[ตอนพิเศษ 2 ] Nc+

...แจ้ง...

*เนื้อหาในตอนพิเศษไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องหลัก*

.......

.......

.......

.

-ขออนุญาตเจ้าของภาพ-

ภาคินที่ตอนนี้กำลังนั่งจ้องคนตัวเล็กที่กำลังนั่งกินขนมอยู่บนโซฟาโดยที่ขาทั้งสองข้างชันเข่าขึ้นอยู่บนโซฟาทำให้กางเกงนักเรียนที่ใส่มาเลิกขึ้นจนมองเห็นขาอ่อน

"หึหึ" ภาคินหัวเราะออกมาพร้อมกับคิดในใจว่าวันนี้เขาต้องขย่ำกระต่ายน้อยตรงหน้านี้ให้ได้

"ไอ้มิ้วรอนานป่าววะ"

ไม่นานแม็กที่ขอตัวไปอาบน้ำก่อนหน้านั้นก็เดินลงมาพอดี

"แม็กนานน้องมิ้วกินขนมหมดแล้ว"

"ขนมมาแต่ใหนวะ" เขายังไม่ได้ซื้อให้มันเลยนะ

"ป๊าเอาให้"

"หืมมป๊าทีลูกตัวเองไม่เคยคิดจะเอาให้สักครั้งเลยนะ"

"ก็แกอาบน้ำนานน้องมิ้วเขาไม่มีอะไรทำป๊าเลยเอาให้"ภาคินตอบลูกชายไปพรางสายตาก็มองสำรวจคนตัวเล็กไปด้วย

ยิ่งมองลูกชายข้างล่างของเขาก็ยิ่งปวดไปหมดชักจะอดใจไม่ไหวแล้วสิ

"ไอ้มิ้ว มาทำงานๆ" แม็กเลิกสนใจพ่อตัวเองแล้วหันไปเอ่ยชวนเพื่อนที่นั่งอยู่บนโซฟามานั่งทำงานที่นัดกันไว้

"แม็ก ป๊าอยากกินส้มตำไก่ย่างไปซื้อให้หน่อย"

"อะไรนะ ปกติไม่เห็นป๊าจะอยากกิน" แม็กที่กำลังก้มหน้าก้มตาตั้งใจทำงานก็เอ่ยถามขึ้นมาทันที

"พอดีวันนี้อยากกินอะไรแซ่บๆสักหน่อย" ไม่ว่าเปล่าภาคินยังส่งสายตาโลมเลียไปมองกระต่ายน้อยของเขา

ส่วนกระต่ายน้อยที่โดนภาคินมองด้วยสายตาแบบนั้นก็ถึงกับแสดงอาการเคอะเขินออกมา

"เป็นไรวะหน้าแดง"

"ป่าวฮะ"

"ไม่ไปอ่ะ ป๊าก็ใช้คนอื่นสิผมทำงานอยู่"

"งั้นก็ไม่ต้องใช้เงินป๊า"

"ว่าอะไรนะ โหยแค่นี้เองป๊าเดี๋ยวผมไปซื้อให้ ไอ้มิ้วมรอกูแป๊ปเดียวนะเว้ยเดี๋ยวซื้อขนมมาให้เยอะๆเลย" แม็กพอได้ยินแบบนั้นก็รีบทิ้งงานที่กำลังทำอยู่ลุกขึ้นมาเตรียมไปซื้อของตามที่ป๊าสั่ง

"แม็กอย่าลืมขนมของน้องมิ้วนะ2ห่อใหญ่ๆ" เห็นเพื่อนที่กำลังเดินไปหน้าบ้านอย่างรีบๆคนตัวเล็กก็รีบลุกขึ้นมาตะโกนบอกสิ่งที่ตนเองต้องการ

"ไม่ลืมๆ ป๊าผมฝากไอ้มิ้วมันด้วยเล่นกับมันด้วยหล่ะเดี๋ยวมันจะเหงา5555555"

ก่อนจะไปแม็กก็ไม่ลืมที่จะตะโกนทิ้งท้ายแหย่เล่นกับพ่อของตัวเองโดยไม่คิดเลยว่ามีใครบางคนกำลังแสยะยิ้มมุมปากเพราะมันเข้าทางเขาเสียจริงๆ

"น้องมิ้วแล้ววันนี้เราจะเล่นอะไรกันดี เล่นเสือกินกระต่ายกันมั้ย"

"เล่นฮะๆ น้องมิ้วขอเป็นเสือ"

"ไม่ได้ป๊าเป็นเสือแล้ว"

