< 1st Light In Darkness >
< บทที่ 10 >
พวกเขาทั้งสามคนมองหน้ากัน ก่อนที่จะมีท่าทางที่เหมือนอยากจะพูดอะไรสักอย่างออกมา แต่ก็ถูกผมดันออกจากห้องไปก่อน . . . ด้วยท่าทางที่ดูเย็นชา . . . และ ใบหน้าที่แสดงอย่างชัดเจน
ว่ากำลังงอนอยู่ เพราะไม่รู้ตัวเลยว่า กังยู คิดจะใช้ผม . . . พอมารู้ตัวเอาตอนนี้ ก็รู้สึกผิดหวัง และ ไม่ชอบใจเอามากๆ . . . ทำให้ผมรู้สึกว่าไม่อยากที่จะเชื่อใจพวกเขาอีกต่อไปแล้ว . . . ต่อให้จะทำดีกับผมมากแค่ไหน
แต่ว่าถ้าเป็นการทำเพื่อการทำเพื่อผลประโยชน์. . .มันก็สูญเปล่าสำหรับผมอยู่ดี . . .
ทันทีที่มั่นใจว่าพวกเขาออกไปกันหมดแล้ว ผมก็เดินคอตกเข้าไปในห้องน้ำ ด้วยท่าทางที่เหมือนกำลังจะร้องไห้ เพราะความรู้สึกผิดหวัง ต่อให้ผมจะเคยเป็นผู้ใหญ่มาก่อน
แต่ร่างกายที่ผมอยู่นั้น และ ระยะเวลาของการอดทนรอ การมาเกิดใหม่ ในมิติว่างเปล่าของผม ก็กินระยะเวลามานานมาก . . . ทำให้จิตใจของผมไม่เข้มแข็งเหมือนเมื่อก่อน
SeongJiSeol ✨ ซองจีซอล
. . .
SeongJiSeol ✨ ซองจีซอล
ฉันมาถูกที่จริงๆใช่มั้ย
ผมพึมพำขึ้นมา ต่อให้จะรู้ดีว่าคงไม่มีอะไรตอบผม . . . แต่ถึงอย่างงั้น . . . ผมก็ยังคงพึมพำขึ้นมาแบบนั้นอยู่ดี . . .
จนกระทั่ง แสงสว่างสีฟ้า หน้าต่างข้อความ ที่เคยพบเจอ สิ่งที่เรียกว่า ระบบ จากเมื่อชาติแรก ก็ปรากฏขึ้นมาเบื้องหน้าของผม . . .
และนี่ ก็ไม่ใช่หน้าต่างข้อความจากระบบ ธรรมดา . . . เพราะไม่นานนัก หน้าต่างข้อความสีฟ้าสดใส ก็เปลี่ยนเป็นสีดำทมิฬในไม่กี่วินาทีเท่านั้น
พร้อมกับตัวอักษรสีขาวที่ปรากฏขึ้น
• 🪦☠️ Hades ☠️🪦 •
==== ====
|
• “ เจ้าเด็กบ้า . . . อ่อนแอขึ้นเยอะเลย
| นะ . . . เพอร์เซโฟนี และ ทุกคน เป็น
ห่วงเจ้าไม่น้อยเลยล่ะ ! . . . ขอโทษ
| ที่มาช้านะ ต่อจากนี้การฝึกของเจ้า
จะยังคงเริ่มต้นขึ้นอย่างแน่นอน ”
|
• “ ยังไงซะ . . . เจ้าก็อย่าตัดสิน ว่าทุกคนไว้ใจไม่
| ได้ล่ะ . . . ! ไม่ใช่ทุกคนหรอกนะ ที่จะเป็นแบบนั้น
เชื่อใจใครสักคนบ้างก็ได้ ไม่ใช่หรอ ? ”
|
=============================
SeongJiSeol ✨ ซองจีซอล
. . .
SeongJiSeol ✨ ซองจีซอล
ฮาเดส เทพแห่งความตาย . . .อาจารย์. . .ของเรา
ไม่น่าเชื่อเลย ว่าข้อความปลอบใจที่แสดงออกมา และ เทพเจ้าแห่งความตาย เทพเจ้าองค์แรก ที่ติดต่อตัวของผมมา จะเป็นเทพแห่งความตาย ฮาเดส
ข้อความปลอบใจที่อาจดูเล็กน้อยสำหรับใครบางคน กลับเพิ่มความกล้าที่จะเชื่อมั่น ให้กับผมเยอะมากเลยล่ะ . . .
