สามีของผมคือนายเอกนิยายวายน้ำเน่า
สืบหาต้นตอ[1]
ลลิน สุขสวัสดิ์
ว่าแตว่า ทำไมเราถึงต้องมารวมตัวกันงั้นเหรอ
พิทักษ์
เพราะเมืองนี้น่ะ แบบว่านายเห็นใช่ไหม//เศร้า
นัยน์เนตร
มีคนตายมากมายในตอนที่นายไม่อยู่ แถมเมืองนี้เองยังถูกสาปอีกด้วย
นัยน์เนตร
ฉันไม่สามารถติดต่อกับเทพประจำตระกูลของฉันได้เลยสักตน//เม้มปาก
ตะวัน
เพราะอย่างนั้น...พวกเราจึงต้องรวมตัวกันเพื่อสืบหาต้นตอน่ะ:)
ลลิน สุขสวัสดิ์
ครอบครัวของฉันเองก็....//เศร้า
ตะวัน
เราต้องรู้ให้ได้ ว่าใครเป็นคนทำและต้องลากมันมาลงโทษให้ได้!!//เหลือบมองทุกคน
พิทักษ์
ใช่ เราต้องลงโทษมันให้สาสม!!//เดินมาจ้องหน้าตะวัน
นัยน์เนตร
เราต้องให้มันได้รับผลกรรมของมัน!!//เหลือบมองทั้งคู่+จ้องลลิน
ลลิน สุขสวัสดิ์
ไม่ว่ามันเป็นใครก็ตาม ก็ต้องลงทัณฑ์มันตามกฏนรกสวรรค์โดยไม่มีข้อแม้//น้ำเสียงเหี้ยม+ยิ้ม
ลลิน สุขสวัสดิ์
เราต้องรู้ให้ได้ว่าใครทำ และทำไปเพื่ออะไร//กวาดสายตามองทั้ง3
ตะวัน
และเราจะไม่ปรานี ใช่ไหม?:(
พิทักษ์
เราจะไม่ปรานี//เสียงเหี้ยม
ลลินยิ้มมุมปากเล็กน้อย แต่ไม่มีใครสังเกตุเห็น
นัยน์เนตร
ฉันไปเจอนี่มา ไม่รู้ว่ามันคืออะไรแต่น่าจะเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ในหมู่บ้านนะ//ยื่นบางอย่าง
พิทักษ์
โอ้เบาะแสชิ้นแรกแฮะ แต่ฉันก็เจอบางอย่างเหมือนกันนะ//ไหวไหล่
ตะวัน
ฉันไม่เจออะไรเลยนอกจากจดหมายนี้...แต่มันก็โดนเผาไปเกือบครึ่งเลย...//ซึม
ลลิน สุขสวัสดิ์
พวกนายหาเบาะแสได้เร็วดีนิ
ลลิน สุขสวัสดิ์
ขอฉันดูหน่อย//เอื้อมมือจะไปหยิบของจากเนตร
ลลิน สุขสวัสดิ์
เหมือนจะเห็นอะไรบางอย่างแหะ แต่ไม่ค่อยแน่ใจเลย//จับ+เห็นนิมิตทุกอย่าง
ในตอนนั้นลลินมองเห็นทุกอย่าง แม้ว่าของชิ้นนั้นจะผุพังแค่ไหนก็ตาม แต่เขาก็เลือกที่จะไม่พูด
ก็เขา...ไม่ไว้ใจนี่นา
หรือคุณไว้ใจล่ะ?
ลลิน สุขสวัสดิ์
ฉันไม่แน่ใจเท่าไหร่นะ
ลลิน สุขสวัสดิ์
แต่เหมือนจะเป็นบุคคลหนึ่งที่กำลังกรีดร้อง//กระพริบตา
ลลิน สุขสวัสดิ์
แต่ฉันเห็นหน้าไม่ชัดเลย นายคิดว่านี่เป็นของใครเหรอ??//มองเนตร+ยิ้มหวาน
นัยน์เนตร
ไม่รู้หรอก ฉันไม่รู้//ก้มหน้าหนี
พิทักษ์
ไอหมอนี่มันไปสืบกับฉันมา แล้วดันไปเจอเข้าน่ะ//สีหน้าจริงจัง
พิทักษ์เอือมมือไปจับนัยน์เนตรก่อนจะกล่าวเสริมอีกฝ่าย
นัยน์เนตร
ขอโทษด้วยที่.....
ลลิน สุขสวัสดิ์
เอาเถอะไงมึงก็ไม่มีประโยชน์อยู่ละ
ลลินยิ้มให้นตรก่อนจะเดินเข้าไปตบไหล่
ลลิน สุขสวัสดิ์
ว่าแต่จดหมายของตะวันไปเจอมาจากไหนเหรอ?
