สามีของผมคือนายเอกนิยายวายน้ำเน่า
ไม่ไว้ใจ[1]
หลังจากที่ ได้ใช้เวลาอาหารกลางวันร่วมกัน
คนทั้งสี่ก็ต่างแยกย้ายกันไป
นัยน์เนตร
บายมึง เดี๋ยวพรุ่งนี้มาหาใหม่//โบกมือ+ยิ้มสดใส
พิทักษ์
บายครับ ไว้เจอกันใหม่นะลิน//ยิ้ม
ตะวัน
ไว้เจอกัน...ลลิน...บ๊ายบายนะ//โบกมือช้าๆ
ลลิน สุขสวัสดิ์
บ๊ายบาย~ เจอกันพรุ่งนี้!!! ส่วนมึงไอเนตรมึงไม่ต้องมาหรอกถ้าจะแดกอย่างกะพายุขนาดนั้นอ่ะ//ยิ้มขำๆ
นัยน์เนตร
ก็กูหิวนี่ กูผิดไร🥲
พิทักษ์
สมน้ำหน้าไอสัส5555
เมื่อทั้งสามคนออกไป ทิ้งไว้แต่เพียงลลินในบ้านหลังใหญ่ท้ายหมู่บ้าน ของตระกูลสุขสวัสดิ์
ลลิน สุขสวัสดิ์
น่าสงสัยกันทั้งสามคนเลยแฮะ ไม่ง่านเลยนะครับ
ลลิน สุขสวัสดิ์
ว่าไหมครับ
ป้าผนี
หนูต้องระวังมากกว่านี้
ป้าผนี
ทั้งสามคนนั้นไม่น่าไว้ใจ หนึ่งในสามคนนั้นคือตัวการ
ลลิน สุขสวัสดิ์
ผมก็ไม่ไว้ใจอยู่แล้ว
ลลิน สุขสวัสดิ์
ผมลบพลังลบบนตัวพวกเขาไม่ได้
ป้าผนี
งั้นก็เป็นไปได้ว่าทั้งสามคนนั้น
ลลิน สุขสวัสดิ์
เป็นตัวการทั้งหมดนี้
ลลิน สุขสวัสดิ์
ขอบคุณนะครับป้านี ช่วยได้มากเลยล่ะครับ//ยิ้มอบอุ่น
ป้าผนี
ไม่หรอก...ยังไม่มากพอ
ป้าผนี
ป้าจะไปบอกผีตนอื่นๆให้นะ
ลลิน สุขสวัสดิ์
ฝากด้วยนะครับ อ้อ อาหารวางอยู่หน้าบ้านป้านะครับ//ยิ้มลึก
ป้าผนี
ขอบใจมากจ่ะ ระวังตัวด้วยนะหนูเป็นที่พึ่งเดียวของพวกเราแล้ว//ยิ้มลึก
ลลิน สุขสวัสดิ์
ผมจะไม่เป็นอะไรอย่างแน่นอน ไม่ต้องห่วงหรอกครับ
เมื่อป้านีหายไป ลลินก็เข้าบ้านของตนเองทันที
ลลิน สุขสวัสดิ์
อ่า ที่นี่ไม่มีสัญญาณเลยแหะ//มองมือถือตัวเอง
ลลิน สุขสวัสดิ์
แต่ก็คงไม่แปลกหรอก ก็ที่นี่เป็นสถานที่...แบบนั้นไปแล้วนี่นา:)
ลลิน สุขสวัสดิ์
อ่าา ทำไมเพดานสกปรกจังนะ//พึ่งตื่น
ลลิน สุขสวัสดิ์
อืม ไปอาบน้ำสักดีกว่า
ลลินเดินออกมาจากห้องและตรงไปยังห้องน้ำ แต่ในระหว่างนั้นลลินก็สังเกตุเห็นอะไรบางอย่าง
บางอย่างที่เป็นเล่มๆ วางอยู่บนฟอนิเจอร์ทีาพึ่งซื้อมา
ลลิน สุขสวัสดิ์
อ่าา เราซื้อมันมาด้วยอ่อวะ?//นิ่งคิด
ลลิน สุขสวัสดิ์
..... ช่างมันละกัน//เดินเข้าไปอาบน้ำ
หลังจากที่ลลินอาบน้ำเสร็จและแต่งตัวเสร็จ ลลินก็หยิบหนังสือเล่มนั้นมาดู
ลลิน สุขสวัสดิ์
อืมม ปกเก่ามากเลยแหะ//เปิดอ่าน
ลลิน สุขสวัสดิ์
โอ้ แต่ข้างในดูใหม่จังเลยนะ
ลลิน สุขสวัสดิ์
โอ้โห อะไรเนี่ยนิยายน้ำเน่าเหรอ5555
ลลินใช้เวลาอ่านเป็นชั่วโมง จนกระทั่งเวลา07:40น.
