ยุทธจักรนี้ช่างโหดร้าย...เจ้าจักหาผู้ใดที่จริงใจกับเจ้าเท่าข้าไม่
ตอนที่18 ความจริง1
พี่หมิงยืนมือเกลี่ยผมทัดหูให้
หมิงเที่ยงคง
ข้าคือคนที่รักเจ้า
เขามองลึกลงไปในดวงตาของนาง
เขายิ้มให้นางพร้อมพยักหน้า
ในระหว่างนั้นก็ได้ยินเสียงสบดในตรอกเล็กๆขึ้น
ตัวละครปริศนา
ทำไมมีคนมายุ้งเรื่องของกูด้วย
ตัวละครปริศนา
อีกไม่นานหลอก
ตัวละครปริศนา
ข้าจะทำให้เจ้าเจ็บกว่าที่ข้าเจ็บเป็นเท่าตัว
บุรุษผู้นั้นก็มาที่นี่ทุกวันและพยายามฆ่านางคณิกาคนนั้นอยู่ลำไป
นางคณิกาคนนั้นชื่อเหม่ยอิง
เป็นนางคณิกาเลื่องชื่อที่สุดในย่านโคมแดงแห่งนี้
เรื่องที่ที่เกิดขึ้นกับนางทำให้นางไม่ออกมาให้บริการอยู่สัปดาห์นึง
แต่ก็มีคุณชายตระกูลสูงศักดิ์ลงเงินเรียกออกมาได้ในวันนี้
ในห้องติดระเบียงคุณชายซึ่งกอดร่างอ้อนแอ้นของเหม่ยอิงไว้ นางคิบอาห่รใส่ปากเขา
ในหอบุปผามีเสียงบทเพลงมากมายถูกบันเลงขึ้น
ทำให้ผู้คนของวันนี้มากกว่าเดิม
เหมียวเฟยปลอมตัวไปเป็นนางคณิกา
นางยกจารขนมเข้าไปในห้องของหญิงคณิตาเลื่องชื่อนางนั้น
ภายในห้องไม่ได้มีแค่คุณชายซ่งแต่มีคุณชายมากมายนั่งกิน ดื่ม นัวเนียกับหญิงงาม
เมื่อนางว่างของขนมให้ลูกเศรษฐีคนนึง
ลูกเศรษฐี :จะไปไหนจ้ะน้องสาว
ลูกเศรษฐี : มาให้พี่จูบสักทีสองทีเป็นไรไป
ในตอนนั้นนางกำลังชักมือกลับ
มีบุรุษผู้นึงแต่งตัวดูสะอาดมีกลิ่นอายความรวยพร้อมสายตามองเหยียดหยาม
บุรุษแปลกหน้า : ของกูมึงอย่าเเซ่
เมื่อลูกเศรษฐีได้ยินก็โกรธจัดลุกมาชี้หน้า
พร้อมตะโกนสั่งลูกน้อง "จัดการมัน เอาเลือดมันมาล้างตีนกู"
บุรุษผู้นี้กอดนางไว้แน่นพร้อมตะโกนลั่น
ใช้เวลาไม่นานลูกน้องของเศรษฐีก็ล้มลง
เขาเดินเข้าไปยกกระบี่ขึ้นพร้อมที่จะลงมือ
นางกระตุ้นเสื้อเขาแผ่วเบา
เหมียวเฟย
นายท่านเจ้าคะ อย่าฆ่าเขาเลยนะเจ้าคะ
"กูจะปล่อยมึงไปแค่ครั้งเดียวเท่านั้น"
ลูกเศรษฐีพยักหน้าพร้อมกับวิ่งออกไป
บุรุษแปลกหน้าประคองนางมานั่งที่โต๊ะของเขาที่อยู่มุมนึง
เขาจูบหน้าผากนางเป็นการปลอบขวัญ
หมิงเที่ยงคง
ที่หลังเจ้าอย่าทำแบบนี้ลับหลังพี่อีก
หมิงเที่ยงคง
