< 1st Light In Darkness > - < บทที่ 11 >

•

< บทที่ 11 >

ตอน : ความคิดถึง

✨

หลังจากที่ท่าน อธีน่า ได้กลับไปทำงาน และ ภารกิจ ของตน . . . ผมก็ได้กลับมาอยู่คนเดียวอีกครั้ง แต่ตอนนี้ ผมไม่เหงาอีกต่อไปแล้ว . . . เพียงเพราะมี ท่านเทพ ท่านเทพี ท่านเทพมาร มาเยี่ยมเยียน ถึงแม้จะเป็นเพียงบทสนทนาแสนสั้น

แต่ก็ช่วยให้ผมคลายเหงาได้มากเลย. . . ในบ้านที่กว้างใหญ่แบบนี้ ในห้องที่กว้างแบบนี้ กลับมีเพียงตัวของผม ที่นั่งอยู่คนเดียว มีเพียงผม ที่กำลังฝึกฝนอยู่คนเดียว

ถึงแม้จะรู้สึกไม่ดีกับความเงียบสงัดนี้ก็ตาม แต่พอมองนึกดู ก็เหมือนว่าตัวเอง ครั้งนึงเองก็เคยชินกับ ความเงียบสงัดแสนสงบนี้เช่นกัน

แต่ตอนนั้นกับตอนนี้มันต่างกัน

SeongJiSeol ✨ ซองจีซอล

( ในเมื่อ คุณซองกังยู คิดจะใช้ผม )

SeongJiSeol ✨ ซองจีซอล

( ผมเองก็ จะใช้เขาเช่นกัน )

พอผมคิดขึ้นมาดังนั้น ไม่นานเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น . . . พร้อมกับเสียงเรียกขาน ของ คุณ จุนชานยอล ที่เรียกชื่อผม ด้วยน้ำเสียงที่เป็นห่วง กับ คำถามที่เป็นกังวล

JunShanYeol 🐲 จุนชานยอล

. . .คุณชายน้อย จีซอล ครับ ?

JunShanYeol 🐲 จุนชานยอล

ผมชานยอล เองนะครับ !

JunShanYeol 🐲 จุนชานยอล

. . .คือว่า . . .ไม่ทราบว่า คุณชายน้อย..

JunShanYeol 🐲 จุนชานยอล

กำลังโกรธพวกเราอยู่รึเปล่าครับ ?

คำถามของเขาที่พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดูลังเล ทำให้ผมชะงักไป. . .แต่ก็เดินไปเปิดประตูให้เขา แล้วก็พูดตอบกลับคำถามของเขาไป

SeongJiSeol ✨ ซองจีซอล

. . .ความรู้สึกของผม ไม่ใช่ของเล่นนะครับ

SeongJiSeol ✨ ซองจีซอล

คนที่ผมกำลังโกรธอยู่ ไม่ใช่คุณ ชานยอล

SeongJiSeol ✨ ซองจีซอล

หรือ คุณพ่อบ้าน หรอกครับ

SeongJiSeol ✨ ซองจีซอล

ผมโกรธ คุณกังยู ที่ใช้ประโยชน์จากผม

SeongJiSeol ✨ ซองจีซอล

ต่างหากล่ะครับ !

ทันทีที่เขาได้ยินคำตอบจากผม ท่าทางที่หนักแน่น และ ขอบตาที่แดงคล้ำ รวมถึงทีท่าแววตาที่เย็นชา แต่กลับใจเย็น ทำให้เขาไม่อาจคิดเป็นอย่างอื่นได้เลย นอกจาก ผมกำลังเสียใจ อยู่

JunShanYeol 🐲 จุนชานยอล

. . .นายน้อย . . .

คำเรียกที่คุณ จุนชานยอล ใช้เรียกผมทำให้ผมนึกถึงชายเก้าคน ที่รักผม และ ซื่อสัตย์กับผม อย่างไม่มีข้อแม้ใดๆเลย

ผมชะงักไป และ แววตาของผมก็ดูจะเบาลงไม่แข็งทื่อและเย็นชาเหมือนก่อนหน้า . . .

