หนูเปล่าดื้อ1

หนูเปล่าดื้อ

                              .

                              .

                              .

                              .

เช้าของอีกวัน ร่างหนาและร่างบางนอนกอดก่ายกันหลับตาพริ้มอยู่บนเตียง

แสงแดดสาดส่องมาทางหน้าต่าง ทำไห้ร่างบางที่นอนอยู่รู้สึกตัว

จ้วบ~  จ้วบ~   จ้วบ

ทำไมผมรู้สึกเหมือนมีอะไรกำลังดูดน่าอกอยู่ 

อื้อ เสียว ร่างบางฝืนเปิดเปลือกตาที่หนักอึ้ง ขึ้นมาดูว่าอะไรกำลังดูดหน้าอกเขา 

แด๊ดดี้! ร่างบางร้องเสียงหลงเพราะตกใจกับภาพที่เห็นยังไม่พอ ยังตกใจอีกว่าเขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง

จ้วบ จ้วบ

"อึก หยุดก่อนฮะ" เขาเอ่ยขอร้อง นอนดิ้นเพราะความเสียว

"เมื่อคืนเธอทำอะไรไว้"

"ก็แม็กบอกว่าถ้าอยากเป็นม๊าม๊าให้ทำแบบนี้"

เอาอีกแล้วนะไอ้ลูกชายตัวดี จะทรมานพ่อมันไปถึงไหน

"รู้หรือป่าวว่าทำอะไรลงไป"

"รู้ฮะ"

"รู้ไหมว่าทรมานแค่ไหน ต้องอดทนแค่ไหน"

 "อดทนทำไมฮะ"

ผมรู้ว่าลูกชายผมต้องการให้ผมสติแตกจนจับหนูมิ้วทำเมีย ถึงผมจะแอบบลวนลามบ้าง แต่ผมก็อยากได้หัวใจเขาด้วยไม่ใช่แค่ร่างกาย   

"เธอยังไม่พร้อมหรอก แค่โดนลูกชายฉันหลอกมาแค่นั้น" พูดบอกพร้อมกับลูบหัวร่างบางไปด้วย

 "น้องมิ้วอยากทำ"ร่างบางมองร่างหนาตาแป๋วตอบกลับอย่างใสซื่อ

จูบ จ้วบ จ้วบ

อื้อ อือ

ร่างหนาขยับเชยครางร่างบางเข้ามาจูบใช้ลิ้นสัมผัสสอดแทรก จนเสียงดังจ้วบจ้าบ

ร่างบางเมือเจอสัมผัสที่แปลกไหม่ก็ได้แต่หลับตาพริ้มปล่อยเสียงครางเบาๆอย่างพึงพอใจ ขยับลิ้นตอบกลับอย่างเก้ๆกังๆ 

เมื่อเริ่มรู้สึกว่าจะขาดอากาศหายใจร่างบางก็พยายามส่งเสียงอื้อ อึง ผลักร่างหนาออก

จ้วบ 

แฮก แฮะ แฮก หน้าอกร่างบางกระเพื่อมขึ้นลงอย่างแรงเมื่อร่างหนาถอนจูบออก

"ฮึ ยังต้องฝึกอีกเยอะ"

"เด็กดี"

                             .

                             .

ผมย้ายมาอยู่บ้านหลังนี้มาหลายวันแล้วตั้งแต่ที่ผมโดนแอบอุ้มมากลางดึกวันนั้น 

มาอยู่ที่นี่ผมก็นอนกับคุณภาคินทุกวันแต่ยังไม่มีอะไรกันหรอกนะ

แต่ผมก็รู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกเหมือนกัน

""มิ้ว ป๊าหละ" เสียงเพื่อมผมเอ่ยถามที่กำลังเดินลงมาจากบันได

"ไปคุยโทรศัพ์หลังบ้าน"ผมเอ่ยตอบ

"แล้วนั่นแม็กจะไปไหน"มองเพื่อนตัวเองที่แต่งตัวเซ็ทผมอย่างดี ต้องไปเที่ยวแน่ๆ

"ไปเที่ยว ฝากบอกป๊าด้วย" 

"เราขอไปด้วย"

"ไม่ !"เขารีบปฏิเสธทันควัน

"นะๆๆเราอยากไปเที่ยว" ร่างบางรู้ว่าเพื่อนแพ้ลูกอ้อนตัวเองจึงใช้สิ่งนี้ไปขอร้อง

"ไม่ เขาไม่ให้เด็กเข้า"ถึงจะเอาลูกอ้อนร้อยแปดท่ามาเขาก็ไม่ใจอ่อนหรอกยังไงก็ให้ไปด้วยไม่่ได้

"เเต่เราอายุเท่ากันนะ"

"มีอะไรกัน เสียงดังไปถึงข้างนอกหื้ม ฟอดด~~" ร่างหนาคุยโทรศัพท์เสร็จเดินเข้ามาก็ได้ยินเสียงดังโหวกเหวกมาแต่ไกล เลยเข้ามาถาม แล้วดึงเอวร่างบางเข้ามากอดพอหลวมๆ เอาคางเกยไหล่ฉวยโอกาสด้วยการหอมแก้มไปสองฟอด

