ยินดีต้อนรับกลับบ้านnc

ยินดีต้อนรับกลับบ้าน

.......

.......

.......

.

"ต่อไปนี้กูจะไม่เอามึงไปด้วยล้ะ "กลับถึงบ้านแม็กก็ยังย้ำคำพูดเดิมอีกครั้ง

"ไม่ "ส่วนคนตัวเล็กปฎิเสธไม่ฟังท่าเดียว

"มึงอย่าดื้อหน่า"

"ไม่ แบร่"

"นี่เดี๋ยวนี้มึงดื้อหรอว่ะ หื้ม " คนตัวสูงรีบคว้าคอคนตัวเล็กเข้ามาลงโทษข้อหาดื้อไม่เชื่อฟังเขาแถมยังมาล้อเขาอีก

"ปล่อยนะ"

"นี่จะรีบไปใหน เดี๋ยวก็ล้มเป็นแผลอีก ป๊าบ่นกูหูชาแน่"

พอถูกปล่อยคนตัวเล็กก็รีบวิ่งหน้าตั้งเข้าบ้านทันทีโดยไม่รอเพื่อนที่อยู่ข้างหลัง

"ใส่ตัวใหนดีนะ" อาบน้ำเสร็จเขาก็รีบมาเลือกชุดใส่ตามที่แม็กบอกไว้ตอนที่ขับรถกลับบ้าน

"แม็กกก"

"แม็ก แม็ก" เมื่อเรียกเพื่อนครั้งแรกไม่ได้ยินเขาจึงตะโกนเรียกไปอีกครั้ง

"อะไรว่ะ"

"น้องมิ้วใส่ชุดนี้น่ารักมั้ย" ชุดที่คนตัวเล็กใส่เป็นชุดเสื้อสีขาวกางเกงขาสั้นธรรมดาแต่มันก็ดูน่ารักเมื่ออยู่ในร่างกายของคนตรงหน้า

"ชุดที่กูซื้อให้?"

"อื้อ"

"ไม่อ่ะ มานี่ "มันดูน่ารักก็จริงแต่เขามีชุดที่ทั้งดูน่ารักและปนเซ็กซี่ไปในตัวด้วยพอมันใส่แล้วรับรองป๊าเห็นแล้วจะต้องรีบพุ่งใส่ทันที

"ต้องชุดนี้" เขายื่นชุดเมดสีดำขาวที่ใส่แล้วจะต้องกระโปรงสั้นไปจนถึงครึ่งก้นกลมๆส่วนข้างบนนั้นบางมากจนเห็นหัวนมที่ตั้งชูชั้นโผล่ออกมา

"จริงหรอ"

"ใช่ชุดนี้แหละใส่แล้วน่ารักมาก"

"ก็ได้งั้นน้องมิ้วไปเปลี่ยนก่อนนะ"

"หึหึ"

กริ๊ง

คนตัวเล็กเปลี่ยนชุดดเสร็จก็พอดีกับเสียงโทรศัพท์ของเขาที่เปล่งเสียงออกมา

"หวัดดีฮะแม่"

"หวัดดีน้องมิ้วเป็นยังไงบ้างสบายดีหรือเปล่า"

"สบายดีฮะ คนตัวเล็กตอบไปด้วยใบหน้ายิ้มแย้วเขาดีใจที่ม๊าโทรมานี่นา"

"แหมยิ้มเชียว ทางนั้นคงเลี้ยงดีไม่โทรหาม๊าเลยลืมม๊าแล้วสิ"

"ไม่นะฮะๆ"

"5555555 แล้วเงินที่ม๊าโอนให้พอหรือป่าว"

เห็นคนตัวเล็กทำหน้าเศร้าลุกลี้ลุกลนเขาก็รีบเปลี่ยนเรื่องทันทีเดี๋ยวเด็กน้อยจะร้องไห้เอา

"พอฮะ"

"หวัดดีครับม๊า ไม่ต้องเป็นห่วงไอ้มิ้วมันหรอกครับเงินในบัญชีมันไม่ได้ใช้หรอกป๊าผมสายเปย์55555 "คนตัวเล็กที่อยูาหน้าจอโทรศัพท์กำลังจะเอ่ยตอบแต่โดนเพื่อนที่โผล่หน้ามาแต่ไหนไม่รู้แทรกมาตอบแทน

