ตอนที่3 คำนึง

ณ โรงเตี๊ยมแห่งหนึ่งในเจียงหนาน
สายลมพัดเข้าไปในห้องขอหนึ่งในโรงเตี๊ยมชั้น3 มีสตรีนางนึงนอนซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม
บุรุษผู้นึงนั่งอ่านหนังสือไม้ไผ่อยู่ริมหน้าต่าง บนโต๊ะมีชาหอมกับถั่วอยู่
บุรุษผู้นี้นั่งอยู่บนตั้งมีโต๊ะตัวเล็กอยู่บนตั้ง
เขายกแขนข้างซ้ายนึงว่าไว้บริเวณที่ว่างแขน มือซ้ายอยู่บริเวนสันกลาม ขาข้างขวายกเข่าขึ้นมาลองแขนขวาขาข้างซ้ายขัตมาต
สายลมพัดกลิ่นหอมของดอกไม้จากข้างนอกพัดเข้ามา
แสงแดดส่องผ่านหน้าต่างเข้ามาบริเวณที่หญิงสาวนอนอยู่
เหมียวเฟย
เหมียวเฟย
อือ~
เธอพลิกตัวไปอีกฝั่ง เธอค่อยๆลืมตาขึ้นอย่างช้าๆเพราะแสงแดดสะท้อนเข้าตาเธอ
เธอเห็นภาพบุรุษผู้นึงนั่งอ่านหนังสือไม้ไผ่อยู่
เธอพยายามมองไปที่ใบหน้าของเขา
หมิงเที่ยงคง
หมิงเที่ยงคง
เฟยเฟยเจ้าตื่นแล้ว
เหมียวเฟย
เหมียวเฟย
อืม~
เหมียวเฟย
เหมียวเฟย
พี่หมิงท่านคอแข็งยิ่งนัก
นางค่อยๆลุกขึ้นจากเตียง
มานั่งฝั่งตรงข้ามกับเขา
พี่หมิงรินชาในเธอแล้วสงให้เธอ
รับมาจิบที่ละน้อย
ชานี้หอมมากทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลายมาก
เหมียวเฟย
เหมียวเฟย
ชารสเลิศ
หมิงเที่ยงคง
หมิงเที่ยงคง
ดีขึ้นรึไม่
เหมียวเฟย
เหมียวเฟย
อืม
นางมองไปที่ใบหน้าของเขา
เหมียวเฟย
เหมียวเฟย
พี่หมิงข้ามีคำถามอยากที่จะถามท่าน
หมิงเที่ยงคง
หมิงเที่ยงคง
ได้...ถ้าข้าตอบได้ข้าจะตอบ
เหมียวเฟย
เหมียวเฟย
ท่านเป็นบุรุษที่รูปงามที่สุดเลยที่ข้าเคยเห็น
หมิงเที่ยงคง
หมิงเที่ยงคง
เจ้าลอข้าเล่นแรงไปแล้ว
เหมียวเฟย
เหมียวเฟย
จริงนะ!!
นางนอนทับแขนแล้วเอียงคอมองหน้าเขา
นางยิ้มเล็กน้อย
เขาล้วงเข้าไปในอกเสื้อหยิบบ้างอย่างออกมาแล้วเสียบไปบนผมของเธอแผ่วเบา
เธอตกใจเล็กกน้อยเพราะโดนจู่โจม ไม่ได้ตั้งตัว
อ่ะ!!
เธอสะดุ้งเล็กน้อย
เธอค่อยจับบริเวณปิ่นแผ่วเบา
เหมียวเฟย
เหมียวเฟย
ขอบพระคุณเจ้าค่ะ
หมิงเที่ยงคง
หมิงเที่ยงคง
อืม
หมิงเที่ยงคง
หมิงเที่ยงคง
เหมาะกับเจ้าดี
เป็นปิ่นหยกแดงลายดอกเหมยประดับมีโซ่เล็กห้อยหยก
หมิงเที่ยงคง
หมิงเที่ยงคง
ของจากลา
นางยิ้มให้เขาเป็นการขอบคุณ
นางถอดฟู่ห้อยที่นางทำเองส่งให้เขา
เหมียวเฟย
เหมียวเฟย
ข้าให้ท่านพี่
เป็นหยกสีข้างที่ถูกแกะสลักอย่างสวยงามมีฟู่สีม่วงออน่
เขายิ้มให้เธอ
หมิงเที่ยงคง
หมิงเที่ยงคง
อาเฟยเจ้าจักไปที่ไหนต่อ
เหมียวเฟย
เหมียวเฟย
อืมมมม
เหมียวเฟย
เหมียวเฟย
ข้ามีงานที่ต้องทำต่อเจ้าค่ะ
เหมียวเฟย
เหมียวเฟย
จะไปขึ้นเรือไปที่ปาซูเจ้าค่ะ
หมิงเที่ยงคง
หมิงเที่ยงคง
ข้า..
เหมียวเฟย
เหมียวเฟย
ท่านพี่ตามข้าไปไม่ได้นิเจ้าคะ
หมิงเที่ยงคง
หมิงเที่ยงคง
....
เหมียวเฟย
เหมียวเฟย
ฝ่ายข้ากับท่านไม่ถูกกัน
เหมียวเฟย
เหมียวเฟย
ถ้าท่านไปอาจจะโดนทำรายนะเจ้าคะ
หมิงเที่ยงคง
หมิงเที่ยงคง
เฮอ~
เหมียวเฟย
เหมียวเฟย
ว่าแต่ท่านจะไปทำอันใดที่ปาซูเจ้าคะ
หมิงเที่ยงคง
หมิงเที่ยงคง
ข้าไปทำงาน
หมิงเที่ยงคง
หมิงเที่ยงคง
เจ้ารู้อาจจะเดือดร้อนก็ได้
หมิงเที่ยงคง
หมิงเที่ยงคง
อย่ารู้เลย
เขาพูดเสียงออน่
ในวันนั้นทั้งสองได้ออกไปหาอะไรกินตามข้างทางซื้อของเล่นและขนมบ้าง
จนเริ่มที่จะเย็นแล้ว
นางเดินไปซื้อตั๋วที่จะนั่งเรือไป
แล้วจะต้องนั่งรถต่อออกไปจากเมือง
เธอคงลาดว่าจะถึงอีก3วัน
เหมียวเฟย
เหมียวเฟย
ลาก่อนท่านพี่
หมิงเที่ยงคง
หมิงเที่ยงคง
เจ้าดูแลตัวเองด้วย
เขาเดินมาใกล้ๆนาง
แล้วนำเสื้อคลุมสีเนื้อลายนกกระเรียน
คลุมให้เธอ
หมิงเที่ยงคง
หมิงเที่ยงคง
ของขวัญเจอกันครั้นหน้า
นางมองหน้าบุรุษตรงหน้าเธอไม่หวางตา
เธอยิ้มเล็กน้อยให้เขา
เหมียวเฟย
เหมียวเฟย
ขอบคุณเจ้าค่ะ
เขาทั้งสองยืนที่ท่าเรือเจียงหนาน
มองพระอาทิตย์ที่กำลังรับขอบฟ้า

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!