SeongJiSeol ✨ ซองจีซอล

. . .อย่าเรียกแบบนั้น. . .ขอล่ะ

ผมพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือก่อนที่จะเดินกลับเข้าไปในห้อง พร้อมทั้งปิดประตูในทันที . . . คุณชานยอล ได้แต่มองผมด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วง

ถึงผมจะรู้ว่ามันดูงี่เง่า แต่ว่า. . . ผมก็แค่. . .คิดถึงพวกเขาเท่านั้นเอง พวกเขาในที่นี้คือ . . . ชายทั้งเก้าคน . . .พวกนั้น . . .เหล่าเพื่อนๆ และ สหายเก่า ของผม

sᴇᴏɴɢ ɢᴀɴɢ ʏᴜ 🐲 ซองกังยู

เป็นยังไงบ้างล่ะ . . .

JunShanYeol 🐲 จุนชานยอล

เขาไม่ออกมาจากห้องอีกเลยหลังจากที่คุยกันครับ

sᴇᴏɴɢ ɢᴀɴɢ ʏᴜ 🐲 ซองกังยู

. . .เด็กคนนั้น รู้แล้วสินะ

sᴇᴏɴɢ ɢᴀɴɢ ʏᴜ 🐲 ซองกังยู

ถึงได้. . .

Kim-YoonSeok 🐲 คิมยุนซอก

ถ้านายท่านใช้ใจเข้าหาเขาตั้งแต่แรก

Kim-YoonSeok 🐲 คิมยุนซอก

เขาคงไม่โกรธนายท่านหรอกครับ

Kim-YoonSeok 🐲 คิมยุนซอก

คุณชายน้อยน่ะ

Kim-YoonSeok 🐲 คิมยุนซอก

ก็แค่อยากได้ความรักจากพ่อแม่เท่านั้นครับ

SeongJiSeol ✨ ซองจีซอล

( คนพวกนั้น . . . )

SeongJiSeol ✨ ซองจีซอล

( . . .นิสัยไม่ดี )

ผมคิดขึ้นมาในใจ . . . ก่อนที่จะกอดเข่าของตัวเองเอาไว้แน่น . . . ในตอนนั้นผมก็ผลอยหลับไป . . .ทั้งแบบนั้น

ผมหลุดเข้ามาในมิติความฝัน มิติ. . .ที่คุ้นเคย รอบข้างของผมสว่างจ้าไปหมด เผยร่างของใครบางคน ที่เดินเข้ามาหาผม แล้วโอบกอดร่างกายของผมเอาไว้แน่น

คนคนนี้คือ ชิน . . . เพื่อนในจินตนาการของผม . . .

ชิน เป็นเพื่อนในจินตนาการที่สร้างขึ้นมาเพื่อกักเก็บ และ ปลอบโยนความรู้สึกที่ไม่อาจหายไปได้ หรือ ลืมเลือนได้ . . .

แต่แล้ววันนึงผมก็เคยลืมเขาเพราะอุบัติเหตุที่ไม่คาดคิด ทำให้ผมสูญเสียความทรงจำเกี่ยวกับเขาไปทั้งหมด

ผมพึ่งจะคืนดีกับเขาเมื่อชาติที่แล้วแท้ๆ แต่ก็ไม่มีโอกาส ได้อยู่กับเขานานๆ. . .ไม่นึกว่าเศษเสี้ยวของเขา จะอยู่กับผมด้วยแบบนี้

พอผมรู้สึกได้ถึงเขาแบบนั้น . . . ผมก็ลืมตาตื่นขึ้นมาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม น้ำตาแห่งความคิดถึง . . . สิ่งที่ผมคิดว่าจะทนได้ กลับทนได้ยากจริงๆ

พอผมได้สติครบถ้วน ผมก็ได้พบกับใครคนนึง . . . ที่คอยกอดผมเอาไว้ไม่ห่าง

ชายที่พูดคำว่าขอโทษซ้ำไปซ้ำมา

พร้อมท่าทางที่รู้สึกผิด

sᴇᴏɴɢ ɢᴀɴɢ ʏᴜ 🐲 ซองกังยู

ขอโทษนะ . . . ขอโทษจริงๆ. . .

sᴇᴏɴɢ ɢᴀɴɢ ʏᴜ 🐲 ซองกังยู

ขอโทษ. . .

sᴇᴏɴɢ ɢᴀɴɢ ʏᴜ 🐲 ซองกังยู

. . .จีซอล

คำพูดที่ไม่คาดคิด ออกมาจากปากของคุณซองกังยู ผมไม่เคยคิดเลยว่า ชายคนนี้ จะขอโทษใครสักคนเป็นด้วย . . .