"อ่าวแม็กหวัดดีลูกอยู่ด้วยกันหรอเนี่ย"

"ใช่ครับ"

"แล้วคุณภาคินว่าที่สามีหนูมิ้วไม่อยู่หรอ"

"ม๊า~" เขาก็เขินเป็นนะ

"ป๊าไปทำงานครับเห็นว่าวันนี้คงจะกลับช้าด้วย ถ้าอยู่ก็คงตัวติดกับไอ้มิ้วไม่ปล่อยแน่55556"

"โหวว ขนาดนั่นเลยหรอเนี่ย นี่น้องมิ้วเสร็จเขาไปแล้วหรือยังลูก" ม๊าของมิ้วเอ่ยแซวกับแม็กแกล้งคนตัวเล็กไม่หยุด

"5555แหมม๊าครับเข้าถ้ำเสือซะขนาดนี้"

"คุยอะไรกันหรอ ม๊าาน้องมิ้วมีเรื่องจะบอก"

"น้องมิ้วได้เป็นม๊าม๊าของแม็กด้วยแหละเท่ใช่ม่ะหึหึ"

"ห๊าาา"

"อะ.....เอ่ออ"

ทั้งม๊าและแม็กอึ้งไปพักใหญ่ไม่คิดว่าคนตัวเล็กจะพูดอะไรแบบนี้ออกมา คนที่ตกใจที่สุดก็คงจะเป็นม๊าเพราะว่าก็แค่เอ่ยแซวเล่นๆไปไม่คิดว่ามันจะเป็นเรื่องจริงซะงั้น

"ไอ้มิ้วคงพูดเล่นนะครับ"

"น้องมิ้วไม่ได้พูดเล่นนะฮะ วันนั้นแด๊ดดี๊ยัง..............อื้อออ"

ก่อนที่คนตัวเล็กจะพูดบรรยายไปถึงฉากที่ตัวเองกับภาคินทำอะกันบ้างก็โดนแม็กปิดปากซะก่อน

"ไอ้มิ้วมึงพูดอะไรออกไป แฮะๆ" ก้มลงไปกระซิบข้างๆหูมิ้วแล้วหันไปยิ้มให้กับม๊า

"ปล่อยน้องมิ้วนะแม็ก" คนตัวเล็กที่โดนเพื่อนปิดปากดิ้นไปดิ้นมาเพื่อให้หลุดออกโดยไม่ทันระวังตัวเองทำให้เสื้อคลุกที่ปกปิดชุดที่ใส่อยู่หลุดออกมา

"เดี๋ยวๆน้องมิ้วทำไมใส่ชุดสั้นขนาดนั้น"

"แม็กเลือกให้น้องมิ้วฮะ เมื่อวานแม็กก็ให้ใส่อีกชุดด้วยใส่ไปง้อแด๊ดดี๊น้องมิ้วเจ็บไปหมดเลย"

แต่คนตัวเล็กกับไม่สะทกสะท้านอะไรแถมยังเล่าบรรยายเรื่องที่ตนไปง้อภาคินเมื่อวานยังไงอีก

"แม็ก"

"แฮะๆครับ ผมขอโทษครับ"เวรแล้วไงไอ้แม็ก

"ม๊าไม่ได้ว่าอะไร ไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้ แต่ทำดีมากลูก555555"

โ"ห่วววผมก็ตกใจหมดนึกว่าม๊าจะดุผมซะแล้ว" นึกว่าจะโดนบ่นหูชาซะแล้วตูไปสอนอะไรไม่ดีให้ลูกเขา

"ม๊าไม่ว่าอะไรหรอกแต่ดูแลน้องมิ้วด้วยนะลูกน้องยิ่งซื่อๆแม็กคงรู้ใช่มั้ย"

"ครับ"

"มาเอาเงินกับม๊าไปซื้อชุดอีกนะลูก65555"

"มันดูสวนทางนะม๊า"

บรื้นๆ บรื้น

"อ่ะ มาแล้ว"

"แม็กเอามือถือไปเลย อะนี่" เมื่อได้ยินเสียงรถของภาคินมิ้วก็รีบขว้างโทรศัพท์ให้แม็กแล้วรีบวิ่งออกไปหาภาคิน

