[ หวนชะตายับยั้งวันสิ้นโลก ]
[ ep. 2 ]
ไม่ว่าจะพยายามยังไง สุดท้ายน้องชายของผมก็ได้ชื่อเดิมของเขาอยู่ดี . . .พี่พยายามช่วยเต็มที่แล้วนะ
น้องชายของผมเป็นที่แข็งแรงมากตั้งแต่เกิด แต่กลับมีโรคหอบติดตัวมา
ผมอยู่คอยอยู่กับน้องตลอดเวลา และคอยดูแม่อยู่ข้างๆไม่ไปไหน
วันเวลาผ่านไปจนน้องผมเริ่มเดินได้
แล้วในตอนนั้นขากลับบ้านผมก็ได้เจอกับเพื่อนสมัยเด็กของผม เธอมีชื่อว่าน้ำใส
พอเธอเห็นผม ก็รู้สึกถูกชะตามากเลยเข้ามาทักคุยเล่นกันกับผม
เธอมีแม่ที่ป่วยเป็นมะเร็ง. . .
. . .เรื่องนั้นทำให้ผมรู้สึกสงสารและเวทนาเธอจนถึงทุกวันนี้
ผมจึงคอยดูแลเธอแทนแม่เธอที่ต้องไปทำงาน
ทุกครั้งที่ผมมีเวลาว่างผมก็จะไปอยู่เล่นกับเธอแล้วแบ่งเวลากลับบ้านไปหาแม่คุยกับแม่และเล่นกับน้องชายของผม
ผมให้คำแนะนำมากมายกับเธอและแม่เธอเกี่ยวกับเรื่องโรคเพื่อให้สักวัน
น้ำย้ายโรงเรียนมาเรียนกับผมตั้งแต่ตอนนั้น
เวลาผ่านไปหลายปีจนผมอยู่ป.3
ยายที่ไม่เคยมาหาเลย. . .ยกเว้นเวลาสำคัญ. . .คนที่ไม่สนใจลูกในไส้ตัวเองแล้วมาบอกว่าโตมาแล้วทิ้งพ่อทิ้งแม่. . .
คนที่ตราหน้าแม่ผมต่างๆนาๆ ไม่ส่งตังค์มาให้สักบาท
เขามาที่นี่เพื่ออะไรน่ะหรอ
เขาคิดจะขายที่นี่ทิ้ง บ้านที่ผมอยู่อาศัยมากับแม่ตั้งแต่แบเบาะ. . .
พอผมรู้แบบนี้มันก็ทำให้ผมโกรธจนเลือดขึ้นหน้า
ɴᴀʀɪɴ sᴇᴀɴsᴜᴋʜ 🪐 นาริน แสนสุข
ว่าไงนะ. . .
ɴᴀʀɪɴ sᴇᴀɴsᴜᴋʜ 🪐 นาริน แสนสุข
มันขำมากเลยมั้งครับ คุณยาย
ผมต้องยอมรับว่าผมโกรธมาก. . .
ᴘᴜᴛ 🌙 พุธ
ริน การขึ้นเสียงกับผู้ใหญ่มันไม่ดีนะ
ɴᴀʀɪɴ sᴇᴀɴsᴜᴋʜ 🪐 นาริน แสนสุข
แล้วผู้ใหญ่มันน่าเคารพมากมั้ยอีเหี้ย!!!
Comments