"เป็นกระต่ายก็ได้ฮะแต่น้องมิ้วไม่อยากโดนเสือกิน"

"แต่ยังไงวันนี้กระต่ายก็ต้องโดนเสือกินอยู่ดี หึหึ"ภาคินพูดไปพร้อมกับลุกขึ้นยืนเดินเข้าไปหากระต่ายน้อยตรงหน้าอย่างช้าๆเพราะกลัวว่ากระต่ายน้อยที่ตนจ้องจะขย่ำมาตั้งนานจะตื่นกลัวจนทำให้เข้าจะไม่ได้กิน

" จับได้แล้ว"

ร่างหนาของภาคินที่ตอนนี้กำลังรับบทเป็นเสือทำท่าตะครุบเหยื่อจนเข้ามาในอ้อมกอดทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาพร้อมกับมีกระต่ายน้อยนั่งอยู่ลงตักโดยที่เหยื่อตัวน้อยนั่งหันหน้าไปทางเดียวกันกับผู้ล่า

" อ่ะ น้องมิ้วยังไม่ทันได้ตั้งตัวเลยนะ"มิ้วที่ตอนนี้นั่งอยู่บนตักของร่างสูงพยายามดิ้นเพื่อให้หลุดออกจากแรงกอดที่รัดแน่นนี้

"ฟอดดดด ทำไมเนื้อกระต่ายตัวนี้หอมน่ากินจัง"

"ปล่อยนะฮะ"

"เสือจับได้แล้วกระต่ายต้องยอมให้เสือกินสิ"

คนตัวเล็กได้ยินอย่างนั้นก็หยุดดิ้นแล้วปล่อยให้เสืออย่างภาคินที่กำลังหิวโหยขย่ำตัวเอง

คนตัวสูงที่เห็นมิ้วไม่ขัดขืนแล้วก็ใช้มือข้างขวาพยายามปลดกระดุมชุดนักเรียนทีละเม็ดๆส่วนมืออีกข้างนั้นก็สอดแทรกเข้าไปบริเวณขากางเกบีบเค้นขาอ่อนจนเกิดรอยแดง พอมือข้างที่ปลดกระดุมเสร็จแล้วก็เปลี่ยนมาเป็นไปสะกิดยอดอกที่ตั้งชูชันล่อตาล่อใจเขาแทน

"อื้อ ทำไมเสือกินกระต่ายแบบนี้ละฮะ อึก"

"แล้วชอบมั้ย"

จ้วบ จ้วบ ภาคินก้มไปดูดยอดอกอมชมพูที่ตนสะกิดเล่นเมื่อตอนนั้นอย่างหิวโหยเพราะตอนนี้เขาทนไม่ไหวแล้ว

อ่ะ อ่ะ ทางด้านของมิ้วที่ตอนนี้รู้สึกเสียวจนเขาเผลอแอ่นหน้าอกรับ ส่วนด้านล่างบริเวณลูกพีชสีชมพูนั้นไม่รู้ว่าโดนถอดกางเกงออกไปตอนใหนกำลังถูกนิ้วมือของภาคินกระแทกเข้ามาไม่หยุดแล้วกลายเป็นว่าทั้งด้านบนและด้านล่างเขาก็เผลอแอ่นรับทั้งสองโดยไม่รู้ตัว

"กระต่ายอยากกินเสือมั้ย"

"หงึกๆ/พยักหน้า"

ร่างสูงหยุดการกระทำทั้งหมดยกตัวของคนร่างบางนั่งคุกเข่าอยู่ล่างโซฟาบริเวณระหว่างขาของเขาพอดีกับท่อนเอ็ดที่ปวดหนึบอยู่ข้างในกางเกง

"กินสิ "

สักพักภาคินก็ดึงกางเกงลงมาพร้อมกับท่อนเอนที่เด้งผงาดออกมาไม่รอช้าจ่อไปบริเวณริมฝีปากของกระต่ายน้อยตรงหน้าทันที

ร่างบางค่อยๆอ้าปากกลืนกินท่อนเอ็นที่ตอนนี้มีเส้นเลือดปูดขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด

อาาาส์

จ้วบ จ้วบ จ้วบ อึก

เมื่อกลืนเข้าไปจนสุดคนตัวเล็กก็ค่อยๆตวัดลิ้นเลียบริเวณที่เขาอยากจะกินอย่างเก้ๆกังๆ

อัก อัก เบาๆฮะ คนตัวเล็กพูดบอกเมื่อภาคินเด้งเอวขึ้นมาอย่างรุนแรง

"ป๊าทนไม่ไหวแล้วกระต่ายน่ากินเกินไป"

