[ หวนชะตายับยั้งวันสิ้นโลก ]
[ ep. 20 ]
คำพูดของเขาที่เปี่ยมไปด้วยความห่วงใย หวงแหน และ หวาดกลัว. . .ความโศกเศร้า. . .เสียใจ. . .ที่มีต่อผม
ท่าทีแบบนี้ของเขามันทำให้ผม. . .รู้สึกตัวในที่สุด . . . เพราะที่ผ่านมา. . .ผมใช้ทุกสิ่งทุกอย่าง ทุ่มเทเพื่อ นวนิยาย เพียงไม่กี่เรื่อง ใช้ชีวิตทั้งชีวิตในการเขียนมันขึ้นมาเพื่อให้มันเป็นจริงในสักวัน
. . .ถึงจะรู้อยู่แล้วว่ามันคงไม่เป็นจริงหรอก แต่ว่ากลับมีบางอย่างมาสร้างความหวังนั้นให้มีขึ้นมา
ความรู้สึกตกใจ . . .ตื่นตระหนก. . .
ผมมองไปที่เขาด้วยแววตาที่โล่งใจ ก่อนจะพูดขึ้นมา
ɴᴀʀɪɴ sᴇᴀɴsᴜᴋʜ 🪐 นาริน แสนสุข
รินเอง. . .ก็เกือบลืมไปเลย
ɴᴀʀɪɴ sᴇᴀɴsᴜᴋʜ 🪐 นาริน แสนสุข
ว่าริน
ɴᴀʀɪɴ sᴇᴀɴsᴜᴋʜ 🪐 นาริน แสนสุข
ก็เป็นมนุษย์นี่นา
ɴᴀʀɪɴ sᴇᴀɴsᴜᴋʜ 🪐 นาริน แสนสุข
. . .ทำไมถึงนึกเรื่องนี้ไม่ได้ตั้งแต่แรกกันนะ?
ɴᴀʀɪɴ sᴇᴀɴsᴜᴋʜ 🪐 นาริน แสนสุข
. . .ช่างเถอะ
ɴᴀʀɪɴ sᴇᴀɴsᴜᴋʜ 🪐 นาริน แสนสุข
เรื่องมันผ่านมาแล้ว
เขาที่ได้เห็นท่าทีของผมที่ยังดูปกติดี
เขาก็กอดผมเอาไว้ในอ้อมแขนไม่ปล่อยผมไปไหน
ช่วงนี้แอดเป็นไข้ ต้องขอโทษด้วยจริงๆน้าบ 🙏
Comments