ตะวัน
บ้านลุงผู้ใหญ่บ้านน่ะ
ลลิน สุขสวัสดิ์
ได้เอามาด้วยรึเปล่า?
ลลิน สุขสวัสดิ์
เอาน่า~ไว้คราวหลังก็ได้อย่าเครียดๆ//ยิ้มกว้าง+ตบไหล่อีกฝ่าย
นัยน์เนตร
กูทุกทีเลยที่โดนด่า แม่ง
พิทักษ์
ปกติก็มีแค่มึงนะที่โดนคนอื่นด่า//ทำเป็นไร้เดียงสา
นัยน์เนตร
เอามือมึงออกจากกูเลยไอเวร //ปัดมือพิทักษ์+หมั่นไส้
พิทักษ์
เอ้า ไอนี่อุตส่าห์หวังดีช่วยปลอบใจแท้ๆ//ลูบมือ
นัยน์เนตร
โห~ บ้านมึงเรียกนี่ว่าปลอบใจเหรอสัด!!!//จิกตา
ลลิน สุขสวัสดิ์
แล้วของพิทักษ์ล่ะ จะไปดูตอนนี้เลยได้ไหม?
พิทักษ์
เกรงว่าเวลานี้คงไม่เหมาะ เราต้องไปตอนกลางคืน...
พิทักษ์เหลือบมองนัยน์เนตรก่อนจะยิ้มมุมปากเล็กน้อย
พิทักษ์
จะได้'เห็น'กันทุกคน
นัยน์เนตร
พวกมึงมองกูอย่างนั้นทำไมวะ?
ตะวัน
...เขาวางแผนแกล้งมึงอ่ะ//หันไปบอกเนตร
นัยน์เนตร
ห้ะ!! ทำไมต้องกู!
ลลิน สุขสวัสดิ์
ต้องมาให้ครบทุกคน...โดยเฉพาะมึงไอเนตร!!:)
นัยน์เนตร
กูรู้สึกไม่ดีเลยว่ะ เวลามึงพูดแบบนั้นแล้วยิ้ม//เหวอ
พิทักษ์
คิดมากน่าไอเพื่อนเลิฟ//เดินไปกอดคอนัยน์เนตร
ตะวัน
คิดถูกแล้วมึง...แต่ยังไงมึงก็ต้องมาอยู่ดี//มองนัยน์เนตร
นัยน์เนตร
อย่ามาขู่กู ไม่รู้หรอกว่าคิดจะทำอะไรแต่ไอเนตรคนนี้ไม่กลัวอะไรง่ายๆหรอกนะ หึ//กอดอก+มั่นใจ
พิทักษ์
ต้องงี้ดิเพื่อน!!//ตีนัยน์เนตร
ลลิน สุขสวัสดิ์
และต้องคืนนี้ด้วย:)
นัยน์เนตร
จัดไป ไม่ว่าพวกจะวางแผนอะไรก็มาเลย!!!//มั้นอกมั่นใจ+ตะโกน
ตะวัน
กูว่าไม่น่าไหวนะ//พูดเสียงเบา
พิทักษ์อวยนัยน์เนตรไม่หยุด ในขณะที่นัยน์เนตรก็มั่นหน้าเกินร้อย
ลลินได้รู้บางสิ่งมาแล้ว เหลือแค่หลัก
ฐานสำหรับมัดตัวเท่านั้น
แต่มันคงไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกนะ:)
นักเขียนเองจ้า
การสืบสวนเริ่มขึ้นแล้ว....ลลินเองก็รู้แล้วว่าใครทำ
นักเขียนเองจ้า
แต่จะใช้แบบที่เขาคิดรึปล่าวนะ?
นักเขียนเองจ้า
ใครกันที่เป็นคนลงมือกันแน่ล่ะ
นักเขียนเองจ้า
มิตรภาพแสนน่ารักจะจบลงอย่างไรกันนะ ลลินจะทำอะไรกับผู้ที่ทำผิดกฏ
นักเขียนเองจ้า
หมู่บ้านที่ลลินอาศัยอยู่...คือที่ไหนกันแน่หว่า~
ลลิน สุขสวัสดิ์
หมู่บ้านของผมก็คือหมู่บ้านของผม
ลลิน สุขสวัสดิ์
แค่ไม่ได้มีแค่มนุษย์ที่อาศัยอยู่แค่นั้นเองครับ:)
Comments
comic_0389996001
รอคอยทุกวันเลย อยากอ่านต่อเนี่ย แอดอัพหน่อย!
2024-10-27
0