ผมยิ้มออกมาบางๆ ก่อนที่จะคุกเข่าลงข้างนึง พร้อมทั้งพูดขึ้น ด้วยท่าทางที่ใจเย็น . . . และ ท่าทางที่นอบน้อม รวมทั้งท่าทาง ที่เคารพนับถือ ในตัวของท่าน ฮาเดส
SeongJiSeol ✨ ซองจีซอล
อาจารย์. . .ขอบคุณมากเลยครับ ท่านอาจารย์ฮาเดส . . . ถ้าไม่ได้ท่าน
SeongJiSeol ✨ ซองจีซอล
บางที ความคิดของผมอาจจะครอบครองจิตใจของผมไปแล้วก็ได้
SeongJiSeol ✨ ซองจีซอล
. . .
ท่านไม่ปล่อยให้ผมรอนานจนเกินไป ไม่นาน ข้อความตอบกลับจากท่าน ก็ปรากฏขึ้นเบื้องหน้าของผม ในเวลาอันสั้น . . .
• 🪦☠️ Hades ☠️🪦 •
==== ====
|
• “ เจ้าไม่จำเป็นต้อง ขอบคุณ ข้า
| คนที่เจ้าต้องขอบคุณ บางที อาจจะ
เป็นตัวของ ภรรยาข้า เสียมากกว่า
| ถ้าไม่ใช่เพราะนาง ข้าคงไม่ได้คุย
กับตัวตนของเจ้าหรอก ”
|
• “ เจ้าก็รู้ ว่านางเป็นคนแบบไหน
| ยังไงซะ ก็ดูแลตัวเองให้ดีล่ะ อย่าน้อย
ใจใครไปเลย . . . บางทีพวกเขาอาจ
| แค่ยุ่งกับงานของตัวเอง อีกพักนึงคงมี
คนอื่นมาคุยกับเจ้าเหมือนข้า ไว้เจอ
| กันล่ะ ”
|
=============================
ทันทีที่ผมอ่านข้อความของท่านจนจบ ผมก็พูดขึ้นเพื่อตอบรับในทันที . . . และไม่ยื้อเวลาให้เขาอยู่คูยนาน เพราะเข้าใจ ว่างานของเขา เยอะมากแค่ไหน
เมื่อเทียบกับ เทพ เทพี และ เทพมาร ท่านอื่นๆ . . . !
SeongJiSeol ✨ ซองจีซอล
เข้าใจแล้วครับ . . . ขอให้งานจบไวๆนะครับ ท่านอาจารย์ !
สิ้นเสียงของผม หน้าต่างข้อความก็หายไป แต่ก่อนที่หน้าต่างสีดำทมิฬจะหายไปนั้น ก็ได้เผยให้เห็น อิโมจิ หน้ายิ้ม
“ (｡•̀ᴗ-)✧ ” ที่ส่งมาผ่านหน้าต่างข้อความ
SeongJiSeol ✨ ซองจีซอล
. . .เอ่อ
พอผมเหลือบมองดู นาฬิกา แล้ว ผมก็เดินเข้าไปในห้องน้ำในทันที เพื่อเริ่มอาบน้ำ . . .
ถึงแม้ร่างกายจะเล็ก แต่ว่าผมก็ใช้เวลาอยู่นาน กว่าจะอาบน้ำเสร็จ เพราะร่างกายยังเด็ก เลยมีช่วงที่ จับสบู่ เปิดน้ำ ไม่ได้เพราะยังจับอะไรได้ไม่คล่องเท่าไหร่
SeongJiSeol ✨ ซองจีซอล
เสร็จสักที. . .
ผมพึมพำขึ้นมา พลางใช้มือเล็กๆเก็บกวาดห้องน้ำ จากนั้นก็ เช็ดตัว และ ใส่เสื้อผ้า . . . ถึงแม้จะใส่ได้ไม่เรียบร้อยเท่าไหร่
แต่ผมก็จัดเสื้อผ้าใหม่ในภายหลัง
ทำให้มันไม่ยากเท่าไหร่ . . . ที่จะจัดแต่งให้เสื้อผ้ามีระเบียบ
SeongJiSeol ✨ ซองจีซอล
. . .
SeongJiSeol ✨ ซองจีซอล
ต่อไปต้องไปทำอะไร...ล่ะ?
