[ตอนพิเศษ 1 ] NC+

แจ้ง

*เนื้อหาในตอนพิเศษไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องหลัก*

.......

.......

.......

.......

"นี่ เด็กใหม่มึงใช่มั้ยที่ได้ทำงานคู่กับกู "แม็กเดินเข้าไปถามเด็กน้อยร่างบางที่นั่งกินขนมเคี้ยวตุ้ยๆจนแก้มพองออกมาบริเวณม้าหินอ่อน

"อื้อๆ พยักหน้า"

"กูชื่อแม็กมึงชื่ออะไร "

รอให้ร่างบางกลืนขนมลงท้องเสร็จไม่นานเขาก็ไม่รีรอรีบถามต่อทันที

"ชื่อน้องมิ้วฮะ" แทนตัวเองว่าน้องด้วยหึหึ น่ารักว่ะ

"ทำไมนั่งอยู่คนเดียว "เขาสังเกตมาสักพักแล้วตั้งแต่ที่ร่างบางย้ายเข้ามาใหม่ก็ไม่เห็นเล่นกับใครเลย

"น้องมิ้วไม่มีเพื่อน น้องมิ้วเล่นกับแม็กได้มั้ย" ร่างบางตอบคนตรงหน้าพร้อมยื่นมือที่เปื้อนเศษขนมที่เขากินไปก่อนหน้านั้นไปจับแขนเพื่อขอร้องให้เล่นกับเขา

"ได้สิ "แม็กก้มลงไปมองแขนของตนที่ตอนนี้เต็มไปด้วยเศษขนมได้แต่คิดอยู่ในใจ อื้อหือแขนตูเปื้อนหมดแล้ว

"เย้ อ่ะนี่น้องมิ้วให้ "

"อะไร ลูกอม2เม็ด?" เห็นกูเป็นเด็กหรอว่ะ

"ใช่ฮะ อั่นนี้น้องมิ้วเก็บไว้กิน" เด็กน้อยตรงหน้าทำท่าหวงของรีบเก็บขนมของตัวเองไปซ่อนไว้ข้างหลัง

"ขอบคุณแล้วกัน งั้นวันศุกร์เลิกเรียนไปทำงานที่บ้านกู "แม็กได้แต่อมยิ้มกับท่าทางน่ารักของคนตรงหน้าก่อนจะลุกขึ้นยืน

"บ้านแม็กมีขนมหรือป่าว ไม่มีไม่ไปหรอก"

เฮ้อต้องเอาขนมมาล่อสินะ

"มีสิเยอะด้วย" ยังไงก็ต้องยอมแหละวะ

"ขอ2ห่อใหญ่ๆ" ร่างเล็กที่กอดขนมอยู่พิได้ยินว่าเพื่อนตรงหน้ามีขนมเยอะถึงกับเอ่ยปากขอสิ่งที่ตนต้องการพร้อมกับชูสองนิ้วเพื่อบอกจำนวนตามที่ตัวเองต้องการ

"อืม "

"ไปๆน้องมิ้วจะไป "

ยอมไปแค่ขนมเนี่ยนะ

.

.

.

"ไอ้มิ้วมึงบอกม๊ามึงหรือยังว่าจะไปทำการบ้านที่บ้านกูอ่ะ "

ระหว่างเดินไปโรงจอดรถแม็กก็เอ่ยถามร่างบางข้างๆไปด้วยกลัวว่าเพื่อนจะลืมบอกเดี๋ยวเขาจะจอข้อหาลักพาตัวเด็ก

"น้องมิ้วบอกแล้ว ม๊าให้ตังค์เพิ่มมาซื้อขนมด้วย นี่"

คนตัวเล็กหันไปบอกเพื่อน แถมอวดเงินที่แม่ให้ไปซื้อขนมด้วย

"เก็บตังค์มึงไว้เถอะแค่นี้เดี๋ยวกูเลี้ยงเอง" หันไปมองเงินที่คนตรงหน้ายื่นมาอวดแล้วก็อดที่จะยิ้มไม่ได้คนอะไรน่ารักอย่างนี้ว่ะ

"อ่ะ ม๊าโทรมา" มือที่กำลังยื่นเงินไปอวดเพื่อนก็รีบคว้าโทรศัพท์ในกระเป๋าขึ้นมา พอรู้ว่าเป็นม๊าของตัวเองก็รีบกดรับทันที

