DEFEAT#เสือร้ายพ่ายเมีย
บทนำ
เนื้อหามีความย้อนยุคหน่อย ๆ
ไม่ใช่เสือที่เป็นสัตว์นะ!
เสือที่หมายถึงโจรสมัยก่อน (◡ ω ◡)
แอดอินมาพักใหญ่ตั้งแต่ดูขุนพันธ์
ตอนนั้นแอดอยากอ่านแบบชายชาย
แล้วมีคนมาแต่งจริง ๆ (ㆁωㆁ)
ยิ่งตอนนี้คือมีหลายเรื่องมาก!!!
แม้จะอ่านจบไปหลายเรื่องเว่อร์
แต่อารมณ์ก็ยังค้างสุด ๆ ค้างเติ่ง
จึงเกิดความคิดอยากแต่ง ( ╹▽╹ )
แอดขออภัยไว้ล่วงหน้าเลยนะคะ
แอดจินตนาการเกินคนปกติค่ะ
เพราะแอดไม่ปกติ หยอก ๆ ^∆^
แอดแค่เป็นคนคิดไปเรื่อย (｡•̀ᴗ-)✧
เวลาอ่านคือไม่ต้องใช้สมองเลยค่ะ
เพราะแอดกลัวแต่งออกมาไม่ดี TT
ปล.อีกสักนิดก่อนจะเริ่มอ่านจริง ๆ
แต่ตรงสเปคแอดเองค่ะ (≧▽≦)
เป็นภาพใครสักคนมาแทนก็ได้
อันนี้คือแอดก็มโนขึ้นมาเหมือนกัน
ได้เวลาไปอ่านเนื้อเรื่องจริง ๆ
หลังจากแอดฝอยมานาน ( ꈍᴗꈍ)
แอดคิดชื่อสถานที่ขึ้นมาเองนะ
มันไม่ได้มีอยู่จริง ๆ หรอก
เอาง่าย ๆ คือทั้งเรื่องอะ
มันอยู่อีกโลกนึงเลยก็ว่าได้
ไปอ่านกันเลย ^_________^
...ก่อนมรสุมจะพัดพาความสุขไป...
ก้านแก้ว
จ๊ะหลวงตา.คลานมาหา
หลวงตา : ปีนี้เอ็งอายุเท่าไหร่แล้ว
หลวงตามองหลานที่โตขึ้นมาก
เมื่อก่อนตัวยังสูงไม่ถึงเข่า
ก้านแก้ว
หลวงตามีอะไรหรือเปล่าจ๊ะ
ก้านแก้ว
ทำหน้าเหมือนจะมีเรื่องไม่ดีเลย
เมื่อเห็นหน้าอมทุกข์หลวงตา
หลวงตา : มิว่าเอ็งจักเจอกระไรก็ตาม เพียงแค่เอ็งตั้งสติให้มั่น เอ็งจักพบทางออกเอง
หลวงตา : เข้าใจฤๅไม่?.จับหัว
ก้านแก้ว
จ้ะ.พนมมือ + เงยหน้ามอง
หลวงตา : อย่าได้คิดโกรธแค้นใคร รู้จักให้อภัยซึ่งกัน ทุกการกระทำย่อมมีเหตุมีผล
หลวงตา : เมื่อเอ็งพบเหตุและเจอผล เอ็งจะเข้าใจและให้อภัยเอง ข้าเชื่อว่าเอ็งทำได้
...เมื่อมรสุมพัดโหมกระหน่ำ...
? ? ? : สะ เสือเหม! พวกโจรมาแล้ว!!!
? ? ? : หนีเร็ว! อ๊ากกกกก!!!!!
? ? ? : ยะ อย่ายิงฉันเลยนะ พวกพี่อยากได้อะไรเอาไปให้หมดเลยจ้ะพี่.พนมมือไหว้
เดื่อ
พอมาถึงก็ควบม้าไปเลย
แท้จริงดุร้ายเสียยิ่งกว่าเสือล่าเนื้อ
เปลว
โอ๊ย! ไอ้เดื่อ!.ชี้หน้า
เดื่อ
พี่เหมไม่ปล้นวัดเว้ย!
