คนโปรดของผม ธามชอบพี่เมลนะ

คนโปรดของผม

ธาม&เมล

หลังจากที่ธามกลับมาถึงหอพัก เขานั่งลงที่โต๊ะและเปิดแอปแชทขึ้นมา ภาพหน้าจอของเมลยังคงปรากฏอยู่ในแชทไลน์ ธามเคยคิดว่าจะส่งข้อความไปหาพี่เมลหลายครั้งแล้ว แต่วันนี้มันรู้สึกต่างออกไป เขาอยากชวนเมลไปเดินเล่นเพื่อคุยกันให้มากขึ้น เหมือนจะเป็นการเริ่มต้นบางอย่างที่เขาคิดไว้ในใจ เขาพิมพ์ข้อความไปอย่างช้าๆ สองครั้ง ก่อนที่จะกดส่งไป

(พิมพ์แชท) พี่เมลครับ วันนี้ว่างไหมครับ?

ถ้าว่างจะชวนไปเดินเล่นหน่อยครับ

ส่งข้อความไปแล้ว ธามก็รู้สึกว่าหัวใจเต้นแรงขึ้นเล็กน้อย เขาก็ยังไม่แน่ใจว่าคำตอบของเมลจะเป็นยังไง แต่เขาก็อยากลองพูดไปตามความรู้สึกที่มี

ผ่านไปไม่กี่นาที ข้อความจากเมลก็ดังขึ้น

(ตอบแชท) ไปเดินเล่นเหรอ? สวนสาธารณะใกล้ๆ หรอ?

ธามยิ้มออกมานิดหน่อย เขาคิดว่าพี่เมลคงจะตกใจหรือสงสัยแต่ก็ยินดีที่จะไป

(พิมพ์แชท) ใช่ครับ ถ้าพี่ว่างนะครับ

อยากคุยอะไรสักหน่อย

(ตอบแชท) งั้นก็ดีครับ ถ้าพี่ว่างก็คงไปได้

ธามตื่นเต้นมากขึ้นเมื่อเห็นข้อความตอบรับจากเมล เขารีบตอบกลับไปทันที

(พิมพ์แชท) งั้นเจอกันที่สวนสาธารณะตอนหกโมงครับ

(ตอบแชท) ครับ เจอกันครับ

ธามเก็บโทรศัพท์ลงไปที่กระเป๋า เขารู้สึกใจเต้นแรงเหมือนเดิม เขาคิดว่ามันอาจจะเป็นแค่การเดินเล่นทั่วไป แต่ในใจของเขามันมีความหมายมากกว่านั้น เขาจะมีโอกาสได้พูดคุยกับเมลมากขึ้น ได้ใกล้ชิดกับคนที่เขาชอบ

พอถึงเวลาที่นัดหมาย ธามก็เดินออกไปที่สวนสาธารณะ เขายืนรออยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ คอยดูว่าเมลจะมาเมื่อไหร่

หลังจากเดินเล่นไปสักพัก ธามรู้สึกเหมือนว่าเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมที่สุดแล้วที่จะพูดสิ่งที่เขาคิดมาตลอด เขาหันไปมองเมลข้างๆ ก่อนที่จะหยุดเดินและหันหน้าไปหาพี่เมล

(พูดเสียงเบา) พี่เมลครับ... ผมมีเรื่องอยากบอก

เมลหันมามองธามด้วยสีหน้าเป็นปกติ แต่ก็เหมือนจะมีอะไรบางอย่างในแววตาของเขา ธามรู้สึกว่าเมลคงจะรู้สึกแปลกๆ หรือเปล่า แต่เขาก็ยังคงตัดสินใจที่จะพูดไป

ครับ?

(พูดเสียงนุ่ม) ผมชอบพี่เมลนะครับ...

