สามีของผมคือนายเอกนิยายวายน้ำเน่า
กลับบ้าน'เรา'[1]
หลังจากที่ไปเรียนและใช้ชีวิตที่ต่างประเทศเป็นเวลานาน วันนี้ลลินได้เดินทางกลับมายังประเทศบ้านเกิดเมืองนอนของตน
มุ่งหน้าสู่ตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทยที่ๆหล่อหลอมตนให้ได้เติบโตขึ้นมา
ลลิน สุขสวัสดิ์
อ่า~~ในที่สุดก็ถึงสักทีน้าาา เมื่อยเนื้อเมื่อยตัวเป็นบ้า//ยืดเส้นยืดสาย
ลลิน สุขสวัสดิ์
'5ปีแล้วสิ ที่นี่ยังเหมือนเดิมเลยแหะ'//มองไปยังซอยข้างหน้า
ในขณะที่เดินเข้าไปยังในซอย2เลนที่มีบ้านคนติดขนาข้างอยู่นั้น ลลินก็เหลือบมองไปยังรอบๆสถานที่ที่คุ้นเคยแต่ไม่คุ้นเคยนี้
ป้าผนี
...//ยืนหันหลังให้ลลิน
ลลิน สุขสวัสดิ์
หืม นั่นป้านีนี่นา สวัสดีครับป้านี~💖//หันไปยิ้มและไหว้งามๆ
ลลิน สุขสวัสดิ์
'อ้าว ทำไมป้านีไม่ตอบวะ?' "ป้านี!!!"//ตะโกน
ป้าผนี
....//ไม่มีเสียงใดๆ
...
ไร้เสียงตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียกกรุณ.....
ลลิน สุขสวัสดิ์
'จิ๊ ไม่เจอกันนานแค่5ปีทำเป็นหยิ่งว่ะ'//แอบย่องไปหาป้านี
ลลิน สุขสวัสดิ์
'คอยดูเถอะป้า เดี๋ยวลลินคนนี้จะเอาคืน ฮี่ฮี่'
นัยน์เนตร
เห้ยนั่นใครน่ะ!!!!//ตะโกน
ลลิน สุขสวัสดิ์
เหวอ!! เอ๊ะ
ลลิน สุขสวัสดิ์
ครับ! คนครับผม!//ตะโกนกลับ
นัยน์เนตร
เห้อค่อยโล่งใจหน่อย//เดินมาหาลลิน
นัยน์เนตร
หน้าตาคุ้นๆนะนายเนี่ย
ลลิน สุขสวัสดิ์
ครับ ผมลลินครับ สุขสวัสดิ์//พยายามหลี่ตามองอีกฝ่าย'เทพบนหัวนั่นคงเป็น...'
นัยน์เนตร
อ้าว ไอ้ลินนี่เอง ว่าแล้วหน้าตาคุ้นๆ 5555
ลลิน สุขสวัสดิ์
เอ๊ะ ครับ?//'ใครวะมาเรียกเราไอแบบนี้นิ'
นัยน์เนตร
อ้าวจำกันไม่ได้เหรอวะ นัยเนตรไง!!//ยิ้ม
ลลิน สุขสวัสดิ์
...... ไอเชี่ยเนตร!!!/🥳
ลลิน สุขสวัสดิ์
เชี่ย ทำไมมึงตัวใหญ่งี้วะไอเหี้ย กูนึกว่าลุงที่ไหนสะอีก//พยักหน้าทักทายเทพประจำตัวเนตร
นัยน์เนตร
โหพอจำได้นี่เอาใหญ่เลยนะมึง ทำไมมึงมาอยู่นี่ได้วะ?ไม่เจอกันนานเลยนี่หว่า
ลลิน สุขสวัสดิ์
กูพึ่งกลับจากต่างประเทศมาเว้ย //ยิ้ม+เหลือบตามองรอบๆที่เริ่มมืด 'พลังงานไม่ดีเต็มเลยแหะ ป้าผนีเองก็...'