เดื่อ
คราวก่อนมึงเกือบตายคาตีนพี่เหม
ก้านแก้ว
พวกโจรมันมาแล้วนะ.ร้อนรน
หลวงตานั่งสมาธิไม่ทุกข์ร้อนใด ๆ
ต่างพากันหนีเตลิดไปหมดแล้ว
หลวงตา : ข้าบอกเอ็งแล้วมิใช่ฤๅ มิว่ากระไรจักเกิดเอ็งจงตั้งสติให้มั่นเข้าไว้ซะไอ้ก้าน
ก้านแก้ว
.หันมอง + หน้าซีดเผือด
โจรผู้โหดเหี้ยมและร้ายกาจ
ก็ไม่สามารถเอาชนะเขาได้เลยสักคน
มากราบแทบเท้าอย่างนอบน้อม
หลวงตา : มิได้เจอกันนานเลยหนาไอ้เหม นึกว่าเอ็งจักลืมข้าไปเสียแล้วซะอีก.ลูบหัว
ก้านอึ้งและตกใจที่หลวงตารู้จักกับโจร
เหม
ไอ้เหมจักลืมผู้มีพระคุณได้อย่างไร
หลวงตา : ดี ๆ เอ็งยังสุขสบายดีก็ดีแล้ว เอ็งนี่มาตรงเวลาเสียจริงหนา สมแล้วที่เป็นเอ็ง
เหม
เอาวิชาไปใช้ในทางที่ไม่ดี
หลวงตา : ข้ารู้ว่าเอ็งมีเหตุผลข้าจักไม่เซ้าซี้ถามเอ็งให้มากความ มีแต่จักเสียเวลาเปล่า ๆ
หลวงตา : รีบพามันไปเสีย ปกป้องมันให้ดีอย่างที่ข้าดูแลเอ็ง ส่งมันให้ถึงมือพ่อมันซะ
ก้านแก้ว
ละ หลวงตาหมายถึง...
หลวงตา : ไปกับไอ้เหม มันจักพาเอ็งไปเจอพ่อแท้ ๆ ของเอ็ง อยู่ที่นั่นจักปลอดภัยกว่า
ก้านแก้ว
มะ ไม่เอา.ส่ายหัว
ก้านแก้ว
อยู่ที่นี่ อึก.ร้องไห้
หลวงตา : ไอ้ก้านเอ้ย ข้าดูแลเอ็งมานานมากแล้วหนา อายุข้าก็มากเกินพอแล้ว.จับหัว
หลวงตา : ข้าอยู่ดูแลเอ็งต่อไปไม่ไหวแล้วหนา ไม่มีผู้ใดรั้งเอ็งไว้ที่นี่อีกต่อไปแล้ว
เหมไม่สนใจว่าจะโดนทุบตีแค่ไหน
หลวงตา : เมื่อเวลาแห่งความสุขกลับมาเยือนอีกครั้ง ไอ้ก้านเอ้ย เอ็งจักมินึกเสียใจเลย
บท ๑
ก้านแก้ว
อึก ฮึก ฮื่อ~.กอดเข่า
เหม
จะร้องจนตายเลยหรือไง!?
ก้านแก้ว
ทำไม! อึก ฮึก.จ้องตา
เหม
เห็นแก่ที่มึงเป็นลูกนายเสือ
ก้านแก้ว
อยากจะฆ่าก็ฆ่าเลย!
ก้านจับมือเหมที่จับคอเสื้ออย่างไม่กลัว
เหม
.ถอนหายใจ + เบือนหน้าหนี
เหมยอมปล่อยมือและเดินจากไป
ไม่ว่าจะทำยังไงเขาก็หยุดร้องไม่ได้
ไม่ใช่ว่าไม่อยากหยุดร้องไห้
แต่น้ำตามันไม่หยุดไหลเองต่างหาก
ยิ่งกว่าน้ำในลำธารที่ไหลเชี่ยว
ก้านแก้ว
ขะ ขอบใจจ้ะ.รับมาดื่ม
เดื่อ
พวกกูไม่รู้เรื่องนัก
เดื่อ
อย่าทะเลาะกับพี่เหมเลย
เดื่อ
พี่เหมเองก็เสียใจไม่แพ้กัน
ก้านมองเสือทั้งสองที่พูดอย่างจริงใจ
ก่อนจะหันไปมองเหมที่ยืนอยู่บนโขดหิน
แววตาที่เดือดดาลเมื่อครู่
แต่แฝงความเศร้าสร้อยเสียใจอย่างมาก
กลัวเหมจะเดือดดาลขึ้นมาอีกครั้ง
เพราะก้านนั้นเป็น ‘คนสำคัญ’
ก้านแก้ว
เราพึ่งรู้จักกันไม่กี่วัน
ก่อนจะตะเกียกตะกายไปหาเดื่อ
บังอาจทิ้งเขาไว้คนเดียว!!!!