ถ้าพี่เสียเจ้าไปพี่จะทำอย่างไร
วันนี้หอบุปผามีบทเพลงมาให้พวกท่านฟังกันขอรับ
มีหญิงงามออกมาร่ายระบำให้ลูกค้าดู
นางก็บริการคุณชายซึ่งอย่างดี
ท่านชายซ่ง
เจ้าอยากฟังนิทานรึไม่ข้าจะเล่าให้ฟัง
นางพูดพร้อมเลื่อนมือไปตำแหน่งน้องชายเขา
เหม่ยอิง:พวกเราเข้าไปเล่ากันในห้องดีรึไม่เจ้าคะ
ท่านชายซ่ง
เจ้าฟังข้าก่อนแล้วค่อยไปเล่นดีกว่า
ท่านชายซ่ง
มีบ้านขุนนางผู้นึงเขาเป็นคนที่รักครอบครัวมาก
ท่านชายซ่ง
แต่อยู่มาวันนึงเขาก็เปลี่ยนไป
ท่านชายซ่ง
เขาด่าทอลูกเมียและไม่ค่อยกลับบ้าน
ท่านชายซ่ง
ลูกชายของเขาจึงแอบตามไป
ท่านชายซ่ง
เขาจึงรู้ความลับอย่างนึงเข้า
ท่านชายซ่ง
ก็คือพ่อของเขาไปเกลือกกลิ้งกับหญิงสกปรกในหอโคมเขียว
นางรู้สึกว่าคุณชายเริ่มแปลกไปจึงจะขยับหนี
ท่านชายซ่ง
เด็กชายรู้สึกรังเกียจ เสียใจ ที่พ่อของเขาทำแบบนี้กับแม่
ท่านชายซ่ง
จึงไม่ได้นำเรื่องไปบอก
ท่านชายซ่ง
แม่ของเด็กคนนั้นก็ได้ปิ่นปักผมลายดอกไม้สีแดงจากคนเป็นสามี
ท่านชายซ่ง
นางดีใจมากคิดว่าสามีเปลี่ยนกลับมาเป็นคนที่นางรัก
ท่านชายซ่ง
นางจึงทำอาหารที่เขาชอบแล้วรอเขากลับบ้าน
ท่านชายซ่ง
แต่รอแล้วรอเล่าเขาก็ยังไม่กลับมา
ท่านชายซ่ง
นางเผลอหลับไปแต่ก็ต้องสะดุ้ง
ท่านชายซ่ง
นางได้ยินเสียงสตรีหัวเราะหยอกล้อกับสามีของนาง
ท่านชายซ่ง
นางรู้สึกเหมือนเวลาหยุดนิ่งไปหัวใจของนางแตกสลาย
ท่านชายซ่ง
นางวิ่งเขาไปตบหญิงจากหอโคมเขียวโดยไม่หยั่งมือ
ท่านชายซ่ง
นังหญิงสกปรกนั้นกรี๊ดออกมา
ท่านชายซ่ง
พ่อของเด็กผู้ชายคนนั้นก็พุ่งเข้าไปกระชากนางผู้เป็นภรรยาออกพร้อมตะหวาดใส่
ท่านชายซ่ง
เจ้าเป็นบ้าอะไร
ท่านชายซ่ง
พร้อมกับตบหน้านางไปทีนึง
ท่านชายซ่ง
ทำให้นางหยุดพร้อมพูดไปว่า ท่านพาหญิงคณิกากลับมาไม่เห็นหัวข้อเลยใช่หรือไม่
ท่านชายซ่ง
ผู้ชายคนนั้นก็มีหน้ามาพูดว่าใช่
ท่านชายซ่ง
วันต่อมาแม่ของเด็กคนนั้นผูกคอตายหน้าจัวน
ท่านชายซ่ง
ฮ่าๆตลกมาก็เลยใช่ไหม
เหม่ยอิงผูดอะไรไม่ได้ นางเงียบ
ท่านชายซ่ง
ต่อมาเด็กชายตั้งปนิธานว่าจะล้างแคนให้ท่านแม่
ท่านชายซ่ง
เขาพูดจบพร้อมก้มหน้ามองเหม่ยอิง
Comments