พ่อทูนหัวของลี่หยาง Kookv
~ ข้อแลกเปลี่ยน ~
บ้านพักของเฉินเล่อ&ผู่เยว่
璞月(ผู่เยว่)
อ่า....งั้นแสดงว่าม้าขาวแห่งโชคชะตามาเพื่อให้นายได้เจอคู่ชีวิตสินะครับ
璞月(ผู่เยว่)
แล้วนายจะเอาไงต่อครับ พาเข้าเมืองเลยมั้ยครับ
辰乐(เฉินเล่อ)
เร็วไป ต้องค่อยเป็นค่อยไป
辰乐(เฉินเล่อ)
ไม่อยากให้ลี่หยางต้องกลัว
ที่เฉินเล่อรู้ชื่อของลี่หยางเพราะเค้าขอไปส่งลี่หยางที่บ้านเลยแลกชื่อกับเธอไป
璞月(ผู่เยว่)
เข้าใจแล้วครับนายท่าน
璞月(ผู่เยว่)
แล้วนายจะไปไหนครับ
辰乐(เฉินเล่อ)
อยากสำรวจที่นี่สักหน่อย ไหนๆก็ได้เจอคู่ชีวิตที่นี่แล้ว
辰乐(เฉินเล่อ)
อยู่ที่นี่ยาวๆให้คุ้นเคยก่อนก็แล้วกัน
璞月(ผู่เยว่)
งั้นผมไปกับตาห่าวหรานนะครับ
璞月(ผู่เยว่)
วันนี้ผมว่าจะไปสำรวจรอบชนบทเหมือนกัน
璞月(ผู่เยว่)
นายท่านก็เที่ยวเล่นในหมู่บ้านไปเถอะครับ
辰乐(เฉินเล่อ)
ไม่ค่อยจะห้ามฉันเท่าไหร่หรอก
璞月(ผู่เยว่)
ห้ามทำไมครับ เพื่อให้นายมีเมียผมทำได้
辰乐(เฉินเล่อ)
กูอยากไล่มึงออกก็วันนี้แหละผู่เยว่
璞月(ผู่เยว่)
ไม่ออกครับ ผมกอดเสาบ.ไว้แล้ว
璞月(ผู่เยว่)
ต่อให้เป็นนายไล่ผมก็ไม่ออกครับ
辰乐(เฉินเล่อ)
มึงนี่มัน....
璞月(ผู่เยว่)
ไปเดทกับคู่ชีวิตเถอะครับนายท่าน
璞月(ผู่เยว่)
ผมจะรอฟังข่าวดี😁
辰乐(เฉินเล่อ)
เฮ้อ....เบื่อมึง//เดินออกไป
璞月(ผู่เยว่)
หึๆ ได้เมียกลับบ้านแน่นอนนายกู
璞月(ผู่เยว่)
ในที่สุดนายกูก็ไม่เหงาอีกแล้ว
璞月(ผู่เยว่)
พูมจัยจุง//กุมอก
辰乐(เฉินเล่อ)
หยุดได้แล้ว//บังคับให้ม้าหยุด
......
ฮี่ๆๆ//หยุดตามคำสั่ง
เฉินเล่อเดินลงจากม้าก่อนจะเดินเข้าไปภายในเขตรั้วบ้านก่อนจะเคาะประตูหน้าบ้านไม้เก่าๆเบาๆ
丽洋(ลี่หยาง)
มีอะไรหรือ----
丽洋(ลี่หยาง)
อ้าว....เป็นนายเองหรอ
丽洋(ลี่หยาง)
เอ่อ....นายมีอะไรกับเราหรือเปล่า
辰乐(เฉินเล่อ)
พาฉันสำรวจที่นี่หน่อย
丽洋(ลี่หยาง)
แล้วทำไมไม่ให้คนที่ดูแลนายพาไปเล่า
丽洋(ลี่หยาง)
อ่า....(😳)//เบือนหน้าหนี
丽洋(ลี่หยาง)
'ให้ตายเถอะแล้วเราดันเป็นคนขี้เขินด้วย!!'