เมื่อธามพูดจบ คำพูดนั้นทำให้บรรยากาศรอบๆ ทั้งสองคนเงียบไปทันที เมลยืนนิ่งไม่พูดอะไร ธามเลยรู้สึกเหมือนตัวเองพูดอะไรไม่ถูก เขามองหน้าพี่เมลที่เงียบไป

(ยิ้มแห้งๆ) ถ้าพี่เมลรู้สึกอึดอัดหรือไม่สบายใจก็ไม่ต้องห่วงนะครับ...

ผมแค่จะบอกว่า ถ้าพี่ไม่สะดวกหรือคิดว่าผมไม่เหมาะสม

ผมก็พร้อมถอยออกไป... ไม่ต้องกลัวนะครับ

แต่หลังจากที่ธามพูดไป เขาก็เห็นเมลยืนนิ่งอยู่เหมือนเดิม ไม่ได้ตอบอะไรกลับมา เขารู้สึกกลัวว่าพี่เมลจะคิดว่าเขากล้ามากเกินไป และอาจจะทำให้พี่เมลรู้สึกไม่ดี

ธามยังไม่ทันได้พูดอะไรต่อ เมลก็หันไปยิ้มเล็กน้อยและพูดเบาๆ

(พูดเสียงเบา) ไม่อึดอัดหรอกครับ

ธามรู้สึกงงเล็กน้อยกับคำตอบนั้น เขาเลิกคิ้วขึ้น

(งง) แล้วทำไมพี่เงียบไปล่ะครับ

เมลยิ้มให้ธามแล้วส่ายหัวนิดๆ ก่อนจะพูดตอบกลับ

(ยิ้ม) ก็แค่... ไม่คิดว่าจะมีคนมาชอบคนอย่างพี่เท่านั้นเองครับ

คำตอบนั้นทำให้ธามรู้สึกประหลาดใจ นั่นคือเหตุผลที่พี่เมลไม่พูดอะไร? ไม่ใช่ว่าเขารู้สึกอึดอัด แต่กลับเป็นเพราะเขาตกใจที่มีคนมาชอบจริงๆ

(ยิ้ม) ไม่ต้องตกใจหรอกครับ

พี่เมลเป็นคนดีมากๆ คนน่ารักอย่างพี่ไม่แปลกเลยที่จะมีคนชอบ

เมลหันมามองธาม สายตาของเขาดูอ่อนโยนขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะหันหน้าไปข้างหน้าแล้วเดินต่อไป

(เสียงนุ่ม) ขอบคุณครับ

ธามยิ้มอย่างโล่งอก เขารู้สึกดีใจที่เมลไม่รู้สึกแย่กับคำพูดของเขา แต่ในใจเขาก็รู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นไปอีกที่ได้บอกความรู้สึกออกไป ธามเดินเคียงข้างเมลไปอย่างเงียบๆ แต่บรรยากาศที่เคยตึงเครียดกลับรู้สึกสดใสขึ้นมา ท่ามกลางความเงียบ ธามก็ยังคงยิ้มให้กับตัวเองในใจ เขาก็ยังคงหวังว่าในอนาคตจะได้รู้จักเมลมากขึ้น

---

ธามบอกชอบเมลไปตรงๆ ทำให้เมลเงียบไป แต่ธามก็คิดว่าเมลอาจจะรู้สึกอึดอัดเลยเตรียมตัวถอย แต่เมื่อเมลตอบว่าไม่ได้อึดอัดเพียงแค่ตกใจที่มีคนมาชอบเขา ธามรู้สึกดีใจที่ได้บอกความรู้สึกและรู้ว่าเมลไม่ได้รู้สึกแย่กับมัน

ตัดดด

ไม่ชอบมะเขือเทศ!!

สนุกไหม

ไม่ชอบมะเขือเทศ!!

แต่แอดขี้เกียจอัพแล้วสิ

ไม่ชอบมะเขือเทศ!!

แต่เพื่อยัยคนสวยของแอด

ไม่ชอบมะเขือเทศ!!

แอดทำได้!

ไม่ชอบมะเขือเทศ!!

บายๆนะ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