เกิดใหม่ครั้งนี้ข้าจะเป็นหมอเทวดา บทที่ 4 งานมงคล(แบบใดห์)

บทที่ 4

- -

ถึงวันงานมงคล

ในจวนและนอกจวนต่างตกแต่งด้วยผ้าสีแดง แสดงให้เห็นถึงงานมงคลที่มาถึงแล้ว

*เป็นเพียงภาพประกอบเท่านั้น*

- -

ภายในห้องแต่งตัว

หยาง อวี้ถิง [อนุหยาง]

ตายแล้ว!

หยาง อวี้ถิง [อนุหยาง]

ลูกสาวใครเนี่ย งามล้ำเหลือเกิน!

เจียง อวิ๋นจื่อ

ท่านชมเกินไปแล้ว

ฉิน เสี่ยวหรัน [อนุฉิน]

จริงอย่างที่อนุหยางว่า

ฉิน เสี่ยวหรัน [อนุฉิน]

วันนี้เจ้าสง่างาม สมกับเป็นลูกสาวข้าจริงๆ //ยิ้ม

เจียง อวิ๋นจื่อ

โถ่ท่านแม่

เจียง อวิ๋นจื่อ

ท่านไม่ร้องไห้เสียใจแล้วหรอ🥺

ฉิน เสี่ยวหรัน [อนุฉิน]

วันมงคลของเจ้าทั้งที แม่ต้องสดใสสิ

เจียง อวิ๋นจื่อ

(แม้ไม่ใช่แม่ของข้า แต่กลับผูกพัน..)

หนานอี [สาวใช้น.อ.]

คุณหนูเจ้าคะ

หนานอี [สาวใช้น.อ.]

//ทำความเคารพอนุทั้งสอง

หนานอี [สาวใช้น.อ.]

ตอนนี้ขบวนรับเจ้าสาวใกล้ถึงแล้วเจ้าค่ะ

หยาง อวี้ถิง [อนุหยาง]

ยัยหนูจื่อ เจ้าไปเถอะ

หยาง อวี้ถิง [อนุหยาง]

ไม่ต้องห่วงแม่เจ้า ข้าจะดูแลให้เอง

เจียง อวิ๋นจื่อ

ขอบคุณอนุหยางเจ้าค่ะ

ฉิน เสี่ยวหรัน [อนุฉิน]

เจ้าไปเถอะ//น้ำตาคลอ

เจียง อวิ๋นจื่อ

//ทำความเคารพ

อวิ๋นจื่อและหนานอีเดินออกมาจนใกล้ถึงประตูจวน

เจียง อี้เฉิน

พี่หญิงงง!

เจียง อวิ๋นจื่อ

หืม //หันมอง

เจียง อี้เฉิน

ข้ายังไม่ทันได้ร่ำลาเลย..

เจียง อวิ๋นจื่อ

นี่เจ้าตัวดี//ตีแขน

เจียง อี้เฉิน

โอ้ย

เจียง อวิ๋นจื่อ

ข้าออกเรือน ไม่ได้ออกรบ

เจียง อวิ๋นจื่อ

เจ้าอย่าโผงผางนักสิ

เจียง อี้เฉิน

งั้นท่านโชคดีนะ..

เจียง อี้เฉิน

กลับมาเยี่ยมข้าอย่าลืมของฝากเยอะๆนะ

เจียง อวิ๋นจื่อ

อื้อ //ยิ้ม

ขบวนรับเจ้าสาวมาถึงด้านหน้าเป็นที่เรียบร้อย

หนานอี [สาวใช้น.อ.]

ระวังเจ้าค่ะคุณหนู//ประคองขึ้นรถม้า

เมื่อเจ้าสาวขึ้นรถม้า ขบวนเจ้าสาวก็เริ่มออกเดินทางไปยัง "จวนสกุลเซี่ย"

หนานอี [สาวใช้น.อ.]

