เกิดใหม่ครั้งนี้ข้าจะเป็นหมอเทวดา
บทนำ
ณ เขาไป๋ซาน🏞
ที่บ้านไม้หลังหนึ่ง
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
เสร็จไปอีกหนึ่งคน
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
ใหนดูซิ ผู้ป่วยที่ข้ายังไม่ได้ปรุงยาให้เหลืออีกกี่คนน้าา
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
//ดูสมุดรายชื่อ
รายชื่อผู้ป่วย
- หลูอวี้. ✅️
- เจิงหยาง. ✅️
- ลี่เซียว. ✅️
- ฉุยฉุย
- โจวจวี
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
เหลืออีกสองคนสินะ
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
เอาล่ะรีบทำ จะได้พักไวๆ
ในขณะที่นางกำลังปรุงยาอยู่นั้น ก็มีเสียงม้าดังขึ้น 🐎
ตามด้วยเสียงดังที่คล้ายกับคนตกจากม้า
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
เอะอ่ะอะไรกันนะ
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
ไปดูหน่อยดีกว่า
ถงอวี่เดินออกไปบริเวณป่าหลังเรือน
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
เฮ่ย!! นะ..นี่
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
ใครมาตายอยู่หลังเรือนข้าหรือปล่าวเนี่ย
เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]
😔...
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
ตะ..ตายหรือยังนะ
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
//จับชีพจร
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
เฮ่อโล่งไป
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
แล้ว..ข้าจะแบกท่านไปยังไงเนี่ย
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
ตัวโตอย่างกับควายป่า
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
เอาวะ อย่างไรข้าก็เป็นหมอ
ถงอวี่ใช้เวลาอยู่หลายนาทีกว่าจะแบกคนตัวโตที่สลบเหมือดให้เข้ามาในเรือนได้
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
โอ๊ยย ปวดหลังไปหมด
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
ข้าแบกท่านคนเดียวเหนื่อยกว่าปรุงยาให้ผู้ป่วยสิบคนอีก
จู่ๆถงอวี่ก็เหลือบไปเห็นบาดแผลบนหน้าท้องของคนตัวโตนั้น
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
ท่านมีแผลหรอเนี่ย ทำไมข้าตาถั่วเช่นนี้กันนะ
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
เอาเป็นว่าทำแผลก่อนค่อยคิดเงินท่านแล้วกัน
ไม่รอช้า ถงอวี่ก็ทำแผลจนเสร็จ
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
ท่านตื่นมาก็อย่าว่าข้าเลยน้าา
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
ถึงข้าจะแอบมองหน้าท้องท่านนิดหน่อย
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
แต่ก็ตั้งใจทำแผลมากๆเลยนะ😁
ถงอวี่ลอบมองหน้าชายผู้นั้นอยู่นาน จนกระทั่ง
เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]
//ลืมตา
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
กรี๊ดดด!!
เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]
เจ้า...
เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]
เป็นใคร
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
ขะ..ข้าหรอ
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
ก็เป็นผู้มีพระคุณของท่านไง
เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]
ที่นี่คือที่ใหน
เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]
ใครส่งเจ้ามา
หวังเหล่ยมองถงอวี่ด้วยสายตาอำมหิต
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
นี่ท่านตอบแทนผู้มีพระคุณด้วยการมองอย่างนี้หรอ😾
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
//เท้าเอว
เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]
...
เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]
เจ้าช่วยข้า?
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
ก็ใช่น่ะสิ
เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]
ขอบใจเจ้าแล้วกัน
เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]
ข้าคงต้องไปแล้ว
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
หยุดเลยนะคุณชาย
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
ท่านนึกจะไปก็ไปหรอ
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
แผลท่านยังสาหัสอยู่เลยด้วยซ้ำ
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
พักที่นี่ซักสองสามวันเถอะ
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
อย่างไรท่านก็เป็นผู้ป่วยของข้า
เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]
//ครุ่นคิด
เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]
(พวกนั้นคงคิดจะทำร้ายข้าจริงๆ)
เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]
(หากไปในสภาพนี้คงไม่รอดเป็นแน่)
เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]
เช่นนั้นก็รบกวนแม่นางด้วย
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
เอาล่ะๆ ท่านนอนพักไป
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
ข้าจะไปเอาข้าวต้มมาให้
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
อย่าขยับเยอะเชียวนะ//ดุ
เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]
อืม
ถงอวี่ใช้เวลาต้มข้าวต้มซักพัก แล้วจึงนำเข้ามา
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
อ่ะ//ยื่นจานข้าวต้ม
เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]
//ค่อยๆลุก
เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]
อึก😣
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
เดี๋ยวๆๆ
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
เดี๋ยวแผลก็ฉีกหรอก
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
งั้นข้าป้อนแล้วกัน
ถงอวี่ค่อยๆป้อนข้าวชายผู้นั้นจนหมด
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
ว่าแต่ ท่านชื่อ...?
เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]
เซี่ย เหล่ย
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
แซ่เซี่ย นามตัวเดียวว่าเหล่ยหรอ?
เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]
แซ่เซี่ย นามสองตัว
เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]
แต่ข้าไม่จำเป็นต้องบอกชื่อเต็มกับเจ้า
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
ชิ หยิ่งชะมัด
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
งั้น ท่านพักไปนะ
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
นี่ก็มืดแล้ว
เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]
เจ้าไปเถอะ
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
ยามาแล้ววว
ถงอวี่นำยามาวางบนโต๊ะในสวน
เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]
ข้าต้องอยู่ที่นี่อีกนานแค่ใหนกัน
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
ตอนนี้ท่านก็เริ่มจะหายดีแล้ว
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
พรุ่งนี้คงไปได้แล้วล่ะ
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
แต่ต้องนั่งม้าเดินนะ
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
ถ้านั่งม้าวิ่งเดี๋ยวแผลท่านฉีก
เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]
เข้าใจแล้ว
เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]
ที่ผ่านมา..ขอบใจเจ้ามาก
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
แต่ท่านจะไป ข้าก็เหงาอยู่เหมือนกัน
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
ที่ผ่านมาทะเลาะกับท่านก็ยังดีกว่าอยู่คนเดียว
เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]
เจ้า..ไม่อยากให้ข้าไป?
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
ปล่าวซักหน่อย
เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]
ไว้ข้าผ่านทางมาจะนำของอร่อยมาให้เจ้า
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
จริงหรอ!
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
ของในเหมืองหลวงข้าไม่เคยกินเลย
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
//ตาเป็นประกาย🤩
ถึงเวลาที่เซี่ยเหล่ยต้องลงเขา
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
เดินทางดีๆนะ
เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]
//พยักหน้า
เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]
เจ้าดูแลตัวเองด้วย
เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]
ไว้ข้าจะอาถังหูลู่มาฝาก
เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]
ย่ะ! //ควบม้าออกไป
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
โถ่เอ้ย ข้าบอกให้ม้าเดินแท้ๆ
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
ชายผู้นี้บ้าบิ่นจริงๆ
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
เหลือของผู้ป่วยอีก1คนสินะ
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
//หยิบยา
มือของนางเผลอโดนกับบางสิ่งจนร่วงใส่หม้อยา
ถงอวี่ [ร่างเก่า]
เอ๊ะ!! ผงกำมะถันของข้า!
ไม่ทันจะได้หันไปมอง. ผงกำมะถันที่ตกใส่หม้อยาก็ระเบิดเปลวไฟขึ้น
ประกอบ1
ช่วยด้วยๆ ไฟไหม้เรือนยัยหนูอวี่!!
ประกอบ2
ว้าย! เร็วเข้ามาช่วยกันดับไฟ!
ชาวบ้านระแวกใกล้เคียงได้ยินเสียงก็ออกมาดู
และได้วิ่งวุ่นเพื่อนช่วยถงอวี่
หอมแดง'เองง
ฮืออ เปิดเรื่องแรกฝากหน่อยนะคะะ
หอมแดง'เองง
ติชมได้ไม่ว่ากันน้า
Comments
Miss vatingel💐
แงงง ตุยมั้ยเนี่ย
2024-11-24
1
Miss vatingel💐
ขนาดนั้นนะ😹
2024-11-24
1
{¢𝑫𝑰𝑴𝑶𝑵}°💎
55555โอ้ยควายปร่า555
2024-11-10
2