ผมพึมพำขึ้นด้วยท่าทางที่งงงวย ก่อนที่จะเริ่มต้นการออกกำลังกายระดับต่ำ เพื่อฝึกฝนกล้ามเนื้อร่างกายของผมเบื้องต้นเสียก่อน
ระหว่างนั้นผมก็ฝึกการแยกประสาทสัมผัสให้มากขึ้น ผมจึงออกกำลังกายไป ดูทีวีที่สอนเกี่ยวกับการบวกเลข และ วิชาเบื้องต้นไปด้วย
เพื่อเสริมสร้างพัฒนาการให้กับร่างกายของตัวเอง ถึงจะไม่รู้ว่าสุดท้ายแล้ว ร่างกายของผม จะออกมาเป็นรูปร่างลักษณะยังไงกันแน่ก็ตาม . . .
แต่ที่แน่ๆคือ ผมจะเรียนข้ามชั้นเรียนให้ได้ . . . ผมจะต้องทำให้ตัวเอง สามารถเรียนแล้วย้อนไปเรียนอีกได้ เพื่อที่ผมจะได้สามารถปรับตัว และ เข้ากันกับ สถานการณ์ รอบข้างได้อย่างชัดเจน
ผมจะต้องทำให้ได้ . . . ไม่ใช่เพราะคนอื่น แต่เพื่อตัวของผมเองเท่านั้น
ในระหว่างนั้น ผมก็ได้เริ่มคิดขึ้นเกี่ยวกับเรื่องบางอย่าง และ ได้คิดเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น
SeongJiSeol ✨ ซองจีซอล
( . . . เนตรสวรรค์ ตามเรามาจาก ชาติก่อนของเรา . . .พร้อมกับ ระบบ ที่ตามมาด้วย บางที พลัง ของเรา ที่ได้มาอาจจะตามเรามาด้วยเช่นกันก็ได้ )
SeongJiSeol ✨ ซองจีซอล
( . . .คงต้องตรวจสอบสักหน่อยไหมนะ ? )
ไม่ทันไรก็มี หน้าต่างข้อความปรากฏขึ้นเบื้องหน้า ไม่ใช่ของใครที่ไหน หรือ ของคนที่ไม่รู้จัก แต่เป็นของ เทพีอธีน่า ยุทธเทพี และ พระแม่แห่งปัญญา ของโอลิมปัสนั่นเอง
• ✨🦉 เทพีอธีน่า 🦉✨ •
==== ====
|
• “ สวัสดีเจ้าหนูน้อย ไม่ได้เจอกัน
| นานเลยนะ ! เป็นการเริ่มต้นฝึกที่ดีไม่
เบานี่ ดูเหมือนว่าไม่นาน ร่างกายของ
| เจ้าก็จะพร้อมกับการฝึกฝนของเทพ
แต่ละองค์แล้วล่ะ ! ”
|
• “ เจ้าอาจสงสัยเรื่องพลังของเจ้าสินะ
| พวกข้ากลัวว่า มันจะสูญเปล่าและทำ
ให้เจ้าเสียใจ หากไม่ได้มันมาด้วย
| พวกข้าเลยให้มันตามมากับเจ้าไงล่ะ
แต่ว่า เราได้ปิดผนึกมันไว้ชั่วคราว
| จนกว่าจะแน่ใจ ว่าเจ้าจะควบคุมได้ ! ”
|
=============================
• ✨🦉 เทพีอธีน่า 🦉✨ •
==== ====
|
• “ เป็นไงล่ะ ไม่เลวเลยใช่ไหม ?
| ข้าเชื่อว่าเจ้าต้องชอบ พวกเราเชื่อมั่น
ในตัวเจ้า และ พวกเราก็หวังว่าเจ้าเอง
| ก็จะเชื่อมั่นในตัวเองเช่นกัน ! ไว้พบ
กันนะ หนูน้อย ! ”
|
=============================
ประโยคข้อความที่ดูอบอุ่น แสงสีทองของหน้าต่างข้อความที่แสดงออกมา ลายลักษณ์อักษรที่ชวนให้ สนใจ ทำให้ผมอดไม่ได้เลยที่จะยิ้มออกมา แต่ก็เข้าใจได้
ว่างานของท่านเทพ แต่ละท่าน คงหนักหนามากไม่น้อย จึงมาคุยเล่นกับผมได้ไม่นานนัก แต่เท่านี้ ผมก็พอใจแล้วล่ะ
SeongJiSeol ✨ ซองจีซอล
ขอบคุณครับ...ท่านอาจารย์อธีน่า
Comments