"หวัดดีฮะ" ยิ้ม

"น้องมิ้วม๊าขอคุยกับเพื่อนน้องมิ้วหน่อยลูก"

"อ่ะแม็ก" ได้ยินอย่างงั้นเขาก็รีบยื่นให้คนข้างๆ

"สวัสดีครับ" แม็กรับมือถือมาจากมือก็ปลายตามองลงไปเห็นคนทำหน้าอยากรู้อยากเห็นแต่ไม่ได้ยินหรอกเพราะเขาตัวสูงกว่ามาก ไม่ว่าเปล่ายื่นมือไปดันหน้าของคนที่อยู่ข้างล่างที่กำลังทำท่าจะกระโดดขึ้นมาแอบฟัง

"จ้าใช่แม็กหรือป่าว ม๊าฝากดูแลน้องมิ้วด้วยนะลูกน้องเขาไม่ค่อยทันคน"

"ไม่ต้องเป็นห่วงครับผมจะดูแลอย่างดี"

"ขอบคุณมากๆ"

ติ้ด

"แล้วจะกลับไปเปลี่ยนชุดหรือป่าวจะพากลับไป วางสายเสร็จก็หันไปถามเพื่อน"

"ไม่เป็นไรน้องมิ้วใส่ชุดนักเรียนนี่แหละ"

"งั้นก็ขึ้นรถ"

.

หลังจากขับรถมาได้สักพักก็ถึงบ้านของแม็กที่อยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนมากนัก

"โหววว นี่บ้านแม็กหรอ ใหญ่จัง" ร่างบางที่เห็นบ้านของเพื่อนใหม่ถึงกับตาโตพร้อมกับอุทานออกมา

"ใช่ ป่ะเข้าไปข้างใน "จอดรถเสร็จไม่รอช้ารีบเดินเข้าไปข้างในบ้านทันที

"อ่าวสวัสดีครับป๊าทำไมวันนี้เลิกงานเร็วจัง" แม็กเดินเข้ามาถึงข้างในบ้านก็ต้องแปลกใจที่เห็นป๊ากำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่

"ปล่อยให้เลขามันทำไป "

"ก็อย่างว่าและนะป๊าแก่แล้ว555555 "เขามักจะหยอกป๊าแบบนี้เป็นประจำแต่ความจริงนั่นป๊าของเขาถึงจะอายุ40ต้นๆแต่ภายนอกยังดูหนุ่ม และแข็งแรงดี

"เดี๋ยวเถอะไอ้ลูกคนนี้" แล้วนั่นแกพาเด็กน้อยที่ใหนมา

"เพื่อนใหม่ผมเองไอ้มิ้วนี่ป๊ากูเอง" พอตอบป๊าเสร็จแม็กก็ไม่ลืมที่จะแนะนำเพื่อนของตนเองให้ป๊ารู้จัก

"หวัดดีฮะ" ร่างบางที่ตอนนี้กอดแขนแม็กอยู่ยกมือไว้พ่อของเพื่อนแล้วรีบไปหลบด้านหลังทันทีเพราะเจอกับสายตาที่จ้องมองเขาไม่หยุด

"อืม ตามสบายเลยนะ "ร่างหนาพูดตอบทั้งๆที่สายตาก็ไม่ล้ะไปจากคนร่างบางตรงหน้า

"รออยู่ตรงนี้นะกูขอไปอาบน้ำก่อน" หลังจากที่แนะนำตัวกันเสร็จแม็กก็ขอตัวไปอาบน้ำก่อนเพราะเข่เล่นกีฬามาทั้งตัวมีแต่เหงื่อจึงให้มิ้วนั่งรออยู่ข้างล่างกับป๊าของตัวเองก่อน

"อื้ม"

"หนูชื่ออะไร"

และหลังจากที่แม็กเดินขึ้นไปข้างบนได้ไม่นานภาคินจึงฉวยโอกาสถามชื่อคนตัวเล็กอีกครั้ง

"ชื่อน้องมิ้วฮะ แล้ว...... "

"เรียกฉันป๊าเหมือนไอ้แม็กนั่นแหละ" ภาคินที่รู้ว่ามิ้วจะถามอะไร้ลยชิงตอบไปเสียก่อน

"หงึกๆ//พยักหน้า "

น่ารัก

"แล้วหนูอายุเท่าไหร่"