丽洋(ลี่หยาง)
ร....เราไปไม่ได้อะ! พอดีมีธุระต้องทำ
丽洋(ลี่หยาง)
ต....แต่มันนานนะ นายไปหาคนอื่นเถอะ
丽洋(ลี่หยาง)
ก็....เราไม่ว่างอะ นายก็ให้คนอื่นไปส่งแล้วกัน
丽洋(ลี่หยาง)
นายเข้าใจมั้ยเนี่ย
辰乐(เฉินเล่อ)
หึ แล้วทำไมฉันต้องเข้าใจหละ
辰乐(เฉินเล่อ)
เพราะฉันจะเอาแค่นาย
辰乐(เฉินเล่อ)
จะลากคนอื่นมายุ่งทำไมกัน//ท้าวแขนข้างลำตัวของลี่หยาง
辰乐(เฉินเล่อ)
นายเป็นคู่ชีวิตฉันนะ
辰乐(เฉินเล่อ)
ฉันก็ต้องอยู่กับคู่ชีวิตฉันสิจริงมั้ย
辰乐(เฉินเล่อ)
หลงลี่หยาง//ยิ้มมุมปาก
丽洋(ลี่หยาง)
ร....เราไม่หลงกลนายหรอกนะ!
丽洋(ลี่หยาง)
เพราะยังไงเราก็ไปไม่ได้อยู่ดี//เบือนหน้าหนี
辰乐(เฉินเล่อ)
ถ้านายยอมไปกับฉัน ฉันจะพานายเที่ยวเมือง
辰乐(เฉินเล่อ)
แลกกัน นายว่าไง
丽洋(ลี่หยาง)
ท....เที่ยวเมืองหรอ😯//หันมอง
辰乐(เฉินเล่อ)
อืม อยากแลกมั้ยหละ
辰乐(เฉินเล่อ)
ถ้าไม่ก็แล้วแต่นะ ฉันจะไม่พูดซ้ำ
辰乐(เฉินเล่อ)
แต่นายต้องพาฉันทัวร์หมู่บ้านอยู่ดี
丽洋(ลี่หยาง)
เอ๊า....แต่ช่างเถอะ
丽洋(ลี่หยาง)
เราเอาแบบนั้นก็ได้....
辰乐(เฉินเล่อ)
แบบไหนหละ?//ยักคิ้วกวน
丽洋(ลี่หยาง)
ก....ก็พานายเที่ยวหมู่บ้านไงเล่า!
丽洋(ลี่หยาง)
ล....แลกกับให้เราเข้าเมืองไปกับนายด้วย//หลบตา
辰乐(เฉินเล่อ)
หึ เอาสิถือว่าตามนี้
丽洋(ลี่หยาง)
งั้นก็ไปรอเลยสิ เราขอเปลี่ยนชุดก่อน
辰乐(เฉินเล่อ)
พอมีข้อแลกเปลี่ยนว่างทันทีเลยนะลี่หยาง😏
丽洋(ลี่หยาง)
ม...ไม่ฟังหรอกหน่า!!
ลี่หยางรีบหนีเข้าไปในบ้านทันที ไม่รอให้เฉินเล่อได้พูดอะไรต่อหรืทำอะไรไปมากกว่านั้น
辰乐(เฉินเล่อ)
หึ เด็กน้อย//เดินกลับไปขึ้นม้า
丽洋(ลี่หยาง)
ขอโทษนัที่ทำให้รอนาน//เดินมาที่ม้า
辰乐(เฉินเล่อ)
ไม่นาน แล้วทำไมไม่เอาเสื้อคลุมมา
丽洋(ลี่หยาง)
เราไม่มีเสื้อคลุมอะ อีกอย่างปกติเราก็ไม่ใช่เสื้อคลุมด้วย
丽洋(ลี่หยาง)
แค่นี้ไม่เป็นไรหรอก ชินแล้ว
辰乐(เฉินเล่อ)
แล้วนี่จะเดินไปไหน//มอง
丽洋(ลี่หยาง)
เอ๊า ก็จะขึ้นม้าไง
辰乐(เฉินเล่อ)
ไม่ต้องซ้อนหลัง นายต้องบอกทางฉัน
丽洋(ลี่หยาง)
จะให้เราขี่หรอ ได้นะเราเคยขี่
辰乐(เฉินเล่อ)
ไม่ได้จะให้ขี่เอง
辰乐(เฉินเล่อ)
จะให้นั่งอยู่หน้าฉัน
