ยุทธจักรนี้ช่างโหดร้าย...เจ้าจักหาผู้ใดที่จริงใจกับเจ้าเท่าข้าไม่
ตอนที่12 นอนกัน
ในระหว่างที่พวกเขาทานข้าวกันอยู่โดยที่ไม่มีใครสังเกต
หมิงเที่ยงคงได้หยิบขวดยาที่เหมียวเลยให้ใส่ในถาดที่เสียวเออร์ยกอาหารมาให้แล้วมองหาเสียงเฮอร์เขาพยักหน้าเล็กน้อย
หมิงเทียงคงใช้ตะเกียบคีบเนื้อใส่ถ้วยของนาง
หมิงเที่ยงคง
เขาปลอดภัยแล้ว..เจ้าไม่ต้องกังวล
นางยิ้มเล็กน้อยเป็นการตอบเขา
เหมือนเขาจะสังเกตุเห็นว่านางดูเป็นกังวล
เมื่อนางไม่มีเรื่องให้คิดมาก็แล้วจึงเจริญอาหารเป็นอย่างมาก
เหมียวเฟย
ท่านพี่..ท่านกินเถอะข้ากินเยอะแล้วนะ
หมิงเที่ยงคง
มิเป็นไรข้ายังไม่หิวเจ้ากินเยอะเจ้าจะได้มีแรง
นางเบิกตาเล็กน้อยแล้วตีแขนเข้าไม่แรงนักแต่นางรู้สึกเจ็บมือแทน
เขาหัวเราะนางด้วยความเอ็นดู
นางหันหน้าหนีทำแก้มป่องเล็กน้อย
เขาแกล้งนางต่อเอานิ้วจิ้มที่
แก้มน้อยๆ
เหมียวเฟย
ท่านพี่ฮงเจ็บคอรึเจ้าคะ
เหมียวเฟย
ข้าไปซื้อยาแก้เจ็บคอให้ไหมเจ้าคะ
หมิงเที่ยงคง
//แอบขำในความไม่รู้ของนาง//
ศิษย์พี่ต้าฮง
ข้า!!ไม่ได้เป็นอะไร
ตึงแชทวง
เจ้าจะเข้าไปที่สำนักรึไม่
เหมียวเฟย
เจ้าค่ะ,ข้าต้องไปส่งของ
ตึงแชทวง
นางบ่นพูดถึงเจ้าไม่หยุดเลย
ตึงแชทวง
ว่าเมื่อไหร่เจ้าจะกลับบ้าน
เหมียวเฟย
ท่านย่าเป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะ
ศิษย์พี่ต้าฮง
แข็งแรงดียังดุศิษย์ในสำนักได้อยู่
หมิงเที่ยงคงก็ขอตัวแล้วลุกขึ้นพร้อมกับว่าง10ตำลังไว้ข้างนางอันเป็นที่รัก
หันไปคารวะผู้อื่นแล้วก้มลงมาบอกนางว่า
หมิงเที่ยงคง
เดี๋ยวข้ามา..ถ้าเจ้าหิวเอาเงินถุงนี้ไปซื้อขนมน..แล้วเจอกันที่ห้องละเด็กดี
จากนั้นเขาก็เครียดแก้มเขากับแก้มเธอเล็กน้อยจากนั้นก็ออกไป
จากนั้นจึงเปิดถุงดูเห็นจำนวนเงินข้างในแล้วจ้องเบิกจาเพราะมันเยอะมากถึงขนาดซื้อหมู่บ้านได้เลย
เหมียวเฟย
ข้าไปจ่ายเงินก่อนนะเจ้าคะ
จากนั้นนางก็ลุกไปหาเถ้าแก่
ศิษย์พี่ต้าฮง
อะไรของมันมายุ่งกับเจ้าเกินไปแล้ว
ตึงแชทวง
พวกข้าจะออกเดินทางกันก่อน
ตึงแชทวง
ท่านย่าฝากมาให้เจ้า
เมื่อเห็นของข้างในผ้าแล้วจึงเก็บใส่ถุงพิภพ
เหมียวเฟย
ข้าขอออกไปซื้อขนมก่อนนะเจ้าคะ
ตึงแชทวง
ระวังตัวด้วยพวกมันเข้ามาในปาซูแล้ว
เหมียวเฟย
เจ้าค่ะศิษย์พี่//นางคารวะโค้งแล้วเดินขากไป
ในตลาดเนื่องจากเป็นตลาดท่าหลักในการขายสินค้าจำนวนมากทำให้คนมาที่นี่กันเยอะมากเช่นกัน
มีของขายตามข้างทางทั้งของกินของเล่นมากมาย
ก็เห็นศิษยย์พี่ทั้งสองไปจูงม้าเดินออกไปอีกทางแล้ว
นางเดินดูของเล่นในตลาดพอเริ่มเย็นก็เริ่มมีคนมากขึ้น
มีเกมพื้นบ้านอย่างการท้ายคำถามโคมลอย
การแสดงคนพ้นไฟเด็กๆเล่นว่าวเตะตระก่อ
เสียงพูดมากมายพร้อมกินหอมของร้านอาหารเลิศรส
นางก็สะบัดอย่างแรงแล้วโยนเข็มพิษใส่
แต่เขาสะบัดตัวทันแล้วเก็บเข็มของนางได้หมด
เหมียวเฟย
ทำไมท่านไม่อยากมีชีวิตแล้วรึถึงมาโดยไม่เรียก
นางโกรธเขาเมื่อพูดจบก็เดินหนีไป
หมิงเที่ยงคง
เดี๋ยวสิ//เขาวิ่งตามนางมา
หมิงเที่ยงคง
โอ๋ๆคนเก่งไม่งอลน่าพี่ขอโทษ
หมิงเที่ยงคง
ข้าทำเจ้าเป็นห่วงเสียแล้ว
เขาค่อยๆจับมือนางแล้วเดินเล่นกันสักพักจากนั้นก็ขึ้นห้องไปพักผ่อน
หมิงเที่ยงคง
จัดการหมดรึยัง
หมิงเที่ยงคง
เตรียมม้าให้ด้วย
คนชุดดำ
ต้องขอบคุณนายหญิงขอรับ
หมิงเที่ยงคง
ไปพักผ่อนได้แล้วอย่าให้พวกมันเข้ามาใกล้นางอีก
หมิงเที่ยงคง
แล้วตามดูการเคลื่อนไหวของพวกมันดวย
ในห้องตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง
นางเดินออกมาพร้อมกับกลิ่นหอมอ่อนให้ความรู้สึกที่ผ่อนคลาย
เหมียวเฟย
มีอะไรรึป่าวเจ้าคะ
เขาสายหน้าแล้วตบขาตัวเองช้าๆ
เหมียวเฟย
วันนี้ไม่ได้นะเจ้าคะ
แต่มือที่อยู่ไม่สุขของเขาก็เริ่มทำงาน
เขาจับไปที่หน้าอกของนางแล้วนวดคลึงแผ่วเบา
เขาหยุดจากนั้นก็กอดนางไม่ปล่อย
หมิงเที่ยงคง
ไปนอนกันดีกว่า
มือข้างนึงจะบหน้าอกมืออีกข้าล่วงเข้ามาในน้องสาวนาง
เหมียวเฟย
อะอ่าข้าข้าจะเสร็จแล้ว
เสียงนางหอบมากหลังจากเสร็จเพราะโดนเข้าเบ็ด
หมิงเที่ยงคง
ข้าไม่ไหวแล้ว
เขาล้วงหยิบน้องชายแต่ไม่น้อยของเขาออกมาจอทางเข้าแล้วสวบเข้าไป
Comments