ยอมแล้วครับแค่งับเล่นน่ะเจ้านาย
มาตรวจสุขภาพ
ฮินะคุง(นอ.)
ฉันบอกว่าฉันเป็นมนุษย์ไม่ใช่เรอะ!
ฮินะคุง(นอ.)
บังอาจมาถึงที่อพาร์ทเม้นท์ตั้งหลายครั้งมันจะยิ่งเร่งให้ถูกไล่ออกเร็วขึ้นไม่ใช่ไงกัน
ฮินะคุง(นอ.)
//ยื่นอยู่ตรงระเบียง
อิรุมะ(พอ.)
ฮินะคุง!มาให้ได้นะ!
อิรุมะ(พอ.)
แต่เธอก็นับว่าเป็นคนไข้ของฉันนะยังเหลือตัดไหมด้วย
อิรุมะ(พอ.)
ทั้งหูทั้งหางหายไปแล้วสินะขนอ่อนก็บางลงอยากเห็นอีกจังเลยน้า//ลูบ
ฮินะคุง(นอ.)
ขะ....ของแบบนั้นจะให้มีอยู่ตลอดได้ไง //ขนลุก
อิรุมะ(พอ.)
อ้าปากได้หรือเปล่า?
อิรุมะ(พอ.)
แผลดีขึ้นแล้วนะจะแค่ทายาเอาไว้ให้แล้วกัน//ลิ้น อฟ. เตรียมอุปกรณ์ทายาให้นายเอก
อฟ.=อีกฝ่ายนะค่ะไม่รู้พิมถูกไหมนะค่ะ
ฮินะคุง(นอ.)
ฮิฮีหับฮัน(วิธีจับมัน!)
อิรุมะ(พอ.)
หืม?แค่ทายาให้เองนะ?
อิรุมะ(พอ.)
อย่าขยับล่ะเดี๋ยวจะไปโดนแผลเอา
อิรุมะ(พอ.)
ได้ที่ทำงานหรือยัง?
อิรุมะ(พอ.)
เป็นเงื่อนไขที่ดีสำหรับเธอด้วยไม่ใช่หรอ?
Comments