เดินทาง

เดินทาง

.

.

.

.

หลังจากที่ผ่านคืนอันเร่าร้อนมา พอถึงตอนเช้าภาคินก็ยังมีแรงลุกจากที่นอนตั้งแต่เช้าๆ เพื่อเตรียมตัวออกเดินทางพาร่างบางที่กำลังนอนสะบายอยู่บนเตียงไปเที่ยวทะเลตามสัญญา

"ฟอดด ลุกได้แล้ว"

"อื้ออ " ร่างบางที่นอนอยู่ได้แต่พลิกตัวหนีและส่งเสียงออกมาเบาๆ

"งั้นป๊ามาปลุกใหม่นะ ฟอดด หอมจริงๆ"ก่อนจะไปก็หอมทิ้งท้ายไปอีกหนึ่งฟอดใหญ่ๆ

ภาคินปล่อยให้คนตัวเล็กนอนอยู่บนเตียงต่อไป แล้วมุ่งหน้าไปที่ห้องของแม็ก

 ไว้เก็บขอเสร็จค่อยมาปลุกหนูมิ้วแล้วกัน ถ้าไม่ตื่นเขาจะอุ้มไปนอนบนรถเลย

สงสัยคงจะเหนื่อยจากเมื่อคืนหึหึ

"แม็ก"

"ตื่นได้แล้ว จะนอนกินบ้านกินเมืองรึไง"

"หาวว~~อะไรป๊า"

"จะไปมั้ยเที่ยวอ่ะ เก็บของ"

"ไปดิป๊าโห่ววว ปวดหลังชิบ" เมื่อคืนเขาไม่ได้ขึ้นไปนอนบนเตียงหรอเนี้ย

"ไปก็ลุกได้แล้วจะได้ไปถึงที่นั่นไม่ดึก"

"รอผมอาบน้ำแป๊ปนะ ส่วนกระเป๋าไอ้มิ้วมันเตรียมให้หมดตั้งนานแล้ว"

"หื้อ?"ภาคินทำสีหน้างสงสัยออกมาเมื่อได้ยินว่าหนูมิ้วเก็บกระเป๋าไว้แล้ว

"อะๆ อย่าพึ่งด่า มันอาสาเก็บให้เองผมไม่ได้ใช้"

"เออๆรีบๆไปให้มาปลุกเหมือนตอนเด็กๆยังไม่พอยังได้ไล่ไปอาบน้ำอีก"

"ค้าบบบ ผมเสร็จแล้วจะรีบลงไป"

"แด๊ด"

"เอ่าหนูมิ้วตื่นแล้วหรอ ฟอด หอมจัง หอมแก้มนุ่ม"

กะว่าจะเดินไปปลุกแต่เห็นคนตัวเล็กออกมาจากประตูพอดี สงสัยจะอาบน้ำมาเรียบร้อยแล้วด้วยตัวหอมเชียว แถมตอนนี้ก็ใส่ชุดเอี้ยมขาสั้นลายวัวจะเรียกว่าแม่วัวหรือน้องวัวดี ใครช่างเป็นคนซื้อให้หนูมิ้วใส่แล้วน่ารักจริงๆ

"ตื่นแล้วฮะน้องมิ้วจะได้ไปทะเลแล้ว"

"ตื่นเต้นมั้ย"

"อื้อ น้องมิ้วดีใจ อ่ะนี่กระเป๋าน้องมิ้ว"

"ใช่ป๊าถือลงมาให้"

"จุ๊บ ขอบคุณฮะ"คนตัวเล็กเขย่งเท้าขึ้นไปจุ๊บปากของภาคินเบาๆเพื่อเป็นการขอบคุณ

"ทำไมไม่ให้แม็กเก็บเองมันโตแล้ว"

"ก็น้องมิ้วกลัวแด๊ดมารับแล้วรอนานนี่นา แล้วน้องมิ้วก็เป็นม๊าแม็กด้วยก็เก็บให้ลูกไงฮะ"

"อย่าทำตัวน่ารักได้มั้ย ถึงจะเป็นม๊ามันยังไงก็ต้องให้มันเก็บเองเดี๋ยวก็เอาแต่ใจ" ช่างน่ารักจริงๆอย่างงี้ใครจะไม่หลงละ

"ไม่เรียกลูกว่ามันฮะ แด๊ดต้องเรียกน้องแม็ก"

