[ หวนชะตายับยั้งวันสิ้นโลก ] [ ep. 9 ]

[ ep. 9 ]

🌙

ɴᴀʀɪɴ sᴇᴀɴsᴜᴋʜ 🪐 นาริน แสนสุข

. . .เอ่อคือ ฉันชอบที่ถูกกอดน่ะ มันรู้สึกอุ่นๆดี แล้วก็ รู้สึก สบายใจด้วย

ผมที่ได้ยินท่าทีของเธอผมก็ได้พูดขึ้นมา ก่อนจะยิ้มออกมา ด้วยท่าทีแบบนี้ของผมรวมทั้งคำพูดทำเอาทั้งพ่อ แม่ และ คนอื่นต่างพากันตกอกตกใจ ยกเว้นตัวของมิซากิ

ในตอนนั้นเอง คุณแม่ ก็ได้พูดขึ้นมา ด้วยท่าทีที่สงสัยในตัวตนของมิซากิ และ ความสัมพันธ์ของผมและตัวเขา

ᴀᴏᴍ 🌙 ออม [ แม่ ]

ริน. . .เรื่องเด็กคนนั้นน่ะ

ᴀᴏᴍ 🌙 ออม [ แม่ ]

เรารู้จักหรอ?

ᴀᴏᴍ 🌙 ออม [ แม่ ]

เป็นเพื่อนลูกรึเปล่าเอ่ย

ผมยิ้มให้แม่อย่างร่าเริงก่อนจะพูดขึ้น

ɴᴀʀɪɴ sᴇᴀɴsᴜᴋʜ 🪐 นาริน แสนสุข

ใช่ครับ! เราสนิทกันมาก อาจจะสนิทมากกว่าน้ำด้วยซ้ำ เพราะว่าเขามาก่อนนี่เนอะ

ɴᴀʀɪɴ sᴇᴀɴsᴜᴋʜ 🪐 นาริน แสนสุข

อ่า! เขาชื่อว่ามิซากิน่ะ เป็นชื่อภาษาญี่ปุ่นด้วย เท่ไปเลยเนอะ!

พอแม่กับพ่อได้ยินก็มองหน้ากัน พอเห็นดวงตาสีแดงก็พอเข้าใจได้ ในตอนนั้นเอง ถึงจะไม่ดีที่ถามไป แต่พ่อก็เลือกที่จะถามออกไป

เต้ย - [ พ่อ ]

เป็นลูกเต้าเหล่าใครล่ะ

คำถามของพ่อทำให้มิซากินิ่งไป พอผมเห็นแบบนั้นผมก็ดึงมิซากิเข้าหาตัวของผม แล้วจุ๊บหน้าปผากเขาเบาๆ

ɴᴀʀɪɴ sᴇᴀɴsᴜᴋʜ 🪐 นาริน แสนสุข

มีสติหน่อยสิ

ɴᴀʀɪɴ sᴇᴀɴsᴜᴋʜ 🪐 นาริน แสนสุข

. . .

ɴᴀʀɪɴ sᴇᴀɴsᴜᴋʜ 🪐 นาริน แสนสุข

( ความผิดเราชัดๆ. . .ที่สร้างเขาขึ้นมาให้โดดเดี่ยวกันแบบนี้ ไม่มีแม้แต่ครอบครัว ถูกสร้างขึ้นแบบลวกๆ. ..)

มิซากิที่เห็นแววตาของผมก็จุ๊บปากของผมทีนึงแล้วพูดขึ้น

Misaki 🌹 มิซากิ

ใครกันแน่ ที่ต้องตั้งสติ

พอเขาทำแบบนี้กับผม ทุกคนก็ต่างพากันตกใจ มิซากิ หันไปมองพวกเขาด้วยหางตา ดวงตาสีแดงของเขาเรืองแสงขึ้นมา ในตอนนั้นเขาก็พูดขึ้น

Misaki 🌹 มิซากิ

ผมน่ะ ไม่มีพ่อแม่หรือผู้ปกครองหรอก

Misaki 🌹 มิซากิ

ชื่อนี้ก็เป็นรินที่ตั้งให้

Misaki 🌹 มิซากิ

ไม่มีวันเกิด ไม่มีอะไรที่แน่ชัดเลย

คำตอบของเขาทั้งหนักแน่นและได้ใจความ แต่กลับเป็นคำพูดที่แลดูน่าทรมานใจอย่างสุดซึ้ง

เต้ย - [ พ่อ ]

เด็กกำพร้า. . .งั้นหรอ?. . .

