พ่อทูนหัวของลี่หยาง Kookv
~ คบกันมั้ย ~
晨冬(เฉินตง)
อาลี่ๆ ยิงมันเร็วๆ!!
晨冬(เฉินตง)
พี่จะตายแล๊ววววว!!
丽洋(ลี่หยาง)
เราให้อยู่ๆ! รีบกลับไปฮีทเร็วพี่ตง!!
晨冬(เฉินตง)
โอเคๆ พี่ฝากที่เหลือด้วย
晨冬(เฉินตง)
มันเหลือป้อมเดียวแล้ว!
丽洋(ลี่หยาง)
ให้เราบุกไปเลยมั้ย
晨冬(เฉินตง)
ลุยเดี่ยวเดี๋ยวก็ตายหรอกอาลี่ พี่ว่าอาลี่ไปฟาร์มก่อนดีกว่า
晨冬(เฉินตง)
อัพเลเวลตัวเองให้เยอะๆเลือดจะได้มากๆ
丽洋(ลี่หยาง)
โอเคๆเราเข้าใจแล้ว ไหนๆพี่ก็อยู่ในป้อมเฝ้าป้อมด้วยนะพี่ตง
丽洋(ลี่หยาง)
พี่ตงตง เราบุกเลยได้มั้ยอะเพื่อนเข้าแล้ว
晨冬(เฉินตง)
จริงหรอ งั้ยพี่ด็เฝ้าป้อมคนเดียวอะดิ!
丽洋(ลี่หยาง)
แหะๆ เฝ้าป้อมไปเถอะพี่ตง
丽洋(ลี่หยาง)
เดี๋ยวเรากับเพื่อนจัดการเอง
晨冬(เฉินตง)
งั้นพี่ดูเหตุการณ์อยู่ห่างๆดีกว่า😆
ในระหว่างที่ลี่หยางและเฉินตงกำลังเล่นเกมด้วยกันอย่างลุ้นระทึกอยู่นั้นเสียงเปิดก็ดังขึ้นทำให้เฉินตงหันไปมอง
晨冬(เฉินตง)
อ้าวเฮีย ไม่นอนบ้านหรอครับ
丽洋(ลี่หยาง)
พี่ตง!! เราชนะแล้ว!!!
晨冬(เฉินตง)
จริงหรอ!! เย้!!!
晨冬(เฉินตง)
เก่งมากอาลี่ของพี่!! ไฮไฟล์หน่อย!!
丽洋(ลี่หยาง)
ฮ่าๆ แน่นอนอยู่แล้ว😆
丽洋(ลี่หยาง)
โอ้ะ! กลับมาแล้วหรอเฉินเล่อ
丽洋(ลี่หยาง)
เรานึกว่านายจะกลับพรุ่งนี้สะอีก😁
เฉินเล่อถึงกับไปไม่เป็นเลยทีเดียว เพราจู่ๆลี่หยางก็โผเข้ากอดตนทั้งๆที่ปกติจะเป็นเค้ามากกว่าที่จะโผเข้ากอดแบบนี้
丽洋(ลี่หยาง)
หื้ม? ทำไมหรอ//เอียงคอ
辰乐(เฉินเล่อ)
.....เปล่าหรอก ไม่มีอะไร
辰乐(เฉินเล่อ)
ว่าแต่เมื่อกี้นายกับอาตงทำอะไรกันงั้นหรอ
丽洋(ลี่หยาง)
เราเล่นเกมกับพี่ตงหนะ แล้วเราพาทีมชนะด้วยนะ!😁
辰乐(เฉินเล่อ)
หึ เก่งมากเด็กดี//ลูบหัวเบาๆ
晨冬(เฉินตง)
เฮีย....เมื่อกี้โกรธอะไรมาหรือเปล่าครับ
晨冬(เฉินตง)
หน้าเฮียดูไม่โอเคเลย
辰乐(เฉินเล่อ)
เห็นด้วยหรอ ไม่นึกว่าจะมองออกด้วย
晨冬(เฉินตง)
เห็นดิ ผมอยู่กับเฮียมากี่ปีเล่า
晨冬(เฉินตง)
เฮียโกรธใครมาหรอ อาเจ้อีกแล้วใช่มั้ย
辰乐(เฉินเล่อ)
เฮ้อ....ก็คำตอบเดิมๆมั้ยอาตง
晨冬(เฉินตง)
อ่า....โอเคครับผมเข้าใจแล้ว
辰乐(เฉินเล่อ)
อาลี่ นายไปพักก่อนก็ได้นะ