ผมได้แต่มองไปที่เขาด้วยท่าทางที่ตกใจ . . . และไม่เข้าใจ . . .

แต่ถึงอย่างงั้นเขากลับกอดผมเอาไว้แน่นพลางพูดขอโทษผมต่อไปเรื่อยๆ . . .ราวกับรอคอยให้ผม ตอบกลับ . . .สิ่งที่เขากล่าวออกไป

ผมที่เห็นว่าเขาพูดซ้ำไปซ้ำมา โดยที่ไม่มีท่าทางว่าจะหยุดมันเลย ผมจึงถอนหายใจออกมา ก่อนที่จะพูดขึ้นด้วยท่าทางที่ใจเย็น

SeongJiSeol ✨ ซองจีซอล

ผมยกโทษให้แล้ว พอใจยัง. . .

SeongJiSeol ✨ ซองจีซอล

แต่คงยาก ถ้าจะให้ผมเรียกคุณว่าพ่อ แบบฝืนๆแบบนั้นล่ะนะ

ทันทีที่เขาได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มออกมาก่อนที่จะลูบหัวของผมเบาๆ . . . ด้วยท่าทางที่ชอบใจ . . .

sᴇᴏɴɢ ɢᴀɴɢ ʏᴜ 🐲 ซองกังยู

เด็กดี. . .

sᴇᴏɴɢ ɢᴀɴɢ ʏᴜ 🐲 ซองกังยู

ขอโทษนะ. . .

sᴇᴏɴɢ ɢᴀɴɢ ʏᴜ 🐲 ซองกังยู

ฉันเป็นคนไม่ดี ที่ไม่คิดถึงใจเธอเลย

sᴇᴏɴɢ ɢᴀɴɢ ʏᴜ 🐲 ซองกังยู

. . .ขอโทษจริงๆ

ท่าทางของเขาที่ดูรู้สึกผิด แสดงออกมากผ่านท่าทางนั้นทั้งหมด . . . ทำให้ผมตัดสินใจอย่างง่ายดาย ที่จะยกโทษให้เขา . . .

อย่างน้อยเขาก็เป็นคนที่รู้จักขอโทษคนอื่นเมื่อรู้ตัวว่าเขาทำผิดไปล่ะนะ. . . ไม่ใช่คนที่ไม่รู้จักขอโทษเมื่อทำผิดไป

แบบนี้. . .ไม่แย่เลยแฮะ . . .

SeongJiSeol ✨ ซองจีซอล

ก็บอกแล้วไง ว่าเลิกพูดมากได้แล้ว ไม่งั้นผมโกรธอีกแน่

SeongJiSeol ✨ ซองจีซอล

. . .อย่างน้อยคุณก็ขอโทษผมแล้ว

SeongJiSeol ✨ ซองจีซอล

และผมก็ยกโทษให้แล้วไง

พอเขาได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มออกมาก่อนที่จะพูดขึ้นด้วยท่าทางที่ใจเย็น

sᴇᴏɴɢ ɢᴀɴɢ ʏᴜ 🐲 ซองกังยู

. . .เพราะความผิดในครั้งนี้ ฉันคิดว่าแค่คำขอโทษของฉัน มันคงไม่พอหรอก

sᴇᴏɴɢ ɢᴀɴɢ ʏᴜ 🐲 ซองกังยู

. . .ดังนั้น ถ้าเจ้าหนูอยากได้อ่ะไร ไม่ว่าจะเป็นคำขอแบบไหน

sᴇᴏɴɢ ɢᴀɴɢ ʏᴜ 🐲 ซองกังยู

ฉันก็จะทำให้เจ้าหนูเอง

sᴇᴏɴɢ ɢᴀɴɢ ʏᴜ 🐲 ซองกังยู

ถ้าทำได้ล่ะนะ

เขาพูดขึ้นพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า พลางใช้มือลูบหัวของผมเบาๆ . . . ด้วยความใจเย็น . . . และ สีหน้าที่ดูมีความสุข

รอยยิ้มของเขาที่ว่ากันว่าเห็นได้ยาก เมื่ออยู่ต่อหน้าผม ก็ถือว่าไม่ได้เห็นยากเท่าไหร่ล่ะนะ . . .

รอยยิ้มของเขาน่ะ

[ โปรดติดตามตอนต่อไป ]

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