คุณหนู ท่านออกเรือนแล้วจะได้ทำสิ่งที่อยากทำรึปล่าวก็ไม่รู้

ตอนนี้หนานอีที่เดินอยู่ด้านข้างรถม้ากำลังกระซิบคุยกับอวิ๋นจื่ออยู่

เจียง อวิ๋นจื่อ

ใครว่าล่ะ

เจียง อวิ๋นจื่อ

หญิงสาวแต่งงานออกเรือน

เจียง อวิ๋นจื่อ

ทำไมจะทำสิ่งที่อยากทำไม่ได้

หนานอี [สาวใช้น.อ.]

ก็...

เจียง อวิ๋นจื่อ

เจ้าอย่ากังวลแทนข้าเลย

เจียง อวิ๋นจื่อ

ใช้ชีวิตไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็รู้เอง

- -

ตอนนี้ขบวนเจ้าสาวได้เคลื่อนตัวมาจนถึงหน้าจวนสกุลเซี่ยเป็นที่เรียบร้อย

ภายในจวน

โม่โฉว

นายท่าน ฮูหยินมาถึงหน้าจวนแล้วขอรับ

เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]

อืม

เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]

ให้นางเข้ามาซะสิ

โม่โฉว

ขอรับ

ประตูจวนเซี่ยได้เปิดออกเพื่อต้อนรับเจ้าสาว

ภายในจวน

เจียง อวิ๋นจื่อ

(ไม่เห็นดูเหมือนจวนที่จัดงานแต่งซักนิด)

ลี่เฉี่ยว [สาวใช้สกุลเซี่ย]

ฮูหยิน //ทำความเคารพ

ลี่เฉี่ยว [สาวใช้สกุลเซี่ย]

ทางนี้เจ้าค่ะ

ลี่เฉี่ยว [สาวใช้สกุลเซี่ย]

//นำทาง

เจียง อวิ๋นจื่อ

//ตาม

เรือนต้อนรับ

ลี่เฉี่ยว [สาวใช้สกุลเซี่ย]

นายท่านอยู่ด้านใน

ลี่เฉี่ยว [สาวใช้สกุลเซี่ย]

ฮูหยินเข้าไปเถอะจ้าค่ะ

เจียง อวิ๋นจื่อ

อื้ม

เจียง อวิ๋นจื่อ

//เปิดประตูเข้าไป

ภายในเรือนต้อนรับ สิ่งแรกที่อวิ๋นจื่อเห็นคือแผ่นหลังกว้างของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามี

เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]

//หันมาดู

เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]

เข้ามาสิ

เจียง อวิ๋นจื่อ

//เดินเข้ามา

เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]

...

เจียง อวิ๋นจื่อ

...

เจียง อวิ๋นจื่อ

(พูดอะไรหน่อยสิ๊ ข้าเกร็งจะแย่แล้ว!!)

เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]

...

เจียง อวิ๋นจื่อ

(จิ๊!)

เจียง อวิ๋นจื่อ

อ..เอ่อ

เจียง อวิ๋นจื่อ

แม่ทัพเซี่ย

เจียง อวิ๋นจื่อ

ท่านจะเริ่มไหว้ฟ้าดินตอนใหน..

เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]

ข้าไม่ทำ

เจียง อวิ๋นจื่อ

//ขมวดคิ้ว😾

เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]

ทำไม

เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]

เจ้าอยากแต่งเป็นฮูหยินจวนแม่ทัพขนาดนั้นเลยหรอ

ตอนนี้น้ำเสียงของเซี่ยเหล่ยยียวนกวนส้นต*นเป็นอย่างมาก

เจียง อวิ๋นจื่อ

(เฮ้ออ หายใจเข้าพุธหายใจออกโท~)

เจียง อวิ๋นจื่อ

//ยิ้ม

เจียง อวิ๋นจื่อ

ฮ่าๆๆ ใครๆก็อยากแต่งทั้งนั้น

เจียง อวิ๋นจื่อ

ท่านอย่าทำเป็นไม่รู้เลย ว่าตัวเองได้รับความนิยมขนาดใหน

เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]

อย่างนั้นหรอ

เจียง อวิ๋นจื่อ

ใช่สิ

เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]

ข้าหมายถึง เจ้าก็คิดแบบนั้นด้วยหรอ

เจียง อวิ๋นจื่อ

เอ่อ..

