คนโปรดของผม ความในใจของพรรษ

คนโปรดของผม

ต่อจากตอนที่เเล้ว

งานเทศกาล:

หลังจากเดินเล่นที่งานเทศกาลมาทั้งคืน รินกับพรรษหยุดพักที่ม้านั่งใต้ต้นไม้ใหญ่ ตุ๊กตาตัวใหญ่ที่พรรษยิงให้ถูกวางอยู่ข้างๆ ริน ส่วนพรรษก็มองไปยังรินด้วยสายตาที่อบอุ่น ก่อนเอ่ยเบาๆ

พี่ริน...

หืม? ว่าไง พรรษ

ผมอยากบอกอะไรพี่นิดหน่อย

ตั้งแต่ที่ผมได้รู้จักพี่

พี่ทำให้ผมรู้สึกว่าชีวิตของผมมันสดใสขึ้นมาก

รินมองหน้าพรรษนิ่งไปเล็กน้อย ก่อนหัวเราะออกมาเบาๆ

พูดซะพี่เขินเลย55

ผมพูดจริงนะครับ

พี่รินเป็นคนที่ทำให้ผมอยากเป็นคนที่ดี

อยากดูแล อยากปกป้อง

และที่สำคัญ ผมอยากเป็นคนที่ทำให้พี่มีความสุข

พูดแบบนี้กับทุกคนเลยเหรอ

หรือพูดกับพี่คนเดียว?

พูดกับพี่คนเดียวครับ

และจะพูดกับพี่คนเดียวตลอดไป

รินหน้าเริ่มแดง แต่พยายามยิ้มกลบเกลื่อน

เด็กบ้า...มาทำพี่เขินแบบนี้ไม่ดีเลยนะ

ผมพูดจากใจนะครับ พี่ริน

ผมชอบพี่จริงๆ

รินนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนยิ้มบางๆ

พี่ไม่ได้บอกว่าจะตอบตกลงง่ายๆ หรอกนะ

รู้ตัวใช่ไหม

รู้ครับ

แต่ผมก็ไม่รีบร้อน ผมพร้อมจะรอ

และทำให้พี่มั่นใจว่าผมจริงใจกับพี่เสมอ

รินไม่ได้พูดอะไรต่อ แค่ยิ้มและหันกลับไปมองไฟในงานเทศกาลที่สว่างไสว หัวใจของเขาอุ่นขึ้นเรื่อยๆ เมื่อคิดถึงความพยายามของพรรษ

ตุ๊กตาตัวใหญ่ยังอยู่ข้างๆ แต่ตอนนี้ดูเหมือนหัวใจของรินจะเริ่มให้พื้นที่พรรษอยู่ในนั้นเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แล้ว

---

พรรษมองรินที่เงียบไปก่อนถามอย่างเป็นห่วง

พี่รินเงียบแบบนี้...

ผมพูดอะไรผิดหรือเปล่าครับ

เปล่าหรอก...พี่แค่...

ตกใจนิดหน่อยที่ได้ยินอะไรแบบนี้

พี่ตกใจที่ผมพูด

หรือพี่ตกใจที่ผมรู้สึกแบบนี้กับพี่ครับ?

คง...ทั้งสองอย่างมั้ง

งั้นพี่ต้องค่อยๆ ชินนะครับ

เพราะผมจะพูดแบบนี้บ่อยๆ

ถ้าพี่ไม่รำคาญผมซะก่อน

(หัวเราะ)เด็กบ้า พูดจาน่าหมั่นไส้จริงๆเลยนะ

แต่ก็...พี่ไม่ได้รำคาญหรอก

(ยิ้ม)งั้นผมดีใจครับ ถ้าพี่อนุญาต

ผมจะอยู่ข้างๆ พี่แบบนี้เรื่อยๆเลย

พรรษรู้ไหม

พี่ไม่เคยคิดเลยว่าจะมีเด็กปีหนึ่ง

มาทำให้พี่รู้สึกแบบนี้

(สงสัย)แบบไหนครับ?

แบบที่...เหมือนพี่เป็นคนสำคัญ

สำหรับใครสักคน

(ยิ้ม)พี่รินสำคัญกับผมมากนะครับ

และผมจะทำให้พี่รู้สึกแบบนี้ไปตลอดเลย

(เขิน)เด็กบ้าาา

บรรยากาศเงียบสงบแต่เต็มไปด้วยความรู้สึกดีๆ ไฟจากงานเทศกาลยังสว่างไสว แต่ในใจของรินกลับรู้สึกว่าความอบอุ่นจากพรรษกำลังเข้ามาเติมเต็มช่องว่างในหัวใจของเขาทีละน้อย

(มองหน้า)พี่รินเขินเหรอครับ?

ไม่ได้เขินสักหน่อย!

ครับๆ ไม่ได้เขินก็ไม่ได้เขิน

แต่หน้าพี่แดงหมดแล้วนะครับ

(ปิดหน้า)อย่ามาแซวสิ เด็กบ้า

ผมไม่ได้แซวนะครับ

ผมแค่พูดความจริง

แต่พี่รินน่ารักมากเลยตอนนี้

พรรษ...

ผมพูดจริงๆ นะครับ

พี่รินเป็นคนพิเศษสำหรับผม

และไม่ว่าพี่จะรู้สึกยังไงกับผมตอนนี้

ผมก็จะรอจนกว่าพี่

จะยอมรับผมในแบบที่ผมเป็น

(ยิ้ม)เด็กแบบพรรษนี่มันอันตรายนะ

พูดอะไรแบบนี้ออกมา

พี่ใจสั่นหมดแล้วเนี่ย

ถ้าใจสั่นแล้วแปลว่าพี่

เริ่มรู้สึกอะไรกับผมบ้างหรือยังครับ?

(มอง)พรรษไม่คิดว่ามันเร็วไปหน่อยเหรอ

ความรู้สึกของผมไม่ได้เร็วหรือช้าเลยครับ

มันแค่เกิดขึ้นจริงๆ

และผมรู้ว่าผมต้องการอะไร...

ผมต้องการพี่ริน

(หัวเราะ)เด็กอะไร

พูดแบบนี้แล้วพี่จะปฏิเสธยังไงไหว

(ยิ้ม)ถ้างั้นก็อย่าปฏิเสธเลยนะครับ

แค่ให้โอกาสผมได้อยู่ข้างๆ พี่แบบนี้

ผมก็มีความสุขแล้ว

(มอง)พี่ก็อยากลองดูเหมือนกัน...

ว่าเด็กปีหนึ่งอย่างพรรษ

จะทำให้พี่ประทับใจได้มากแค่ไหน

ผมสัญญาครับ

(ยิ้ม)ว่าพี่จะไม่มีวันเสียใจที่ให้โอกาสผม

ไฟจากงานเทศกาลยังคงส่องสว่าง แต่ในหัวใจของทั้งสองกลับรู้สึกเหมือนมีแสงที่อบอุ่นกว่าเข้ามาเติมเต็ม ความเงียบงันที่แสนอบอุ่นระหว่างพรรษและรินในช่วงเวลานี้เหมือนย้ำให้รู้ว่าเรื่องราวของพวกเขาเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น...

ไม่ชอบมะเขือเทศ!!

มาอัพเเล้วนะ

ไม่ชอบมะเขือเทศ!!

คิดถึงสุดๆๆ

ไม่ชอบมะเขือเทศ!!

ไว้เจอกันตอนใหม่

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