พ่อทูนหัวของลี่หยาง Kookv
~ เสือร้ายแห่งเมืองปักกิ่ง ~
หลังจากที่ชาวบ้านคนนั้นสอนให้เฉินเล่อดูเข็มทิศอยู่เกือบ10นาทีซึ่งตอนนี้มันก็เริ่มที่จะค่ำคืนแล้ว
ชาวบ้าน
พอเข้าใจที่ข้าสอนมั้ยไอ่หนุ่ม(2)
璞月(ผู่เยว่)
ให้ผมขี่ตามหลังนะครับนายท่าน
璞月(ผู่เยว่)
ถ้านายท่านเป็นอะไรไปผมจะได้ช่วยทัน
辰乐(เฉินเล่อ)
มันจะลำบากตาเค้าหนะสิ แค่นี่ก็ทำให้เค้าเสียเวลามามากพอแล้ว
浩然(ห่าวหราน)
งั้นเอางี้มั้ย พวกเอ็งสองคนกลับไปก่อนเลย
浩然(ห่าวหราน)
เดี๋ยวไอ่หนุ่มสองคนนี้ข้าดูแลเอง
ชาวบ้าน
เอ็งเอาอยู่หรอห่าวหราน(1)
浩然(ห่าวหราน)
ข้าเอาอยู่ พวกเอ็งมีธุณะต่อไม่ใช่หรือไง
浩然(ห่าวหราน)
ข้ากลัวว่าจะทำพวกเอ็งเสียเวลาเปล่า
ชาวบ้าน
ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวค่อยไปทำธุระทีหลังก็ได้ข้าไม่รีบ(1)
ชาวบ้าน
อืม ข้าก็เหมือนกัน(2)
浩然(ห่าวหราน)
อ่า....งั้นพวกเอ็งนำไปก่อนเลย
浩然(ห่าวหราน)
เดี๋ยวข้ารั้งท้ายเอง ขึ้นมาเลยพ่อหนุ่ม
辰乐(เฉินเล่อ)
'เหมือนฝนจะตกเลยแฮะ.....'
ใบหน้าหล่อเงยขึ้นมองท้องฟ้าสีครึ้ม และดูเหมือนจะสีเข้มขึ้นเรื่อยๆเหมือนกำลังจะตก
浩然(ห่าวหราน)
เดินตามสองคนนั้นได้เลยพ่อหนุ่ม เข็มทิศไม่ต้องใช้แล้วหละ
เฉินเล่อสาวเท้าเดินตามชาวบ้านสองคนที่ควบม้านำหน้าแล้วหยุดรอเป็นระยะๆเพื่อบอกทาง
เปร้ง!! ซ่าส์! ซ่าส์! ซ่าส์!
ชาวบ้าน
บ้าเอ๊ย! มาตกอะไรตอนนี้นะ!!?(2)
辰乐(เฉินเล่อ)
อ่า....ตกเร็วกว่าที่คิดนะเนี่ย
浩然(ห่าวหราน)
แย่หละสิพายุเข้า!! รีบเดินเลยไอ่หนุ่ม!!!
浩然(ห่าวหราน)
เราต้องถึงหมู่บ้านให้เร็วที่สุด ก่อนที่แผ่นดินจะสไลด์!!!
璞月(ผู่เยว่)
นายท่านครับ!! เอาชุดคลุมมั้ยครับ!!!
辰乐(เฉินเล่อ)
ไม่เป็นไร!! มันจะเป็นตัวท่วงเปล่าๆ!!!
辰乐(เฉินเล่อ)
ฉันต้องวิ่งตามเข็มทิศใช่มั้ย!!!//หันมองห่าวหราน
浩然(ห่าวหราน)
ใช่!! วิ่งตามเข็มทิศไป!!!