辰乐(เฉินเล่อ)
เดี๋ยวฉันตามไป
丽洋(ลี่หยาง)
อื้อ....งั้นเราไปพักก่อนนะพี่ตง
หลังจากที่ลี่หยางเดินเข้าห้องไป เฉินเล่อก็เดินมานั่งโซฟาข้างน้องชายพลางถอนหายใจออกมาเบาๆ
晨冬(เฉินตง)
อะว่ามา มีเรื่องอะไรอยากระบายครับเฮีย
晨冬(เฉินตง)
แล้วเฮียไม่สบายใจจริงมั้ยเล่า ป๊ากับม๊าไม่ยอมรับอาลี่หรอ
辰乐(เฉินเล่อ)
เปล่า ป๊าม๊าดีใจด้วยซ้ำที่เฮียมีคู่ชีวิต
辰乐(เฉินเล่อ)
แต่คนที่ไม่ดีใจคือซินหยาน
晨冬(เฉินตง)
เจ้อีกแล้วหรอ เจ้เป็นอะไรกับเฮียมากมั้ยเนี่ย
晨冬(เฉินตง)
ผมเห็นเฮียกับเจ้เถียงกันมาแต่เด็กแล้วนะ
晨冬(เฉินตง)
โตมากลับกลายเป็นเกลียดกันยิ่งกว่าเดิมอีก
辰乐(เฉินเล่อ)
ซินหยานอยากให้เฮียแต่งงานกับเฟยหลง
辰乐(เฉินเล่อ)
แล้วบังคับให้เฮียตัดด้ายแดงระหว่างอาลี่ออก
晨冬(เฉินตง)
ไม่ได้ปะเฮีย! ด้ายแดงบ้านใครตัดได้กัน!!
晨冬(เฉินตง)
เจ้คิดได้ไงเนี่ย!!
辰乐(เฉินเล่อ)
ใช่มั้ยหละ จะไม่ให้เฮียโกรธได้ไง
辰乐(เฉินเล่อ)
ไม่ยอมรับอาลี่ไม่เป็นไรนะเว้ย แต่บังคับให้ตัดด้ายเนี่ยเฮียไม่โอเค
晨冬(เฉินตง)
เป็นผมก็ไม่ยอม ด้ายแดงกำหนดให้เรามีคู่ชีวิตได้แค่คนเดียว
晨冬(เฉินตง)
จะให้ตัดด้ายแล้วไปเริ่มต้นกับคนที่ไม่ได้คู่กันอยู่แล้วได้ยังไง
辰乐(เฉินเล่อ)
เฮ้อ....น่าปวดหัว
晨冬(เฉินตง)
แล้วป๊าม๊ายอมใช่ม้ะที่อาลี่จะไปอยู่บ้านใหญ่อะ
辰乐(เฉินเล่อ)
ยอม แต่ไม่รู้ว่าอาลี่จะยอมหรือเปล่า
晨冬(เฉินตง)
แล้วถ้าอาลี่ไม่ยอมไปหละ เฮียจะทำไง
辰乐(เฉินเล่อ)
เฮียก็ไม่ไปก็แค่นั้น เพราะถ้าอาลี่ไม่ไปเฮียก็ทำอะไรไม่ได้
晨冬(เฉินตง)
ขาดอาลี่ไม่ได้แล้วสินะครับ
辰乐(เฉินเล่อ)
อืม พอไม่ได้อยู่กับอาลี่แล้วนอนไม่หลับ
晨冬(เฉินตง)
จ้าาา งั้นผมไปนอนแล้วดีกว่า
晨冬(เฉินตง)
เฮียก็ไปนอนเถอะครับ ป่านนี้อาลี่หลับไปแล้วมั้ง
辰乐(เฉินเล่อ)
อืม ฝันดีแล้วกัน
แล้วเฉินเล่อและเฉินตงก็แยกย้ายกันกลับเข้าห้องไป
辰乐(เฉินเล่อ)
ยังไม่นอนอีกหรอ
丽洋(ลี่หยาง)
ก็....เรานอนไม่หลับอะ
丽洋(ลี่หยาง)
เลยเล่นโทรศัพท์ไปเรื่อยๆ
辰乐(เฉินเล่อ)
งั้นหรอ เพราะไม่มีฉันหรือเปล่าเลยนอนไม่หลับ
丽洋(ลี่หยาง)
ป....เปล่าสักหน่อย