"ไม่เอา " ให้ตายยังไงเขาก็ไม่เรียก

"หนูมิ้วมันโตเป็นคxายแล้วนะ"

"น้าาาา แด๊ดฮะน้องมิ้วว่ามันน่ารักดี จุ๊บ"

"จะพยายามแล้วกัน "แต่ถ้าอยู่กับมันสองคนเข้าไม่เรียกแน่

"ขนของไปรอมะ น้องแม็กที่รถกันเถอะ"เกือบแล้วไหมละ

"ฮะ"

"หนูมิ้วหิวหรือยัง "

ระหว่างเดินทางไปเที่ยวทะเลภาคินที่ตอนนี้นั่งอยู่เบาะหลังกับน้องมิ้วโดยที่คนตัวเล็กนั่งอยู่บนตักมีภาคินกอดเอวไว้แน่น ส่วนแม็คก็อาสาเป็นคนขับรถให้เพราะเห็นป๊าขับรถมาดึกๆเมื่อคืนคงจะเหนื่อย

"ไม่หิวฮะน้องมิ้วจะรอกินคุณกุ้ง"ร่างบางที่นั่งอยู่บนตักของภาคินเอ่ยขึ้น

"จะกินคุณกุ้งมาให้ป๊ากินเราก่อนเถอะ"

ฟอด ฟอด จุ๊บ

"อ่ะ แด๊ดตรงนี้มัน อื้อ"

"ให้ป๊ากินหน๊มน้มของแม่วัวน้อยหน่อยสิป๊าหิว" ไม่รอช้าภาคินพลิกร่างของคนที่นั่งอยู่บนตักหันมาหาตัวเองพร้อมกับเลิกเสื้อที่อยู่ข้างในขึ้นแล้วงับเข้าที่เม็ดทับทิมอมชมพูทันที

"ป๊าผมก็อยู่นะ ทำเป็นลุงแก่บ้ากามไปได้" จะว่าเขาชินก็ได้นะเวลานั่งเล่นนอนเล่นอยู่ในบ้านป๊าเขาก็จะชอบลวนลามไอ้มิ้วมันบ่อยๆ แต่ไม่ถึงขนาดทำอย่างว่าให้เขาเห็นหรอกแค่หยอดเล็กหยอดหน่อยตามประสาคนติดเมียเด็ก

"ขับรถไปแกอ่ะ"

"ฮะ เอ่อ น้องแม็กขับรถไปลูก" ภาคินที่ลืมตัวจึงรีบเปลี่ยนคำพูดทันที

"ป๊าเป็นอะไรป่วยหรือว่ายังไง "

"น้องมิ้วให้พูดเองแหละจะได้น่ารัก"

"555555555นึกว่าอะไรเข้าสิง"

"เหอะ "ไอ้ลูกเวรมันคงจะล้อเขาละสิแค่มองจากสายตาก็รู้

"จ้วฟ ดูดแรงไปแล้วนะน้องมิ้วเจ็บ"

"เออป๊าม๊าน้องแม็กช้ำหมด55555"

"หุบปากไป"

"แด๊ดพูดไม่เพราะน้องมิ้วไม่ให้กินแล้ว"ร่างบางที่ได้ยินภาคินพูดแบบนั้นถึงกับดึงเสื้อลงมาเพื่อไม่ให้คนตรงหน้าได้กิน

"ไม่เอาหนูมิ้ว "

17:34

"เย้ ถึงแล้วว ทะเลยสวยจังฮะ"

"รอก่อนหนูมิ้ว"

เมื่อถึงทะเลคนตัวเล็กก็รีบวิ่งลงมาทันทีจนทั้งแม็กกับภาคินวิ่งตามเกือบไม่ทัน

"ชอบมั้ย"เห็นท่าทางตื่นเต้นขนาดนี้เขาก็มีความสุขแล้ว

"น้องมิ้วชอบ" คนตัวเล็กพูดออกมาพร้อมกับยิ้มให้ภาคิน

"น้องแม็กก็ชอบค้าบ"

"ไปไกลๆตีน" ภาคินยื่นหน้าไปไกล้หูของไอ้ลูกตัวดีแล้วค่อยๆกระซิบเบาๆเพราะกลัวคนตัวเล็กจะได้ยิน

"ป๊า"

