ยอมแล้วครับแค่งับเล่นน่ะเจ้านาย
ตอนที่4
ฮินะคุง(นอ.)
ห้ามปากโป้งเด็ดขาดเชียวเดี๋ยวไม่มีที่ไหนจ้างเอา
อิรุมะ(พอ.)
ปะ...เปล่าไม่ใช่อย่างนั้น
อิรุมะ(พอ.)
มาทำงานพิเศษที่นี่ไหมล่ะ?
อิรุมะ(พอ.)
ฉันบ่นเป็นบ้านมีห้องเหลืออยู่เพราะงั้นจะอาศัยอยู่ที่นี่ไปในตัวก็ได้ด้วย
อิรุมะ(พอ.)
(ปล่อยเอาไว้ไม่ได้นะ สุนัขที่กำลังลำบาก )
ฮินะคุง(นอ.)
หนอย!! คิดว่าฉันจะทนอยู่กับ เจ้าคนที่ทำเหมือนคนอื่นเป็นสุนัขได้หรือไง!!
ฮินะคุง(นอ.)
//วิ่งไปจู่โจม
ฮินะคุง(นอ.)
ลาขาดอย่าได้มาเจอกันอีกเลย!!
อิรุมะ(พอ.)
//ดูประวัติบันทึกการตรวจรักษา
อิรุมะ(พอ.)
(แพ้ทางคนที่บรรยากาศคล้ายสุนัขมาตั้งแต่สมัยก่อนเราด้วยสินะ)
อิรุมะ(พอ.)
มนุษย์หมาป่าหรอ...
อิรุมะ(พอ.)
(น่ารักจังน้า)
มิโกะ
พี่ชายไม่ได้พาสัตว์เลี้ยงมาหรอค่ะ?
ฮินะคุง(นอ.)
แปลกสินะฉันเองก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน
อิรุมะ(พอ.)
ต่อไปฮินะคุงเชิญเลย
ฮินะคุง(นอ.)
ที่นี่น่ะเป็นสถานที่ตรวจอาการสัตว์ไม่ใช่หรือไง!?
Comments