ลลิน สุขสวัสดิ์
นายเอกนี่รู้ทั้งรู้แต่ก็ยอมเต็มใจให้เขาหรอกแหะ
ลลิน สุขสวัสดิ์
บักพระเอกนี่ก็นะ เห้อ
ลลิน สุขสวัสดิ์
ส่วนตัวร้าย อืม...
ลลิน สุขสวัสดิ์
น่าสงสารเกินไปละ แล้วมีอะไรก็โทษแต่ตัวร้าย
ลลิน สุขสวัสดิ์
รวยเอ้ยนยย
ลลิน สุขสวัสดิ์
//นอนกลิ้งไปมาบนเตียง
ป้าผนี
.....//ยืนอยู่ข้างตู้เสื้อผ้า
ลลิน สุขสวัสดิ์
//เหลือบไปเห็น
ลลิน สุขสวัสดิ์
ป้านีไปทำอะไรตรงนั้นครับ มานี่มา//กวักมือเรียก
ป้าผนี
...//โผล่เข้าไปแบบจั๊มสแกร์
ลลิน สุขสวัสดิ์
โอ้โห อย่างเจ๋งงง
ลลิน สุขสวัสดิ์
ทำไมต้องกลัว?ในเมื่อโหดกว่านี้ผมก็เจอมาละ//โอ้อวด
ป้าผนี
เห้อออ หืมอ่านอะไรอยู่รึ
ลลิน สุขสวัสดิ์
นิยาย...ละมั้ง ไม่รู้ของใครหรือมาจากไหนแต่เห็นมันวางอยู่บนโซฟาตัวใหม่อะป้า
ลลินยื่นหนังสือเล่มนั้นให้กับ ป้าผนีดู
ป้าผนี
โอ้ น้ำเน่าจังนะ5555
ลลิน สุขสวัสดิ์
ปเาเนี่ยพูดเหมือนคนเลยอ่ะ แสดงว่าได้รับบุญที่ผมทำให้แล้วดิครับ//ยิ้ม
ป้าผนี
อื้ม ต้องขอบใจมากๆเลยล่ะ
ป้าผนี
นี่หนุ่ม อีกไม่นานเพื่อนหนุ่มก็จะมาแล้วนะ
ป้าผนี
ป้าลองไปตามดูมา ป้าอยากให้หนุ่มระวังตัวไว้หน่อย
ป้าผนี
ป้าว่ามันแปลกๆยังไงก็ไม่รู้
ลลิน สุขสวัสดิ์
ครับป้านี ขอบคุณมากครับ//ลุกขึ้นนั่งบนเตียง+ยิ้ม
แล้วป้านีก็หายตัวไปเหมือนเช่ยเคย
ในเวลานั้นก็มีเสียงตะโกนเรียกดังขึ้น
ตะวัน
อ่าา..ลลินอยู่ไหม!!!
ลลินไม่ตอบ แต่เกินไปยังหน้าบ้าน
ลลิน สุขสวัสดิ์
อยู่จ้าาาา
เมื่อเห็นว่าเป็นเพื่อนของตนลลินจึงตอบรับ
ตะวัน
ไปที่เดิมของพวกเรา...มั้ย
ลลิน สุขสวัสดิ์
ที่เดิม....โอ้ที่นั่นเหรอเอาสิ555
ลลิน สุขสวัสดิ์
เตี๊ยมไรไปบ้าง
ตะวัน
มาแต่ตัวก็พอ จะได้มาสนุกกัน:)
ลลิน สุขสวัสดิ์
เคร๊//หยิบหนังสือนั่นไปด้วย
แล้วทั้งคู่ก็เดินไปตามทางลึกเข้าไปในหมู่บ้าน จนกระทั่งเห็นทางแยก
เส้นทางเหล่านั้นเปลี่ยนจากถนนคอนกรีต เป็นถนนลูกรัง
ทั้งคู่เดินลึกเข้าไปเรื่อยๆจนพบกับกะต๊อบหลังเล็กๆ ที่ทำจากไม้และสังกะสี
นัยน์เนตร
มาสักทีนะ มาๆมากินเหล้าด้วยกันนี่มา
ลลิน สุขสวัสดิ์
เมาตั้งแต่หัววันเลยนะพวกนาย
พิทักษ์
เนื่องในวันที่นายกลับมา
นัยน์เนตร
ฉันเตรียมเหล้าเตรียมกับแกล้มมาพร้อมเลยนะเว้ย~~
ลลิน สุขสวัสดิ์
เมาแล้วอ่อไอ้เนตร
นัยน์เนตร
หา~ พึ่งกินไปไม่กี่แก้วเองเอาไรมาเมาวะ~~ //ขมวดคิ้ว
ตะวัน
เดี๋ยวเรา...รินให้นะลลิน
พิทักษ์
ไม่ได้หรอกนะ ถ้านายรินให้ลินก็ไม่เมาอ่ะดิ
นัยน์เนตร
เออออ แม่งรินน้อยชิ๊บบบบหายยย~
นัยน์เนตร
มาๆเดี๋ยวเพ่จะชงเหล้าเข้มมม ให้เลย
ลลิน สุขสวัสดิ์
....ถามกูยัง?