"น้องมิ้วขอไปเล่นนะฮะ"ยังไงร่างบางที่ตอนนี้สนใจแค่ทะเลที่อยู่ตรงหน้าอย่างเดียวเลยไม่ได้สนใจที่สองพ่อลูกคุยกันอยู่ดี

"ไม่ได้"

ภาคินรีบคว้าตัวของร่างบางที่กำลังทำท่าจะวิ่งไปไว้ทันที

"แต่น้องมิ้วอยากเล่น "

"หนูมิ้ว วันนี้ไปกินคุณกุ้งก่อนจะได้พักผ่อนเก็บแรงไว้เล่นพรุ่งนี้ไง"

เห็นท่าทางเศร้าๆของร่างบางภาคินก็เกือบจะใจอ่อนแต่ยังไงก็ไม่ได้เดี๋ยวก็ป่วยเพราะพึ่งเดินทางมาเหนื่อยๆ จึงหาตัวล่อมาล่อไว้แทน

"ก็ได้ฮะ บายๆฮะคุณทะเลเดี๋ยวน้องมิ้วมาใหม่"ถึงจะเสียใจที่ไม่ได้เล่นคุณทะเลแค่ไหนน้องมิ้วก็เลือกคุณกุ้งอยู่ดี

"อิจฉาคนบางคนจริงๆ มีคนแกะกุ้งให้ด้วย"

"เคี้ยวกุ้งแก้มตุ้ยเชียว" ภาคินก็ยังชมร่างบางโดยไม่สนใจเสียงใครบางคน

ส่วนด้านคนตัวเล็กสนใจแค่กุ้งที่อยู่บนจานอย่างเดียวจึงไม่ได้สนใจอะไรรอบตัวมากนัก

"มีมือก็แกะกินเองสิ"

"อ่าวป๊าไอ้มิ้วก็มีมือ ป๊ายังแกะให้" เขาไม่ได้คิดอิจฉาหรืออะไรหรอกป๊าเขาก็รู้ดีแค่หยอกกันตามประสาพ่อลูกที่รักกันดีแต่ตีกันตาย

"เดี๋ยวเปลือกกุ้งจะบาดมือหนูมิ้ว กินดีๆค่อยๆกินเดี๋ยวก็ติดคอ"

พอเห็นว่าร่างบางที่อยู่ข้างๆเคียวกุ้งเข้าไปคำใหญ่จึงเอ่ยห้ามทันที แต่ก็น่าเอ็นดูไปตามๆกันสมกับที่รอคอยจะกินคุณกุ้งจริงๆ

"คุณกุ้งตัวใหญ่มันอร่อยนี่ฮะ"

"ดีจังนะคนมีผัวคอยเป็นห่วง"

"แม็กก็ลองมีผัวดูสิ"

"อึก พรวดด แค่กๆ" แม็กได้ยินร่างบางพูดแบบนั้นก็สะอึกน้ำที่กำลังดื่มเข้าไปออกมา

"หึหึ เป็นไงล่ะพูดมากดีนัก"

"อ่ะน้องมิ้วแบ่งให้" ร่างบางยื่นกุ้งที่เหลือให้แม็กทั้งหมด

"แบ่งให้หรืออิ่มหื้ม"

ภาคินที่รู้ทันคนตัวเล็กก็รู้สึกเอ็นดู แถมยังคว้าไปหยิบทิชชู่มาเช็ดปากให้

"พูดบ้าอะไรคนอย่างกูต้องมีเมียสวยๆเว้ย "

"มีผัวได้" พูดไปทั้งๆที่ปากก็โดนเช็ดแล้วก็โดนภาคินคว้ามือไปเช็ดอีก

"ดูปากกูนะกูไม่เอาผัวกูจะเป็นผัว ไปนอนล้ะ"

.......

"มากันแล้วสินะ มิ้ว "

ทั้งสามคนพูดคุยกันโดยที่ไม่รู้ว่ามีสายตาที่คุ้นเคยของใครบางคนจ้องมองอยู่

.......

.......

.......

.......

...อ่านนิยายของไรท์อย่าซีเรียสกันมากน้า...

...ไรท์แต่งเอาสนุกพอค่ะ5555555...

...ขอบคุณมากๆเลยนะคะที่เข้ามาอ่านกัน ไว้จะมาอัพบ่อยๆเลย☺️...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***