หลังจากที่เอ่ยคำนั้นออกมาภาคินก็อุ้มคนตัวเล็กขึ้นมาคุกเข่าบนโซโดยที่คนตัวเล็กหันหน้าไปทางประตูส่วนด้านล่างนั้นแอ่นก้นมาทางเขา

"ตะ แต่ว่า แม็กจะมาเห็นนะฮะ"

"งั้นหนูมิ้วดูต้นทางไว้นะ "

หงึกๆ//พยักหน้า

เมื่อได้การตอบรับนั้นแล้วภาคินก็จับท่อนเอ็นของเขาที่ปวดหนึบจนเห็นเส้นเลือดปูดออกมาจ่อไปที่ช่องทางอันคับแคบสีอมชูพูที่กำลังขมิบเชิญชวนสอดแทรกเข้าไปอย่างช้าๆ

"อึก น้องมิ้วหายใจไม่ออกฮึก" ยังไม่ทันที่คนตัวสูงจะใส่เข้าไปหมดเพราะตอนนี้ใส่เข้าไปได้แค่ครึ่งเดียวคนตัวเล็กก็รู้สึกหายใจไม่ออกแล้ว

อาาาส์ หลังจากที่ดันเข้ามาจนหมดแล้วภาคินก็ถึงกับส่งเสียงครางออกมาเพราะตอนนี้เขารู้สึกเสียวมากอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

"เสือจะกินแล้วนะ"

พอพูดเสร็จก็ขยับเอวกระแทกช่องทางของคนตรงหน้าอย่างรุนแรง

ปลัก ปลัก ปลัก

"เสือฮะ กระต่ายจุก ฮึก"

"อย่าก้มหน้าสิเดี๋ยวแม็กมาเห็นนะ"

อาาส์ คนตัวเล็กที่ตอนนี้รู้สึกเสียวและจุกจนสมองเริ่มขาวโพลนไปหมด ได้กัดปากร้องครางออกมาและแนก้นรับแรงกระแทกอย่างรุนแรงของคนข้างบนอย่างชอบใจ

"หื้มม ซี้ดดด" เพี้ยะ

อร้างงค์ อ่ะ

"เสือกินจะอิ่มแล้ว "

" ฮึก คุณเสือกระต่ายจะไม่ไหวแล้วฮะ"

เมื่อกำลังจะถึงจุดสุดยอดภาคินก็จับเอวของคนตรงหน้าแน่นแหงนหน้าขึ้นพร้อมกับครางออกมาส่วนเอวก็กระแทกแรงขึ้นเร็วขึ้นจนคนข้างล่างตาลอยน้ำลายไหลย้อยออกมาและหายใจไม่ทัน

อาาาาส์ แฮก แฮก

จ้วง จ้วบ เมื่อทั้งสองเสร็จสุขสมพร้อมกันภาคินก็พลิกตัวของร่างบางหันหน้ามาแล้วก้มลงไปจูบเบาๆเพื่อปลอบโยนโดยที่ข้างล่างยังคาอยู่เพราะภาคินกำลังปล่อยลูกๆเข้าไปข้างใน

ด้านคนตัวเล็กหลังจากที่โดนกินไปแล้วนั้นก็เหมือนโดนสูบพลังงานออกไปจนหมดไม่มีแรงที่จะขัดขืนหรือแม้กระทั่งใส่เสื้อผ้า ยังดีหน่อยที่คนตัวสูงใส่ให้เขาเรียบร้อยแล้วอุ้มเขาไปนอนบนโซฟาตัวใหม่แต่น้ำของภาคินที่ปล่อยเข้ามาแฉะเลอะกางเกงเขาหมดแล้ว

บรื้นนน

พอคนตัวเล็กเผลอหลับไปได้ไม่นานเสียงรถของแม็กก็มาพอดีเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกับถุงอาหารที่ป๊าสั่งให้ไปซื้อ

"ป๊า เอ่านี่ได้แล้วรอนานชะมัด"

"ไม่กิน กินแล้ว"

"โว้ยยย แล้วใช่ผมไปซื้อทำไมเนี้ย"

"อ่าวไอ้มิ้ว" มันหลับหรอวะ

"ป๊าเล่นอะไรกับมันทำไมสภาพมันเหมือนอย่างกับคนพึ่งโดนเอามาวะ"

"เสือกินกระต่าย".

.......

.......

.......

.......

...LA ROSÉ_14 ...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***