"อ่าว "นี่ลูกเขารีบไปไหนเนี่ย

"ป๊าผมมาหนะครับ "ทั้งสองมองหน้ากันได้แต่พากันอมยิ้ม

"หนูมิ้ว "เข้ามาถึงประตูหน้าบ้านก็เจอกับคนตัวเล็กใส่ชุดเมดสั้นจนเห็นถึงลูกพีชสีอมชมพูสองลูกกับเม็ดเชอร์รี่สีแดงที่ตั้งชูชันอยู่บนหน้าออกผ่านเนื้อผ้าบางๆ

"แด๊ดดี๊ ยินดีต้อนรับกลับบ้านฮะ ชูก้า ชูก้า รูน" อ่าวทำไมแด๊ดดี๊ทำหน้าแบบนั้นหล่ะ แม็กเป็นคนบอกนี่ว่าทำแบบนี้แล้วแด๊ดดี๊จะชอบ

"หื้ม วันนี้จะเล่นบทพ่อบ้านกับแม่บ้านหรอ" เจอความเซ็กซี่เย้ายวนของชุดยังไม่พอยังมาเจอความน่ารักเมื่อจะกี้ของคนตัวเล็กอีกทำให้เขาอึ้งไปพักใหญ่กว่าจะได้สติคนตรงหน้าก็ทำหน้าหงอยสงสัยกลัวเขาจะไม่ชอบ

"ช่ายฮะ น้องมิ้วเป็นแม่บ้านต้อนรับสามีกลับบ้าน" พูดไปด้วยยิ้มไปด้วยแถมเดินเข้าไปซุกออกคนตัวสูงอีก

อื้อ อึก

พอคนตัวเล็กเดินเข้ามาเขาก็ไม่รอช้าก้มลงไปดูดดึงริบฝีปากของคนตัวเล็กทันที โดยที่คนตัวเล็กยังไม่ทันได้ตั้งตัว

"พ่อบ้านอยากจะดื่มนมสักหน่อยกลับมาจากทำงานเหนื่อยๆ" เขาจ้องเม็ดเชอร์รี่ทั้งสองข้างตั้งนานแล้วขอดื่มนมสดจากเต้าซะหน่อย

อ่ะ ฮึก

คนตัวเล็กที่ข้างหนึ่งโดนดูดอยู่ ส่วนอีกข้างกำลังโดนมือของคนร่างสูงบดขยี้ไปมา ทำให้เขาเสียวจนน้ำตาคลอ

จ๊วบ จ๊วบ

"แม่บ้านแฉะซะแล้ว" หลังจากที่ดื่มนมเสร็จคนตัวสูงก็ใช้มืออีกข้างแหวกเข้าไปสำรวจช่องทางอมชมพูของคนตัวเล็กที่ยืนขาสั่น

"ผมสะ เสียวฮะ"

"ยกขาขึ้น "คนตัวสูงสั่งให้คนตัวเล็กยกขาข้างหนึ่งไปพาดไว้ที่โต๊ะกินข้าวเพื่อที่เขาจะได้เปิดทางสะดวกๆ

"หยุดทำไม อึก"

"ขึ้นห้อง"

"ไม่เอา "คนตัวเล็กส่ายกน้าปฎิเสธกอดคนตัวสูงแน่นแถมช่องทางด้านหลังก็ตอดมือของเขาตุบๆ

"หึ จะทำตรงนี้เลยหรอ ถ้าแม็กมาเจอ"

"แม็กคุยโทรศัพท์กับม๊า"

"อย่างงั้นหรอ "ดีอย่างงั้นแหละที่เขาต้องการไม่รอให้เสียเวลาเขาก้มลงไปดูดหน้าออกต่อ

จ๊วบ

เพี๊ยะ! มือทั้งสองข้างของคนตัวสูงก็ไปขย้ำก้นของคนตัวเล็กไปด้วย

"หนูเป็นเด็กดื้อหรือป่าววันนี้"

"ไม่ฮะหนูเป็นเด็กดี รอผัวกลับบ้าน"

อึก ภาคินสตั้นไปทันทีเมื่ออีกคนพูดคำนี้ออกมา หนูมิ้วได้ปลุกเสือร้ายในตัวเขาแล้วสิหึ

"ใครสั่งใครสอนให้พูดแบบนี้ รู้มั้ยว่ามันอันตราย"

"อ้าขา!"ไม่ว่าเปล่าเขาก็ผลักคนตัวเล็กลงไปนอนบนโต๊ะทานข้าว เขาทนไม่ไหวแล้วเด็กมันยั่วเหลือเกิน