辰乐(เฉินเล่อ)
งั้นหรอ แต่ฉันนอนไม่หลับนะถ้าไม่มีนาย
ว่าแล้วเฉินเล่อก็เข้ามาซ้อนหลังลี่หยางที่กำลังเล่นโทรศัพท์ทันที แขนแกร่งโอบกอดร่างบางเอาไว้ก่อนจะสูดดมกลิ่นกายหอมของร่างบางตรงหน้า
丽洋(ลี่หยาง)
อื้อ....เป็นอะไรหรือเปล่าเนี่ยเฉินเล่อ
辰乐(เฉินเล่อ)
เปล่า แค่รู้สึกง่วงนิดหน่อย
丽洋(ลี่หยาง)
ใช่หรอ มีอะไรบอกเราได้นะ
丽洋(ลี่หยาง)
นายเคยบอกว่าเป็นคู่ชีวิตกัน.....มีอะไรต้องช่วยเหลือกันไม่ใช่หรือไง-///-
ลี่หยางตอนนี้น่ารักมาก! น่ารักมากจนอยากจับฟัดให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย!!
辰乐(เฉินเล่อ)
อาลี่ ย้ายไปอยู่บ้านใหญ่ด้วยกันมั้ย
丽洋(ลี่หยาง)
บ....บ้านใหญ่หรอ บ้านของนายหนะหรอ
辰乐(เฉินเล่อ)
ใช่ ย้ายไปอยู่กับครอบครัวฉัน
辰乐(เฉินเล่อ)
นายอยากไปอยู่ที่นั่นมั้ย ถ้านายไปฉันก็ไป
辰乐(เฉินเล่อ)
ฉันแล้วแต่นายเลยอาลี่ เพราะตอนนี้ฉันไปไหนจากนายไม่ได้แล้ว
丽洋(ลี่หยาง)
ท....ทำไมหละ นายมีอิสระนะ
丽洋(ลี่หยาง)
เราไม่ได้รั้งนายไว้สักหน่อย
辰乐(เฉินเล่อ)
หึ นายไม่เห็นด้ายแดงที่พันตัวเราทั้งสองหรออาลี่
辰乐(เฉินเล่อ)
ฉันว่าแค่นี้มันก็ชัดเจนแล้วนะ
丽洋(ลี่หยาง)
ท....ทำไมมันพันตัวเราแบบนี้หละ
丽洋(ลี่หยาง)
ปกติมันไม่พันขนาดนี้หนิ
ลี่หยางถึงกับเบิกตากว้างเมื่อเห็นด้ายแดงพันโอบรอบตัวเราทั้งสองเอาไว้แน่นจนไม่เหลือช่องว่าง
辰乐(เฉินเล่อ)
เพราะว่าตอนนี้ชีวิตเราสองคนถูกผูกเข้าด้วยกันอย่างสมบูรณ์แล้วยังไงหละอาลี่
辰乐(เฉินเล่อ)
ที่ไหนมีนาย ที่นั่นต้องมีฉัน
辰乐(เฉินเล่อ)
ไม่ว่านายจะอยู่ที่ไหน ฉันจะตามนายไปทุกที่
辰乐(เฉินเล่อ)
ต่อให้นายหายไป ฉันจะตามหานายจนเจอ
辰乐(เฉินเล่อ)
เพราะตอนนี้.....ชีวิตฉันขาดนายไม่ได้แล้วอาลี่
辰乐(เฉินเล่อ)
นายอย่าหายไปไหนเลยนะ.....ถ้านายหายไปฉันต้องแย่แน่ๆ
辰乐(เฉินเล่อ)
อยู่กับฉันแบบนี้ตลอดไปเลยได้มั้ย
辰乐(เฉินเล่อ)
ฉันรักนายนะ รักมากจนไม่อยากให้นายไปเป็นของใครทั้งนั้น
แค่คำบอกรักสั้นๆทำเอาหัวใจของลี่หยางสั่นไหว ด้ายแดงก็เรืองแสงออกมาและรัดร่างของสองเราแน่นขึ้น
ตึกตัก....ตึกตัก.....ตึกตัก.....