เจียง อวิ๋นจื่อ

ห้ะ

เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]

เฮ้อ เจ้าคงเพี้ยนอย่างที่คนเค้าว่าจริงๆ

เจียง อวิ๋นจื่อ

นี่! ท่าน!

เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]

เอาล่ะ

เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]

ข้าไม่ทำพิธีอะไรทั้งนั้น

เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]

ข้าไม่ชอบความยุ่งยาก จุกจิก

เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]

เข้าใจหรือไม่

เซี่ย หวังเหล่ย [พ.อ.]

ฮู หยิน //กระแทกเสียง

พูดจบ หวังเหล่ยก็เดินออกจากเรือนต้อนรับทันที

เจียง อวิ๋นจื่อ

ชิ ผู้ชายคนนี้ปากร้ายไม่เปลี่ยน

เจียง อวิ๋นจื่อ

แต่ตอนอยู่ที่เขาไป๋ซานก็ดูจะสงบกว่านี้แท้ๆ

เจียง อวิ๋นจื่อ

เป็นบ้าอะไรขึ้นมา

ลี่เฉี่ยว [สาวใช้สกุลเซี่ย]

ฮูหยิน นายท่านเตรียมเรือนรับรองให้ท่านแล้ว

ลี่เฉี่ยว [สาวใช้สกุลเซี่ย]

ตามมาเถอะเจ้าค่ะ

เจียง อวิ๋นจื่อ

อาๆ

เรือนรับรอง

เจียง อวิ๋นจื่อ

โอ้โฮ ใช้ได้เลยนะเนี่ย

ลี่เฉี่ยว [สาวใช้สกุลเซี่ย]

//ยิ้ม. ฮูหยินชอบก็ดีแล้วเจ้าค่ะ

ลี่เฉี่ยว [สาวใช้สกุลเซี่ย]

(นี่เป็นเรือนที่เล็กที่สุดแท้ๆ)

ลี่เฉี่ยว [สาวใช้สกุลเซี่ย]

(แต่ฮูหยินกลับดูชอบใจงั้นหรอ?)

เจียง อวิ๋นจื่อ

(ใหญ่กว่าห้องนอนที่สกุลเจียงเยอะเลย..)

ลี่เฉี่ยว [สาวใช้สกุลเซี่ย]

เอาเป็นว่า ขาดเหลืออะไรเรียกหม่อมชั้นได้เลยนะเจ้าคะ

เจียง อวิ๋นจื่อ

ขอบใจมากๆ

เจียง อวิ๋นจื่อ

แล้วเจ้าชื่ออะไร

ลี่เฉี่ยว [สาวใช้สกุลเซี่ย]

บ่าวชื่อลี่เฉี่ยวเจ้าค่ะ

เจียง อวิ๋นจื่อ

ดี หลังจากนี้นายท่านของเจ้าจะมาที่นี่หรือไม่

ลี่เฉี่ยว [สาวใช้สกุลเซี่ย]

บ่าว...ไม่ทราบเจ้าค่ะ

เจียง อวิ๋นจื่อ

เฮ้อออ

เจียง อวิ๋นจื่อ

แต่ถ้านายท่านของเจ้าไม่มาจะดีต่อข้ามากๆเลยล่ะ

เจียง อวิ๋นจื่อ

ฝากไปบอกเค้าด้วยแล้วกัน

เจียง อวิ๋นจื่อ

ถ้าเค้าถามน่ะนะ

ลี่เฉี่ยว [สาวใช้สกุลเซี่ย]

เจ้าค่ะ😶

- -

จบบทที่ 4

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