ยุทธจักรนี้ช่างโหดร้าย...เจ้าจักหาผู้ใดที่จริงใจกับเจ้าเท่าข้าไม่
ตอนที่4 ไปปาซู
มีผู้คนต่อแถวเตรียมขึ้นเรือเพื่อเดินทางไปหาจุดหมาย
หญิงสาวนางนึงยืนต่อแถวขึ้นเรืออยู่นั้นก็ได้ยินเสียงนึงคุณลุงที่ยืนอยู่แถวหน้า
"ข้ากำลังจะไปขายของที่สวีไห่"
"อ้าวทำไมไม่ไปขายที่ปาซูละ ทำเงินได้มากกว่านะ"
"ก็ที่ปาซูตอนนี้มีกลุ่มโจรดักปล้นนะสิ"
"เดี๋ยวนี้ราคาจ้างแพงมากเก็บกันที่กะรวยเลย"
เหมียวเฟย
กำลังจะไปที่ปาซูใช่รึไม่เจ้าคะ
เหมียวเฟย
ข้ากำลังไปที่ปาซูเช่นกันเจ้าค่ะ
เหมียวเฟย
ข้าขออาสาเป็นคนคุ้มกันให้ท่านพวกเองเจ้าค่ะ
เถ้าแก่ลั่วอู
ข้าลั่วส่วนเขาฮั๊ว
เหมียวเฟย
ยินดีที่รู้จักเจ้าค่ะ
เรือสำเภาจอดอยู่เทียบท่าเรือเขียงหนาน
ท่านไม่ไปกับขบวนหอการค้าละข้อรับ
ลูกน้องของคนที่ถูกเรียกว่านายน้อยบ่นโอดครวญกับคนที่เป็นเจ้านายของเขา
เมื่อพวกเขาหยุดพูดก็ได้ยินเสียงสตรีนางน้อยพูดจาฉะฉาน เจอยแจ้วกับพ่อค้าเหล่านั้น
พวกเขาเดินไปทางที่สตรีนางนั้นพูดอยู่
ในที่สุดเขาก็เห็นเธอสตรีนางน้อยผิวขาวตากลมโตแากสีแดงออน่แก้มอมชมพูน้อยๆ
ทำให้ภาพที่เห็นสวยงามมากขึ้น
ต่างจากเสื้อเมื่อคืนที่เธอใส่
มีแิ่นสีเงินอันนั้นประดับหัวอันเดียว
ใส่ตุมหูเป็นหยกสีแดงน้อยๆ
"ขึ้นเรือได้แล้วจ้าพ่อแม่พี่น้อง!!!!!"
เสียงเสมียนบนเรือตะโกนร้องบอก
เรือสำเภาลำใหญ่บันจุคนไดัมากมายและสิ่งของพร้อมที่จะออกเดินทางไปสู้จุดหมาย
ในลำเรือใต้ชั้นล่างจะเป็นที่ของคนงานเมื่อขึ้นมาอีกชั้นจะเป็นของประชาชนชั้นปานกลางและขึ้นไปอีกชั้นจะเป็นของพวกพ่อค้าขุนนางบ้างส่วนที่จะไปเมืองหลวง
ในชั้นพ่อค้าและขุนนางที่เป็นห้องของตนเองจะเก็บสิ้นค้าไว้ในห้อง
เถ้าแก่ลั่วอู
แม่นางน้อยเจ้าจะไปทำอันใดที่ปาซูรึ
เหมียวเฟย
ข้าไปหาเพื่อนเจ้าค่ะ
เหมียวเฟย
นางสร้างหุ่นไม้ตัวใหม่สำเร็จแล้วจึงเรียกข้ามาฉลองเจ้าค่ะ
เถ้าแก่ลั่วอู
ครอบครัวข้าพวกเขาย้ายไปอยู่ที่ไคฟงกันหมดแล้วนานที่ถึงจะกลับมาเจอหน้ากัน
เถ้าแก่ลั่วอู
กว่าจะถึงน่าจะอีก2วัน
เถ้าแก่ลั่วอู
ผักผ่อนกันก่อน
เถ้าแก่ลั่วอู
แล้วพรุ่งนี้มากินข้าวเช้ากัน
นางเดินมาชั้นดาดฟ้าเรือรับลมเย็นๆปะทะใบหน้าของนาง
มองความงดงามของแม่น้ำมองไปไกลก็เห็นเป็นภูเขา
ด้วยความที่2ข้างทางเป็นป่ามีต้นไม้สูงใหญ่
มีบุคลผู้นึงเดินมายืนข้างๆเธอ
เขาสูงผมยาวใส่หน้ากากใส่เสื้อสีขาวมีเสื้อคุ้มหนังสัตว์
เหมียวเฟย
ข้ามองความงามของธรรมชาติเจ้าค่ะ
เขาถอดเสื้อคลุมไหล่ให้เธอ
Comments