นัยน์เนตร
โหยยยย ดีนะที่มึงยังรู้จักทางกลับบ้าน มาๆขึ้นจักรยานกูมาเดี๋ยวกูไปส่ง
ลลิน สุขสวัสดิ์
แล้วกระเป๋ากูอ่ะ เอาไว้ไหนวะ//ยกกระเป๋าขึ้นมาโชว์
นัยน์เนตร
ต่อให้มึงยกขึ้นมาให้กูดูกูก็มองไม่เห็นหรอกไอห่า แบกไว้แล้วขึ้นมาเถอะน่าาาา
ลลิน สุขสวัสดิ์
มึงจะไม่พากูตกคันแทนา ตำกำแพงบ้านใช่ป่ะ//ถามขำๆ
นัยน์เนตร
นั่นมันสมัยไหนแล้ว มาขึ้นมาเชื่อใจลูกพี่คนนี้ได้เลยเว้ยยย
ลลิน สุขสวัสดิ์
ขี่ดีๆนะไอสัส ทางยิ่งมืดๆอยู่//กอดกระเป๋าไว้แน่น
ในระหว่างที่ทั้งสองกำลังมุ่งหน้าเข้าไปในซอยอยู่นั้น
ลลิน สุขสวัสดิ์
เอ้อมึง ทำไมป้านีเขาไม่ตอบกูวะเรียกตั้งหลายครั้ง//😤
นัยน์เนตร
มึงหมายถึงป้านีไหนวะ//เสียงสั่น😰
ลลิน สุขสวัสดิ์
ก็ป้าผนีไง ผนี นงยรัตน์ อ่ะมึง//🤨(😈)
นัยน์เนตร
......//ขี่เร็วกว่าเดิม
ลลิน สุขสวัสดิ์
ไอสัส กูสิตกบักห่านี่แหมะ มึงสิรีบไปตายหยังบักเนตร!!!!//ตะโกน+กอดเสื้อเนตร
ลลิน สุขสวัสดิ์
อึ๊ บักควย//ลูบหน้าผากตัวเอง
ลลิน สุขสวัสดิ์
อืม เก่าชะมัดให้ตายสิ//มองไปที่บ้านของตัวเอง
นัยน์เนตร
ลงไปได้แล้ว เดี๋ยวมื่ออื่นเช่ากูสิมาหาอีกเทื่อนึง//เสียงเบา
ลลิน สุขสวัสดิ์
ห้ะ มึงว่าหยังเกาะเพื่อน//เงี่ยหูฟัง
นัยน์เนตร
ลงไปแหมะห่วย กูสิฟ่าวเมียบ้านแล้ว!!//เสียงสั่น+น้ำตาคลอ
ลลิน สุขสวัสดิ์
เออๆ บ่ต้องย่านดอก ประสาผีป้าผนีสื่อๆน่ะ//พูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจ
ลลิน สุขสวัสดิ์
คือสิบ่ฮู้วะ กูสุขสวัสดิ์เด้เพื่อน กูเห็นอยู่แล้ว!!//ยืดอกมั่นหน้ามั่นใจ
นัยน์เนตร
แล้วมึงสิเว้าหาหยัง มึงกะฮู้อะฮือออ😭
ลลิน สุขสวัสดิ์
เออๆ กูกะอยากสิแกล้งมึงสื่อๆนิล่ะ ไผสิไปคิดเนาะว่าโตป่านนี้แล้วมึงยังย่านผีอยู่น่ะ//ถอนหายใจ
ลลิน สุขสวัสดิ์
ทั้งๆที่บ้านมึงกะบ้านกูเฮ็ดอาชีพคล้ายๆกันแท้ๆ//จุ๊ปาก
นัยน์เนตร
บ้านกูแค่ดูดวงและสื่อสาร
นัยน์เนตร
บ้านมึงอะทั้งนำทางวิญญาณ สื่อสารกับวิญญาณ ผนึกบ้าง ปลดปล่อยบ้าง ดูดวงบ้าง ทำลายบ้าง
นัยน์เนตร
มึงกะกูไม่เหมือนกัน
ลลิน สุขสวัสดิ์
เหมือนสิวะ ก็เกี่ยวกับวิญญาณภูตผีปิศาจนิ//ขมวดคิ้ว
นัยน์เนตร
อย่างน้อยบ้านกูก็มีเทพประจำตระกูลและเทพประจำตัวอ่ะ
นัยน์เนตร
บ้านมึงแม่งเป็นเทพกันเองอ่ะ
นัยน์เนตร
เหมือนก็เหี้ยละมั้ย
ลลิน สุขสวัสดิ์
เทพบ้าบอไรวะ แค่คล้ายเฉยๆ//จริงจัง
นัยน์เนตร
โหไอลิน ใช้พลังลอยบนฟ้ายกของเสกของวาปไปมาเป็นว่าเล่น ถ้าไม่ใช่เทพแล้วเป็นเหี้ยไรได้อีกวะ
นัยน์เนตร
ขนาดเทพบ้านกูยังเกรงใจตระกูลมึงเลย
ลลิน สุขสวัสดิ์
ไม่ใช่ก็คือไม่ใช่อ่ะ มึงอาจตาฝาดก็ได้//😑
นัยน์เนตร
กล้าสาบานมั้ย มึงกล้าสาบานมั้ย!!!
นัยน์เนตร
งั้นก็อย่าเถียงกูดิ้!!!//😭
ลลิน สุขสวัสดิ์
เป็นลูกหลานเทพก็ไม่ได้แปลว่าเป็นเทพนิ?แม่งจริงหรือปล่าวก็ไม่รู้ แถมพลังที่ตระกูลกูมีจริงๆพวกมึงก็ฝึกกันได้ด้วยซ้ำนะเว้ย//🤓
นัยน์เนตร
ฝึกได้ แต่ใช้แทบไม่ได้ไง ฝึกกันเป็น10-20ปี มากสุดก็ใช้ได้นิดเดียวอ่ะ
นัยน์เนตร
โอ้ยกูไม่คุยด้วยล่ะแม่ง
ลลิน สุขสวัสดิ์
อ้าวเดี๋ย-
ลลิน สุขสวัสดิ์
อ้าวเชี่ยนี่!!//😑
ลลิน สุขสวัสดิ์
//ลากกระเป๋าเดินเข้าบ้าน
ในขณะที่ลลินเข้าบ้านไป ก็พลันปรากฏกลุ่มเงาสีดำของมนุษย์มากมายล้อมรอบบ้านของลลิน
หนึ่งในกลุ่มค่อยๆเดินออกมา เงาสีดำปรากฏเป็นผู้หญิงวัย50ที่กำลังคร่ำครวญ เดินมายังประตูหน้าบ้านของลลิน
ป้าผนี
ลิน....ลิน....ช่วยด้วย
ป้าผนี
ช่วย..พวกเรา....ด้วย
นักเขียนเองจ้า
ขออนุญาตตัดจบในตอนแรกนะครับ หากผิดพลาดประการใดขออภัย ณ ที่นี่ด้วยนะครับผม พึ่งลองแต่งนิยายครั้งแรกในชีวิต ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ🙇🏻
Comments