"หอมจริงๆเล้ย"

(ความในใจของไรท์)ลูกก็อยู่ด้วยนะป๊าลืมไปรึยัง

"ก็เมียป๊าขอไปเที่ยวกับผมไง แต่ผมไม่ให้ไป"

"ยังไม่ใช่นะ!"ร่างบางร้องปฏิเสธออกมาทันทีด้วยท่าทางที่น่าเอ็นดู

"55555ไม่ใช่ก็ไม่ใช่แต่อีกไม่นานหรอกนะ ม๊าม๊า" 

"แล้วแกจะไปเที่ยวไหน ทำไมไม่ไห้เมียป๊า เอ้ย หนูมิ้วไปด้วย" ภาคินเอ่ยตัดบทก่อนที่ทั้งสองคนจะเถียงกันไปไกลกว่านี้

"ไปผับ "นี่ละคือเหตุผลที่ไม่อยากไห้ไป

"แล้ว? แกก็ดูแลไง"

"ผมหวงนิ้เพื่อนผมตั้งหลายคน แถมชอบมาเกาะแกะไอ้มิ้วตลอด"

"ผู้ชาย?"

"ใช่ ป๊าไม่หวงหรอ ผมอาจจะเมาจนไม่มีสติแล้วไอ้มิวก็จะโดนเพื่อนผมจับไป........"

"งั้นไม่ต้องไป"

"แต่น้องมิ้วอยากไปเที่ยวบ้างฮะ นะๆ"

จุ๊บ //ยิ้มตาหยี

"อยากไปหรอ"

"อื้ม"

"แกไปเถอะเดียวป๊าพาหนูมิ้วไปเอง"ผมจะไปคุยงานกับเพื่อนที่นั่นพอดี เอามิ้วไปเที่ยวด้วยคงไม่เสียหาย

"เย้  "ผมดีใจมากจะได้ออกไปเที่ยวบ้างสะที

"บายผมไปละ"

"งั้นน้องมิ้วไปแต่งตัวก่อนนะ"

ตึก ตึก ตึก ตึก

"อย่าวิ่ง"

ร่างบางออกมาจากห้องน้ำด้วยตัวที่หอมฉุย แล้วรีบไปเลือกชุด กลัวคุณภาคินรอนานเดียวจะไม่ได้ไป

"แด๊ดดี้ ชุดนี้น้องมิ้วน่ารักรึยัง" ภาคินได้ยินเสียงเล็กเจื้อยแจ้วเอ่ยถามจึงหันไปดู ร่างบางในชุดเอี้ยมขาสั้นสีขาวข้างในเป็นเสื้อยืดสีฟ้าอ่อน พายกระเป๋าข้างเล็กๆ ยืนมองตาแป๋วรอคำตอบ อะไรจะน่ารักปานนี้

"ใส่ชุดไหนก็น่ารักหมดแหละ"เขาพูดจริงนะว่าหนูมิ้วใส่ชุดไหนก็น่ารักทั้งนั้น

"จริงหรอ จุ๊บ" ร่างบางดีใจวิ่งไปเขย่งกอดคอร่างหนา จุ๊บลงที่ปากแผ่วเบา

จริงๆเลยเด็กคนนี้

"ป่ะ ไปได้แล้ว"

ว้าวว 

มาถึงผับxxxเข้ามาข้างในร่างบางถึงกับร้องว้าวขึ้นมา 

ตื่นเต้นมากกกก

"พึ่งเคยมาหรอ"เห็นท่าทางตื่นเต้นของร่างบางก็อดที่จะถามไม่ได้

"อื้ม แม็กไม่ให้มาด้วย" ผมขอแม็กมาด้วยทุกครั้งแต่ก็โดนปฏิเสธตลอด

"กอดแขนไว้"ร่างหนาเอ่ยกำชับคนตัวเล็กเขากลัวเด็กจะหลงทางเอา 

ยิ่งเป็นเด็กพึ่งเห็นของใหม่

เดินเข้ามาถึงโซนvip ก็เจอเพื่อนเขา3คนที่นั่งรออยู่

"ไงคิน"

"ไง"

"สวัสดีฮะ"ร่างบางไม่รอให้บอก กล่าวสวัสดีทันที

"พาเด็กที่ไหนมาละนั่น น่ารักว่ะ" ไตรภพ เพื่อนคนที่นั่งตรงกลางเอ่ยถาม แต่ก็ต้องเจอสายตาพิฆาตจากร่างหนา

เดาได้เลยว่าคนนี้คือใคร

"ลูกคนเล็กหรอ " เขมันต์ถามต่อ

 "คริ คริ "ร่างหนาหันไปหาร่างบางที่หัวเราะคิกคักออกมา 

ว่าเขาแก่หรอเดียวเจอ หึ

"แต่มึงเลิกกับเมียนานแล้วไม่ใช่หรอ หรือว่า....."การัตน์เพื่อนอีกคนยังเอ่ยไม่จบแต่โดนภาคินหยุดไว้ก่อน