มิ้วพอได้ยินภาคินสั่งให้อ้าขาก็ไม่รอช้ารีบอ้าขาออกโดยอัตโนมัติเพราะตอนนี้คนตรงหน้าดูดุดันหน้ากลัวมาก แถมท่อนเอ็นของเขาก็ยังดูใหญ่จนเส้นเลือดปูดขึ้นมา

ฮึก

ภาคินใส่ท่อนเอ็นเข้ามาได้แค่ครึ่งทางคนตัวเล็กใบหน้าบิดเบี้ยว มีน้ำคลอเบ้าหายใจไม่ทั่วท้องแต่ก็ยังไม่เอ่ยปากบอกให้เขาหยุด

ภาคินที่ใส่เข้าไปจนสุดถึงกับคำรามออกมาเพราะมันแน่นและเสียวมากจนท่อนเอ็นของเขาปวดไปหมด

ปัก ปัก ปัก

"น้องมิ้วไม่ไหว "สมองของเขาทั้งขาวโพลนและท้องก็ปั่นป่วนไปหมดอย่างที่ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน

ตอนนี้ภาคินเหมือนกับคนขาดสติเขากระแทกเข้ามารวดเร็วรุนแรงแบบไม่หยุดพักทำให้ขาโต๊ะที่มิ้วนอนอยู่ถึงสั่นและคลาดเคลื่อนเหมือนกำลังจะพังลงมา

"โต๊ะมันจะพังแล้ว"

"พังก็ซื้อไหม่ ตอนนี้ขอเอาเมียก่อน ใหนเรียกผัวอีกทีซิ"

"ผ ผัว เสียว ฮะ อะ "นาทีนี้โดนสั่งอะไรเขาก็ทำหมดไม่ใช่แค่ภาคินที่กำลังขาดสติตอนนี้เขาก็เหมือนกับคนขาดสติเหมือนกัน

ซีดดส์

"ผัวก็เสียวเหมือนกัน"

"รอบนี้จะเอาให้ท้องเลย" พูดเสร็จภาคินก็รีบเร่งจังหวะทันทีเพราะเขาใกล้จะเสร็จแล้ว

ปัก ปัก ปัก ปัก !

"อ๊าาา ฮึก ฮึก" คนตัวเล็กรู้สึกเสียวและจุกท้องไม่ไหวจนร้องไห้ออกมา

"ไม่ไหว ไม่ไหว"

อ๊าาาาาา ทั้งสองคนประสานเสียงออกมาพร้อมกันเมื่อเสร็จสมแล้ว ภาคินก็ปล่อยเข้าไปในตัวของมิ้วทุกหยาดหยด

แฮก แฮก แฮก

"ทำไมตัวสั่นแบบนั้นหล่ะ"

"อื้อ ส เสียวมาก แฮก"

"ชุดแม่บ้านหนูเลอะหมดเลย"

แควก จ๊วบ ภาคินไม่สนอะไรทั้งนั้นฉีกเสื้อของคนตัวเล็กออก ก้มลงไปดูดหน้าอกต่อ

"ได้ยินว่ามีเด็กน้อยงอแงอยากมีตัวเล็ก"

"อื้อ ช ใช่ฮะ ตัวเล็กมาหม่ำๆตรงนี้ "คนตัวเล็กชี้ไปบนหน้าอกของตนที่โดนภาคินดูดไปเมื่อตะกี้

"ตรงนี้หรอ งั้นผัวขอหม่ำๆก่อนเจ้าตัวเล็กแล้วกันนะ"

จ๊วบ

"พอได้แล้วฺฮะ ช้ำหมดแล้วเดี๋ยวตัวเล็กกับแม็กหม่ำๆไม่ได้"

"ว่าอะไรนะ ไอ้แม็กหม่ำๆ" ภาคินที่ได้ยินดังนั้นก็รีบหยุดขึ้นมาถามทันที

"อื้อฮึ "คนตัวเล็กก็ยังเหมือนเดิมไม่สะทกสะท้านอะไร แต่คนตรงหน้านี่สิหัวลุกเป็นไฟหมดแล้ว

"ไม่ได้! ให้ไอ้แม็กกินไม่ได้" ภาคินรีบห้ามเสียงดัง

"ทำไมหล่ะ ก็หม่ำๆตรงนี้ไง"