พิทักษ์
คำว่าฉลองนี่ไม่ต้องถามหรอกครับ
ลลิน สุขสวัสดิ์
'ไม่อยากกินเหล้าเลยแฮะ คงต้องรีบเปลี่ยนเรื่องก่อน'
ลลิน สุขสวัสดิ์
ตะวัน คือว่านายมาช่วยเราทำความสะอาดบ้านสักนิดได้ไหม
ลลิน สุขสวัสดิ์
เมื่อเช้าเราเห็นว่าเพดานยังสกปรกอยู่เลย//มอง
ลลิน สุขสวัสดิ์
อื้ม//ยิ้ม
นัยน์เนตร
จิ๊ รายว้าสาส แอ่ก//สลบ
พิทักษ์
//มองเนตรอย่างสมเพช
พิทักษ์
ทำความสะอาดวันนี้มันจะทันเหรอ? วันนี้เรามีฉลองนิ มีคนเมาแค่คนเดียวมันไม่พอหรอกนะ:(
ลลิน สุขสวัสดิ์
วันนี้แหละ วันนี้เลย ต้องวันนี้เท่านั้นด้วย//ยิ้ม 'ฉันไม่มีทางดื่มของเหลวนั่นเด็จขาด'
ตะวัน
ช่วยไม่ได้....ลลินเขารักสะอาดนี่
ตะวัน
ไม่ดื่มสักหน่อยเหรอ .... เสียของมาก
ลลิน สุขสวัสดิ์
//หยิบเหล้ามาเทลงดิน
ลลิน สุขสวัสดิ์
เอาล่ะ นี่ถือว่าฉันกินแล้วละกันนะ
พิทักษ์
น่าสงสาร//มองเหล้าที่ค่อยๆซึมลงดิน
เมื่อลลินเห็นดังนั้น จึงเดินไปยังทางออกทันที
และไม่นานทั้งสองคนก็เดินตามกันมา จนถึงที่ๆลลินกำลังรออยู่
ลลิน สุขสวัสดิ์
ไม่เอาเนตรมันมาด้วยเหรอ//มองด้วยหางตา
พิทักษ์
อ้อ มันหนักน่ะ แต่เดี๋ยวมันก็ตามมา
ตะวัน
เนตร...ดูแลตัวเองได้
ลลิน สุขสวัสดิ์
จะแน่เหร๊อออ...555555
ลลิน สุขสวัสดิ์
ป่ะ ไปช่วยทำความสะอาดบ้านหน่อยสิ ตะวัน พิทักษ์
ลลินยิ้มให้ทั้งสองคนอย่างที่เคย แต่แววตานั้นกลับไม่ยิ้มไปด้วยเลยสักนิด
ลลิน สุขสวัสดิ์
จะถือว่า ตกลงละกันนะ//เดินนำ
แล้วทั้งสามก็พากันเดินไปยังเส้นทางหลัก มุ่งหน้าไปยังบ้านของตระกูลสุขสวัสดิ์ ที่ตอนนี้นั้นเหลือเพียงแค่ลลินคนเดียวในตระกูล
โดยที่ทั้งสามไม่มีใครพูดถึงคนที่ถูกทิ้งไว้ เลยสักคน
Comments
vee
ถ้าไม่แน่ใจว่าจะอัพตอนไหน ก็บอกเราด้วยนะ รออยู่นะ
2024-10-16
1