"หยุด"

"คนที่เคยเล่าไห้ฟัง" ร่างหนาเอ่ยบอกสั้นๆ

"ออ ที่เจ้าแม็กมันหามาประเคนให้อ่ะนะ"

"อืม "

"แล้วนี่ ตกลงแล้วว่างั้น"

//ยักไหล่

ร่างหนานั่งลงข้างๆเขมันต์ เห็นร่างบางยืนอยู่จึงดึงลงมานั่งตัก

"มานั่งตักนี่"

พอมองไปก็เจอกับสายตาล้อเลียนของเพื่อนๆ

"เข้าเรื่องเลย"

คุยไปได้สักพัก ร่างบางที่นั่งฟังอยู่นานรู้สึกเบื่อ เพราะเขาไม่รู้เรื่องด้วยเลย

"แด๊ดดี้น้องอยากกิน" ร่างบางชี้นิ้วไปที่แก้วที่อยู่ในมือร่างหนา

ผมค่อยๆกระซิบบอกคุณภาคิน เกรงว่าจะรบกวนถ้าพูดเสียงดัง

"ไม่ได้" 

ผ่านไปสักพักร่างบางก็เอ่ยขึ้นมาอีก

"แด๊ดดี้น้องอยากไปเต้น" มองไปยังกลุ่มผู้คนที่กำลังส่ายสะโพกโยกย้ายเข้ากับจังหวะเสียงดนตรี ชักอยากจะเต้นด้วยสิน่าสนุก

"ยิ่งไม่ได้ "//กอดเอวแน่น

เฮ้อ  ผมถอนหายใจออกมา อุดส่ามาเที่ยวทั้งทีแต่มานั่งถอนหายใจทิ้งฆ่าเวลาเปล่าๆ

"ปล่อยเด็กมันบ้าง" คุณการันต์พูดขึ้นผมอยากจะขอบคุณมากๆ

"อย่าทำเป็นคนแก่หวงของเลยน่า"

"ให้ชิมนิดนึงแล้วกัน" ร่างหนายื่นแก้วไปให้คนบนตักชิม 

"แหวะ ขม  ไม่อร่อย"

"น้องมิ้วไม่ชอบ" 

"ฮ่าฮ่าฮ่า เด็กสมัยนี้น่ารักเนาะ"

ไตรภพก็แค่เอ็นดูในฐานะคนที่อายุเท่าพ่อเขาแล้วหละ

01:24

ซี้ดดดด

ร่างหนาซี้ดปากเบาๆเมื่อโดนคนบนตักแกล้งด้วยการชักท่อนเอ็นเขาเล่น จนมันตื่นตัวขยายใหญ่ขึ้น

"โห่ ทำไมใหญ่จัง" ผมเห็นท่อนเอ็นของคุณภาคินแล้วถึงกับสะอึก

"น้องมิ้วอย่าดื้อสิ" ภาคินเสียวมากจนไม่มีแรงที่จะห้ามคนตัวเล็กอยู่แล้ว

ไม่ต้องกลัวว่าเพื่อนผมจะเห็นไหมพากันสลึมสลือหมดแล้วหลังจากคุยงานเสร็จก็ดื่มอย่างหนักนานๆเจอกันที

ส่วนตัวผมก็เริ่มเมาแล้วเหมือนกัน

"ไม่" ร่างบางปฏิเสธทำหน้าเง้างอล

"น้องมิ้วหิว" ชักเร็วขึ้น

ซี้ดดด ทนไม่ไหวแล้วโว้ยยย

ร่างหนารีบเก็บท่อนเอ็นเข้ากางเกงด้วยความใหญ่จึงยัดใส่ยากทำให้กางเกงตุงออกมา

จากนั้นก็ดึงร่างบางลุกขึ้นรีบพากลับบ้าน

"ไปไหน"เขมันต์ที่ตื่นมาพอดีเอ่ยเรียกถามเพื่อนตัวเองที่กำลังดึงร่างบางลุกขึ้น

"เด็กมันหิวนมว่ะ"

"พาเด็กไปกินนมก่อน"

มาถึงบ้านไม่รอช้ารีบพาคนตัวเล็กขึ้นห้องทันที

"ดื้อหรอฮื้มม" เพี้ยะ

"หนูเปล่าดื้อนะ"

"เปล่าดื้อหรออ" เพี้ยะ เพี้ยะ เขาตบก้นไปอีกสองทีเพราะความหมั่นเขี้ยวหน้าตาซื่อๆคนตรงหน้านี้

ปวดไปหมดแล้ว 

"อย่าคิดว่าคืนนี้จะรอด" ก้มลงไปกระซิบข้างหูร่างบางเบาๆ

"Let's  make love tonight "

                            .

                            .

                            .

                            .

น้องมิ้วหนูลูก จะโดนกินแล้ววว

         Merci beaucoup 💕 

                           .

                           .

                           .

                    LA ROSÉ_14 

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***