"ไม่ได้ ห้ามเลยนะ"

"แด๊ดดี๊รักลูกไม่เท่ากัน ฮึก"

"อ่าว ไม่ใช่อย่างนั่นนะ แม็กมันโตแล้วไงกินไม่ไ"ด้ ของรักของหวงเขาใครจะยอม

"แด๊ดดี๊โตแล้วก็ยังหม่ำๆตรงนี้อยู่เลย"

เราจะมาทะเลาะกันโดยที่ไอ้นั่นยังคาอยู่ไม่ได้ ต้องรีบอธิบายแล้วหล่ะ

"แม็กมันไม่อยากกินหรอก ไม่เชื่อไปถามมันตอนนี้ก็ได้" คนตัวสูงกำลังจะถอนท่อนเอ็นออกก็ต้องหยุดเพราะเสียงห้ามของมิ้ว

"ถามวันนี้ไม่ได้" มิ้วไม่พูดเฉยๆลุกขึ้นมาทั้งๆที่ท่อนเอ็นยังไม่หลุดทำให้ภาคินต้องลงไปนั่งบนเก้าอี้โดยมีมิ้วนั่งอยู่บนนั้นหันหน้าเข้าหากัน

"ทำไมหล่ะ อึก"

"น้องมิ้วจะเอาอีก" ไม่ว่าเปล่ามิ้วก็ขยับโยกเอวไปด้วยจนภาคินพูดถามเสียงสั่น

"เดี๋ยวนี้ชักจะเอาใหญ่แล้วสิ"

"จัดไปตามคำขอครับเมีย" ทำไงได้ดันไปทำให้เด็กมันติดใจหึหึ

หลังจากที่ไอ้มิ้วทิ้งมือถือรีบวิ่งไปหาป๊า ผมก็คุยกับม๊าเรื่องชุดไอ้มิ้วต่อนี่แหละครับดูทรงม๊าไอ้มิ้วชอบใจใหญ่

"แค่นี้ก่อนนะแม็กม๊าต้องไปแล้ว"

"ครับ บายครับ"

"แม่งเสียงอะไรว่ะ ดังชะมัดไม่ใช่สองคนนั้นชกกันหรอกนะ" เขาก็พูดไปงั้นแหละยังไงป๊าก็คงไม่ทำแบบนั้น

"หิวข้าวชะมัด ป๊ากับไอ้มิ้วคงเตรียมเสร็จแล้วมั้ง"

อ๊า อะ

เอี๊ยด เอี๊ยด

เดินเข้าไปไกล้ห้องกลัวก็ต้องหยุดชะงักขาไว้ทันทีไม่งั้นได้เจอภาพบาดตาแน่เพราะได้ยินเสียงที่ดูก็รู้ว่าคนที่อยู่ในห้องนั้นกำลังทำอะไรกัน

"ดูท่าจะไม่ได้กินข้าวแล้วหว่ะตู "พึมพำเสร็จก็เดินขึ้นห้องไปพร้อมกับทำใจที่ต้องอดข้าว

21:49

"เสียงดังขนาดนี้โต๊ะพังหมดแล้วมั้ง!"

23:22

"โว้ยยยย เสร็จแล้วหรือยังว่ะ หิวข้าวโว้ยย"

"ไม่หลับไม่นอนกันหรือไง"

แม็กที่รู้สึกหิวข้าวมากจนทำให้นอนไม่หลับแถมยังมีเสียงมรสุมข้างล่างที่ดังขึ้นมาอีก ได้แต่นอนเอามือปิดหูบนเตียง

"ฮึกก ตูไม่น่าเลย ไม่น่าสอนคำว่าผัวให้ไอ้มิ้วมัน"(ไรท์:นี่เราเองหรอเนี่ยที่สอนน้องมิ้วพูดแบบนั้น)

.......

.......

.......

.......

ไรท์กลับมาแล้วทุกคน ยังมีคนรออ่านอยู่มั้ยน้อ

อยากจะบอกว่าไรท์แต่งเสร็จนานแล้วค่ะแต่ว่าพอส่งncตรวจสอบยังไงก็ไม่ผ่านซักทีไรท์จะร้องไห้

.......

.......

LA ROSÉ_14

ig:anisa_k204 ทักมาคุยเล่นมาเมคเฟรนกับไรท์ได้นะไรท์เหงา

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***