[ หวนชะตายับยั้งวันสิ้นโลก ] [ ep. 7 ]

[ ep. 7 ]

🌙

เพราะมันไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมได้เรียน อ.1 ผมจึงทำอะไรที่เด็กส่วนใหญ่ทำไม่ได้ ได้อย่างง่ายดาย แม้แต่โจทย์ยากผมก็สามารถทำมันได้ ทำให้อาจารย์เอาเรื่องผมไปพูดกันระนาวแต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรในเรื่องนี้มากนัก

พอจบอ.1 ผมก็ขึ้น อ.2

ส่วนพี่ของผมก็ขึ้น ป.1

น้องของผมก็อายุ 3 ปี

อีกไม่นานคงได้เข้าโรงเรียนเหมือนกัน ในตอนนี้ บ้านที่ได้สั่งสร้างไว้ก็เสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

ความสัมพันธ์ภายในบ้านก็ดีขึ้นมามาก

ดูเหมือนจะไม่มีใครเอะใจในเรื่องของตัวตนของผมเท่าไหร่นักเลยไม่มีอะไรให้ผมต้องรู้สึกกังวลใจ

เพราะที่ผ่านมาผมมัวแต่เรียนกับเรียน และ ช่วงวันหยุดก็หมกตัวเล่นเกม 5v5 สองเกม และ เกม Roblox

เพราะมีเหตุผลอยู่ จึงทำให้ไม่ได้เจอกับน้ำมาเป็นเวลานานพอมาเจอก็มาเจอกันอีกทีในวันที่ผมนั่งเบื่ออยู่ ในตอนนั้นผมรู้สึกเหมือนกันกับการเล่นเกมซ้ำไปซ้ำมาเพื่อตามหาคน

ความเจ็บปวดใจเล็กๆก่อกำเนิดขึ้นมา

ก่อนจะหายไป

ɴᴀ̈ᴍ 🌙 น้ำ

ริน! ไม่เจอกันนานเลย!!!

เสียงของน้ำดังขึ้นมาจากบ้านที่ไม่ไกลจากบ้านของผมและครอบครัวนัก ผมมองไปที่เธอที่วิ่งมาหาผมรถที่แล่นมาไวมากเกือบชนเธอแต่ผมไวกว่าผมผลักเธอออกไปจึงเป็นตัวผมที่ได้รับบาดเจ็บ

พี่ที่เดินออกมาเห็นก็ถึงกับทิ้งโทรศัพท์ในมือลงแล้ววิ่งมาหาผมในทันทีด้วยสีหน้าที่แตกตื่น