辰乐(เฉินเล่อ)
//พยักหน้ารับ
浩然(ห่าวหราน)
รอให้พวกนั้นวิ่งนำ-----
เฉินเล่อวิ่งผ่านชาวบ้านสองคนข้างหน้าไปอย่างรวดเร็วทำให้ม้าตกใจจนเกือบจะเตลิดไปอีกครั้ง
ชาวบ้าน
ว....วิ่งเร็วมาก!!!(2)
ชาวบ้าน
ข้าไม่เคยเห็นใครวิ่งเร็วเหมือนไอ่หนุ่มนั่นมาก่อนเลย!!!(2)
ชาวบ้าน
รีบตามไปเร็ว!! ก่อนที่ไอ่หนุ่มนั่นจะหลงป่า!!!(1)
浩然(ห่าวหราน)
ข้าแค่บอกให้วิ่งเฉยๆ ไม่ได้บอกให้วิ่งนำสักหน่อย
浩然(ห่าวหราน)
ไอ่หนุ่มนี่เลือดร้อนสะจริง//ส่ายหน้าเบาๆ
浩然(ห่าวหราน)
ไม่ต้องห่วงไอ่หนุ่ม เดี๋ยวข้ารีบตามนายเอ็งให้ทันเอง
浩然(ห่าวหราน)
ไป!!//สั่งม้า
ซ่าส์! ซ่าส์! เปร้ง!! ซ่าส์!
辰乐(เฉินเล่อ)
แค่กๆ....นี่ฉันวิ่งมาถูกใช่มั้ยนะ//มองเข็มทิศ
เฉินเล่อหยิบเข็มทิศที่ห้อยคอขึ้นมาเปิดดู ดีหน่อยที่เค้าหยิบไฟฉายออกมาจากรถด้วย
辰乐(เฉินเล่อ)
ต้องเลี้ยวอีกแล้วหรอ....ทำไมป่าเลี่ยงหลินถึงได้คดเคี้ยวแบบนี้นะ
辰乐(เฉินเล่อ)
เฮ้อ.....หยุดรอคนที่เหลือก่อนแล้วกัน
辰乐(เฉินเล่อ)
เดี๋ยวค่อยไปต่อ
เฉินเล่อทรุดตัวนั่งพิงกับต้นไม้ใหญ่ใกล้ๆเพื่อพักหายใจ หยาดน้ำฝนเม็ดใหญ่ไหลผ่านร่างกายทำให้เสื้อผ้าที่ใส่อยู่เปียกปอนไปด้วยน้ำฝน
เสียงเหยียบใบไม้อย่างเบาๆย่องเข้ามาด้านหลัง เฉินเล่อก้มหน้าลงต่ำทำให้เห็นดวงตาที่เรืองแสงเรืองรองกำลังจ้องมองเค้าอยู่
辰乐(เฉินเล่อ)
'อ่า....พวกเสือป่าสินะ'
ซึ่งพวกมันไม่ได้มีแต่ตัวเดียว แต่พวกมันกำลังจ้องมองเฉินเล่อจากรอบทิศทางรอบตัวเค้าเลยต่างหาก
เสียงคำรามเบาๆและลมหายใจที่พ่นออกมาทำให้เฉินเล่อรู้ได้ทันทีว่าพวกมันกำลังดมกลิ่นหาตัวเค้าอยู่
เพราะฝนที่ตกหนักทำให้พวกมันไม่ค่อยได้กลิ่นของเฉินเล่อ แต่ที่พวกมันรู้แน่ๆเลยนั่นก็คือ....
แล้วเสียงคำรามที่ไม่ดังทำให้เหล่าเสือที่รุมล้อมเฉินเล่อหันมองก่อนที่พวกมันจะถอยออกห่างจากเฉินเล่อ
เหมือนกับว่าจ่าฝูงของมันมา
辰乐(เฉินเล่อ)
'พวกมันกลัวอะไรวะ จ่าฝูงงั้นหรอ?'
辰乐(เฉินเล่อ)
.....//เงยหน้าขึ้น
辰乐(เฉินเล่อ)
'เดี๋ยวนะ.....ป่าเลี่ยงหลินมีสิงโตด้วยหรอวะ!!?'