丽洋(ลี่หยาง)
หา? มันนั่งไม่ได้สักหน่อย
辰乐(เฉินเล่อ)
เดี๋ยวก็รู้//ลงจากม้า
เฉินเล่อยกร่างของลี่หยางขึ้นนั่งบนหลังม้าได้อย่างง่ายดายแถมรวดเร็วมากอีกด้วย ก่อนที่เฉินเล่อจะขึ้นมานั่งซ้อนหลังของลี่หยาง
丽洋(ลี่หยาง)
ท...ทำไมต้องให้เรานั่งตรงนี้ด้วยเนี่ย
丽洋(ลี่หยาง)
ถ้าเราตกขึ้นมาจะทำยังไง
辰乐(เฉินเล่อ)
ถ้านายเป็นอะไรไปฉันรับผิดชอบเอง
辰乐(เฉินเล่อ)
เพราะนายคือคู่ชีวิตของฉัน
辰乐(เฉินเล่อ)
เป็นหน้าที่ของฉันอยู่แล้วที่ต้องดูแลนาย
丽洋(ลี่หยาง)
เราก็แค่พูดไปนั่น ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรเราหรอก
丽洋(ลี่หยาง)
เรารับผิดชอบตัวเองได้
辰乐(เฉินเล่อ)
ตามใจ//ยักไหล่
丽洋(ลี่หยาง)
ว่าแต่ ม้าตัวนี้ชื่ออะไรอะ
丽洋(ลี่หยาง)
นายได้ตั้งชื่อให้มันหรือยัง
辰乐(เฉินเล่อ)
ไม่มีเวลาตั้ง ถ้านายอยากตั้งให้ก็แล้วแต่
丽洋(ลี่หยาง)
จริงอะ งั้นเราขอตั้งให้นะ😃
辰乐(เฉินเล่อ)
ก็ตามใจ//สั่งให้มาเดิน
辰乐(เฉินเล่อ)
ไม่ต้องวิ่งเร็วไปเรื่อยๆไม่ต้องรีบ
丽洋(ลี่หยาง)
ว่าแต่ม้านายชื่ออะไรหรอ จะได้เรียกถูก
丽洋(ลี่หยาง)
ได้ไงอะ ถ้างั้นเราคิดให้ได้มั้ย
丽洋(ลี่หยาง)
อืม....ชื่อว่าอะไรดีนะ🤔
辰乐(เฉินเล่อ)
อยากจะใช้นามสกุลฉันหรือไง
丽洋(ลี่หยาง)
ถามก็บอกมาเถอะหน่า!!
丽洋(ลี่หยาง)
ตระกูลชางหรอ....
丽洋(ลี่หยาง)
อ้ายเสิน ชางอ้ายเสิน
丽洋(ลี่หยาง)
นายคิดว่ายังไง
辰乐(เฉินเล่อ)
อ้ายเสิน? ก็พอได้
丽洋(ลี่หยาง)
งั้นต่อจากนี้ แกชื่ออ้ายเสินนะ😁//ลูบคอเบาๆ
爱神(อ้ายเสิน)
ฮี่ๆๆ!!//ยกสองขาหน้าขึ้นอีกรอบ
丽洋(ลี่หยาง)
เฮือก!!!//ตกใจ
เฉินเล่อรีบกอดเอวของลี่หยางแล้วกระชับแขนให้ชิดตน แล้วดึงเชือกเอาไว้ไม่ให้หล่นจากหลังของอ้ายเสิน
辰乐(เฉินเล่อ)
พอได้แล้ว แกจะทำให้ฉันกับลี่หยางเป็นอันตรายนะ
丽洋(ลี่หยาง)
ต....ตกใจสิ เมื่อคืนนี้ไม่น่ากลัวเท่าอยู่บนหลังมันเลยอะ
辰乐(เฉินเล่อ)
ไม่ต้องกลัว ฉันไม่ปล่อยให้นายตกหรอก
辰乐(เฉินเล่อ)
ทีนี้อย่าเล่นอีกหละอ้ายเสิน ไม่งั้นฉันทิ้งแกแน่//สั่งให้เดินอีกครั้ง
CARBONAR~
หลอกเอาลูกชั้นกลับบ้านหรือเปล่าคะพ่อ
CARBONAR~
ชุ้นรู้นะว่าพ่อคิดไรอยู่🌚🌝
Comments