ตอนที่ก้านเปิดประตูมาเจอ

ทำเอาเด็กหนุ่มนิ่งอึ้งค้างไปเลย

แก้ผ้านอนไม่กลัวเสียเลย

หากมีสาวมาจับปล้ำเล่า

ถึงจะรู้ว่าเหมเก่งกาจปานใด

แต่ก็อดคิดไม่ได้อยู่ดี

จะสบายใจเกินไปแล้ว

เหม

กูนอนอ่อยเมีย

ก้านแก้ว

เมีย?

เหม

เออ

ก้านแก้ว

พี่มีเมียแล้วหรือ!?

ก้านแก้ว

ไหนพี่เปลวกับพี่เดื่อ

ก้านแก้ว

บอกว่าเมียพี่ตายหมดแล้วไง!?

ก้านลุกขึ้นนั่งโวยวายอย่างหัวเสีย

ได้ยินแบบนี้แล้วพาให้เขาหงุดหงิด

เหม

นังพวกนั้นหาใช่เมียไม่

เหม

กูแค่เอาแก้ขัด

ก้านแก้ว

เมียพี่รู้เข้าคงจักเสียใจเจียนตาย

แม้ก้านจะพูดเช่นนั้น

แต่ก็แอบน้ำตาคลอ

เด็กหนุ่มอยากร้องไห้ขึ้นมาเสียดื้อ ๆ

เหม

คิดว่าใช่

เหม

เพราะดูตอนนี้สิเล่า

เหม

น้ำตาเอ่อคลอแล้ว

เหมกล่าวพร้อมกับจับคางสวยหันมา

ก้านหลบสายตาไม่กล้ามองตรง ๆ

ก้านแก้ว

พี่พูดอะไรของพี่

ก้านแก้ว

คะ ใครร้องไห้

เหม

.หอมแก้ม

เหม

เมียกูไงเล่า

ก้านแก้ว

.หน้าแดง

ก้านแก้ว

มะ เมียอะไรของพี่

ก้านแก้ว

เราไม่ได้...

จะบอกว่าไม่เคยเลยก็พูดไม่เต็มปาก

เล่นทำกันไปถึงขนาดนั้นแล้ว

แม้จะไม่สุดทางแต่ก็ปฏิเสธไม่ได้

ว่าพวกเขาไม่เคย ‘อะไร’ กันเลย

เหม

หน้าแดงหมดแล้ว

ก้านแก้ว

.เม้มปาก

เหม

กูหยอกมึงเล่น

เหม

มึงเป็นถึงลูกนายเสือ

เหม

เป็นเมียกู

เหม

เสียของแย่

คำพูดเหมเต็มไปด้วยความรู้สึกตัดพ้อ

บั่นทอนความรู้สึกของตนเอง

ก้านแก้ว

ฉันเป็นลูกโจร

ก้านแก้ว

ย่อมต้องเป็นเมียโจร

ก้านแก้ว

ฉันเต็มใจเป็นเมียพี่

ก้านแก้ว

ดีกว่าต้องเป็นเมียผู้อื่น

แม้ก้านจะเขินอายที่ต้องพูดแบบนี้

แต่ก้านก็คิดแบบนั้นจริง ๆ

เหม

ให้ความหวังกูเสียจริง

ก้านแก้ว

พี่ว่าอะไร...อืม~

เหมเชยค้างสวยรับจูบที่ตนป้อนให้

โปรดติดตามตอนต่อไป

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