เฉินเล่อมองสิงโตที่อยู่ตรงหน้านิ่งๆจ้องมันขยับตัวไปไหน ถึงสัตว์ตรงหน้าจะเป็นถึงเจ้าป่าก็ตาม
เพราะตัวของเค้าเอง ก็ได้ฉายาว่า"เสือร้ายแห่งเมืองปักกิ่งเช่นกัน" เสือเจอเสือดูสิว่าใครจะเป็นฝ่ายชนะ
ทั้งสองจ้องหน้ากันอยู่พักหนึ่ง สิงโตค่อยๆก้าวมาใกล้ร่างของเฉินเล่อเรื่อยๆก่อนจะดมกลิ่นของเค้าอยู่ห่างๆ
辰乐(เฉินเล่อ)
'ไม่โจมตีหรอ แสดงว่าเป็นเราเป็นมิตรสินะ'
辰乐(เฉินเล่อ)
'หึ ก็ไม่ได้โหดร้ายเหมือนที่พูดหนิ'
เมื่อมันเห็นว่าเฉินเล่อไม่ได้มาร้ายมันจึงเลือกที่จะถอยออกห่างแล้วเดินหายไปในป่าลึกพร้อมกับเหล่าลูกสมุนที่กระจัดกระจายกันออกไป
ขนาดสิงโตที่เป็นถึงเจ้าป่ายังเลือกที่จะไม่ทำร้ายเฉินเล่อ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมม้าเหล่านั้นถึงเกรงกลัวเฉินเล่อขนาดนี้
辰乐(เฉินเล่อ)
เฮ้อ....ไม่คิดเลยว่าจะได้มาเจอสัตว์คุ้มครองป่าแบบนี้//ลุกขึ้น
辰乐(เฉินเล่อ)
แล้วเมื่อไหร่พวกนั้นจะมากันหละ หรือว่าฉันมาผิดทางนะ
มือหนาหยิบเข็มทิศขึ้นมาเช็คอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจก่อนจะหันกลับไปมองทางเดิมซึ่งเข็มทิศมันชี้ไปในทิศที่ตรงข้ามกัน
ไหนๆพวกเค้าก็ยังไม่มากันแล้ว ผมก็เล่าให้ฟังแล้วกันว่าทำไมผมถือได้ฉายาว่าเสือร้ายแห่งเมืองปักกิ่ง
เพราะว่าผมเป็นคนที่ค่อนข้างแน่วแน่ในสิ่งที่ผมจะทำ แล้วผมก็เป็นคนที่โรคส่วนตัวจะสูงหน่อยหลายคนเลยบอกว่าผมหยิ่งยโสเหมือนวางมาดตลอดเวลา
ซึ่งเรื่องนั้นผมไม่เถียง เพราะผมก็ดูหยิ่งจริงนั่นแหละ
แล้วอีกหนึ่งเหลุผลที่ทำให้คนได้ฉายานี้มา ก็เพราะม้ามันพยศใส่ผมนี่แหละเจ้าของฟาร์มบอกว่าม้ามันกลัวสัตว์นักล่า
ยิ่งเป็นพวกเสือพวกสิงห์มันยิ่งตื่นกลัวยิ่งกว่าเดิม แล้วจุดพีคมันคืออะไรรู้มั้ยครับ
แม่เลยแซวผมว่า"เพราะมีลูกเป็นเสือนี่เองผู้คนถึงได้เกรงกลัว ไม่แม้แต่สัตว์ก็ยังกลัว"
ไม่ใช่เพราะผมเป็นเสือผู้หญิง เพราะการกระทำผมคล้ายเสือต่างหาก มันกลายเป็นชื่อในวงการธุรกิจที่ทุกคนรู้จักกันดี
辰乐(เฉินเล่อ)
'ฝนซาลงแล้วแฮะ พวกเค้าเป็นอะไรหรือเปล่านะ.....'// มองกลับไปทางเดิม
辰乐(เฉินเล่อ)
เอาวะ ย้อนกลับไปดูก่อนแล้วกันเผื่อพวกเค้าต้องการความช่วยเหลือ
เฉินเล่อตัดสินใจที่จะเดินกลับไปทางเดิมเผื่อว่าพวกเค้าต้องการความช่วยเหลืออยู่ก็ได้
CARBONAR~
เฉิยเล่อนายแน่มาก!😆
CARBONAR~
นายเอกแอบต่าตัวแพงนิสนุง
CARBONAR~
มาตอนแรกตอนเดียว ที่เหลือพระเอกฉายเดี่ยวหมดเลอ
Comments