พ่อที่พูดย้ำขึ้นนั่นยิ่งทำให้เขารู้สึกเจ็บ เขากอดผมแน่นจากด้านหลัง เพราะเขาถอยหลังมาจนอยู่ด้านหลังของผมแล้วโดยที่เจ้าตัวเองก็ไม่รู้ตัวเลย

ผมที่เห็นท่าทีที่ดูหวาดกลัวของเขาทำให้ผมทนไม่ได้ที่ต้องเห็นเขาเจ็บแบบนี้

ɴᴀʀɪɴ sᴇᴀɴsᴜᴋʜ 🪐 นาริน แสนสุข

พ่อครับ พอเถอะ

ɴᴀʀɪɴ sᴇᴀɴsᴜᴋʜ 🪐 นาริน แสนสุข

. . .อย่าทรมาน. . .เขาเลย

คำพูดของผม ทำให้พ่อหยุดชะงักแล้วถอนหายใจออกมา

ในตอนนั้นเอง แม่ ที่เห็นแววตาของมิซากิ ก็รู้ดีว่านั่นคือสายตาของคนที่กำลังจะร้องไห้ ผมเองก็รู้สึกได้เหมือนกัน เพราะเขา ทำให้ใจผมสั่นไหวไปด้วย

ผมหันไปกอดเขาเอาไว้ แล้วหลับตาลงอย่างเบาใจ

ɴᴀʀɪɴ sᴇᴀɴsᴜᴋʜ 🪐 นาริน แสนสุข

ชู่ว~. . .ไม่เป็นไร

ɴᴀʀɪɴ sᴇᴀɴsᴜᴋʜ 🪐 นาริน แสนสุข

อยู่นี่แล้ว

ท่าทีของผม ทำให้ทั้งแม่ ทั้งพ่อ ทั้งย่า ทั้งยาย ทั้งปู่ เองก็ได้ไปพูดคุยหารือกันในเรื่องของมิซากิ ส่วนฝั่งเด็กไปก็มีพี่ น้ำ และ น้องชายของผม มาคอยปลอบมิซากิ

ในตอนนี้ ผลสรุป ที่ได้จากการหารือก็ออกมาเป็นดังนี้

ᴀᴏᴍ 🌙 ออม [ แม่ ]

มิซากิ ใช่มั้ยจ้ะ?

ᴀᴏᴍ 🌙 ออม [ แม่ ]

ถ้าเราไม่รังเกียจจะไปอยู่กับน้าไหม

ᴀᴏᴍ 🌙 ออม [ แม่ ]

เรื่อง วันเกิดที่ไม่แน่ชัด งั้นใช้เป็นวันเกิดเดียวกันกับรินเป็นไง ตัวรินเองก็คงไม่ติดอะไรใช่มั้ยลูก

ɴᴀʀɪɴ sᴇᴀɴsᴜᴋʜ 🪐 นาริน แสนสุข

ไม่ติดอยู่แล้วล่ะครับ

ɴᴀʀɪɴ sᴇᴀɴsᴜᴋʜ 🪐 นาริน แสนสุข

ออกจะเจ๋งเลยล่ะ

ᴀᴏᴍ 🌙 ออม [ แม่ ]

เห็นมั้ยล่ะ ไม่ต้องกลัวนะ

ᴀᴏᴍ 🌙 ออม [ แม่ ]

เรื่องอื่นๆ เช่นกรุ๊ปเลือด และ อะไรต่างๆ เดี๋ยวตัวน้า จะช่วยกันกับคนอื่นๆจัดการให้

ใช่ ครอบครัวผม ตัดสินใจอุปถัมภ์เขาเป็นบุตรบุญธรรม

ซึ่งในวันนั้นแม่ผมกับพ่อ ก็พา มิซากิ ไปทำเรื่องต่างๆจนเสร็จภายในวันเดียวเลย

ด้วยความที่มิซากิอายุเท่าผม ผมก็ได้สอนเรื่องอะไรต่ออะไรเกี่ยวกับการเรียนให้เขาทั้งหมด แม่จึงได้พาเขาไปสมัครเรียนในปีเดียวกันให้อยู่โรงเรียนเดียวกันกับตัวของผม

[ to be continued ]





โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