ที่เหมมายืนตรงหน้าราวกับหายตัวมา
ทั้งที่ตะกี้ยังยืนอยู่ไกลโพ้น
ก้านแก้ว
หนักกว่าเสือเปลวอีก.พึมพำ
ที่ก้านพึ่งเคยได้เห็นเป็นครั้งแรก
เพราะเขาอยู่แต่กับหลวงตาในวัด
มันจึงทำให้เขารู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมาก ๆ
ก้านร้องเมื่อถูกปาของใส่เต็มหน้า
ชายหนุ่มเดินไปยืนที่โขดหินไกลเขา
ก้านแก้ว
บอกดี ๆ ก็ไม่ได้.พึมพำ
ก้านชำเลืองมองเหมและรอบข้างอีกครั้ง
ก่อนจะปลดเสื้อผ้าบนตัวออก
ไม่เคยอาบน้ำในป่าในเขาแบบนี้มาก่อน
ก่อนค่อย ๆ หย่อนขาลงลำธาร
ก้านแก้ว
เย็นสบายจัง.พึมพำ + ยิ้ม
เขาว่ายน้ำเล่นไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้าง
ที่ร่าเริงขึ้นมาเสียง่าย ๆ
ทั้งที่ร้องไห้จะเป็นจะตายมาหลายวัน
ใบหน้าอ่อนเยาว์ที่ยิ้มอย่างมีความสุข
ก้านแก้ว
ยะ อย่าหันมามองสิ!
ก้านก็ดันเชื่อเหมเสียง่าย ๆ
เพราะเขาไม่เคยเข้าป่าก็ได้แต่ต้องเชื่อ
ก้านรีบแต่งกายให้เรียบร้อยโดยไว
ไม่รู้ว่าแอบมองไปกี่ครั้ง
ก้านจึงต้องรีบวิ่งตามชายหนุ่มมา
เปลวหันมองหน้าเดื่ออย่างมึนงง
หรือให้เขาเอาเข้าไปให้ในกระโจม
เปลว
พี่เหมไม่เคยไปเฝ้าใคร
เดื่อ
พวกที่ถูกจับมานั่นแหละ
เดื่อ
บางคนมันก็ยอมเป็นเมียโจร
เดื่อ
พวกมันกลัวถูกคนอื่นแดก
ก้านจึงมองเหล่าลูกน้องของสามเสือ
ก่อนจะเข้าใจว่าทำไมถึงต้องยอม
เห็นแล้วพาให้ผวามากกว่ามีความสุข
ก้านแก้ว
แล้วตอนนี้อยู่ไหน?
ก้านแก้ว
ไหนว่าเป็นเมียไง?
ก้านแก้ว
แล้วเขาไม่เสียใจเหรอ?
เปลวกับเดื่อมองหน้ากันก่อนหัวเราะ
เด็กจริง ๆ ไม่ได้แกล้งซื่อ
เดื่อ
ครั้งเดียวพี่เหมก็เบื่อแล้ว
ไม่เข้าใจเลยถึงเหตุและผลของเหม
บท ๒
เปลวเมาสุราที่ปล้นมาเป็นที่เรียบร้อย
ถ้าไม่ใช่เพราะเข้าป่ามาลึกมากแล้ว
ลูกน้อง : นายเสือข้ารินให้.รินเหล้า
และถูกห้ามไม่ให้ไปร่วมวงโดยเหม
ก้านนอนกระโจมเดียวกับเปลวและเดื่อ
เป็นที่นั่งดื่มสุราของเหล่าเสือร้าย
ก้านจึงมานั่งข้างกองไฟหน้ากระโจมเหม
โดยที่ก้านไม่ได้รู้สึกตัวเลย
ไม่ได้ยินเสียงฝีเท้าแม้แต่น้อย
เหม
มึงจะมานอนเบียดกูหรือไง?