ไม่ได้มีแค่หัวใจของลี่หยางที่สั่นไหว หัวใจของเฉินเล่อเองก็เต้นระรัวจนได้ยินเสียงหัวใจเช่นกัน
丽洋(ลี่หยาง)
ร....เราไม่รู้ว่าอาการที่เราเป็นมันเรียกว่ารักหรือเปล่า
丽洋(ลี่หยาง)
แต่เราชอบให้นายอยู่ใกล้ๆ เราชอบเวลาที่นายคอยเข้ามากอด
丽洋(ลี่หยาง)
แล้วก็เวลาที่นายลูบหัว....เราชอบมันมากๆเลย
丽洋(ลี่หยาง)
ถ้าไม่มีนาย....เราก็นอนไม่หลับเหมือนกัน
丽洋(ลี่หยาง)
แบบนี้....มันเรียกว่ารักหรือเปล่า//หันมอง
辰乐(เฉินเล่อ)
อ....อืม น....นั่นแหละที่เรียกว่ารัก
เฉินเล่อเบือนหน้าหนีทันทีเพนาะตอนนี้เค้าดันเสียอาการอย่างหนักให้กับเจ้าเด็กบนตักสะได้
เสียอาการหนักจนต้องซุกหน้ากับลำคอของลีาหยางเพื่อซ่อนอาการเขินอายสุดขีดของตัวเองเอาไว้
丽洋(ลี่หยาง)
ร...เราว่านอนดีกว่าเนอะ เราง่วงแล้ว
ไม่ใช่แค่เฉินเล่อที่เสียอาการ ลี่หยางก็แทบจะมุดหน้าลงเตียงอยู่แล้ว ถ้าไม่ติดว่าโดนกอดไว้คงได้จมหายไปกับเตียงแน่ๆ
丽洋(ลี่หยาง)
เฉินเล่อปล่อยเราได้แล้วเราง่วง
辰乐(เฉินเล่อ)
หลงลี่หยาง....ฉันมีเรื่องหนึ่งอยากถาม
辰乐(เฉินเล่อ)
ถ้าไม่เข้าใจ เป็นแฟนกันมั้ย
คำถามของเฉินเล่อวนเวียนอยู่ในหัวของลี่หยางอยู่ครู่หนึ่ง เพราะเธอไม่เข้าใจว่าคบกันมั้ย กับเป็นแฟนกันมั้ยมันคืออะไร
辰乐(เฉินเล่อ)
เข้าใจหรือยังว่าฉันหมายความว่าอะไร
丽洋(ลี่หยาง)
ข.....เข้าใจแล้ว
辰乐(เฉินเล่อ)
แล้วคำตอบฉันหละ คบได้มั้ย//เกยคางบนไหล่
丽洋(ลี่หยาง)
ค....คบก็ได้-///-
丽洋(ลี่หยาง)
พอได้เล่า! เราจะนอนแล้ว!!
辰乐(เฉินเล่อ)
หึ ก็ได้นอนก็นอน
辰乐(เฉินเล่อ)
ต่อจากนี้นายเป็นของฉันแล้วนะอาลี่
辰乐(เฉินเล่อ)
เพราะนายเป็นแฟนฉันแล้ว
丽洋(ลี่หยาง)
ร....รู้แล้วหน่า😳//เบือนหน้าหนี
CARBONAR~
ค....เค้าคบกันแล้ว!!!!!
CARBONAR~
ไม่ได้เขินแค่เดินไม่ไหวววววว😵💫
Comments
ไอ้ต้าวน่ารัก
ROV😁
2023-04-24
0