คนโปรดของผม ดูแลคนป่วย

คนโปรดของผม

ตัดมาที่นายเอก

เช้าวันหนึ่งในห้องพักของนายเอก

(โทรเข้ามา) "พี่รินครับ"

ทำไมวันนี้ไม่เห็นพี่ไปเรียนล่ะครับ

ผมไม่เจอพี่ที่คณะเลย

(เสียงแหบเล็กน้อย) อ๋อ...

พี่ไม่ค่อยสบาย เลยนอนพักอยู่ที่ห้องน่ะ

อ้าว! ทำไมไม่บอกผมล่ะ

พี่ทานยาหรือยังครับ?

ยังเลย พี่ว่ารออีกแป๊บอาจจะดีขึ้นเอง

ไม่อยากลำบากไปหายา

ไม่ได้ครับ เดี๋ยวผมไปหาพี่เลย

นอนรออยู่ที่ห้องนะครับ ห้ามลุกไปไหน!

ไม่ต้องมาหรอกพรรษ

พี่ดูแลตัวเองได้ เดี๋ยวก็หาย

หลังจากนั้นไม่นาน พรรษามาถึงห้องของรินพร้อมของฝากเล็กๆ น้อยๆ และยาพร้อมเสิร์ฟ

(เคาะประตู) พี่ริน

ผมมาถึงแล้วครับ เปิดประตูให้หน่อย

(ค่อยๆ เดินมาด้วยท่าทางอ่อนล้า) พรรษ...

พรรษจริงจังเกินไปแล้วนะ แค่นี้เอง

น้องโดนดุเเร่ววว

แค่นี้ที่ไหนครับ (ยิ้มกว้าง)

พี่น่ะเป็นคนสำคัญของผมนะ

จะให้ผมปล่อยพี่ป่วยคนเดียวได้ยังไง

(เขินเล็กน้อย)พรรษ...พูดซะเวอร์เลยนะ

ไม่ได้เวอร์เลยครับ

นี่ครับยากับน้ำอุ่น ทานยาก่อนนะ

เดี๋ยวผมจะไปเตรียมข้าวต้มให้พี่

ข้าวต้มเหรอ?

พี่ไม่อยากลำบากพรรษ

ไม่ลำบากเลยครับ

แค่ข้าวต้มง่ายๆเดี๋ยวผมทำเสร็จเร็วๆ นี้(ยิ้มอ่อนโยน)

พรรษาลงมือทำข้าวต้มในครัวเล็กๆ ในห้องของริน ขณะที่รินนั่งพักที่โซฟา พลางแอบมองพรรษาอย่างอดรู้สึกอบอุ่นไม่ได้

ไม่กี่นาทีต่อมา

(กลับมาพร้อมชามข้าวต้ม)อ่ะ เสร็จแล้วครับ

ทานอุ่นๆ หน่อยนะ จะได้มีแรง

ขอบใจนะพรรษ

ไม่คิดเลยว่าจะมีใครมาดูแลพี่แบบนี้

ก็พี่รินเป็นคนสำคัญของผมยังไงล่ะครับ

ผมอยากให้พี่รู้ว่าพี่ไม่ได้อยู่คนเดียว

พี่... ก็รู้สึกดีใจนะที่มีพรรษอยู่ด้วย

ถ้าพี่หายป่วยแล้ว

วันหยุดนี้ผมจะพาไปเที่ยวที่ไหนที่พี่อยากไปเลยดีไหมครับ?

เอาจริงเหรอ

อย่าพูดเล่นนะ

พูดจริงสิครับ

ขอแค่พี่หายเร็วๆ แค่นี้ก็พอแล้ว

ฟังดูเหมือน..

พรรษจะเป็นห่วงพี่จริงจังเลยนะเนี่ย

(ยิ้ม) แน่นอนครับ

ผมห่วงพี่รินเสมอแหละ

คนที่ผมชอบทั้งคน

จะให้ไม่เป็นห่วงได้ยังไงล่ะครับ

(หน้าแดง) พะ พูดแบบนี้อีกแล้ว...

พรรษไม่คิดจะเกรงใจบ้างเลยหรือไง

ไม่เกรงใจครับ

เพราะอยากให้พี่รู้ว่าผมจริงจังกับพี่ขนาดไหน

พอเถอะๆ

พรรษน่ะ พูดแบบนี้

เดี๋ยวพี่จะหายป่วยไม่ทันเพราะเขินแทนหรอก

(หัวเราะเบาๆ) ถ้าอย่างนั้น..

ผมจะคอยดูแลพี่จนพี่หายดีไปเลยครับ

จะได้ไม่ต้องเขินแต่ป่วยแทนไง

พรรษายื่นมือมาลูบหัวรินเบาๆ ให้กำลังใจ รินยิ้มรับพร้อมความรู้สึกอบอุ่นในใจ

ขอบใจนะพรรษ

พี่... ดีใจจริงๆ ที่มีนายอยู่ด้วยตอนนี้

ยินดีครับ ถ้าอย่างนั้น...

ถ้าอย่างนั้น...คืนนี้ผมอยู่เป็นเพื่อนพี่นะ

จะได้ไม่ต้องรู้สึกเหงาหรืออ่อนแอคนเดียว

เนียนไว้นะคะลูกกก

รินมองหน้าพรรษ พลางยิ้มบางๆ ที่เต็มไปด้วยความซึ้งใจ ยอมให้พรรษอยู่เป็นเพื่อนในค่ำคืนนี้ ทั้งสองนั่งพูดคุยกันไปเรื่อยๆ ในบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความอบอุ่นและใกล้ชิด จนเวลาล่วงเลยไปอย่างช้าๆ

ตัดดดด

ไม่ชอบมะเขือเทศ!!

ไว้มาอัพอีกน้าา

ไม่ชอบมะเขือเทศ!!

อยากให้ทุกคนได้อ่าน

ไม่ชอบมะเขือเทศ!!

โดยเฉพาะยัยคนสวยของแอดด😉

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