เหม
พรุ่งนี้ออกเดินทางแต่เช้า
ก่อนจะลุกเดินมาเข้ากระโจมของเหม
มันต่างจากกระโจมที่เขานอน
ดีกว่าที่ก้านนอนที่วัดด้วยซ้ำ
กลัวนอนใกล้ ๆ แล้วจะตายก่อนเจอพ่อ
เหมมองเด็กน้อยที่ไปนอนซะติดกระโจม
เขาส่ายหัวไปมาหยิบผ้าไปโยนให้ก้าน
ก้านแก้ว
แล้วทำไมถึงเป็นเสือล่ะ
ก้านแก้ว
ทำไมต้องปล้นคนด้วย
เหม
พวกผู้ใหญ่ใจดีที่มึงเห็น
เหม
ก็แค่เศษ ๆ ที่มันแบ่งมา
ก้านแก้ว
เลยต้องเป็นคนไม่ดี
ก้านแก้ว
ทำไมไม่พูดไปตรง ๆ ล่ะ
ก้านแก้ว
อะไรก็ได้ที่ไม่ใช่การปล้น
ก้านแก้ว
คนบริสุทธิ์ก็พลอยเดือดร้อน
เหม
คือพวกมันตามฆ่านายเสือ
เหม
จึงต้องแยกย้ายไปคนละทิศละทาง
เหม
เพื่อไม่ให้มันหาตัวเจอง่าย ๆ
เหม
นี่หลอกให้กูกล่อมนอนหรือ?
โหมลุกขึ้นมาห่มผ้าให้ก้านดี ๆ
ก้านแก้ว
หลวงตาหิวข้าวแล้ว.ละเมอ
เหมจะทำตามคำขอหลวงตาให้จงได้
เดินมายังม้าของเปลวที่ก้านขี่มาด้วยกัน
เป็นถึงลูกของนายเสือย่อมต้องดูแลดี
และไม่มีแสงจากพระอาทิตย์สาดส่อง
ทำให้ต้องผละตัวออกห่างในทันที
ก้านแก้ว
ฉันทำได้เยอะแล้วกัน
ก้านแก้ว
ไม่ต้องพึ่งผัวเผอหรอก!
ก้านแก้ว
กลัวเสียเวลาก็ไปก่อนเลย!
ก้านแก้ว
ใครรั้งไว้ไม่ทราบ!
ก้านแก้ว
ตัวเองพูดเองแท้ ๆ
ก้านแก้ว
ยังจะมีหน้ามาว่าคนอื่น!
เหม
ชีวิตแม่งโคตรชิบหายเลย!
ก้านแก้ว
ปากหมาไม่แพ้กันหรอก
ก้านแก้ว
หาเมียให้ได้ก่อนเถิด!
ก้านแก้ว
ค่อยมาด่าคนอื่นเขา!
ก้านแก้ว
มั่นหน้าเหลือเกิน!
ก้านแก้ว
ที่เขาอยากได้เป็นผัว
ก้านแก้ว
ว่าจะได้ผัวปากหมา!
เปลว
กูพึ่งเคยเห็นอะไรแบบนี้
ลูกน้อง : พี่เปลวพี่เดื่อ จะไม่ห้ามนายเสือกับนายน้อยหรือพี่ ถ้าระเบิดลงจะทำไง
ลูกน้อง : นายน้อยจะไม่เป็นอะไรหรือ ไม่เคยมีใครกล้าต่อปากต่อคำกับพี่เหมเลยนะ
เดื่อ
ถ้าเป็นคนอื่นโดนยิงไปแล้ว
เปลว
ขนาดเรามองหน้ายังขวัญผวา
เดื่อ
จิตแม่งแข็งขนาดไหนวะ
เปลว
ไหนจะเป็นถึงลูกนายเสือ
เดื่อ
เราปรบมือให้เกียรติมันกันเถอะ
เปลว เดื่อ และลูกน้องทำท่าปรบมือแบบไม่มีเสียง เพราะถ้ามีเสียงมันจะมีเสียงปืนตามมา
เอาตรง ๆ คือลูกน้องแอบกวนอยู่เด้อ
ถึงมาตอนบทนำจะชั่วไปนิสนึง
ทว่า ณ เวลานี้พวกเธอคือ MVP
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
