คนโปรดของผม กูชอบเขา

กูชอบเขา

คนโปรดของผม

พรรษที่ส่งรินกลับบ้านเสร็จเขาก็ได้ขับรถกลับมาที่บ้านของเขาพร้อมทักแชทหาเพื่อน

[แชทกลุ่ม:]

เฮ้ย พวกมึง กูจะบอกอะไรให้

อะไรวะ มึงมีเรื่องอะไรอีกล่ะ

อย่าบอกนะว่าเรื่องเดทหรือจีบใครอีกแล้ว กูเบื่อฟัง

เออ ใช่

กูจริงจังเลยนะเว้ย กำลังจีบรุ่นพี่คนนึงอยู่

หืม… มึงจริงจังเหรอวะ? ใครวะรุ่นพี่คนนั้น

ชื่อพี่รินอ่ะ รุ่นพี่ปีสาม

ริน? อ้าว ไอ้คนนั้นที่มึงพูดถึงบ่อยๆ เหรอวะ?

ที่มึงชอบมองเขาตอนเขาเรียนอ่ะ?

เออดิ! กูชอบเขาว่ะ

อย่างมึงเนี่ยนะที่จะจีบเขาได้

หยิ่งๆ แบบมึงอ่ะ คิดว่าคนอื่นจะอยากสนใจมึงเหรอ

กูบอกแล้วไงว่ากูจริงจัง

มึงอย่ามาขัดใจกูดิ

แล้วเขาเล่นด้วยหรือเปล่า?

หรือเขาแค่คุยกับมึงเพราะมึงเป็นรุ่นน้องเฉยๆ

ยังไม่รู้เหมือนกันว่ะ

แต่วันนี้กูอาสาไปส่งเขากลับบ้านนะ เขาก็ไม่ได้ปฏิเสธว่ะ

เอ้า ไอ้พรรษ มึงก็นับเป็นความสำเร็จไปแล้วสิ

เออ ก็ขอให้มึงโชคดีละกัน

แต่กูยังไม่อยากเชื่อหรอกว่ามึงจะทำสำเร็จ

คอยดูเถอะ กูจะทำให้พี่รินชอบกูให้

เออ ถ้ามึงมั่นใจขนาดนั้น

ก็เชียร์มึงเว้ย แต่ระวังจะเผลอตัวทำให้เขารำคาญไปก่อนล่ะ

ขอบใจพวกมึง

เดี๋ยวกูจะรายงานความคืบหน้าให้ฟังเรื่อยๆ

เออ เอาให้ได้อย่างที่มึงหวังนะเพื่อน

หลังจากที่พรรษกลับถึงบ้าน เขาก็รีบทักแชทกลุ่มหาเพื่อน ๆ ของเขาเพื่อเล่าเรื่องการจีบริน เพื่อนแต่ละคนทั้งแซวและให้กำลังใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ทำให้พรรษมีกำลังใจและความมั่นใจในการเข้าหารินมากขึ้น

ตัดด