"18ขวบฮะ" ร่างบางตอบพ่อของแม็กพร้อมกับท่าทางที่น่าเอ็นดูโดยการที่ยกมือขี้นมาตามจำนวนเลขอายุของตัวเอง

"ดี หึหึ "ตอนแรกเขาก็นึกว่าลูกของเขาพาเด็กน้อยม.ต้นที่ใหนมาเสียอีก เลยถามให้แน่ชัดไปเลย

"อยากกินหรอ "

ภาคินที่เห็นคนตัวเล็กจ้องขนมบนโต๊ะของเขาไม่วางตาก็นึกแผนอะไรบางอย่างออกมา

"อื้อ "

"มานั่งตรงนี้สิ ป๊าจะดูว่าตัวหอมหรือป่าวถ้าตัวหอมถึงจะได้กิน "

"น้องมิ้วตัวหอมนะ "ร่างบางที่อยากอวดว่าตัวเองตัวหอมก็รีบลุกขึ้นไปนั่งตักของภาคินทันที

อืม ซีดส์

พอร่างบางมานั่งบนตัก ภาคินก็ถึงกับครางออกมา

"ฟอดด หอมจริงๆด้วย "ภาคินรีบหอมแก้มนุ่มนิ่มขาวๆออกชมพูนิดๆของคนบนตักอย่างไม่รีรอ

"เห็นมั้ยน้องมิ้วบอกแล้ว"

"ทำอะไรน้องมิ้วอ่ะ อึก "

มิ้วที่ตอนแรกจ้องแต่ขนมก็รีบหันกลับมาเพราะโดนมือของภาคินสอดเข้าไปบริเวณขาขาวๆด้านในกางเกงนักเรียน แถมยังโดนคลอเคลียบริเวณซอกคอไม่หยุด ทำไห้ร่างบางรู้สึกจั๊กจี๊และเสียวไปตามๆกัน

"ก็ต้องดมดูทุกซอกทุกมุมว่าจะหอมทุกที่หรือป่าว"

"มีอะไรดันก้นน้องมิ้วอยู่ด้วยฮะ" คนตัวเล็กรู้สึกว่ามีอะไรบริเวณก้นตัวเองยิ่งก็ยิ่งขยับก้นไปมาเพราะเขารู้สึกไม่สบายตัว

"อืมม อ๊าาา อย่างนั้นแหละ "ร่างสูงจับเอวของมิ้วที่ขยับไปมาอยู่บนตักเงยหน้าร้องครางออกมาเบาๆ

"ป๊าา น้องมิ้วกินได้หรือหยังฮะ" มิ้วที่นึกได้ว่าตนเองอยากกินขนมก็เลิกสนใจสิ่งที่กำลังดันก้นตัวเองอยู่ก่อนหน้านั้นแล้วรีบกอดคอร่างสูงด้วยมือทั้งสองข้างเอ่ยทวงขนมของตนด้วย

"กะ กินได้สิ "ร่างสูงที่พึ่งได้สติกลับมาเอ่ยตอบร่างบางอย่างติดๆขัดๆ

"เย้ ขอบคุณฮะ ฟอด ฟอด"

เวลาเขาได้ขนมจากม๊าเขาก็จะหอมแก้มม๊าเป็นการตอบแทนบ่อยๆ งั้นเขาก็หอมเป็นการตอบแทนด้วยแล้วกันคงไม่เป็นอะไรหรอก

ได้ขนมตามที่ต้องการแล้วก็รีบลุกออกไปนั่งที่โซฟาก่อนหน้านั้นด้วยความดีอกดีใจ พร้อมกับคิดในใจไปด้วย

"วันนี้เอาไปอวดม๊าดีกว่าว่าได้กินขนมเยอะเลย"

"นี่เขาเผลอทำอะไรไปกับเด็กน้อยตรงหน้าเนี่ย ชักจะไม่ใช่แล้วสิ เฮ้อ" เขากุมขมับตัวเองพร้อมกับก้มหน้าลงไปก็เจอกับของรักของหวงที่กำลังขยายใหญ่ขึ้นมา และเขาก็นึกแผนอะไรดีๆออกแล้วด้วยสิ

หึหึ //ยิ้มมุมปาก

.......

.......

.......

.......

น้องมิ้วจะโดนกินมั้ยน้าาาาาาาา

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***